Çoğu küresel lüks şirket gibi uluslararası sanat ticaretinin de baskın markaları vardır. En büyüklerinden biri İsviçre merkezli şirket Sanat Baselher dört mevsimde Hong Kong, Basel, Paris ve Miami Beach’te dünyanın en iyi yüzlerce bayisinden modern ve çağdaş sanat fuarları düzenliyor.
Art Basel’in İsviçre’deki ana gemi etkinliğinin VIP önizlemesi Salı günü başlıyor. Geleneksel olarak, bayiler, fiyatı ister binlerce ister on milyonlarca olsun, Basel için en gıpta ile bakılan parçalarını hazır bulundurur. 36 ülkeden 284 galericinin, dairesel bir avluya ve bayilerin büyük boyutlu işler sunabileceği bitişik bir hangara sahip devasa bir sergi merkezinde yer aldığı stantlarla, format güven verici bir şekilde tanıdık geliyor.
Ancak risk sermayesi şirketi Lupa Systems’ın organizatörün İsviçreli ana şirketinin “çapa” yatırımcısı olduğu James Murdoch’un liderliğinde, MCH2020’den beri ve fuarların yeni genel müdürü, Nuh HorowitzArt Basel sessizce iş modelini optimize ediyor.
43 yaşındaki Horowitz yakın tarihli bir video röportajında ”Bazı değişiklikler ve eğilimler var” dedi. “Kültürün nasıl değiştiğine de açığız” diye ekledi.
Horowitz, “İnsanlar deneyime daha fazla odaklanıyor ve insanlar markaya daha fazla odaklanıyor” dedi. “Büyük bir müzayede evinden alıyorlar ama aynı zamanda Art Basel galerilerinden de alıyorlar çünkü biz bir markayız.”
Horowitz’in randevusu, Ekim ayında açıklandı, sürpriz olarak geldi. O korkunç yerini alır Marc Spiegler15 yıl boyunca fuar markasının büyümesini yöneten ve sanat dünyasının en etkili isimlerinden biri olarak kabul edilen. Horowitz, 13 ay boyunca galeri başkanı ve özel bayi hizmetleri olarak görev yaptığı Sotheby’s’den Art Basel’e döndü. Bundan önce, altı yıl boyunca Art Basel’de Amerika direktörüydü. Miami Sahil Fuarı.
Horowitz, “İki yıl önce Art Basel’den ayrılmanın en zor yanlarından biri, James ve ortaklarının paydaş olarak sahip olacağı etkiyi bilmemekti,” dedi.
50 yaşındaki Murdoch, nadir bir olayda Art Basel vizyonu hakkında konuşuyor Podcast Röportajı Bu ayın başlarında, Formula 1’in dünya çapında “daha geniş bir topluluğu bir araya getiren” Grands Prix yarışlarıyla “gezici sirk” iş modeline olan hayranlığını dile getirdi. Murdoch, sanat piyasasının kaç büyük fuarı kaldırabileceğinden emin olmadığını söylese de, Art Basel’in “kendi işlerinden daha büyük ve büyüme fırsatı sunan” markalardan biri olduğunu sözlerine ekledi.
Sanat dünyasında ekonomik ters rüzgarların estiği ve pek çok kişinin piyasa düzeltmesinden korktuğu bir zamanda, Art Basel’in önceliği genişlemeden çok konsolidasyon gibi görünüyor. Ocak ayında, MCH Grubu artık hissesini elinde tutmayacağını açıkladı. Başyapıt Fuarı Haziran sonunda Londra’da, artan maliyetler ve uluslararası katılımcılardaki düşüş nedeniyle.
MCH, son zamanlarda uluslararası sanat piyasası için önemli bir büyüme bölgesi olan Doğu Asya’da ılımlı yatırımlar yaptı. butik etkinliklerSingapur’daki SEA Focus ve Art SG ticaret fuarları ve Tokyo Art Week gibi. Sektör gözlemcileri, bu hamleleri, Batı’nın önde gelen müzayede evlerinin ve galerilerinin birçoğunun ofis açtığı ve Art Basel’in bir fuara ev sahipliği yaptığı Hong Kong’daki kötüleşen ticaret koşullarına karşı MCH’nin sigorta poliçesi olarak gördü. Art Basel’in geçen yılki ana rakibi, frizKaliforniyalı eğlence grubu Endeavour’a ait olan şirket, Seul’de bir marka fuarı açtı.
Ancak şimdilik, Hong Kong güç sanatı piyasası için Asya’nın merkezi olmaya devam ediyor. Çin’in uzun süreli koronavirüs tecrit kısıtlamalarını kaldırmasının ardından ilk kez düzenlenen Art Basel Hong Kong’un geçen Mayıs ayı edisyonu, 2019’dakinden sadece 2.000 daha az ziyaretçi çekerek 86.000 ziyaretçi çekti.
Horowitz, “Bu hafta, Hong Kong’un Asya pazarındaki merkezi konumunu gösterdi,” dedi. Art Basel’in Doğu Asya’daki diğer yatırımları, “Asya pazarının büyüklüğünü ve ölçeğini gerçekleştirmek” ve “ekosistemdeki galerileri desteklemek” ile ilgili olduğunu da sözlerine ekledi.
Horowitz, Art Basel’in kendi markasını taşıyan dört fuarının ana önceliği olmaya devam ettiğini de sözlerine ekledi. Bu olaylar “gelişmeden ve sınıfının zirvesinde kalmadan” genişleme olamaz.
Bunu sağlamak için Horowitz, Art Basel’in 120’den fazla tam zamanlı çalışanı için yeni bir yönetim yapısının uygulanmasını denetledi. Horowitz’in altında, Vincenzo de BellisMinneapolis’teki Walker Sanat Merkezi’nde eski bir küratör olan , artık her birinin kendi yönetmenine sahip olan dört fuarın tümünün yönetimini denetliyor. Mayıs ayında, şirketin saygın eski yöneticisi Maike Cruse, Galeri hafta sonu Berlinİsviçre fuarının başına getirildi.
Ancak kurumsal yeniden yapılanma dünyasının ve onunla birlikte gelen kurumsal dilin ötesinde, podcast’indeki Murdoch ve onlardan önceki Spiegler gibi Horowitz, Art Basel’in bir sanat fuarından daha fazlası olan bir deneyim olarak vizyonuna sahip. Horowitz, Art Basel’in moda, film, müzik ve tasarım gibi diğer “kültürel sınıfları” dahil etmek için “marka aktivasyonunu” kullanmalı ve “potansiyel olarak yeni gerçeklikler yaratmak için yaptıklarımızın sınırındaki izleyicilerle etkileşim kurmalı” dedi.
Ancak Art Basel, standart bir günlük bilet için giriş fiyatının yaklaşık üç katı olan 67 İsviçre frangı veya yaklaşık 74 ABD Doları alırken, sanat dünyasının kenarlarındaki bir izleyici kitlesine nasıl hitap edebilir? Modern Sanat Müzesi New York’ta – ve ultra zengin VIP’lerden önizleme günleri için ücret almıyor mu?
Horowitz, “Müşterileri galerilerimize getirme görevimiz ve dünyanın en büyük koleksiyonerlerini ve kurumlarını standlarına getirme sorumluluğumuz var” dedi.
“İçinde bulunduğumuz iş bu,” diye ekledi.
Sanat fuarlarının zamanın ruhunu değiştiren kültürel etkinlikler haline geldiğine dair tüm konuşmalara rağmen, özünde hala yüksek profilli ticari etkinlikler olmaya devam ediyorlar. Birçoğu birden fazla galeri işleten katılımcı bayiler, yüz binlerce dolar Art Basel gezici panayır sirkinde sergilemek için. Her zamanki gibi İsviçre fuarının ilk VIP gününde Basel’de olacak olan New York merkezli sanat danışmanı Candace Worth, “Bu bayiler büyük işler yapıyor” dedi. “Bu işletmeleri canlı tutmak için çok fazla sanat eseri satmanız gerekiyor.”
Art Basel’in İsviçre’deki ana gemi etkinliğinin VIP önizlemesi Salı günü başlıyor. Geleneksel olarak, bayiler, fiyatı ister binlerce ister on milyonlarca olsun, Basel için en gıpta ile bakılan parçalarını hazır bulundurur. 36 ülkeden 284 galericinin, dairesel bir avluya ve bayilerin büyük boyutlu işler sunabileceği bitişik bir hangara sahip devasa bir sergi merkezinde yer aldığı stantlarla, format güven verici bir şekilde tanıdık geliyor.
Ancak risk sermayesi şirketi Lupa Systems’ın organizatörün İsviçreli ana şirketinin “çapa” yatırımcısı olduğu James Murdoch’un liderliğinde, MCH2020’den beri ve fuarların yeni genel müdürü, Nuh HorowitzArt Basel sessizce iş modelini optimize ediyor.
43 yaşındaki Horowitz yakın tarihli bir video röportajında ”Bazı değişiklikler ve eğilimler var” dedi. “Kültürün nasıl değiştiğine de açığız” diye ekledi.
Horowitz, “İnsanlar deneyime daha fazla odaklanıyor ve insanlar markaya daha fazla odaklanıyor” dedi. “Büyük bir müzayede evinden alıyorlar ama aynı zamanda Art Basel galerilerinden de alıyorlar çünkü biz bir markayız.”
Horowitz’in randevusu, Ekim ayında açıklandı, sürpriz olarak geldi. O korkunç yerini alır Marc Spiegler15 yıl boyunca fuar markasının büyümesini yöneten ve sanat dünyasının en etkili isimlerinden biri olarak kabul edilen. Horowitz, 13 ay boyunca galeri başkanı ve özel bayi hizmetleri olarak görev yaptığı Sotheby’s’den Art Basel’e döndü. Bundan önce, altı yıl boyunca Art Basel’de Amerika direktörüydü. Miami Sahil Fuarı.
Horowitz, “İki yıl önce Art Basel’den ayrılmanın en zor yanlarından biri, James ve ortaklarının paydaş olarak sahip olacağı etkiyi bilmemekti,” dedi.
50 yaşındaki Murdoch, nadir bir olayda Art Basel vizyonu hakkında konuşuyor Podcast Röportajı Bu ayın başlarında, Formula 1’in dünya çapında “daha geniş bir topluluğu bir araya getiren” Grands Prix yarışlarıyla “gezici sirk” iş modeline olan hayranlığını dile getirdi. Murdoch, sanat piyasasının kaç büyük fuarı kaldırabileceğinden emin olmadığını söylese de, Art Basel’in “kendi işlerinden daha büyük ve büyüme fırsatı sunan” markalardan biri olduğunu sözlerine ekledi.
Sanat dünyasında ekonomik ters rüzgarların estiği ve pek çok kişinin piyasa düzeltmesinden korktuğu bir zamanda, Art Basel’in önceliği genişlemeden çok konsolidasyon gibi görünüyor. Ocak ayında, MCH Grubu artık hissesini elinde tutmayacağını açıkladı. Başyapıt Fuarı Haziran sonunda Londra’da, artan maliyetler ve uluslararası katılımcılardaki düşüş nedeniyle.
MCH, son zamanlarda uluslararası sanat piyasası için önemli bir büyüme bölgesi olan Doğu Asya’da ılımlı yatırımlar yaptı. butik etkinliklerSingapur’daki SEA Focus ve Art SG ticaret fuarları ve Tokyo Art Week gibi. Sektör gözlemcileri, bu hamleleri, Batı’nın önde gelen müzayede evlerinin ve galerilerinin birçoğunun ofis açtığı ve Art Basel’in bir fuara ev sahipliği yaptığı Hong Kong’daki kötüleşen ticaret koşullarına karşı MCH’nin sigorta poliçesi olarak gördü. Art Basel’in geçen yılki ana rakibi, frizKaliforniyalı eğlence grubu Endeavour’a ait olan şirket, Seul’de bir marka fuarı açtı.
Ancak şimdilik, Hong Kong güç sanatı piyasası için Asya’nın merkezi olmaya devam ediyor. Çin’in uzun süreli koronavirüs tecrit kısıtlamalarını kaldırmasının ardından ilk kez düzenlenen Art Basel Hong Kong’un geçen Mayıs ayı edisyonu, 2019’dakinden sadece 2.000 daha az ziyaretçi çekerek 86.000 ziyaretçi çekti.
Horowitz, “Bu hafta, Hong Kong’un Asya pazarındaki merkezi konumunu gösterdi,” dedi. Art Basel’in Doğu Asya’daki diğer yatırımları, “Asya pazarının büyüklüğünü ve ölçeğini gerçekleştirmek” ve “ekosistemdeki galerileri desteklemek” ile ilgili olduğunu da sözlerine ekledi.
Horowitz, Art Basel’in kendi markasını taşıyan dört fuarının ana önceliği olmaya devam ettiğini de sözlerine ekledi. Bu olaylar “gelişmeden ve sınıfının zirvesinde kalmadan” genişleme olamaz.
Bunu sağlamak için Horowitz, Art Basel’in 120’den fazla tam zamanlı çalışanı için yeni bir yönetim yapısının uygulanmasını denetledi. Horowitz’in altında, Vincenzo de BellisMinneapolis’teki Walker Sanat Merkezi’nde eski bir küratör olan , artık her birinin kendi yönetmenine sahip olan dört fuarın tümünün yönetimini denetliyor. Mayıs ayında, şirketin saygın eski yöneticisi Maike Cruse, Galeri hafta sonu Berlinİsviçre fuarının başına getirildi.
Ancak kurumsal yeniden yapılanma dünyasının ve onunla birlikte gelen kurumsal dilin ötesinde, podcast’indeki Murdoch ve onlardan önceki Spiegler gibi Horowitz, Art Basel’in bir sanat fuarından daha fazlası olan bir deneyim olarak vizyonuna sahip. Horowitz, Art Basel’in moda, film, müzik ve tasarım gibi diğer “kültürel sınıfları” dahil etmek için “marka aktivasyonunu” kullanmalı ve “potansiyel olarak yeni gerçeklikler yaratmak için yaptıklarımızın sınırındaki izleyicilerle etkileşim kurmalı” dedi.
Ancak Art Basel, standart bir günlük bilet için giriş fiyatının yaklaşık üç katı olan 67 İsviçre frangı veya yaklaşık 74 ABD Doları alırken, sanat dünyasının kenarlarındaki bir izleyici kitlesine nasıl hitap edebilir? Modern Sanat Müzesi New York’ta – ve ultra zengin VIP’lerden önizleme günleri için ücret almıyor mu?
Horowitz, “Müşterileri galerilerimize getirme görevimiz ve dünyanın en büyük koleksiyonerlerini ve kurumlarını standlarına getirme sorumluluğumuz var” dedi.
“İçinde bulunduğumuz iş bu,” diye ekledi.
Sanat fuarlarının zamanın ruhunu değiştiren kültürel etkinlikler haline geldiğine dair tüm konuşmalara rağmen, özünde hala yüksek profilli ticari etkinlikler olmaya devam ediyorlar. Birçoğu birden fazla galeri işleten katılımcı bayiler, yüz binlerce dolar Art Basel gezici panayır sirkinde sergilemek için. Her zamanki gibi İsviçre fuarının ilk VIP gününde Basel’de olacak olan New York merkezli sanat danışmanı Candace Worth, “Bu bayiler büyük işler yapıyor” dedi. “Bu işletmeleri canlı tutmak için çok fazla sanat eseri satmanız gerekiyor.”