Babası Jean gibi Laurent de Brunhoff da ressamlık eğitimi aldı. Montparnasse'deki Académie de la Grande Chaumière'de okudu ve yağlıboya soyut çalışmalar yapmaya ve sergilemeye başladı. Ancak babasının ölümünden dokuz yıl sonra, 21 yaşındayken babasının eseri olan Babar'ın maceralarına devam etmeye karar verdi ve o andan itibaren Babar kitaplarını başyapıtı olarak gördü.
Bay de Brunhoff bir renk ve çizgi ustasıydı. Hikayelerini tasarlarken bir görüntüyle başladı. Babar uzaylılar tarafından kaçırıldıysa ya da yoga yaptıysa bu nasıl olurdu? Önce kurşun kalemle, sonra sulu boyayla taslaklar çizdi ve son bir illüstrasyona karar vermeden önce düzinelerce görüntü oluşturdu. Her kompozisyon hikayeyi ilerletir ama aynı zamanda dikkatle oluşturulmuş bir tablo olarak da tek başına ayakta durabilir.
Maurice Sendak, “Babar” dedi, “resimli bir kitabı sanat eserine neyin dönüştürdüğüne dair fikrimin merkezinde yer alıyor.”
– Penelope Yeşil
Babar Amerika'ya Geliyor 1965'te yayımlandı. Babar'ın özellikle Amerika'daki bir süpermarketi ziyaret ettiği kitabın bu taslağında Bay de Brunhoff, Kellogg's, Heinz ve Del Monte gibi dönemin Amerikan markalarını dahil etmeye özen gösterdi. Babar, alışveriş sepetiyle koridorlarda gezinmekte zorluk çekiyor ve trafik sıkışıklığına neden oluyor.
Babar'ın Küçük Kızı'nda (1990), Babar ve Celeste'nin 50 yıllık evlilikten sonra dördüncü çocukları Isabelle olur. Bay de Brunhoff, ikinci eşi Phyllis Rose ile birlikte olmak için Connecticut'a yeni taşınmıştı ve şöyle açıklıyordu: “Bizim yerimize Babar ve Celeste'nin bebek sahibi olmasına izin verdik.” (Bayan Rose, gömleğinin altında bir yastıkla, hamile Celeste'nin modeliydi.)
Yukarıdaki parlayan ıstakoz, Babar'ın Renkler Kitabı'ndaki (2004) kırmızı rengin bir illüstrasyonudur. Sağda Babar'ın Celesteville Oyunları'ndan (2011) bir sahne var. (Bay de Brunhoff, fillerin kendi Olimpiyat Oyunları olsaydı nasıl olurdu diye merak etmişti.) Oyunlar sırasında Babar'ın kızı Flora, Cory adında yakışıklı bir sırıkla atlamacıya aşık olur. Balayını rengarenk kuş sürüsünün tuttuğu havada geçirirler.
Babar'ı Kurtarmak'ta (2004) Babar, gizemli çizgili filler tarafından kaçırılır. Bu eskizde en küçük kızı Isabelle onu aramaya çıkıyor.
Babar ve Succotash Kuşu'nda (2000) Babar'ın oğlu Alexander küçülen bir iksir içiyor. Sihirli kuşun adı, Bay de Brunhoff'un dünya görüşüne uygun güzel bir kodadır: Kuş, İskender'e “Succotash!” der. “Hayat bu; doğru ve yanlışın karışımı.”
Üstte: Babar ve ailesinin eğlenceyi seven bir grup uzaylı tarafından kaçırıldığı “Babar'ı Kurtarmak” ve “Babar Başka Gezegeni Ziyaret Etti” (2003) çalışmaları. Aşağıda “Babar ve Ailesi”nde (2012) sıcak ev hayatı.
Bay de Brunhoff 1987'de “Babar ve ben dostane bir aile hayatından keyif alıyoruz” diye yazmıştı. “Bir kitap yazdığımda amacım eğlendirmektir, bir 'mesaj' iletmek değil.” Yine de elbette şunu söyleyebiliriz ki: Babar kitaplarına bir mesaj, şiddetsizlik mesajı veriyor.”
Bay de Brunhoff bir renk ve çizgi ustasıydı. Hikayelerini tasarlarken bir görüntüyle başladı. Babar uzaylılar tarafından kaçırıldıysa ya da yoga yaptıysa bu nasıl olurdu? Önce kurşun kalemle, sonra sulu boyayla taslaklar çizdi ve son bir illüstrasyona karar vermeden önce düzinelerce görüntü oluşturdu. Her kompozisyon hikayeyi ilerletir ama aynı zamanda dikkatle oluşturulmuş bir tablo olarak da tek başına ayakta durabilir.
Maurice Sendak, “Babar” dedi, “resimli bir kitabı sanat eserine neyin dönüştürdüğüne dair fikrimin merkezinde yer alıyor.”
– Penelope Yeşil
Babar Amerika'ya Geliyor 1965'te yayımlandı. Babar'ın özellikle Amerika'daki bir süpermarketi ziyaret ettiği kitabın bu taslağında Bay de Brunhoff, Kellogg's, Heinz ve Del Monte gibi dönemin Amerikan markalarını dahil etmeye özen gösterdi. Babar, alışveriş sepetiyle koridorlarda gezinmekte zorluk çekiyor ve trafik sıkışıklığına neden oluyor.
Babar'ın Küçük Kızı'nda (1990), Babar ve Celeste'nin 50 yıllık evlilikten sonra dördüncü çocukları Isabelle olur. Bay de Brunhoff, ikinci eşi Phyllis Rose ile birlikte olmak için Connecticut'a yeni taşınmıştı ve şöyle açıklıyordu: “Bizim yerimize Babar ve Celeste'nin bebek sahibi olmasına izin verdik.” (Bayan Rose, gömleğinin altında bir yastıkla, hamile Celeste'nin modeliydi.)
Yukarıdaki parlayan ıstakoz, Babar'ın Renkler Kitabı'ndaki (2004) kırmızı rengin bir illüstrasyonudur. Sağda Babar'ın Celesteville Oyunları'ndan (2011) bir sahne var. (Bay de Brunhoff, fillerin kendi Olimpiyat Oyunları olsaydı nasıl olurdu diye merak etmişti.) Oyunlar sırasında Babar'ın kızı Flora, Cory adında yakışıklı bir sırıkla atlamacıya aşık olur. Balayını rengarenk kuş sürüsünün tuttuğu havada geçirirler.
Babar'ı Kurtarmak'ta (2004) Babar, gizemli çizgili filler tarafından kaçırılır. Bu eskizde en küçük kızı Isabelle onu aramaya çıkıyor.
Babar ve Succotash Kuşu'nda (2000) Babar'ın oğlu Alexander küçülen bir iksir içiyor. Sihirli kuşun adı, Bay de Brunhoff'un dünya görüşüne uygun güzel bir kodadır: Kuş, İskender'e “Succotash!” der. “Hayat bu; doğru ve yanlışın karışımı.”
Üstte: Babar ve ailesinin eğlenceyi seven bir grup uzaylı tarafından kaçırıldığı “Babar'ı Kurtarmak” ve “Babar Başka Gezegeni Ziyaret Etti” (2003) çalışmaları. Aşağıda “Babar ve Ailesi”nde (2012) sıcak ev hayatı.
Bay de Brunhoff 1987'de “Babar ve ben dostane bir aile hayatından keyif alıyoruz” diye yazmıştı. “Bir kitap yazdığımda amacım eğlendirmektir, bir 'mesaj' iletmek değil.” Yine de elbette şunu söyleyebiliriz ki: Babar kitaplarına bir mesaj, şiddetsizlik mesajı veriyor.”