Çelik kirişli tavanları çağdaş tablolarla dolu bir başka sanat fuarını beklerken nefesinizi tutabilirsiniz. bu Bağımsız, gelecek vaat edenlerden radikal eski muhafızlara sanatı sergileyen yerel marka fuarı değil. Cuma günü halka açılan TriBeCa’daki Spring Studios’taki mevcut baskı, 11 ülkeden 69 katılımcı, bol miktarda fotoğraf ve efemera, ilginç enstalasyonlar ve kariyer yeniden başlatmaları – ve evet, sağlıklı bir doz resim içeriyor.
Ancak burada bir değişiklik var. Bu fuar daha düşünceli ve hatta düşünceli hissettiriyor. Renk uzmanları övülür ve bazı sunumlar, eski anlatıları ve önyargıları iyileştirmeye çalışan daha yaşlı sanatçılara odaklanır. İşte gözüme çarpan bazı standlar ve trendler.
Irk ve yerliliğin temsili
Beyaz olmayan sanatçılar “kimliği”, baskıyı veya ırkçılığı ele alan eserler yaratmaktan sorumlu değildir, ancak buradaki bazı sanatçılar soylarını, kabilelerini ve ailelerini kayda değer şekillerde övüyor. (Fuarın yüzde kırk biri, renkli sanatçıların sunumlarına ayrılmıştır.) Bir dizi stant, Apsáalooke veya Crow sanatçısı gibi Yerli veya İlk Milletler sanatçılarına ayrılmıştır. wendy kızıl yıldız de Sargent’ın kızları (Ayak H.1) veya Randevu Aşçı Vancouver yakınlarında Fazakalar (Stand D.7)Kuzeybatı Pasifik’in İlk Uluslarının Formline geleneğini keşfetmek.
kimathi donkorLondra merkezli bir ressam şu anda krizde Sharjah BienaliAfrika tarihi hakkındaki mitleri çürütmek için mecazi bir yaklaşım kullanıyor Niru Ratnam (Ayak E.1). Başka bir Londra galerisi, Harlesden Yüksek Caddesi (Katman Y. 6) aksi takdirde sanat dünyasındaki alanlardan dışlanacak olan renkli sanatçılara ve bireylere adanmıştır. Buradaki çalışmaları Savannah Marie Harris, Emmanuel Shogbolu Ve Yakut Dickson zincir bağlantı çitiyle çevrili bir bölgeye kurulur ve tarihsel dışlanma duygusunu güçlendirir.
Joseph Olisaemeka Wilson Afrika diasporasının anlatılarını çılgınca karıştıran resimler sunuyor Derek Eller (Stand D.5). D’Angelo Lovell Williamsrenkli fotoğraflar ve el dokuması tekstil çalışmaları daha yüksek görüntüler (Stand E.7) Siyah mirasının, aile bağlarının ve köklerinin savunucusu. Otis Houston Jr şirketinde gordon robichaux (Stand R.6) çok beğeni topladı, ancak hapishanede başlayan ve hala Aşağı Doğu Yakası’nda sokak performansları yaratan bir sanat kariyeri olan tarihi ve heyecan verici kolajları vurgulanmaya değer.
Kariyerleri yeniden düşün
Birçok sanatçı burada müzelerde, sanat tarihi kitaplarında ve ötesinde iyi bir şekilde temsil edilmektedir. Ancak müsamahakar sanat fuarı, kökenlerine ilişkin anlayışımızı genişletiyor. sergi belirli nesne Ve Susan Inglett (Durum J.5)“American Prudery’ye Saldırı” başlıklı nesneler, Yayoi Kusama, Lynda BenglisVe beverly semes – hepsi 1960’larda ve 1970’lerde cinselliği ve kadın bedeni tasvirlerini kaçırdı. Independent’ta Benglis’in Artforum projesinden nadide el yapımı tişörtleri, Kusama’nın yakın tarihli çıplak fotoğraf stüdyosu projesinden görselleri ve Semmes’in pornografi üzerine boyayarak oluşturduğu görsellerini görebilirsiniz.
Diğer iki sanatçı daha rafine bir görünüm kazanıyor Stan Van Der Beek de eflatun seviyeleri (Ayak B.6) Ve Eleanor Antin de Richard Salton (Stand C.6). VanDerBeek’in kopyası “Film Drome(1964-65) yansıtılan görüntülerin içinde ‘Sinyaller: Video dünyayı nasıl değiştirdi?” Modern Sanat Müzesi’nde ve Magenta Plains’te güncel bir sergide. Ancak animasyonları için oluşturduğu kolajlar başlı başına güçlü sanat eserleridir. Antin’in fotoğrafik-kavramsal projesi “100 bot– kamusal alanlarda fotoğraflanan siyah botlar – harika bir proje ve Saltoun, botların New York’ta ürkütücü, komik tanıklar ve katılımcılar gibi oturduğu 100 Boots Head East (1973) filmini sunuyor.
Kendi kendini yetiştirmiş sanatçıların evreni çok büyük. Ortak konu genellikle gelenekleri ve akademik sınırlamaları yok sayan veya sarsan nesnelerden oluşur. Abe Odedina Los Angeles yakınlarında Diane Rosenstein (Durum s. 5) kolaj resmine dönmeden önce mimarlık eğitimi almış, Nijerya doğumlu, Londra merkezli bir sanatçı. Eserlerinden biri olan “Blow by Blow” da bundan esinlenmiştir. Nkisi Koruma için içlerine çivi çakılmış güç figürleri. Odedina’nın montajı, kaba bir otoportre taslağı içinde her türden donanımı içerir. Güney Karolina sanatçısı Will Thornton Riko Maresca (Stand D.6) kumaştan veya kilden yapılmış heykellere dönüşen garip şekiller ve figürlerle zarif bir şekilde hazırlanmış tablolar yaratır.
Julian Kenttarafından yeni bir keşif Kerry vuruşu (Durum O.5.1)kalın, düz pigment alanlarını kullanarak siyah insanlarla günlük sahneler çizen genç bir New Yorklu sanatçıdır. mike leigh Ve Edward Yang; Dostoyevski ve Toni Morrison; ve Jacob Lawrence, Chaim Soutine ve Alice Neel.
resmin ötesinde
Gerçekten kanepenin üzerine asılacak bir tablo istiyorsan, işte senin için bir tane. Bununla birlikte, birçok eser, bugün resmin ne olduğunu, hangi tarihe ve alaka düzeyine sahip olduğunu düşünceli bir şekilde sorgular. Hollandalı sanatçı sapıkça KooiMutual Friends (2023) Portland, Oregon’daki galeride Adams ve Olman (5. sorudan itibaren) Hieronymus Bosch’un “Dünyevi Zevkler Bahçesi(1490-1500). Bosch gibi, Kooi’nin çalışmaları da çilekleri ve diğer dünyevi lezzetleri ve ayrıca bitki örtüsüne gömülü bir doğum kontrol hapı kartuşu gibi feminist motifleri kapsar. Tamara Gonzaleshalı benzeri bir resim ızgarasıdır Hiçbir Şey Söylemeyen Klaus (G.5 standı) Kemar Keanu Wynter’in başlıkları memleketi Jamaika’dan lezzetli Karayip yemeklerine atıfta bulunan soyut tuvalleriyle birlikte Kızılderili ruhlarını çağırın.
Sonunda Londra ve Basel galerisinde Vitrin (Stand A.1)Danimarkalı sanatçı cecilia fionaBoyalı izler ekrandan katlanır bir paravana ve hatta cumartesi günü saat 11:00’den 14:00’e kadar bir performans için tasarladığı kostümlere dökülüyor. Burada sanatçı ve bir kohort, Fiona’ya rüyada bir kuş olarak gelen yakın zamanda ölen büyükannesinden esinlenerek el boyaması kostümler ve maskeler giyerek stantta performans sergileyecek. İster resim, ister ritüel veya séance, TriBeCa’daki bir sanat fuarında dokunaklı bir şeyler var, burada performans sanatı istisna olmaktan çok sıradandı.
Ancak burada bir değişiklik var. Bu fuar daha düşünceli ve hatta düşünceli hissettiriyor. Renk uzmanları övülür ve bazı sunumlar, eski anlatıları ve önyargıları iyileştirmeye çalışan daha yaşlı sanatçılara odaklanır. İşte gözüme çarpan bazı standlar ve trendler.
Irk ve yerliliğin temsili
Beyaz olmayan sanatçılar “kimliği”, baskıyı veya ırkçılığı ele alan eserler yaratmaktan sorumlu değildir, ancak buradaki bazı sanatçılar soylarını, kabilelerini ve ailelerini kayda değer şekillerde övüyor. (Fuarın yüzde kırk biri, renkli sanatçıların sunumlarına ayrılmıştır.) Bir dizi stant, Apsáalooke veya Crow sanatçısı gibi Yerli veya İlk Milletler sanatçılarına ayrılmıştır. wendy kızıl yıldız de Sargent’ın kızları (Ayak H.1) veya Randevu Aşçı Vancouver yakınlarında Fazakalar (Stand D.7)Kuzeybatı Pasifik’in İlk Uluslarının Formline geleneğini keşfetmek.
kimathi donkorLondra merkezli bir ressam şu anda krizde Sharjah BienaliAfrika tarihi hakkındaki mitleri çürütmek için mecazi bir yaklaşım kullanıyor Niru Ratnam (Ayak E.1). Başka bir Londra galerisi, Harlesden Yüksek Caddesi (Katman Y. 6) aksi takdirde sanat dünyasındaki alanlardan dışlanacak olan renkli sanatçılara ve bireylere adanmıştır. Buradaki çalışmaları Savannah Marie Harris, Emmanuel Shogbolu Ve Yakut Dickson zincir bağlantı çitiyle çevrili bir bölgeye kurulur ve tarihsel dışlanma duygusunu güçlendirir.
Joseph Olisaemeka Wilson Afrika diasporasının anlatılarını çılgınca karıştıran resimler sunuyor Derek Eller (Stand D.5). D’Angelo Lovell Williamsrenkli fotoğraflar ve el dokuması tekstil çalışmaları daha yüksek görüntüler (Stand E.7) Siyah mirasının, aile bağlarının ve köklerinin savunucusu. Otis Houston Jr şirketinde gordon robichaux (Stand R.6) çok beğeni topladı, ancak hapishanede başlayan ve hala Aşağı Doğu Yakası’nda sokak performansları yaratan bir sanat kariyeri olan tarihi ve heyecan verici kolajları vurgulanmaya değer.
Kariyerleri yeniden düşün
Birçok sanatçı burada müzelerde, sanat tarihi kitaplarında ve ötesinde iyi bir şekilde temsil edilmektedir. Ancak müsamahakar sanat fuarı, kökenlerine ilişkin anlayışımızı genişletiyor. sergi belirli nesne Ve Susan Inglett (Durum J.5)“American Prudery’ye Saldırı” başlıklı nesneler, Yayoi Kusama, Lynda BenglisVe beverly semes – hepsi 1960’larda ve 1970’lerde cinselliği ve kadın bedeni tasvirlerini kaçırdı. Independent’ta Benglis’in Artforum projesinden nadide el yapımı tişörtleri, Kusama’nın yakın tarihli çıplak fotoğraf stüdyosu projesinden görselleri ve Semmes’in pornografi üzerine boyayarak oluşturduğu görsellerini görebilirsiniz.
Diğer iki sanatçı daha rafine bir görünüm kazanıyor Stan Van Der Beek de eflatun seviyeleri (Ayak B.6) Ve Eleanor Antin de Richard Salton (Stand C.6). VanDerBeek’in kopyası “Film Drome(1964-65) yansıtılan görüntülerin içinde ‘Sinyaller: Video dünyayı nasıl değiştirdi?” Modern Sanat Müzesi’nde ve Magenta Plains’te güncel bir sergide. Ancak animasyonları için oluşturduğu kolajlar başlı başına güçlü sanat eserleridir. Antin’in fotoğrafik-kavramsal projesi “100 bot– kamusal alanlarda fotoğraflanan siyah botlar – harika bir proje ve Saltoun, botların New York’ta ürkütücü, komik tanıklar ve katılımcılar gibi oturduğu 100 Boots Head East (1973) filmini sunuyor.
Kendi kendini yetiştirmiş sanatçıların evreni çok büyük. Ortak konu genellikle gelenekleri ve akademik sınırlamaları yok sayan veya sarsan nesnelerden oluşur. Abe Odedina Los Angeles yakınlarında Diane Rosenstein (Durum s. 5) kolaj resmine dönmeden önce mimarlık eğitimi almış, Nijerya doğumlu, Londra merkezli bir sanatçı. Eserlerinden biri olan “Blow by Blow” da bundan esinlenmiştir. Nkisi Koruma için içlerine çivi çakılmış güç figürleri. Odedina’nın montajı, kaba bir otoportre taslağı içinde her türden donanımı içerir. Güney Karolina sanatçısı Will Thornton Riko Maresca (Stand D.6) kumaştan veya kilden yapılmış heykellere dönüşen garip şekiller ve figürlerle zarif bir şekilde hazırlanmış tablolar yaratır.
Julian Kenttarafından yeni bir keşif Kerry vuruşu (Durum O.5.1)kalın, düz pigment alanlarını kullanarak siyah insanlarla günlük sahneler çizen genç bir New Yorklu sanatçıdır. mike leigh Ve Edward Yang; Dostoyevski ve Toni Morrison; ve Jacob Lawrence, Chaim Soutine ve Alice Neel.
resmin ötesinde
Gerçekten kanepenin üzerine asılacak bir tablo istiyorsan, işte senin için bir tane. Bununla birlikte, birçok eser, bugün resmin ne olduğunu, hangi tarihe ve alaka düzeyine sahip olduğunu düşünceli bir şekilde sorgular. Hollandalı sanatçı sapıkça KooiMutual Friends (2023) Portland, Oregon’daki galeride Adams ve Olman (5. sorudan itibaren) Hieronymus Bosch’un “Dünyevi Zevkler Bahçesi(1490-1500). Bosch gibi, Kooi’nin çalışmaları da çilekleri ve diğer dünyevi lezzetleri ve ayrıca bitki örtüsüne gömülü bir doğum kontrol hapı kartuşu gibi feminist motifleri kapsar. Tamara Gonzaleshalı benzeri bir resim ızgarasıdır Hiçbir Şey Söylemeyen Klaus (G.5 standı) Kemar Keanu Wynter’in başlıkları memleketi Jamaika’dan lezzetli Karayip yemeklerine atıfta bulunan soyut tuvalleriyle birlikte Kızılderili ruhlarını çağırın.
Sonunda Londra ve Basel galerisinde Vitrin (Stand A.1)Danimarkalı sanatçı cecilia fionaBoyalı izler ekrandan katlanır bir paravana ve hatta cumartesi günü saat 11:00’den 14:00’e kadar bir performans için tasarladığı kostümlere dökülüyor. Burada sanatçı ve bir kohort, Fiona’ya rüyada bir kuş olarak gelen yakın zamanda ölen büyükannesinden esinlenerek el boyaması kostümler ve maskeler giyerek stantta performans sergileyecek. İster resim, ister ritüel veya séance, TriBeCa’daki bir sanat fuarında dokunaklı bir şeyler var, burada performans sanatı istisna olmaktan çok sıradandı.