Opera şarkıcısı. stil ikonu. açık sözlü kadın Ilahi varlık. Yüksek bakım gerektiren bir kabus.
Bir “diva”, kimin ve kimin hakkında konuştuğuna bağlı olarak bunlardan herhangi biri olabilir. Bu terime adanmış bir serginin küratörü Kate Bailey, “Bu, dünya çapında bilinen ve tercüme edilmesi gerekmeyen bir kelime” dedi. Londra’daki Victoria ve Albert Müzesi. “Ama herkes bu konuda farklı düşünüyor,” diye ekledi.
“Diva”, “tanrıça” için Latince’dir ve Bailey, 2017’de aynı müzede opera hakkında bir gösteri üzerinde çalıştıktan ve arketipi merak etmeye başladıktan sonra, onu geri almak istediğini söyledi. “Terimi deşifre etmek, kökenlerinin izini sürmek ve neden olumsuz olduğunu anlamak istedim” dedi.
Sergi, bir divayı göz alıcı bir modern yıldız olarak savunuyor. İki katta, Franz Winterhalter’in opera sanatçısı Adelina Patti’nin portresi ve Bob Mackie’nin Tina Turner, Cher ve Diana Ross’un giydiği alev elbisesi gibi nesneler, divanın bir ilham kaynağı olarak yükselişini gösteriyor.
Ancak müze dışında terim daha karmaşıktır. Bir divayı iyi ya da kötü yapan nedir?
19. yüzyıl Fransız eleştirmeni Théophile Gautier, bu kelimeyi ilk olarak operada yetenekli bir solisti tanımlamak için kullandı. “Şarkı, tutku ve güzellik, hepsine sahip” dedi İtalyan şarkıcı Giulia Grisi hakkında yazdı. Bu kadınlara tapıldı, ama uzaktan.
Yıllar geçtikçe, opera divaları yerini Hollywood talkie divalarına (Marlene Dietrich, Bette Davis) bıraktı; ruh müziği divası (Aretha Franklin, Nina Simone); pop megastar divası (Rihanna, Lady Gaga); ve daha birçok yineleme.
1930’larda dedikodu köşe yazarları, işlerinde aşırı derecede talepkar olan Hollywood divalarının hesaplarını yayınlamaya başladı. 1936’da, Londra’daki Daily Herald gazetesinde bir köşe yazarı, “bir sahneyi canlandırmak için sete gitmeden önce kemanını ve gitarını biraz atmosferik müzik çaldırması gereken” bir sanatçıyı tanımladı.
O zamandan beri kelime, kötü davranış, inat ve kibir anlamını hiçbir zaman tam olarak kaybetmedi. Yakında çıkacak olan “Diva: Pop’tan Hip-Hop’a Feminizm ve Sertlik” adlı kitabın editörü Kirsty Fairclough, sürücülerinin kullanılmış sakızlarını tutan özel bir asistanı olduğu söylenen pop yıldızı Mariah Carey’nin sert haberine atıfta bulundu.
Fairclough, “Popüler kültürde gördüğümüz şey, ‘kendine fazla güvenen, çizmeleri için fazla büyük olan kadın’.
Beyoncé, 2008 tarihli I Am… Sasha Fierce albümünde “diva, dolandırıcının kadın versiyonudur”, ancak bir divanın gerçek erkek versiyonu olmadığını söyledi. Bu şekilde damgalanan erkekler genellikle kendilerini abartılı kostümlerle ifade eden gey erkeklerdir, örneğin XIV. Louis’den ilham alan 50. doğum günü kıyafeti serginin tepesinde asılı duran Elton John gibi.
Ancak Bailey’e göre diva olmak sadece gösterişli giyinmekten ibaret değil. Bu, “yararlı bir şey yapmak için sesini kullanmakla” ilgili, dedi. Diventum ve aktivizm uzun zamandır el ele gitti: 20. yüzyılın başında İngiliz varyete şovlarının divası olan Marie Lloyd, haksız çalışma koşullarını protesto etmek için tiyatro işçilerinin grevlerine katıldı; Aretha Franklin, 1970 yılında Davis diğer suçlamaların yanı sıra komplo suçlamalarından tutuklandığında Angela Davis için kefaleti ödemeyi teklif etti; ve sık sık Lady Gaga ordunun “sorma, söyleme” politikasını eleştirdi 2011’de yürürlükten kaldırılmadan önce.
Bu bazen diva yaşam tarzının hiper tüketici ihtişamıyla çelişebilir. Ancak divalar genellikle başarılı olmak için mücadele eden insanlardır. En çok realite TV programı ‘The Only Way is Essex’ ile tanınan İngiliz medya kişiliği Gemma Collins, kendisini bir diva olarak tanımlıyor ve bundan gurur duyuyor.
Geçmişte saati üç dolardan daha azına çok çalıştığı bir röportajda şöyle dedi: “BMW satın alan insanlar için çay yaptım.” Pekala: “Bir işim olsaydı, hiçbir şey yapmazdım. devekuşu tüyü yıpranır” dedi. “Nihayetinde bir diva, ne istediğini bilen bir kadındır.”
Fairclough’a göre bu tavır, divanın çekiciliğinin bir parçası. “Kendini kabul etmeyi ve kendi kaderini tayin etmeyi teşvik ettikleri ve bireyselliği kutladıkları için takdire şayan figürler olarak görülüyorlar” dedi.
Victoria ve Albert Müzesi’nin divayı rehabilite etmeye yönelik girişimlerine rağmen, terimin tartışmalı olmaya devam etmesi muhtemeldir. Rutgers Üniversitesi’nde medya çalışmaları profesörü olan Michael Reinhard, “Bu, pek çok sahne kültürünün özünde bulunan ikircikliliğin ve kadın düşmanlığının bir ifadesidir” dedi ve “insanlar diva terimini bununla ilişkilendirirken aynı zamanda şikayetleri de beraberinde getirecek.” olumsuz çağrışımlar.” kullanın.”
Tüm çelişkilerine rağmen – ayrıcalıklı ama sosyal olarak meşgul, ünlü ama mahremiyet için mücadele ediyor, kontrollü ama endüstrisinin kaprislerine tabi – diva popüler bir figür olmaya devam ediyor.
Collins, “Yapmadıklarını söyleyebilirsin, ama insanlar divaları sever,” dedi, “çünkü biz ender bir türüz tatlım.”
diva
7 Nisan 2024 tarihine kadar Londra’daki Victoria and Albert Museum’da; vam.ac.uk.
Bir “diva”, kimin ve kimin hakkında konuştuğuna bağlı olarak bunlardan herhangi biri olabilir. Bu terime adanmış bir serginin küratörü Kate Bailey, “Bu, dünya çapında bilinen ve tercüme edilmesi gerekmeyen bir kelime” dedi. Londra’daki Victoria ve Albert Müzesi. “Ama herkes bu konuda farklı düşünüyor,” diye ekledi.
“Diva”, “tanrıça” için Latince’dir ve Bailey, 2017’de aynı müzede opera hakkında bir gösteri üzerinde çalıştıktan ve arketipi merak etmeye başladıktan sonra, onu geri almak istediğini söyledi. “Terimi deşifre etmek, kökenlerinin izini sürmek ve neden olumsuz olduğunu anlamak istedim” dedi.
Sergi, bir divayı göz alıcı bir modern yıldız olarak savunuyor. İki katta, Franz Winterhalter’in opera sanatçısı Adelina Patti’nin portresi ve Bob Mackie’nin Tina Turner, Cher ve Diana Ross’un giydiği alev elbisesi gibi nesneler, divanın bir ilham kaynağı olarak yükselişini gösteriyor.
Ancak müze dışında terim daha karmaşıktır. Bir divayı iyi ya da kötü yapan nedir?
19. yüzyıl Fransız eleştirmeni Théophile Gautier, bu kelimeyi ilk olarak operada yetenekli bir solisti tanımlamak için kullandı. “Şarkı, tutku ve güzellik, hepsine sahip” dedi İtalyan şarkıcı Giulia Grisi hakkında yazdı. Bu kadınlara tapıldı, ama uzaktan.
Yıllar geçtikçe, opera divaları yerini Hollywood talkie divalarına (Marlene Dietrich, Bette Davis) bıraktı; ruh müziği divası (Aretha Franklin, Nina Simone); pop megastar divası (Rihanna, Lady Gaga); ve daha birçok yineleme.
1930’larda dedikodu köşe yazarları, işlerinde aşırı derecede talepkar olan Hollywood divalarının hesaplarını yayınlamaya başladı. 1936’da, Londra’daki Daily Herald gazetesinde bir köşe yazarı, “bir sahneyi canlandırmak için sete gitmeden önce kemanını ve gitarını biraz atmosferik müzik çaldırması gereken” bir sanatçıyı tanımladı.
O zamandan beri kelime, kötü davranış, inat ve kibir anlamını hiçbir zaman tam olarak kaybetmedi. Yakında çıkacak olan “Diva: Pop’tan Hip-Hop’a Feminizm ve Sertlik” adlı kitabın editörü Kirsty Fairclough, sürücülerinin kullanılmış sakızlarını tutan özel bir asistanı olduğu söylenen pop yıldızı Mariah Carey’nin sert haberine atıfta bulundu.
Fairclough, “Popüler kültürde gördüğümüz şey, ‘kendine fazla güvenen, çizmeleri için fazla büyük olan kadın’.
Beyoncé, 2008 tarihli I Am… Sasha Fierce albümünde “diva, dolandırıcının kadın versiyonudur”, ancak bir divanın gerçek erkek versiyonu olmadığını söyledi. Bu şekilde damgalanan erkekler genellikle kendilerini abartılı kostümlerle ifade eden gey erkeklerdir, örneğin XIV. Louis’den ilham alan 50. doğum günü kıyafeti serginin tepesinde asılı duran Elton John gibi.
Ancak Bailey’e göre diva olmak sadece gösterişli giyinmekten ibaret değil. Bu, “yararlı bir şey yapmak için sesini kullanmakla” ilgili, dedi. Diventum ve aktivizm uzun zamandır el ele gitti: 20. yüzyılın başında İngiliz varyete şovlarının divası olan Marie Lloyd, haksız çalışma koşullarını protesto etmek için tiyatro işçilerinin grevlerine katıldı; Aretha Franklin, 1970 yılında Davis diğer suçlamaların yanı sıra komplo suçlamalarından tutuklandığında Angela Davis için kefaleti ödemeyi teklif etti; ve sık sık Lady Gaga ordunun “sorma, söyleme” politikasını eleştirdi 2011’de yürürlükten kaldırılmadan önce.
Bu bazen diva yaşam tarzının hiper tüketici ihtişamıyla çelişebilir. Ancak divalar genellikle başarılı olmak için mücadele eden insanlardır. En çok realite TV programı ‘The Only Way is Essex’ ile tanınan İngiliz medya kişiliği Gemma Collins, kendisini bir diva olarak tanımlıyor ve bundan gurur duyuyor.
Geçmişte saati üç dolardan daha azına çok çalıştığı bir röportajda şöyle dedi: “BMW satın alan insanlar için çay yaptım.” Pekala: “Bir işim olsaydı, hiçbir şey yapmazdım. devekuşu tüyü yıpranır” dedi. “Nihayetinde bir diva, ne istediğini bilen bir kadındır.”
Fairclough’a göre bu tavır, divanın çekiciliğinin bir parçası. “Kendini kabul etmeyi ve kendi kaderini tayin etmeyi teşvik ettikleri ve bireyselliği kutladıkları için takdire şayan figürler olarak görülüyorlar” dedi.
Victoria ve Albert Müzesi’nin divayı rehabilite etmeye yönelik girişimlerine rağmen, terimin tartışmalı olmaya devam etmesi muhtemeldir. Rutgers Üniversitesi’nde medya çalışmaları profesörü olan Michael Reinhard, “Bu, pek çok sahne kültürünün özünde bulunan ikircikliliğin ve kadın düşmanlığının bir ifadesidir” dedi ve “insanlar diva terimini bununla ilişkilendirirken aynı zamanda şikayetleri de beraberinde getirecek.” olumsuz çağrışımlar.” kullanın.”
Tüm çelişkilerine rağmen – ayrıcalıklı ama sosyal olarak meşgul, ünlü ama mahremiyet için mücadele ediyor, kontrollü ama endüstrisinin kaprislerine tabi – diva popüler bir figür olmaya devam ediyor.
Collins, “Yapmadıklarını söyleyebilirsin, ama insanlar divaları sever,” dedi, “çünkü biz ender bir türüz tatlım.”
diva
7 Nisan 2024 tarihine kadar Londra’daki Victoria and Albert Museum’da; vam.ac.uk.