Bu makale, iklim, siyaset, iş dünyası ve daha pek çok alanda kadın liderlerin profilini çıkaran özel raporumuz Kadınlar ve Liderlik’in bir parçasıdır.
Aida Muluneh Fildişi Sahili’nde yaşayan, odak noktası ve ilham kaynağı Afrika köklerinden gelen Etiyopya doğumlu bir fotoğrafçı.
Howard Üniversitesi mezunu, 2001-2002 yılları arasında The Washington Post için serbest fotoğrafçı olarak çalıştı, Washington DC’de ve ayrıca Etiyopya’da çalıştı. 2010 yılında kurduğu Addis Fotoğraf FestivaliDoğu Afrika’daki ilk uluslararası fotoğraf festivali. Geçen yıl başlattığı Afrika fotoğraf fuarı“Afrika’yı dünyaya ve dünyayı Afrika’ya bağlamak için bir platform görevi görmek” için görüntüleri kullanan, 26 Mart’a kadar sürecek sanal bir dergi ve festival.
bu ay Kamu Sanat Fonuçağdaş sanatı New York ve diğer yerlerdeki kamusal alanlara taşıyan kar amacı gütmeyen bir grup, 12 fotoğrafını gösteriyor New York, Boston, Chicago ve Abidjan, Fildişi Sahili’ndeki otobüs duraklarında, Fonun Afrika’da ilk kez sanat eserlerini sunması münasebetiyle.
48 yaşındaki Bayan Muluneh, Fildişi Sahili’nden yakın zamanda yaptığı bir e-posta alışverişinde kariyeri, felsefesi ve hedefleri hakkında konuştu. Röportaj düzenlendi ve kısaltıldı.
Fotoğrafçılığa ne zaman ve neden ilgi duydunuz ve pratik yapmaya başladınız?
Liseye 16 yaşındayken başladım ve Kanada’da yaşayan bir göçmen olarak ülkemle ilgili uluslararası medyanın genellikle orantısız olduğunu veya gerçekliğimizin tam perspektifini sunmadığını fark ettiğim için ilgilenmeye başladım.
Kendinizi bir foto muhabiri veya güzel sanatlar fotoğrafçısı olarak görüyor musunuz?
Ben her ikisiyim; biri diğerine ilham verir.
Etiyopya kökleriniz fotoğrafçılığınıza nasıl ilham veriyor ve bunlar fotoğrafta nasıl temsil ediliyor?
Çalışmam, ülkemdeki ve yurt dışındaki deneyimlerimin görsel bir günlüğü. Bunu göz önünde bulundurarak, kültürümden ve hikayelerimizden güçlü bir şekilde ilham alıyorum. Her görüntünün Etiyopyalı izleyicilerime özel mesajlarla kendi kodlaması vardır. Setlerimde kullandığım renkler, semboller ve nesneler Etiyopya maneviyatından ve kültüründen bir araya getirdiğim ifadelerdir.
Geçenlerde Financial Times’a fotoğrafçılığın sosyal medya sayesinde yükseldiğini düşündüğünüzü söylediniz. İkisi arasındaki bağlantı nedir ve Addis Foto Fest ve Africa Foto Fuarı bu olaylardan nasıl doğdu?
İnternet, cep telefonları ve diğer sanal araçlar aracılığıyla daha fazla erişim, Afrika’daki sanatçıların sanat dünyasının kapı bekçilerinin insafına kalmak yerine kendi kariyerlerinin ve sanat formlarının kontrolünü ele almalarını sağladı.
Çağın bilgi çağı olduğu düşünüldüğünde, Afrikalılar olarak bakış açılarımızı ve yaratımlarımızı teknoloji ve farklı platformlar aracılığıyla da sunmanın ön saflarında yer almamız önemlidir.
Sanal platformlar ve bağlanabilirlik, küresel topluluğun ürettiğim festivallerle ilişki kurması için birincil araçlar oldu. Ayrıca, uluslararası bir görüntü oluşturucu topluluğu oluşturmamıza da yardımcı oluyorlar.
Africa Foto Fuarı için hedefleriniz ve gelecek planlarınız nelerdir?
Bir Africa Foto Fair sergisi, 2024 yılında başta Batı Afrika olmak üzere Afrika’nın çeşitli ülkelerini gezecek ve fuarın çevrimiçi platformu, Afrika ve ötesinden fotoğrafçıların farklı bakış açılarıyla çeşitli podcast konuşmalarını paylaşmaya devam edecek.
Amacım, Afrikalı fotoğrafçıların çalışmalarını tanıtan, eğiten ve satan hem fiziksel hem de sanal bir varlığa sahip olmak.
Public Art Fund’daki serginiz nasıl ortaya çıktı?
Fonun Yardımcı Küratörü Katerina Stathopoulou bir eser yaratmam için bana başvurdu. Her zaman kamusal sanat enstalasyonlarının hayranı olmuşumdur, çünkü bunlar, galerileri veya müzeleri ziyaret etmek zorunda olmayan halka ulaşmanın en iyi yolu – bir anlamda sanatı insanlara getirerek.
Public Art Fund çalışmalarınızla neyi örneklendirmeye çalışıyorsunuz?
Uygulamam, tarih, politika, yer farkındalığı gibi konuları ve iklim krizi gibi diğer acil konuları keşfetmek için kültürel mirasıma odaklanıyor. Etiyopyalı şair Tsegaye Gabre-Medhin’in “Burası benim olduğum yer”inden ilham aldım.
Hem doğumuma hem de Etiyopya Devrimi’nin başlangıcına işaret eden 1974’te yazılan şiir ve ortaya çıkan fotoğraflarım son derece kişisel.
Geçmişle günümüz arasında köprü kuran dizi, göçmen ve Etiyopyalı bir kadın olarak deneyimlerimi araştırıyor. Deneyimlediğim çeşitli siyasi rejimleri inceliyor ve dini ikonografiden imgeler alıyor.
Yakın tarihli bir röportajda, her zaman geçmişe bakmak yerine Afrika’nın geleceğini savunmaya çalıştığınızı söylemiştiniz. Bu hedef neden önemli ve buna nasıl ulaşmaya çalışıyorsunuz?
İletişim araçlarının gelişimini güçlendirmenin Afrika’nın geleceğini desteklemede kilit bir faktör olduğuna inanıyorum. Nereye gittiğimizi daha iyi anlamak için geçmişi müzakere etmeliyiz.
Bu arka plana karşı yaratıcı sektör, kıtamızın karmaşıklığını dünyaya göstermede kilit bir rol oynadı; Aynı zamanda hikayelerimizi çağdaş ifadelerle kendi topluluklarımızla paylaştı.
Sanatçılar, tarihimizin tanıkları ve koruyucularıdır; Ayrıca, gerçekliğimizin farklı bir yanını göstermek için yaratıcılığı kullanırlar. Afrika’nın geleceği şimdidir.
Aynı röportajda, siyahların meydan okumalarının küresel bir fenomen olduğunu söylediniz. Bu zorluklar hakkında küresel konuşmayı nasıl teşvik etmeye ve teşvik etmeye ve kıtanın çeşitliliğini keşfetmeye çalışıyorsunuz?
Ne yazık ki, Afrikalıların ve diasporadaki insanların karşılaştığı zorluklar hakkında konuştuğumuzda hala modası geçmiş bakış açıları var; Bu modası geçmiş görüşler, tek taraflı hikayeler ve görüntüler aracılığıyla yayıldı. 2008’den bu yana, küresel izleyicilere görsel dilimiz ve hikayelerimiz hakkında farklı bir bakış açısı sunmak için önce Addis Foto Fest’i ve ardından Africa Foto Fuarı’nı kurarak Afrika’daki yeni nesil görüntü yapımcılarına ders veriyorum.
Kamu Sanat Fonu’nun Ötesinde sergisi ve çağdaş Afrika fotoğrafçılığı sergisi Bu yaz Tate Modern’de sırada ne var?
Çalışmalarımı çeşitli festival ve mekanlarda sergilemenin yanı sıra, Afrika’daki yüksek kaliteli baskı ihtiyacını karşılayan profesyonel bir fotoğraf baskı hizmeti olan Abidjan’daki Africa Print House’un daha da geliştirilmesine odaklandım.
Matbaanın, fotoğrafçıları farklı pazarlarda ve koleksiyonerler arasında tanıtmanın önemli bir parçası olduğunun bilincinde olarak, matbaa, aynı zamanda küresel izleyicilere satış için baskılar sunacak bir platform geliştirdiğimiz Africa Foto Fuarı’nın bir uzantısıdır.
Aida Muluneh Fildişi Sahili’nde yaşayan, odak noktası ve ilham kaynağı Afrika köklerinden gelen Etiyopya doğumlu bir fotoğrafçı.
Howard Üniversitesi mezunu, 2001-2002 yılları arasında The Washington Post için serbest fotoğrafçı olarak çalıştı, Washington DC’de ve ayrıca Etiyopya’da çalıştı. 2010 yılında kurduğu Addis Fotoğraf FestivaliDoğu Afrika’daki ilk uluslararası fotoğraf festivali. Geçen yıl başlattığı Afrika fotoğraf fuarı“Afrika’yı dünyaya ve dünyayı Afrika’ya bağlamak için bir platform görevi görmek” için görüntüleri kullanan, 26 Mart’a kadar sürecek sanal bir dergi ve festival.
bu ay Kamu Sanat Fonuçağdaş sanatı New York ve diğer yerlerdeki kamusal alanlara taşıyan kar amacı gütmeyen bir grup, 12 fotoğrafını gösteriyor New York, Boston, Chicago ve Abidjan, Fildişi Sahili’ndeki otobüs duraklarında, Fonun Afrika’da ilk kez sanat eserlerini sunması münasebetiyle.
48 yaşındaki Bayan Muluneh, Fildişi Sahili’nden yakın zamanda yaptığı bir e-posta alışverişinde kariyeri, felsefesi ve hedefleri hakkında konuştu. Röportaj düzenlendi ve kısaltıldı.
Fotoğrafçılığa ne zaman ve neden ilgi duydunuz ve pratik yapmaya başladınız?
Liseye 16 yaşındayken başladım ve Kanada’da yaşayan bir göçmen olarak ülkemle ilgili uluslararası medyanın genellikle orantısız olduğunu veya gerçekliğimizin tam perspektifini sunmadığını fark ettiğim için ilgilenmeye başladım.
Kendinizi bir foto muhabiri veya güzel sanatlar fotoğrafçısı olarak görüyor musunuz?
Ben her ikisiyim; biri diğerine ilham verir.
Etiyopya kökleriniz fotoğrafçılığınıza nasıl ilham veriyor ve bunlar fotoğrafta nasıl temsil ediliyor?
Çalışmam, ülkemdeki ve yurt dışındaki deneyimlerimin görsel bir günlüğü. Bunu göz önünde bulundurarak, kültürümden ve hikayelerimizden güçlü bir şekilde ilham alıyorum. Her görüntünün Etiyopyalı izleyicilerime özel mesajlarla kendi kodlaması vardır. Setlerimde kullandığım renkler, semboller ve nesneler Etiyopya maneviyatından ve kültüründen bir araya getirdiğim ifadelerdir.
Geçenlerde Financial Times’a fotoğrafçılığın sosyal medya sayesinde yükseldiğini düşündüğünüzü söylediniz. İkisi arasındaki bağlantı nedir ve Addis Foto Fest ve Africa Foto Fuarı bu olaylardan nasıl doğdu?
İnternet, cep telefonları ve diğer sanal araçlar aracılığıyla daha fazla erişim, Afrika’daki sanatçıların sanat dünyasının kapı bekçilerinin insafına kalmak yerine kendi kariyerlerinin ve sanat formlarının kontrolünü ele almalarını sağladı.
Çağın bilgi çağı olduğu düşünüldüğünde, Afrikalılar olarak bakış açılarımızı ve yaratımlarımızı teknoloji ve farklı platformlar aracılığıyla da sunmanın ön saflarında yer almamız önemlidir.
Sanal platformlar ve bağlanabilirlik, küresel topluluğun ürettiğim festivallerle ilişki kurması için birincil araçlar oldu. Ayrıca, uluslararası bir görüntü oluşturucu topluluğu oluşturmamıza da yardımcı oluyorlar.
Africa Foto Fuarı için hedefleriniz ve gelecek planlarınız nelerdir?
Bir Africa Foto Fair sergisi, 2024 yılında başta Batı Afrika olmak üzere Afrika’nın çeşitli ülkelerini gezecek ve fuarın çevrimiçi platformu, Afrika ve ötesinden fotoğrafçıların farklı bakış açılarıyla çeşitli podcast konuşmalarını paylaşmaya devam edecek.
Amacım, Afrikalı fotoğrafçıların çalışmalarını tanıtan, eğiten ve satan hem fiziksel hem de sanal bir varlığa sahip olmak.
Public Art Fund’daki serginiz nasıl ortaya çıktı?
Fonun Yardımcı Küratörü Katerina Stathopoulou bir eser yaratmam için bana başvurdu. Her zaman kamusal sanat enstalasyonlarının hayranı olmuşumdur, çünkü bunlar, galerileri veya müzeleri ziyaret etmek zorunda olmayan halka ulaşmanın en iyi yolu – bir anlamda sanatı insanlara getirerek.
Public Art Fund çalışmalarınızla neyi örneklendirmeye çalışıyorsunuz?
Uygulamam, tarih, politika, yer farkındalığı gibi konuları ve iklim krizi gibi diğer acil konuları keşfetmek için kültürel mirasıma odaklanıyor. Etiyopyalı şair Tsegaye Gabre-Medhin’in “Burası benim olduğum yer”inden ilham aldım.
Hem doğumuma hem de Etiyopya Devrimi’nin başlangıcına işaret eden 1974’te yazılan şiir ve ortaya çıkan fotoğraflarım son derece kişisel.
Geçmişle günümüz arasında köprü kuran dizi, göçmen ve Etiyopyalı bir kadın olarak deneyimlerimi araştırıyor. Deneyimlediğim çeşitli siyasi rejimleri inceliyor ve dini ikonografiden imgeler alıyor.
Yakın tarihli bir röportajda, her zaman geçmişe bakmak yerine Afrika’nın geleceğini savunmaya çalıştığınızı söylemiştiniz. Bu hedef neden önemli ve buna nasıl ulaşmaya çalışıyorsunuz?
İletişim araçlarının gelişimini güçlendirmenin Afrika’nın geleceğini desteklemede kilit bir faktör olduğuna inanıyorum. Nereye gittiğimizi daha iyi anlamak için geçmişi müzakere etmeliyiz.
Bu arka plana karşı yaratıcı sektör, kıtamızın karmaşıklığını dünyaya göstermede kilit bir rol oynadı; Aynı zamanda hikayelerimizi çağdaş ifadelerle kendi topluluklarımızla paylaştı.
Sanatçılar, tarihimizin tanıkları ve koruyucularıdır; Ayrıca, gerçekliğimizin farklı bir yanını göstermek için yaratıcılığı kullanırlar. Afrika’nın geleceği şimdidir.
Aynı röportajda, siyahların meydan okumalarının küresel bir fenomen olduğunu söylediniz. Bu zorluklar hakkında küresel konuşmayı nasıl teşvik etmeye ve teşvik etmeye ve kıtanın çeşitliliğini keşfetmeye çalışıyorsunuz?
Ne yazık ki, Afrikalıların ve diasporadaki insanların karşılaştığı zorluklar hakkında konuştuğumuzda hala modası geçmiş bakış açıları var; Bu modası geçmiş görüşler, tek taraflı hikayeler ve görüntüler aracılığıyla yayıldı. 2008’den bu yana, küresel izleyicilere görsel dilimiz ve hikayelerimiz hakkında farklı bir bakış açısı sunmak için önce Addis Foto Fest’i ve ardından Africa Foto Fuarı’nı kurarak Afrika’daki yeni nesil görüntü yapımcılarına ders veriyorum.
Kamu Sanat Fonu’nun Ötesinde sergisi ve çağdaş Afrika fotoğrafçılığı sergisi Bu yaz Tate Modern’de sırada ne var?
Çalışmalarımı çeşitli festival ve mekanlarda sergilemenin yanı sıra, Afrika’daki yüksek kaliteli baskı ihtiyacını karşılayan profesyonel bir fotoğraf baskı hizmeti olan Abidjan’daki Africa Print House’un daha da geliştirilmesine odaklandım.
Matbaanın, fotoğrafçıları farklı pazarlarda ve koleksiyonerler arasında tanıtmanın önemli bir parçası olduğunun bilincinde olarak, matbaa, aynı zamanda küresel izleyicilere satış için baskılar sunacak bir platform geliştirdiğimiz Africa Foto Fuarı’nın bir uzantısıdır.