Yaklaşık 100 yıl boyunca 15 metrelik bir duvar resmi, Tate Britain'daki birinci sınıf bir restoranın arka planını oluşturdu. Konuklar kaliteli şarap içip pahalı yemekler yerken, Rex Whistler'ın fantastik bir manzarada ilerleyen bir av partisini gösteren tablosuna göz attılar.
Londra sanat müzesine gelen çok az ziyaretçi, Whistler'ın sahnesinin her biri sadece birkaç santimetrelik iki küçük bölümünü fark etmiş görünüyordu: Bunlardan birinde dökümlü bir elbise ve başlık giyen beyaz bir kadın, siyah bir çocuğu çocuk çıplakken iple çekiyor, korkmuş anne bir ağaçtan izliyor; diğeri ise tasmalı bağlı aynı çocuğu bir arabanın arkasında koşarken gösteriyor.
Irkçılık karşıtı aktivistler, George Floyd'un öldürülmesi ve Black Lives Matter hareketinin yükselişe geçtiği 2020 yılından sonra sosyal medyada bu bölümleri öne çıkardı ve duvar resminin kaldırılması çağrısında bulundu. Kısa süre sonra Tate restoranı kapattı ve yöneticiler “Nadir Etleri Arama Keşif Gezisi” başlıklı tabloyla ne yapacaklarını düşünmeye başladı.
Salı günü, Tate Britain eserin bulunduğu süslü odayı yeniden açarken çözümü sergilendi. Duvar resmi artık konukların yerine siyahi İngiliz sanatçının büyük bir video çalışmasını çevreliyor Keith Piper'ın Whistler'ın ırkçı görsellerini öne çıkarmayı ve açıklamayı amaçlıyor. Serginin küratörü Chloe Hodge, Piper'ın çalışmalarının yaklaşık bir yıl boyunca sergileneceğini söyledi.
Bu yeni sunumla Tate Britain, saldırgan sanat eserlerini görüş alanından kaldırmak isteyen aktivistlerin talepleri ile muhafazakar politikacıların ve sanatseverlerin talepleri arasında bir denge kurmaya çalışıyor; bunların çoğu müzelerin her türlü uyanık davranıştan kaçınmasını istiyor. Ancak Piper, bu pozisyonlar arasında bir orta yol seçmenin kendisinin ve müzenin her iki tarafı da kızdırabileceğini bildiğini söyledi.
Piper, “Birçok kişi bunun zehirli bir kadeh olduğunu söyledi” dedi.
Britanya'daki üniversite sözlü sınavlarında kullanılan Latince addan “Vice Voce” olarak adlandırılan Piper'ın 22 dakikalık, iki ekranlı filmi, Whistler (Ian Pink tarafından canlandırılıyor) ile bir üniversite öğretim görevlisi (Ellen O'Grady) arasındaki hayali bir konuşmayı dramatize ediyor. Filmin ilk yarısında bilim adamı Whistler'a sanatçının 1927'de tamamladığı duvar resminin tarihini sorar. Whistler'ın bir ağaçta saklanan siyah anne tasvirini işaret ettiğinde ruh hali aniden değişiyor.
“Bu kim?” öğretim görevlisinden talepte bulunur. Whistler, “Ah, sadece biraz mizah” diye yanıtlıyor.
Konuşmacının Whistler'a başka soruları da var: Yarattığı diğer sanat eserlerindeki siyahi insanların ırkçı tasvirleri ve 1920'ler Britanya'sında etnik azınlıklara yönelik muamele hakkında.
Videoda, sorgulamanın doğası nedeniyle Whistler'ın kafası karışıyor. “Bu durum oldukça tatsız olmaya başladı” diyor: “İşim hakkında konuşmak istediğini sanıyordum.”
Britanya'da sorunlu sanat eserleri hakkındaki tartışmalar, sanatçının motivasyonları ve sosyal etkilerine daha az odaklanma eğilimindeydi ve daha çok bir heykelin mi yoksa resmin mi sergilenmesi gerektiği sorusuna odaklanıyordu. Ancak Whistler'ın doğrudan müzenin duvarlarına çizilen duvar resmi İngiliz miras hukuku kapsamında korunuyor, bu da Tate Britain'ın yöneticileri istese bile onu kolayca kaldıramayacağı veya değiştiremeyeceği anlamına geliyor. Ve geçen yıl İngiliz Muhafazakar hükümeti bu konuda bir kılavuz yayınladı. müzelerin sorunlu heykelleri “saklaması ve açıklaması” gerektiğini söyledi. veya bir binanın parçası olan sanat eserleri.
Yine de bazı sanat eleştirmenleri ve Tate'in genç ve farklı kadrodan üyeleri, müzenin duvar resmini bir paravanın arkasına saklaması yönünde çağrıda bulundu.
Küratör Hodge, Whistler'ın duvar resmine yanıt vermek için Piper'ı seçtiğini çünkü onun orijinal tabloyla “derinlemesine” ilgileneceğini ve “gerici bir şey” üretmeyeceğini hissettiğini söyledi. Çalışmanın görüşleri böleceğini beklediğini ekledi. Hodge, “Herkes için önemli olan bir işi sipariş edemeyiz” dedi: “Bu sonuçta Keith'in kendi sanatsal tepkisi.”
1980'lerde İngiltere'de kurulan siyahi sanatçılardan oluşan bir kolektif olan Blk Art Group'un kurucularından biri olan Piper, onlarca yıldır sanatında ırkçılık ve kölelik gibi temaları ele alıyor. 1996 yılındaki video çalışmasında “Batıya git genç adam“Bir baba ve oğul ırkçı stereotipleri tartışıyor. “Renkli İnsanların KoduPiper'ın 2017'de yarattığı sahte tarihi eser “, plantasyon sahiplerinin köleleştirilmiş insanları sınıflandırma ve kontrol etme şeklini temsil eden siyah, kahverengi ve krem boya kavanozları içeriyor.
Bristol Üniversitesi'nde sanat tarihi dersi veren Zehra Jumabhoy, Tate Britain'in komisyon için Piper'ı seçmesine şaşırdığını çünkü “ilk çalışmaları çok kızgındı”. Müze, duvar resminin etrafındaki gerilimin artmasını önlemek istiyorsa daha güvenli seçeneklerin olduğunu da sözlerine ekledi.
Ancak bazı sanatçılar için Piper bariz bir seçimdi. Guyanalı önde gelen İngiliz sanatçı Hew Locke, Piper'in sanatının yüksek profilli sipariş için gereken cesarete, tarihsel doğruluğa ve ara sıra mizaha sahip olduğunu söyledi. Locke, Piper'ın “kendi adamı” olduğunu ve yalnızca herkesi memnun etmeyi önemsediğini söyledi.
Piper, Tate Britain'daki bir kafede verdiği röportajda, eserinin şu anda sergilendiği restoranda hiç yemek yemediğini, “Çok pahalıydı!” dedi ve bu nedenle kargaşadan önce duvar resmini görmediğini söyledi.
Ancak Tate Britain'ın duvarlarında ırkçı resimler olduğunu öğrendiğinde şaşırmadığını söyledi; bu tür kalıplaşmış figürler bir zamanlar İngiliz sanatında sıradandı. Ancak onu şaşırtan şey müzenin duvar resmiyle ilgili bir şeyler yapmasının ne kadar zaman aldığıydı. Piper, kurumun arşivlerini araştırırken, 1970'li yıllardan kalma, tabloyla ilgili şikayette bulunan ziyaretçilerin mektuplarını bulduğunu söyledi.
Piper, Whistler'ın siyah insanları tasvir etme biçiminin kabul edilemez olmasına rağmen, Tate Britain'a duvar resmini kaldırması veya bir paravanın arkasına saklaması yönünde çağrıda bulunanlarla aynı fikirde olmadığını söyledi. “Benim iddiam, onu dışarıda bırakarak tarihin önemli bir tanığı haline geleceği ve onunla yüzleşerek daha önce duymadığımız şeyleri öğrenip duyacağımızdır” dedi. “Sanatın ve müzelerin önemli rolü budur.”
Röportajın ardından Piper, Vice Voce'un son kontrollerini yapmak için Tate Britain'ın en yeni galerisine gitti. Hodge ile kısa bir süre sohbet etti ve Hodge, başka bazı Tate Britain personelinin eseri görmeye geldiğini söyledi. Beğenmelerine rağmen bazılarının filmin “Rex Whistler'ı daha kınayıcı” olmasını beklediğini söyledi.
Piper şaşırmış görünüyordu. “Bu yargılayıcı değil mi?” diye sordu.
Hodge bir an durakladı. “Eh,” dedi, “her zaman iki taraf vardır.”
Londra sanat müzesine gelen çok az ziyaretçi, Whistler'ın sahnesinin her biri sadece birkaç santimetrelik iki küçük bölümünü fark etmiş görünüyordu: Bunlardan birinde dökümlü bir elbise ve başlık giyen beyaz bir kadın, siyah bir çocuğu çocuk çıplakken iple çekiyor, korkmuş anne bir ağaçtan izliyor; diğeri ise tasmalı bağlı aynı çocuğu bir arabanın arkasında koşarken gösteriyor.
Irkçılık karşıtı aktivistler, George Floyd'un öldürülmesi ve Black Lives Matter hareketinin yükselişe geçtiği 2020 yılından sonra sosyal medyada bu bölümleri öne çıkardı ve duvar resminin kaldırılması çağrısında bulundu. Kısa süre sonra Tate restoranı kapattı ve yöneticiler “Nadir Etleri Arama Keşif Gezisi” başlıklı tabloyla ne yapacaklarını düşünmeye başladı.
Salı günü, Tate Britain eserin bulunduğu süslü odayı yeniden açarken çözümü sergilendi. Duvar resmi artık konukların yerine siyahi İngiliz sanatçının büyük bir video çalışmasını çevreliyor Keith Piper'ın Whistler'ın ırkçı görsellerini öne çıkarmayı ve açıklamayı amaçlıyor. Serginin küratörü Chloe Hodge, Piper'ın çalışmalarının yaklaşık bir yıl boyunca sergileneceğini söyledi.
Bu yeni sunumla Tate Britain, saldırgan sanat eserlerini görüş alanından kaldırmak isteyen aktivistlerin talepleri ile muhafazakar politikacıların ve sanatseverlerin talepleri arasında bir denge kurmaya çalışıyor; bunların çoğu müzelerin her türlü uyanık davranıştan kaçınmasını istiyor. Ancak Piper, bu pozisyonlar arasında bir orta yol seçmenin kendisinin ve müzenin her iki tarafı da kızdırabileceğini bildiğini söyledi.
Piper, “Birçok kişi bunun zehirli bir kadeh olduğunu söyledi” dedi.
Britanya'daki üniversite sözlü sınavlarında kullanılan Latince addan “Vice Voce” olarak adlandırılan Piper'ın 22 dakikalık, iki ekranlı filmi, Whistler (Ian Pink tarafından canlandırılıyor) ile bir üniversite öğretim görevlisi (Ellen O'Grady) arasındaki hayali bir konuşmayı dramatize ediyor. Filmin ilk yarısında bilim adamı Whistler'a sanatçının 1927'de tamamladığı duvar resminin tarihini sorar. Whistler'ın bir ağaçta saklanan siyah anne tasvirini işaret ettiğinde ruh hali aniden değişiyor.
“Bu kim?” öğretim görevlisinden talepte bulunur. Whistler, “Ah, sadece biraz mizah” diye yanıtlıyor.
Konuşmacının Whistler'a başka soruları da var: Yarattığı diğer sanat eserlerindeki siyahi insanların ırkçı tasvirleri ve 1920'ler Britanya'sında etnik azınlıklara yönelik muamele hakkında.
Videoda, sorgulamanın doğası nedeniyle Whistler'ın kafası karışıyor. “Bu durum oldukça tatsız olmaya başladı” diyor: “İşim hakkında konuşmak istediğini sanıyordum.”
Britanya'da sorunlu sanat eserleri hakkındaki tartışmalar, sanatçının motivasyonları ve sosyal etkilerine daha az odaklanma eğilimindeydi ve daha çok bir heykelin mi yoksa resmin mi sergilenmesi gerektiği sorusuna odaklanıyordu. Ancak Whistler'ın doğrudan müzenin duvarlarına çizilen duvar resmi İngiliz miras hukuku kapsamında korunuyor, bu da Tate Britain'ın yöneticileri istese bile onu kolayca kaldıramayacağı veya değiştiremeyeceği anlamına geliyor. Ve geçen yıl İngiliz Muhafazakar hükümeti bu konuda bir kılavuz yayınladı. müzelerin sorunlu heykelleri “saklaması ve açıklaması” gerektiğini söyledi. veya bir binanın parçası olan sanat eserleri.
Yine de bazı sanat eleştirmenleri ve Tate'in genç ve farklı kadrodan üyeleri, müzenin duvar resmini bir paravanın arkasına saklaması yönünde çağrıda bulundu.
Küratör Hodge, Whistler'ın duvar resmine yanıt vermek için Piper'ı seçtiğini çünkü onun orijinal tabloyla “derinlemesine” ilgileneceğini ve “gerici bir şey” üretmeyeceğini hissettiğini söyledi. Çalışmanın görüşleri böleceğini beklediğini ekledi. Hodge, “Herkes için önemli olan bir işi sipariş edemeyiz” dedi: “Bu sonuçta Keith'in kendi sanatsal tepkisi.”
1980'lerde İngiltere'de kurulan siyahi sanatçılardan oluşan bir kolektif olan Blk Art Group'un kurucularından biri olan Piper, onlarca yıldır sanatında ırkçılık ve kölelik gibi temaları ele alıyor. 1996 yılındaki video çalışmasında “Batıya git genç adam“Bir baba ve oğul ırkçı stereotipleri tartışıyor. “Renkli İnsanların KoduPiper'ın 2017'de yarattığı sahte tarihi eser “, plantasyon sahiplerinin köleleştirilmiş insanları sınıflandırma ve kontrol etme şeklini temsil eden siyah, kahverengi ve krem boya kavanozları içeriyor.
Bristol Üniversitesi'nde sanat tarihi dersi veren Zehra Jumabhoy, Tate Britain'in komisyon için Piper'ı seçmesine şaşırdığını çünkü “ilk çalışmaları çok kızgındı”. Müze, duvar resminin etrafındaki gerilimin artmasını önlemek istiyorsa daha güvenli seçeneklerin olduğunu da sözlerine ekledi.
Ancak bazı sanatçılar için Piper bariz bir seçimdi. Guyanalı önde gelen İngiliz sanatçı Hew Locke, Piper'in sanatının yüksek profilli sipariş için gereken cesarete, tarihsel doğruluğa ve ara sıra mizaha sahip olduğunu söyledi. Locke, Piper'ın “kendi adamı” olduğunu ve yalnızca herkesi memnun etmeyi önemsediğini söyledi.
Piper, Tate Britain'daki bir kafede verdiği röportajda, eserinin şu anda sergilendiği restoranda hiç yemek yemediğini, “Çok pahalıydı!” dedi ve bu nedenle kargaşadan önce duvar resmini görmediğini söyledi.
Ancak Tate Britain'ın duvarlarında ırkçı resimler olduğunu öğrendiğinde şaşırmadığını söyledi; bu tür kalıplaşmış figürler bir zamanlar İngiliz sanatında sıradandı. Ancak onu şaşırtan şey müzenin duvar resmiyle ilgili bir şeyler yapmasının ne kadar zaman aldığıydı. Piper, kurumun arşivlerini araştırırken, 1970'li yıllardan kalma, tabloyla ilgili şikayette bulunan ziyaretçilerin mektuplarını bulduğunu söyledi.
Piper, Whistler'ın siyah insanları tasvir etme biçiminin kabul edilemez olmasına rağmen, Tate Britain'a duvar resmini kaldırması veya bir paravanın arkasına saklaması yönünde çağrıda bulunanlarla aynı fikirde olmadığını söyledi. “Benim iddiam, onu dışarıda bırakarak tarihin önemli bir tanığı haline geleceği ve onunla yüzleşerek daha önce duymadığımız şeyleri öğrenip duyacağımızdır” dedi. “Sanatın ve müzelerin önemli rolü budur.”
Röportajın ardından Piper, Vice Voce'un son kontrollerini yapmak için Tate Britain'ın en yeni galerisine gitti. Hodge ile kısa bir süre sohbet etti ve Hodge, başka bazı Tate Britain personelinin eseri görmeye geldiğini söyledi. Beğenmelerine rağmen bazılarının filmin “Rex Whistler'ı daha kınayıcı” olmasını beklediğini söyledi.
Piper şaşırmış görünüyordu. “Bu yargılayıcı değil mi?” diye sordu.
Hodge bir an durakladı. “Eh,” dedi, “her zaman iki taraf vardır.”