Brooklyn Heights'taki Brooklyn tarihindeki Grand Romanis Revival binası için merkeze gelin ve 19. yüzyıl Burgher'in sürekli portrelerini arıyor ve bunları bulacaksınız.
Ancak bir akşam, Bedford-Stuyvesant'ta doğan 87 yaşındaki emekli bir okul öğretmeni olan Mildred Jones, daha az beklenen büyük bir petrol portresini düşündü.
Resminin yanında asılı John A. LottAilesi büyük büyükbabası Samuel Anderson'ı köleleştiren tanınmış bir yargıç. Benzerlik hakkındaki düşünceleriniz? Jones bir mola verdi ve biraz utandı ve sonra gülümsedi.
“Sadece tüm fikri seviyorum,” dedi. “Brooklyn'deki siyah insanların tarihini anlatmak için bir dizi yeni bilgi ve fırsat açtı. Uzun zamandır buradayız. Ve bu anlatılması gereken bir hikaye. “
Lott ve Jones'un ikiz portreleri “Trace/S: Brooklyn'de Aile Tarihi Araştırması ve Kölelik Mirası”, “ Bölgenin uzun süredir tespit edilen kölelik tarihi ile ilgilenen yeni bir sergi ve eser onları restore etmek için sıradan insanlar yaptı.
1863'teki kuruluşundan bu yana, Ağustos ayına kadar gösteri, merkezde (eski Brooklyn Tarih Derneği) toplanan koleksiyonlarda yeni araştırmalara Lott gibi erkeklere dayanıyordu. Bununla birlikte, amatör soybilimcilerin ve aile tarihçilerinin hayatları sadece geçici olarak kaydedilmiş olan insanları izleme çabalarına dayanmaktadır.
Merkezin baş tarihçisi Dominique Jean-Louis, serginin kölelikteki en acımasız gerçeklerden birini aydınlatmaya yardımcı olduğunu ve köleleştirilmiş insanların ailelerini sağlam tutma hakkı olmadığını onarmaya yardımcı olduğunu söyledi.
“Bu ailelerin torunlarının artık birlikte kalmak için araçlara sahip olmaları, aynı zamanda kendilerini bulma ve bu bağlantıları nasıl kurma araçlarına sahip oldukları gerçekten güçlü” dedi. “Gerçekten güzel.”
New York Historical 2005'ten çığır açan “New York'ta Kölelik” sergisinden bu yana neredeyse yirmi yıl geçti, bu da (yanlış) (yanlış) çoğunlukla güney fenomeni olarak köleleştirme ve köleliğin ilerici bir kalesi olarak gören birçok ziyaretçiyi şok etti. Brooklyn'de, birçok tarihi alan köleliğe materyal eklerken, aktivistler bölgedeki en önemli sokaklardan kaçının – Dağlar, Nostrand, Leffers – köle sahibi ailelere göre adlandırıldığını vurguladılar.
Bununla birlikte, konu hala patlayıcı suçlamaları uyandırabilir – özellikle ulusal siyasi an aniden bir meydan okuma eylemi gibi siyah tarih hakkında bir konuşma yapmışsa.
Jones, “Bazılarımız kendimiz hakkında bir şeyler bulmak için şecere yapmaya başladık, ancak bir grup insan olarak hikayemizi öğreniyoruz.” Dedi. “Bu süre zarfında devam etmek her zamankinden daha önemli.”
Hollanda Konsolosluğu tarafından kısmen finanse edilen sergi Anma New York'taki 400 yıllık Hollanda varlığından Brooklyn'deki köleliğin büyük resmi ana hatları. Bu, Hollanda köleliğinin Virginia'daki İngiliz yerleşimcilerin bir şekilde “insan” olduğu fikrinden başlayarak bazı ortak mitlerin teslimini de içerir.
Nadir yayınlanmış bir raporda, Afrika'da doğan ve Brookly'de köleleştirilen John Joh. “Atlar genellikle işteyken günde yaklaşık beş saat dinlendi” diye yazdı. “Yani canavarlar bizden daha fazla ayrıcalıktan yararlandı.”
Bu sadece burada ve orada bir avuç ev hizmetçisi sorusu değildi. Brooklyns yedi ilçesi için 1786'dan bir nüfus sayımı 2.669 beyaz nüfusu ve 1.317 köleye sahiptir.
New York'taki kölelik de birçok insandan çok daha uzun sürdü. 1799 tarihli kademeli kaldırma yasasına göre, bazı insanlar 1827'ye kadar esaret içinde kaldı. 1850 tarihli Kısa Köle Yasası'nın benimsenmesinden sonra, sadece aykırı değerler değil, özgür siyah New Yorklular başka bir yerde yakalanma ve kölelikte satılma riski altındaydı.
Gösteriyi hazırlarken, araştırmacılar merkezin büyük kütüphanesindeki koleksiyonları kazdılar ve sadece köleleştirilmiş insanlara referanslar için gayrimenkul kayıtlarında değil, aynı zamanda eylemleri, kişilikleri, hayalleri hakkında bilgi sağlayan belgeler için de kontrol ettiler.
Serginin belgeleri arasında Leffts ailesinin bir üyesi olan Mercy adlı genç bir kız için 1814 -fatura faturası yer alıyor. Sözleşme okuması ve yazması öğretildi. Ve satıcı bir cümle yoluyla bir vaat ekledi: “davranacağını” söyledi.
“Bu belgeyi gerçekten izleyebilir ve anı tekrar yaratabilirsiniz,” dedi Jean-Louis.
Samuel Anderson hikayesi merkezin araştırmasından değil, şova katkıda bulunan Afrikalı-Amerikan tarihi ve soybilimsel toplumun New York bölümünden geldi.
Grup 1977 yılında Alex Haley'in “Kökleri” nden sonra kuruldu, Bir patlamaya ilham verdi Tüm etnik grupların Amerikalıları arasında aile tarihinde. Birkaç üye serginin açılışındaydı ve burada 19. yüzyılın arşivleri ve 21. yüzyıl veritabanları hakkında eşit parçalar ve titrek komuta ile işletme hakkında konuştular.
Grubun kökenini Amerikan Devrimi'nden önce atfeten Stacey Bell, “İnsanlar her zaman siyah insanların geçmişi olmadığını söyledi, ancak bunun doğru olmadığını biliyorduk” dedi. “O zaman insanlar bunu belgelemenin imkansız olduğunu söyledi. Ve bu zor çünkü atalarımızın kayıtlara ve köleleştirilmemiş insanlara çarptığını bulamıyorlar. “
Bugün aile adı, ayrıntılı bir aşırı aile ağacında merkez koleksiyonunda hatırlatılıyor. A tarihi ev Marine Park'ta; Ve Brooklyn şehir merkezinde üç blok bir yol. Samuel Anderson'ın adı ise neredeyse unutuldu.
Jones, Bedford-Stuyvesant'ta büyüdü ve sadece güneydeki akrabalarıyla yaz geçiren arkadaşların aksine, tüm ataların “Brooklyn'den” olduğunu biliyordu. İlk kez daha sonra Samuel Anderson'ı, hevesli bir şecere olan kardeşi, bir aile kapısında öğrendi ve dikkat çekici bir külçe buldu: 1897'den Brooklyn Eagle'da bir röportaj, “Sammy Amca'nın Sklavereiten anıları oldu. . “”
Makale, 88 yaşındayken iyi iki katlı evinin bir çizimini içeriyordu. cinsinin olağan zekasından daha fazlası takıntılıdır ”.
Görüşmeci Jean-Louis, kölelikteki deneyimlerini vurguladı. “Ama özgür olduktan sonra hayatı hakkında konuşmaya devam etti” dedi.
Gösteri ayrıca beyaz toplumdan köleliğin anımsatan ve yanlış olduğunu da belgeliyor. 1895'ten itibaren bir gazete bölümünü anlatıyor “Siyah Amerika”, “ Brooklyn'deki bir parkta bir güney plantasyonunu yeniden yaratan ve aktörler pamuktan yüzlerce seçen, şarkıları söyleyen, verandada rock'tan ve aksi takdirde “Güney Zenci'nin çok yönlülüğünü” gösteren açık hava sergisi.
Aynı zamanda, New York'taki köleliğin anısı silindi. Kartal, 1946'da Lotts da dahil olmak üzere Brooklyn'in eski Hollandalı ailelerinin hayatta kalan evlerinin fotoğrafik bir özelliğini yayınladığında, içinde yaşayan ve çalışan siyahlar hakkında hiçbir kelime söylenmedi.
Geçmişin boşluklarını doldurmak sadece siyah New Yorklular için değil kalıcı bir eserdir. Serginin bir parçası olarak, Atölyeler Merkezi, aile tarihlerini tüm geçmişlerle keşfetmek için örgütlenir.
Ve siyasi rüzgarlar ne olursa olsun, Siyah soybilimsel toplumun birkaç üyesi, nereye ve kim tarafından geldiklerini bilme arzusunun bastırılamayacağını söyledi.
“Bu ülkede hiç kimse diğerlerinden daha önemli değil,” dedi Bell. “Burada ne olduğunu silemeyiz. Bu bizim hikayemiz ve onunla yüzleşmeliyiz. “
Ancak bir akşam, Bedford-Stuyvesant'ta doğan 87 yaşındaki emekli bir okul öğretmeni olan Mildred Jones, daha az beklenen büyük bir petrol portresini düşündü.
Resminin yanında asılı John A. LottAilesi büyük büyükbabası Samuel Anderson'ı köleleştiren tanınmış bir yargıç. Benzerlik hakkındaki düşünceleriniz? Jones bir mola verdi ve biraz utandı ve sonra gülümsedi.
“Sadece tüm fikri seviyorum,” dedi. “Brooklyn'deki siyah insanların tarihini anlatmak için bir dizi yeni bilgi ve fırsat açtı. Uzun zamandır buradayız. Ve bu anlatılması gereken bir hikaye. “
Lott ve Jones'un ikiz portreleri “Trace/S: Brooklyn'de Aile Tarihi Araştırması ve Kölelik Mirası”, “ Bölgenin uzun süredir tespit edilen kölelik tarihi ile ilgilenen yeni bir sergi ve eser onları restore etmek için sıradan insanlar yaptı.
1863'teki kuruluşundan bu yana, Ağustos ayına kadar gösteri, merkezde (eski Brooklyn Tarih Derneği) toplanan koleksiyonlarda yeni araştırmalara Lott gibi erkeklere dayanıyordu. Bununla birlikte, amatör soybilimcilerin ve aile tarihçilerinin hayatları sadece geçici olarak kaydedilmiş olan insanları izleme çabalarına dayanmaktadır.
Merkezin baş tarihçisi Dominique Jean-Louis, serginin kölelikteki en acımasız gerçeklerden birini aydınlatmaya yardımcı olduğunu ve köleleştirilmiş insanların ailelerini sağlam tutma hakkı olmadığını onarmaya yardımcı olduğunu söyledi.
“Bu ailelerin torunlarının artık birlikte kalmak için araçlara sahip olmaları, aynı zamanda kendilerini bulma ve bu bağlantıları nasıl kurma araçlarına sahip oldukları gerçekten güçlü” dedi. “Gerçekten güzel.”
New York Historical 2005'ten çığır açan “New York'ta Kölelik” sergisinden bu yana neredeyse yirmi yıl geçti, bu da (yanlış) (yanlış) çoğunlukla güney fenomeni olarak köleleştirme ve köleliğin ilerici bir kalesi olarak gören birçok ziyaretçiyi şok etti. Brooklyn'de, birçok tarihi alan köleliğe materyal eklerken, aktivistler bölgedeki en önemli sokaklardan kaçının – Dağlar, Nostrand, Leffers – köle sahibi ailelere göre adlandırıldığını vurguladılar.
Bununla birlikte, konu hala patlayıcı suçlamaları uyandırabilir – özellikle ulusal siyasi an aniden bir meydan okuma eylemi gibi siyah tarih hakkında bir konuşma yapmışsa.
Jones, “Bazılarımız kendimiz hakkında bir şeyler bulmak için şecere yapmaya başladık, ancak bir grup insan olarak hikayemizi öğreniyoruz.” Dedi. “Bu süre zarfında devam etmek her zamankinden daha önemli.”
Hollanda Konsolosluğu tarafından kısmen finanse edilen sergi Anma New York'taki 400 yıllık Hollanda varlığından Brooklyn'deki köleliğin büyük resmi ana hatları. Bu, Hollanda köleliğinin Virginia'daki İngiliz yerleşimcilerin bir şekilde “insan” olduğu fikrinden başlayarak bazı ortak mitlerin teslimini de içerir.
Nadir yayınlanmış bir raporda, Afrika'da doğan ve Brookly'de köleleştirilen John Joh. “Atlar genellikle işteyken günde yaklaşık beş saat dinlendi” diye yazdı. “Yani canavarlar bizden daha fazla ayrıcalıktan yararlandı.”
Bu sadece burada ve orada bir avuç ev hizmetçisi sorusu değildi. Brooklyns yedi ilçesi için 1786'dan bir nüfus sayımı 2.669 beyaz nüfusu ve 1.317 köleye sahiptir.
New York'taki kölelik de birçok insandan çok daha uzun sürdü. 1799 tarihli kademeli kaldırma yasasına göre, bazı insanlar 1827'ye kadar esaret içinde kaldı. 1850 tarihli Kısa Köle Yasası'nın benimsenmesinden sonra, sadece aykırı değerler değil, özgür siyah New Yorklular başka bir yerde yakalanma ve kölelikte satılma riski altındaydı.
Gösteriyi hazırlarken, araştırmacılar merkezin büyük kütüphanesindeki koleksiyonları kazdılar ve sadece köleleştirilmiş insanlara referanslar için gayrimenkul kayıtlarında değil, aynı zamanda eylemleri, kişilikleri, hayalleri hakkında bilgi sağlayan belgeler için de kontrol ettiler.
Serginin belgeleri arasında Leffts ailesinin bir üyesi olan Mercy adlı genç bir kız için 1814 -fatura faturası yer alıyor. Sözleşme okuması ve yazması öğretildi. Ve satıcı bir cümle yoluyla bir vaat ekledi: “davranacağını” söyledi.
“Bu belgeyi gerçekten izleyebilir ve anı tekrar yaratabilirsiniz,” dedi Jean-Louis.
Samuel Anderson hikayesi merkezin araştırmasından değil, şova katkıda bulunan Afrikalı-Amerikan tarihi ve soybilimsel toplumun New York bölümünden geldi.
Grup 1977 yılında Alex Haley'in “Kökleri” nden sonra kuruldu, Bir patlamaya ilham verdi Tüm etnik grupların Amerikalıları arasında aile tarihinde. Birkaç üye serginin açılışındaydı ve burada 19. yüzyılın arşivleri ve 21. yüzyıl veritabanları hakkında eşit parçalar ve titrek komuta ile işletme hakkında konuştular.
Grubun kökenini Amerikan Devrimi'nden önce atfeten Stacey Bell, “İnsanlar her zaman siyah insanların geçmişi olmadığını söyledi, ancak bunun doğru olmadığını biliyorduk” dedi. “O zaman insanlar bunu belgelemenin imkansız olduğunu söyledi. Ve bu zor çünkü atalarımızın kayıtlara ve köleleştirilmemiş insanlara çarptığını bulamıyorlar. “
Bugün aile adı, ayrıntılı bir aşırı aile ağacında merkez koleksiyonunda hatırlatılıyor. A tarihi ev Marine Park'ta; Ve Brooklyn şehir merkezinde üç blok bir yol. Samuel Anderson'ın adı ise neredeyse unutuldu.
Jones, Bedford-Stuyvesant'ta büyüdü ve sadece güneydeki akrabalarıyla yaz geçiren arkadaşların aksine, tüm ataların “Brooklyn'den” olduğunu biliyordu. İlk kez daha sonra Samuel Anderson'ı, hevesli bir şecere olan kardeşi, bir aile kapısında öğrendi ve dikkat çekici bir külçe buldu: 1897'den Brooklyn Eagle'da bir röportaj, “Sammy Amca'nın Sklavereiten anıları oldu. . “”
Makale, 88 yaşındayken iyi iki katlı evinin bir çizimini içeriyordu. cinsinin olağan zekasından daha fazlası takıntılıdır ”.
Görüşmeci Jean-Louis, kölelikteki deneyimlerini vurguladı. “Ama özgür olduktan sonra hayatı hakkında konuşmaya devam etti” dedi.
Gösteri ayrıca beyaz toplumdan köleliğin anımsatan ve yanlış olduğunu da belgeliyor. 1895'ten itibaren bir gazete bölümünü anlatıyor “Siyah Amerika”, “ Brooklyn'deki bir parkta bir güney plantasyonunu yeniden yaratan ve aktörler pamuktan yüzlerce seçen, şarkıları söyleyen, verandada rock'tan ve aksi takdirde “Güney Zenci'nin çok yönlülüğünü” gösteren açık hava sergisi.
Aynı zamanda, New York'taki köleliğin anısı silindi. Kartal, 1946'da Lotts da dahil olmak üzere Brooklyn'in eski Hollandalı ailelerinin hayatta kalan evlerinin fotoğrafik bir özelliğini yayınladığında, içinde yaşayan ve çalışan siyahlar hakkında hiçbir kelime söylenmedi.
Geçmişin boşluklarını doldurmak sadece siyah New Yorklular için değil kalıcı bir eserdir. Serginin bir parçası olarak, Atölyeler Merkezi, aile tarihlerini tüm geçmişlerle keşfetmek için örgütlenir.
Ve siyasi rüzgarlar ne olursa olsun, Siyah soybilimsel toplumun birkaç üyesi, nereye ve kim tarafından geldiklerini bilme arzusunun bastırılamayacağını söyledi.
“Bu ülkede hiç kimse diğerlerinden daha önemli değil,” dedi Bell. “Burada ne olduğunu silemeyiz. Bu bizim hikayemiz ve onunla yüzleşmeliyiz. “