18 Mart 1990'ın erken saatlerinde, Boston'daki Aziz Patrick Günü kutlamasının ardından polis kıyafeti giymiş iki adam, Isabella Stewart Gardner Müzesi'ne girdi ve tahmini 500 milyon dolar değerindeki sanat hazineleriyle oradan uzaklaştı. Yerel polisin, federal ajanların, amatör dedektiflerin ve gazetecilerin çabalarına rağmen, aralarında nadir bir Vermeer ve üç değerli Rembrandt'ın da bulunduğu tarihin en büyük sanat eseri hırsızlığında kaybolan 13 eserden hiçbiri bulunamadı.
Soygunun mirası, onlarca yıl sonra onunla yüzleşmeye devam eden müze ziyaretçileri tarafından her zaman görülebilmektedir. ücretsiz çerçeveler bir zamanlar resimlerin asıldığı galerinin duvarlarında. Müze yetkilileri, eserlerin kaybın bir hatırlatıcısı olarak ve eserlerin eninde sonunda geri döneceği umuduyla orada tutulduğunu söylüyor. Geçen ay yanlışlıkla hırsızları içeri alan gece bekçisi Richard Abath 57 yaşında hayatını kaybetti. Halen aktif olan ancak ipuçları tükenen bir soruşturmanın kilit isimlerinden biriydi.
İşte bunu en zorlayıcı Amerikan suçlarından biri yapan beş tuhaflık.
Hırsızlar gerçekten tuhaf miktarda eşya çaldılar.
Baskın sırasında önemli tablolar çerçevelerinden çıkarıldı. Ancak çalınan diğer eşyalar hemen hemen aynı kalibrede değildi: sıradan bir Çin metal vazosu; bir bayrak direğinin üzerinde oldukça sıradan bir bronz kartal; ve Degas'ın beş küçük çizimi. Hırsızlar, Michelangelo'nun bir çizimi de dahil olmak üzere milyonlarca değerindeki tabloların ve yeşim heykelciklerin yanından geçtiler ve yine de içeride geçirdikleri 81 dakikanın bir kısmını, vazoyu zorlu bir kilitleme mekanizmasından kurtarmaya çalışarak geçirdiler.
Kelepçeli gardiyan daha sonra muayene edildi.
Görevdeki iki gardiyandan biri olan Abath kelepçelendi ve koli bandıyla ağzı tıkandı. Hiçbir zaman şüpheli olarak anılmadı. Ancak yıllar geçtikçe araştırmacılar onun davranışını defalarca inceledi çünkü protokolün aksine müzenin kapısını hırsızlara açtı. (Hala hayatta olan ikinci gardiyan hiçbir zaman soruşturmanın odak noktası olmadı.) FBI, Abath'ın varlıklarını onlarca yıldır izledi ancak herhangi bir şüpheli gelir görmedi. Her zaman soruşturmacılara bildiği her şeyi anlattığını söylerdi ve gönüllü olduğu bir FBI yalan makinesinin “sonuçsuz” olduğu düşünülürdü.
Boş çerçeveler duvarlarda kaldı.
Müze bir zamanlar Gardner'ın eviydi ve geniş sanat koleksiyonunun kendi kurduğu şekilde sergilendiğinden emin olmak istiyordu. Vasiyetinde hiçbir şeyin kaldırılamayacağını veya yeniden düzenlenemeyeceğini ya da koleksiyonun müzayede için Paris'e gönderilmesini ve paranın Harvard Üniversitesi'ne gitmesini şart koşuyordu. Boş çerçevelerin bu vasiyete uygun olarak asılı bırakıldığı uzun süredir bildirilse de müze, bunun aslında uzun süredir devam eden, düzeltilmemiş bir hata olduğunu söylüyor. Yapılan açıklamada, “Bunları sergilemeye karar verdik” denildi, “çünkü 1.) Eserlerin bir gün galerilerdeki hak ettikleri yere döneceğinden eminiz; ve 2.) bu eşsiz eserlerin kamuoyuna kaybedilmesinin dokunaklı bir hatırlatıcısıdır.”
Hırsızlar geride değerli bir Rembrandt bıraktı.
Hırsızlar tarafından çekilen 23 yaşındaki Rembrandt'ın otoportresi dolaba yaslanmış halde bırakıldı. Müzenin şu anki güvenlik şefi Anthony Amore, “Gerçekten muhtemelen unuttuklarını düşünüyorum” dedi. Eser meşe bir panel üzerindeydi ve çaldıkları kanvas tablolardan daha ağırdı. Ancak Govaert Flinck'in yine meşeden yapılmış olan ve çalınan “Dikili Taşlı Manzara” tablosuyla hemen hemen aynı büyüklükteydi.
Şüphelilerin listesi baş döndürücü bir karmaşa.
Müfettişler her türlü hırsızı ve sanat eseri hırsızını araştırdı ve olası tüm teorileri reddetti. Whitey Bulger, İrlanda Cumhuriyet Ordusu'nun silahlar için para toplamasına yardımcı olmak için sanat eseri mi çaldı? HAYIR. Mafya, bir üyesini hapisten çıkarmak için nüfuz mu istedi? Belki. 2015 yılında FBI, Boston bölgesinden uzun süredir ölü olan iki suçluyu, George Reissfelder ve Lenny DiMuzio'yu olası haydutlar olarak adlandırdı. Bunun nedenini hiçbir zaman kamuya açık bir şekilde tartışmadılar.
Müfettişler hâlâ sanat eserini kurtarmayı umuyor. Müze, ödülünü 1997'de 5 milyon dolardan 1990'da 10 milyon dolara, 1990'da ise 10 milyon dolara çıkardı. Bölümler bunun İnternet sitesi Kamuoyunu suç hakkında bilgilendirin. Bir gün birisinin bir yerlerde sanat eserlerinden birini tanıyacağı ve onunla temas kuracağı umuduyla reklam yapmakla ilgilidir.
Amore, “Her ipucunu takip ettik ve yeni ipuçlarını araştırmaya devam ediyoruz” dedi ve ekledi: “Önemli olan tek şey onların bugün nerede olduklarını bulmak ve onları geri almak.”
Kurulum fotoğrafları Haberler için Tony Luong'a ait. Isabella Stewart Gardner Museum Boston'la ilgili tablo.
Yapımcısı Tala Safie, Marysa Greenawalt Ve Josephine Sedgwick.
Soygunun mirası, onlarca yıl sonra onunla yüzleşmeye devam eden müze ziyaretçileri tarafından her zaman görülebilmektedir. ücretsiz çerçeveler bir zamanlar resimlerin asıldığı galerinin duvarlarında. Müze yetkilileri, eserlerin kaybın bir hatırlatıcısı olarak ve eserlerin eninde sonunda geri döneceği umuduyla orada tutulduğunu söylüyor. Geçen ay yanlışlıkla hırsızları içeri alan gece bekçisi Richard Abath 57 yaşında hayatını kaybetti. Halen aktif olan ancak ipuçları tükenen bir soruşturmanın kilit isimlerinden biriydi.
İşte bunu en zorlayıcı Amerikan suçlarından biri yapan beş tuhaflık.
Hırsızlar gerçekten tuhaf miktarda eşya çaldılar.
Baskın sırasında önemli tablolar çerçevelerinden çıkarıldı. Ancak çalınan diğer eşyalar hemen hemen aynı kalibrede değildi: sıradan bir Çin metal vazosu; bir bayrak direğinin üzerinde oldukça sıradan bir bronz kartal; ve Degas'ın beş küçük çizimi. Hırsızlar, Michelangelo'nun bir çizimi de dahil olmak üzere milyonlarca değerindeki tabloların ve yeşim heykelciklerin yanından geçtiler ve yine de içeride geçirdikleri 81 dakikanın bir kısmını, vazoyu zorlu bir kilitleme mekanizmasından kurtarmaya çalışarak geçirdiler.
Kelepçeli gardiyan daha sonra muayene edildi.
Görevdeki iki gardiyandan biri olan Abath kelepçelendi ve koli bandıyla ağzı tıkandı. Hiçbir zaman şüpheli olarak anılmadı. Ancak yıllar geçtikçe araştırmacılar onun davranışını defalarca inceledi çünkü protokolün aksine müzenin kapısını hırsızlara açtı. (Hala hayatta olan ikinci gardiyan hiçbir zaman soruşturmanın odak noktası olmadı.) FBI, Abath'ın varlıklarını onlarca yıldır izledi ancak herhangi bir şüpheli gelir görmedi. Her zaman soruşturmacılara bildiği her şeyi anlattığını söylerdi ve gönüllü olduğu bir FBI yalan makinesinin “sonuçsuz” olduğu düşünülürdü.
Boş çerçeveler duvarlarda kaldı.
Müze bir zamanlar Gardner'ın eviydi ve geniş sanat koleksiyonunun kendi kurduğu şekilde sergilendiğinden emin olmak istiyordu. Vasiyetinde hiçbir şeyin kaldırılamayacağını veya yeniden düzenlenemeyeceğini ya da koleksiyonun müzayede için Paris'e gönderilmesini ve paranın Harvard Üniversitesi'ne gitmesini şart koşuyordu. Boş çerçevelerin bu vasiyete uygun olarak asılı bırakıldığı uzun süredir bildirilse de müze, bunun aslında uzun süredir devam eden, düzeltilmemiş bir hata olduğunu söylüyor. Yapılan açıklamada, “Bunları sergilemeye karar verdik” denildi, “çünkü 1.) Eserlerin bir gün galerilerdeki hak ettikleri yere döneceğinden eminiz; ve 2.) bu eşsiz eserlerin kamuoyuna kaybedilmesinin dokunaklı bir hatırlatıcısıdır.”
Hırsızlar geride değerli bir Rembrandt bıraktı.
Hırsızlar tarafından çekilen 23 yaşındaki Rembrandt'ın otoportresi dolaba yaslanmış halde bırakıldı. Müzenin şu anki güvenlik şefi Anthony Amore, “Gerçekten muhtemelen unuttuklarını düşünüyorum” dedi. Eser meşe bir panel üzerindeydi ve çaldıkları kanvas tablolardan daha ağırdı. Ancak Govaert Flinck'in yine meşeden yapılmış olan ve çalınan “Dikili Taşlı Manzara” tablosuyla hemen hemen aynı büyüklükteydi.
Şüphelilerin listesi baş döndürücü bir karmaşa.
Müfettişler her türlü hırsızı ve sanat eseri hırsızını araştırdı ve olası tüm teorileri reddetti. Whitey Bulger, İrlanda Cumhuriyet Ordusu'nun silahlar için para toplamasına yardımcı olmak için sanat eseri mi çaldı? HAYIR. Mafya, bir üyesini hapisten çıkarmak için nüfuz mu istedi? Belki. 2015 yılında FBI, Boston bölgesinden uzun süredir ölü olan iki suçluyu, George Reissfelder ve Lenny DiMuzio'yu olası haydutlar olarak adlandırdı. Bunun nedenini hiçbir zaman kamuya açık bir şekilde tartışmadılar.
Müfettişler hâlâ sanat eserini kurtarmayı umuyor. Müze, ödülünü 1997'de 5 milyon dolardan 1990'da 10 milyon dolara, 1990'da ise 10 milyon dolara çıkardı. Bölümler bunun İnternet sitesi Kamuoyunu suç hakkında bilgilendirin. Bir gün birisinin bir yerlerde sanat eserlerinden birini tanıyacağı ve onunla temas kuracağı umuduyla reklam yapmakla ilgilidir.
Amore, “Her ipucunu takip ettik ve yeni ipuçlarını araştırmaya devam ediyoruz” dedi ve ekledi: “Önemli olan tek şey onların bugün nerede olduklarını bulmak ve onları geri almak.”
Kurulum fotoğrafları Haberler için Tony Luong'a ait. Isabella Stewart Gardner Museum Boston'la ilgili tablo.
Yapımcısı Tala Safie, Marysa Greenawalt Ve Josephine Sedgwick.