New York iç mimarı ve yıllık tasarım Miami Fuarı'nın kurucusu Amy Lau, insanları Amerikan Güneybatı'nın doymuş renkleri olan ve modernist nesneler hakkında derin bilgisi 17 Ocak'ta Scottsdale'de öldü. 56 yaşındaydı.
Nedeni kanserdi, dedi ailesi.
Bayan Lau'nun başarısı, renkleri analiz etme ve mobilya ve halıları uyarlama yeteneğine dayanmıyordu (tabii ki her iki şeyi de yapabilir). Aksine, önemli parçaların seçimi için tam yetenekti – örneğin, Vladimir Kagan tarafından tasarlanan bir kanepe, Anish Kapoor'un bir heykeli, mobilya resim salonunun bronz bir çalışması, bu seçim, daha sonraki düşünce değil, düzenlenmiş '-être idi. .
New York ve Palm Beach'teki iç tasarımcı Amanda Nisbet, “Herkes bakış açısından ve Amy'nin yüzyılın modern ortası hakkındaki bilgileri başlıyor.” Dedi. “Ama aynı zamanda mevcut sanatçıların ve zanaatkârların gerçek bir destekçisiydi ve onları müşterilerinin parasına layık tutanların çalışmalarını ziyaret etti.”
Bu müşteriler arasında medya yöneticisi ve Seagram Heritage Edgar Bronfman Jr. ve eşi Clarissa; Moda tasarımcısı Elie Tahari (Bayan Lau, Doğu Hampton butikini tasarladı); Ve emlak geliştiricisi Craig Robins.
Bayan Lau'nun 2005 yılında tasarımcı Ambra Medda ile birlikte çalıştığı Bay Robins, yıllık sanat fuarı Basel Miami Beach ile çalışan koleksiyonlar için bir ticaret fuarı olan Miami Design'ı başlatmak için. Tasarımcılar ve müşterileri için önemli bir mağaza penceresi ve hedefidir.
New York iç tasarım Vicente Wolf'un bir röportajda, “Amy, 20. yüzyılın sonunda sektöre giren yeni nesil tasarımcıların ilkiydi.” Dedi. Diyerek şöyle devam etti: “Mobilya ve renk karışımında, diğer her şey gibi şeyler yapmayacağı anlamında kısıtlamaları yoktu.”
“O uyan saç rengine sahip bir krakerdi.”
Bay Wolf, Bayan Laus'un kızıl saçlara çarpan tek meslektaşı değildi – iç mekanlarında olan bir gölge.
Bayan Nisbet'in söylediği gibi, “Amy tasarım estetiğini somutlaştırdı.”
Amy Marie Lau, 12 Aralık 1968'de dört çocuğun en büyüğü olan Arizona, Scottsdale'de doğdu ve yakındaki Paradise Vadisi'nde büyüdü. Babası Frederick Lau, bir diş hekimi ve hane halkını yöneten annesi Patti (Cochran) Lau, güneybatı sanat ve eserlerin hevesli koleksiyoncularıydı; Büyükannesi Ruth Lau, Arizona'daki çöl sahnelerinin ressamıydı. Başka bir akraba, Taos Okulu'nun kurucusu, 20. yüzyılın başlarında bir sanat hareketi, paleti ve gökyüzü mavileriydi; Sarı, mercanlar, kayısı, bronz ve evet, güneybatı manzarasının kırmızı yelekleri – Bayan Laus iç kısmını bilgilendirecekti.
“Hala tozlu zeytin, siennas ve Rusty Brown'u” renklerim “olarak düşünüyorum, ilk monografında” Expressive Modern “(2011) yazdı.
1992'de Arizona Üniversitesi'nde sanat tarihi alanında lisans derecesi aldıktan ve 1992'de Manhattan'daki Sotheby's Sanat Enstitüsü'nden New York tasarım galerisi ve butik Bayan Lau der Aero. Daha sonra, yüzyılın ortalarında uluslararası tasarımında uzmanlaşmış Vineyard Modern olan Soho'daki Lin-Weinberg Galerisi'nin tasarımcısı oldu.
“Amy'nin estetik vizyonu galerimizde şekillendi,” dedi sahiplerinden Larry Weinberg. “Mekansal vinyetler, pencere reklamları, yastıklı parçalar için kumaşların seçimi – bunların hepsi bir iç tasarımcı ve mükemmel olan her şey için temel becerilerdi.”
2001 yılında, Bayan Lau Amy Lau Design, modernite merceğiyle çeşitli stilleri, nesneleri ve müşteri tercihlerini filtreleyen yaşam ve iş binaları yaratmayı yaptı. Sonraki yıllarda Heath seramikleri için ürünler tasarlamaya başladı. Kohler; Üst düzey kumaş tedarikçisi S. Harris; ve el yapımı duvar kaplama üreticisi olan Maya Romanoff.
Geçen sonbaharda, Bayan Lau New York Tasarım Merkezi'nde bir galeri açtı – “Uzun zamanlı bir rüya”, Amy Lau Design'ın genel müdürü Sharon Bray. Çağdaş ve vintage cam, seramik ve metal çalışma, tekstil ve mobilyalarla alan paylaşır.
Bayan Lau, ailesi ve kardeşleri Megan Hackbarth, Kati Travelle ve Matthew Lau tarafından hayatta kaldı.
Bir kiracı olan Bayan Lau, 2018'de, Midtown West'te bir Preefar binası olan Alwyn Court'ta bir yatak odası olan bir daire satın aldı ve önümüzdeki altı yılı cesaret kırıcı bir proje harcamak için harcadı çünkü 1980'lerden beri güncellenmedi. En büyük bina tamamlanır tamamlanmaz taşındı, etrafındaki işin geri kalanı devam etti.
Bay Kagan'ın ait olduğu bir grup hakkında, “onu seven sanatçılar ve zanaatkarlarla sevdiği birçok çağdaş ve eski parçayı bir araya getiren” Lau Lau. Ahşap işçisi Michael Coffey; ve Pencere Tedavileri Tasarımcısı ve Üreticisi Erik Bruce. Bayan Lau, yatak odası ve fuaye için duvar kağıdını tasarladı. Avrupa'da bulduğu bir sanat gençliği tarzı taçlandıran şamdan evin odağıydı. (Cumartesi günü mimari sindirim Bir işlev yayınladı Daire hakkında.)
“Pencere tedavileri nihayet geçen Eylül kurulduğunda – bu tüm işlerin yapıldığı anlamına geliyordu – Amy çok memnun oldu,” dedi Bayan Bray.
Bir müşteri olarak patronu “ayrıntılı ve zorlayıcıydı” diye ekledi. “Ne istediğini biliyordu.”
Nedeni kanserdi, dedi ailesi.
Bayan Lau'nun başarısı, renkleri analiz etme ve mobilya ve halıları uyarlama yeteneğine dayanmıyordu (tabii ki her iki şeyi de yapabilir). Aksine, önemli parçaların seçimi için tam yetenekti – örneğin, Vladimir Kagan tarafından tasarlanan bir kanepe, Anish Kapoor'un bir heykeli, mobilya resim salonunun bronz bir çalışması, bu seçim, daha sonraki düşünce değil, düzenlenmiş '-être idi. .
New York ve Palm Beach'teki iç tasarımcı Amanda Nisbet, “Herkes bakış açısından ve Amy'nin yüzyılın modern ortası hakkındaki bilgileri başlıyor.” Dedi. “Ama aynı zamanda mevcut sanatçıların ve zanaatkârların gerçek bir destekçisiydi ve onları müşterilerinin parasına layık tutanların çalışmalarını ziyaret etti.”
Bu müşteriler arasında medya yöneticisi ve Seagram Heritage Edgar Bronfman Jr. ve eşi Clarissa; Moda tasarımcısı Elie Tahari (Bayan Lau, Doğu Hampton butikini tasarladı); Ve emlak geliştiricisi Craig Robins.
Bayan Lau'nun 2005 yılında tasarımcı Ambra Medda ile birlikte çalıştığı Bay Robins, yıllık sanat fuarı Basel Miami Beach ile çalışan koleksiyonlar için bir ticaret fuarı olan Miami Design'ı başlatmak için. Tasarımcılar ve müşterileri için önemli bir mağaza penceresi ve hedefidir.
New York iç tasarım Vicente Wolf'un bir röportajda, “Amy, 20. yüzyılın sonunda sektöre giren yeni nesil tasarımcıların ilkiydi.” Dedi. Diyerek şöyle devam etti: “Mobilya ve renk karışımında, diğer her şey gibi şeyler yapmayacağı anlamında kısıtlamaları yoktu.”
“O uyan saç rengine sahip bir krakerdi.”
Bay Wolf, Bayan Laus'un kızıl saçlara çarpan tek meslektaşı değildi – iç mekanlarında olan bir gölge.
Bayan Nisbet'in söylediği gibi, “Amy tasarım estetiğini somutlaştırdı.”
Amy Marie Lau, 12 Aralık 1968'de dört çocuğun en büyüğü olan Arizona, Scottsdale'de doğdu ve yakındaki Paradise Vadisi'nde büyüdü. Babası Frederick Lau, bir diş hekimi ve hane halkını yöneten annesi Patti (Cochran) Lau, güneybatı sanat ve eserlerin hevesli koleksiyoncularıydı; Büyükannesi Ruth Lau, Arizona'daki çöl sahnelerinin ressamıydı. Başka bir akraba, Taos Okulu'nun kurucusu, 20. yüzyılın başlarında bir sanat hareketi, paleti ve gökyüzü mavileriydi; Sarı, mercanlar, kayısı, bronz ve evet, güneybatı manzarasının kırmızı yelekleri – Bayan Laus iç kısmını bilgilendirecekti.
“Hala tozlu zeytin, siennas ve Rusty Brown'u” renklerim “olarak düşünüyorum, ilk monografında” Expressive Modern “(2011) yazdı.
1992'de Arizona Üniversitesi'nde sanat tarihi alanında lisans derecesi aldıktan ve 1992'de Manhattan'daki Sotheby's Sanat Enstitüsü'nden New York tasarım galerisi ve butik Bayan Lau der Aero. Daha sonra, yüzyılın ortalarında uluslararası tasarımında uzmanlaşmış Vineyard Modern olan Soho'daki Lin-Weinberg Galerisi'nin tasarımcısı oldu.
“Amy'nin estetik vizyonu galerimizde şekillendi,” dedi sahiplerinden Larry Weinberg. “Mekansal vinyetler, pencere reklamları, yastıklı parçalar için kumaşların seçimi – bunların hepsi bir iç tasarımcı ve mükemmel olan her şey için temel becerilerdi.”
2001 yılında, Bayan Lau Amy Lau Design, modernite merceğiyle çeşitli stilleri, nesneleri ve müşteri tercihlerini filtreleyen yaşam ve iş binaları yaratmayı yaptı. Sonraki yıllarda Heath seramikleri için ürünler tasarlamaya başladı. Kohler; Üst düzey kumaş tedarikçisi S. Harris; ve el yapımı duvar kaplama üreticisi olan Maya Romanoff.
Geçen sonbaharda, Bayan Lau New York Tasarım Merkezi'nde bir galeri açtı – “Uzun zamanlı bir rüya”, Amy Lau Design'ın genel müdürü Sharon Bray. Çağdaş ve vintage cam, seramik ve metal çalışma, tekstil ve mobilyalarla alan paylaşır.
Bayan Lau, ailesi ve kardeşleri Megan Hackbarth, Kati Travelle ve Matthew Lau tarafından hayatta kaldı.
Bir kiracı olan Bayan Lau, 2018'de, Midtown West'te bir Preefar binası olan Alwyn Court'ta bir yatak odası olan bir daire satın aldı ve önümüzdeki altı yılı cesaret kırıcı bir proje harcamak için harcadı çünkü 1980'lerden beri güncellenmedi. En büyük bina tamamlanır tamamlanmaz taşındı, etrafındaki işin geri kalanı devam etti.
Bay Kagan'ın ait olduğu bir grup hakkında, “onu seven sanatçılar ve zanaatkarlarla sevdiği birçok çağdaş ve eski parçayı bir araya getiren” Lau Lau. Ahşap işçisi Michael Coffey; ve Pencere Tedavileri Tasarımcısı ve Üreticisi Erik Bruce. Bayan Lau, yatak odası ve fuaye için duvar kağıdını tasarladı. Avrupa'da bulduğu bir sanat gençliği tarzı taçlandıran şamdan evin odağıydı. (Cumartesi günü mimari sindirim Bir işlev yayınladı Daire hakkında.)
“Pencere tedavileri nihayet geçen Eylül kurulduğunda – bu tüm işlerin yapıldığı anlamına geliyordu – Amy çok memnun oldu,” dedi Bayan Bray.
Bir müşteri olarak patronu “ayrıntılı ve zorlayıcıydı” diye ekledi. “Ne istediğini biliyordu.”