Boba Fett kostümü giymiş bir adam, hastane önlüğü giymiş küçük bir çocuğun yatağına eğilerek, “Hey dostum, nasılsın?” dedi.
Brooklyn'deki Maimonides Tıp Merkezi'nin acil servisinde bir Pazar günü öğleden sonraydı, Dr. Hastanenin pediatrik acil tıp müdürü Alex Arroyo, hastaları ziyaret ederken genellikle 20'den fazla kostümden birini giyiyor. En sevdiği kostüm “Yıldız Savaşları” filmlerindeki ünlü ödül avcısı Boba Fett.
“Yaptığım işi seviyorum ama içerisi oldukça sıcak!” diyor Dr. 48 yaşındaki Arroyo, 2006'dan beri hastanede çalışıyor. 2021'den beri kostüm giyiyor.
Dr. Arroyo, ailesiyle birlikte orijinal üçlemeyi izleyerek büyüyen sıkı bir Star Wars hayranıdır. Bu sevgisini en küçük iki çocuğu Grayson (8) ve Karra'ya (6) aktardı. Her yıl tüm aile, eşi Dr. Sharon Yellin, 44, NewYork-Presbiteryen Brooklyn Metodist Hastanesi'nde çalışan pediatrik acil tıp uzmanı. Bir yıl “Encanto”lu aile olarak oradaydılar.
“Ben eşeğin büyük, güçlü kız kardeşiydim” dedi Dr. Arroyo, Luisa karakterini canlandırıyor.
Dr. Önceki evliliğinden Colin adında 21 yaşında bir oğlu da olan Arroyo, kesin olarak söylemek gerekirse Güney Brooklyn – Maimonides'in Borough Park mahallesinde doğdu. Bugün, çocukluğunun geçtiği evden bir milden daha az bir mesafede, 1920'lerden kalma üç katlı, dört yatak odalı, kumtaşından bir evde yaşıyor. Misafir odalarından birini ofis olarak kullanıyor ve üçüncü katını kiraya veriyor.
Ofisi hakkında “Korkunç bir yer çünkü ben aynı zamanda aktif bir çizgi roman koleksiyoncusuyum” dedi. “Duvardan duvara oyuncaklarla dolu. Bu benim dünyadan sığınağım.”
SALLAMAYA HAZIR Sabah 7.30 ya da 8.00'de uyanıyorum. Muhtemelen iPhone'umun alarmına ihtiyacım yok ama her ihtimale karşı onu kuracağım. Beastie Boys'un “Sabotajı”. Bu beni günün moduna sokuyor.
İlk işim kendime bir fincan kahve yapmak. Keurig kahve makinesinde mümkün olduğu kadar çok kahve hazırladım. Ben kahve züppesi değilim; ne varsa onu alıyorum.
YEMEK DERSİ Çocuklarım iPad veya TV karşısında biraz zaman kazanmak için aşağıya koşarken ben kahvaltı hazırlıyorum. En sevdiğim yiyecekler krep, waffle ve bıldırcın yumurtasıdır. Bir gün bunları yerel bir süpermarkette şaka olsun diye aldım çünkü çocuklarımın çok küçük oldukları için bunları komik bulacağını düşündüm ama şimdi gerçekten keyif alıyorlar. Ancak genellikle her yerde kabuklar bulunduğundan açılmaları son derece zordur. Bir şekilde evin varsayılan aşçısı oldum. Eşim yemek pişirme tarzımı “Steroid kullanan 'Demir Şef'” olarak tanımlıyor. Çalışma şeklimle yemek pişiriyorum; son derece hızlı ve gerçekten verimli, ama biraz karışık.
TEKNİK DÜZELTME Önce e-postamı, ardından hastanenin WhatsApp gruplarını kontrol ederek gece boyunca bir şey olup olmadığını ya da herhangi birinin bir şeye ihtiyacı olup olmadığını kontrol ediyorum. Daha sonra Instagram'a gidiyorum ve uyurken neler olduğunu okumak için X'i kaydırıyorum. Ben biraz sosyal medya bağımlısıyım. Daha sonra eşim ve ben günlük Wordle, Connections ve mini Haberler bulmacalarımızda yarışıyoruz. Bugün kimin kimi yendiğini görmek için birbirimize puanlarımızı mesaj atıyoruz.
DÖVÜŞ KULÜBÜ Sabah 10 ya da 11 civarında Windsor Terrace Dövüş Sanatları'ndaki Jujitsu dersine gidiyorum. Mümkün olduğunca sık gitmeye çalışıyorum, bazen haftada 10 defaya kadar. Yaklaşık 17 aydır bu işi yapıyorum. Genellikle pazar günleri özel ders veriyorum. Dostum olarak gördüğüm insanları boğmaktan büyük keyif alıyorum. Her gün gördüğüm dünyanın dehşeti için harika bir çıkış noktası.
PAYLAŞILAN PARÇA İşe gelince pazar günlerim değişiyor. Acil serviste sabah 7, öğleden sonra 13 veya akşam 7'den başlayarak 12 saatlik üç vardiyadan birinde çalışabilirim ya da izinli olabilirim. Bugün saat 13.00'te mesaim var.
Bölümü ben yönetiyorum, dolayısıyla acil serviste geçirdiğim süre haftada yaklaşık 12 saatle sınırlı. Zamanımın geri kalanını ofiste, New York City'de bir acil servis işletmesinin getirdiği günlük çılgınlıkla başa çıkmaya çalışarak geçiriyorum.
YOLDA Duş alıyorum ve ardından hastaneye doğru yola çıkıyorum. Trafiğin olmadığı güzel bir günde yolculuk altı dakika sürer. Normalde park etmek zordur, ancak hafta sonları değil, bu da güzel. Hastanenin hemen köşesindeki Dunkin' Donuts'tan buzlu kahve alıyorum.
ÖZELLEŞTİRMEK Vardiyama Boba Fett olarak çocukları ziyaret ederek başlıyorum. Bu yüzden kostümümü giymek için ofisime gidiyorum. Takmam yaklaşık 20 dakikamı alıyor ve bu konuda yardıma ihtiyacım var. Filme mümkün olduğunca yakın olmasını istedim, bu yüzden en az 20 farklı parça koymam gerekiyor. Oturmakta veya kapılardan geçerken iyi şanslar!
BOBA FETT ARTIK GÖRÜŞECEK Vardiyamın başında kostümle dolaşmak için bir saatimi ayırıyorum çünkü onu giydiğimde çalışmıyorum. Cadılar Bayramı'nda bile kostüm giymenizi önermiyoruz; isteyeceğiniz son şey, SpongeBob SquarePants'ın çocuğunuzun kalp krizini tedavi etmesidir.
İki Jedi ve bir savaş pilotu dahil en az dört Star Wars kostümüm var. Yıldız Savaşları iyidir çünkü her yerde bulunur ve nesilleri aşar; çocuklar bir karakteri tanıdığında gözleri parlar ve gözleri yuvalarından fırlar.
GERÇEK ÇALIŞMA BAŞLIYOR Öğleden sonra 13:00'ten gece 01:00'e kadar olan vardiya, üç vardiya arasında en yoğun olanıdır; neredeyse hiç durmadan hastalarım var. İyi bir günde yemek yemek ve işemek için en sonunda beş dakika oturabiliyorum ama bazen bu mümkün olmuyor çünkü etrafta deli gibi koşuyorum.
Sadece birkaç haftalık bir bebekte pediatrik acil tıpta gördüğümüz en büyük acil durumlardan biri olan çok fazla ateş görüyorum. Bunu bir yetişkindeki göğüs ağrısına benzetiyorum çünkü bu genellikle çok ciddi bir şeyin işaretidir ve aynı zamanda kötü bir şeyi de dışlamamız gerekir. İlkbahar ve yaz aylarında, havaların daha güzel olduğu zamanlarda, başta kol kırıkları olmak üzere çok sayıda kemik kırığı görüyorum. Çocuklar parkta özellikle tırmanma çerçevelerinden düşüyorlar.
PAZAR FUNDAY Çalışmadığım zamanlarda ya da geç vardiyada olduğumda çocuklarımla güzel bir şeyler yapıyorum. Onlar büyük yemek tutkunları, bu yüzden onları Prospect Park'taki açık hava gıda pazarı Smorgasburg'a götürüyorum. Chip shop benim favorimdir. Çocuklarım gökkuşağı ızgara peynirine bayılıyor ama iğrenç görünüyor.
Ya da büyükannemin evine gideriz ve orada brunch yaparız. Daha sonra Nitehawk Sineması – Prospect Park'ta bir film izleriz, burası harika çünkü yiyecekleri var.
Sosisli sandviç gecesi Akşam 5 ya da 17:30 civarında eve geldiğimde çocuklarıma akşam yemeği hazırlarım. Damak zevki Brooklyn'deki pek çok çocuğunki kadar gelişmiş değil. Onlar tavuk, pizza, sosisli sandviç, makarnayı seviyorlar… ve oğlum da suşiyi seviyor.
Eşim ve ben çocukları saat 19.30 veya 20.00 civarında yatırdıktan sonra, akşam 8.30 civarında akşam yemeği yeriz; genellikle sosisli sandviç, makarna ve peynirden daha süslü bir şeyler yeriz.
TV ZAMANI Eşim ve ben hemen hemen her şeyi izliyoruz; dramalar, komediler, dönem filmleri. Yakın zamanda “The Crown”u izlemeyi bitirdik. Biz “Cobra Kai”, “Yellowstone” ve suç belgesellerinin büyük hayranlarıyız.
Kıyamet Kaydırma Gece yarısı civarında, yatağıma çıkıyorum ve 30 dakikamı kendimi uykuya teslim etmek için bir sosyal medya uygulamasına göz atarak geçiriyorum.
Acil tıpta çalışmanın en güzel yanı “Pazar korkuları”nın olmamasıdır. Programım sürekli değişiyor, bu yüzden kendimi hiç bitmeyen “ne olursa olsun” döngüsünün içinde buluyorum.
Brooklyn'deki Maimonides Tıp Merkezi'nin acil servisinde bir Pazar günü öğleden sonraydı, Dr. Hastanenin pediatrik acil tıp müdürü Alex Arroyo, hastaları ziyaret ederken genellikle 20'den fazla kostümden birini giyiyor. En sevdiği kostüm “Yıldız Savaşları” filmlerindeki ünlü ödül avcısı Boba Fett.
“Yaptığım işi seviyorum ama içerisi oldukça sıcak!” diyor Dr. 48 yaşındaki Arroyo, 2006'dan beri hastanede çalışıyor. 2021'den beri kostüm giyiyor.
Dr. Arroyo, ailesiyle birlikte orijinal üçlemeyi izleyerek büyüyen sıkı bir Star Wars hayranıdır. Bu sevgisini en küçük iki çocuğu Grayson (8) ve Karra'ya (6) aktardı. Her yıl tüm aile, eşi Dr. Sharon Yellin, 44, NewYork-Presbiteryen Brooklyn Metodist Hastanesi'nde çalışan pediatrik acil tıp uzmanı. Bir yıl “Encanto”lu aile olarak oradaydılar.
“Ben eşeğin büyük, güçlü kız kardeşiydim” dedi Dr. Arroyo, Luisa karakterini canlandırıyor.
Dr. Önceki evliliğinden Colin adında 21 yaşında bir oğlu da olan Arroyo, kesin olarak söylemek gerekirse Güney Brooklyn – Maimonides'in Borough Park mahallesinde doğdu. Bugün, çocukluğunun geçtiği evden bir milden daha az bir mesafede, 1920'lerden kalma üç katlı, dört yatak odalı, kumtaşından bir evde yaşıyor. Misafir odalarından birini ofis olarak kullanıyor ve üçüncü katını kiraya veriyor.
Ofisi hakkında “Korkunç bir yer çünkü ben aynı zamanda aktif bir çizgi roman koleksiyoncusuyum” dedi. “Duvardan duvara oyuncaklarla dolu. Bu benim dünyadan sığınağım.”
SALLAMAYA HAZIR Sabah 7.30 ya da 8.00'de uyanıyorum. Muhtemelen iPhone'umun alarmına ihtiyacım yok ama her ihtimale karşı onu kuracağım. Beastie Boys'un “Sabotajı”. Bu beni günün moduna sokuyor.
İlk işim kendime bir fincan kahve yapmak. Keurig kahve makinesinde mümkün olduğu kadar çok kahve hazırladım. Ben kahve züppesi değilim; ne varsa onu alıyorum.
YEMEK DERSİ Çocuklarım iPad veya TV karşısında biraz zaman kazanmak için aşağıya koşarken ben kahvaltı hazırlıyorum. En sevdiğim yiyecekler krep, waffle ve bıldırcın yumurtasıdır. Bir gün bunları yerel bir süpermarkette şaka olsun diye aldım çünkü çocuklarımın çok küçük oldukları için bunları komik bulacağını düşündüm ama şimdi gerçekten keyif alıyorlar. Ancak genellikle her yerde kabuklar bulunduğundan açılmaları son derece zordur. Bir şekilde evin varsayılan aşçısı oldum. Eşim yemek pişirme tarzımı “Steroid kullanan 'Demir Şef'” olarak tanımlıyor. Çalışma şeklimle yemek pişiriyorum; son derece hızlı ve gerçekten verimli, ama biraz karışık.
TEKNİK DÜZELTME Önce e-postamı, ardından hastanenin WhatsApp gruplarını kontrol ederek gece boyunca bir şey olup olmadığını ya da herhangi birinin bir şeye ihtiyacı olup olmadığını kontrol ediyorum. Daha sonra Instagram'a gidiyorum ve uyurken neler olduğunu okumak için X'i kaydırıyorum. Ben biraz sosyal medya bağımlısıyım. Daha sonra eşim ve ben günlük Wordle, Connections ve mini Haberler bulmacalarımızda yarışıyoruz. Bugün kimin kimi yendiğini görmek için birbirimize puanlarımızı mesaj atıyoruz.
DÖVÜŞ KULÜBÜ Sabah 10 ya da 11 civarında Windsor Terrace Dövüş Sanatları'ndaki Jujitsu dersine gidiyorum. Mümkün olduğunca sık gitmeye çalışıyorum, bazen haftada 10 defaya kadar. Yaklaşık 17 aydır bu işi yapıyorum. Genellikle pazar günleri özel ders veriyorum. Dostum olarak gördüğüm insanları boğmaktan büyük keyif alıyorum. Her gün gördüğüm dünyanın dehşeti için harika bir çıkış noktası.
PAYLAŞILAN PARÇA İşe gelince pazar günlerim değişiyor. Acil serviste sabah 7, öğleden sonra 13 veya akşam 7'den başlayarak 12 saatlik üç vardiyadan birinde çalışabilirim ya da izinli olabilirim. Bugün saat 13.00'te mesaim var.
Bölümü ben yönetiyorum, dolayısıyla acil serviste geçirdiğim süre haftada yaklaşık 12 saatle sınırlı. Zamanımın geri kalanını ofiste, New York City'de bir acil servis işletmesinin getirdiği günlük çılgınlıkla başa çıkmaya çalışarak geçiriyorum.
YOLDA Duş alıyorum ve ardından hastaneye doğru yola çıkıyorum. Trafiğin olmadığı güzel bir günde yolculuk altı dakika sürer. Normalde park etmek zordur, ancak hafta sonları değil, bu da güzel. Hastanenin hemen köşesindeki Dunkin' Donuts'tan buzlu kahve alıyorum.
ÖZELLEŞTİRMEK Vardiyama Boba Fett olarak çocukları ziyaret ederek başlıyorum. Bu yüzden kostümümü giymek için ofisime gidiyorum. Takmam yaklaşık 20 dakikamı alıyor ve bu konuda yardıma ihtiyacım var. Filme mümkün olduğunca yakın olmasını istedim, bu yüzden en az 20 farklı parça koymam gerekiyor. Oturmakta veya kapılardan geçerken iyi şanslar!
BOBA FETT ARTIK GÖRÜŞECEK Vardiyamın başında kostümle dolaşmak için bir saatimi ayırıyorum çünkü onu giydiğimde çalışmıyorum. Cadılar Bayramı'nda bile kostüm giymenizi önermiyoruz; isteyeceğiniz son şey, SpongeBob SquarePants'ın çocuğunuzun kalp krizini tedavi etmesidir.
İki Jedi ve bir savaş pilotu dahil en az dört Star Wars kostümüm var. Yıldız Savaşları iyidir çünkü her yerde bulunur ve nesilleri aşar; çocuklar bir karakteri tanıdığında gözleri parlar ve gözleri yuvalarından fırlar.
GERÇEK ÇALIŞMA BAŞLIYOR Öğleden sonra 13:00'ten gece 01:00'e kadar olan vardiya, üç vardiya arasında en yoğun olanıdır; neredeyse hiç durmadan hastalarım var. İyi bir günde yemek yemek ve işemek için en sonunda beş dakika oturabiliyorum ama bazen bu mümkün olmuyor çünkü etrafta deli gibi koşuyorum.
Sadece birkaç haftalık bir bebekte pediatrik acil tıpta gördüğümüz en büyük acil durumlardan biri olan çok fazla ateş görüyorum. Bunu bir yetişkindeki göğüs ağrısına benzetiyorum çünkü bu genellikle çok ciddi bir şeyin işaretidir ve aynı zamanda kötü bir şeyi de dışlamamız gerekir. İlkbahar ve yaz aylarında, havaların daha güzel olduğu zamanlarda, başta kol kırıkları olmak üzere çok sayıda kemik kırığı görüyorum. Çocuklar parkta özellikle tırmanma çerçevelerinden düşüyorlar.
PAZAR FUNDAY Çalışmadığım zamanlarda ya da geç vardiyada olduğumda çocuklarımla güzel bir şeyler yapıyorum. Onlar büyük yemek tutkunları, bu yüzden onları Prospect Park'taki açık hava gıda pazarı Smorgasburg'a götürüyorum. Chip shop benim favorimdir. Çocuklarım gökkuşağı ızgara peynirine bayılıyor ama iğrenç görünüyor.
Ya da büyükannemin evine gideriz ve orada brunch yaparız. Daha sonra Nitehawk Sineması – Prospect Park'ta bir film izleriz, burası harika çünkü yiyecekleri var.
Sosisli sandviç gecesi Akşam 5 ya da 17:30 civarında eve geldiğimde çocuklarıma akşam yemeği hazırlarım. Damak zevki Brooklyn'deki pek çok çocuğunki kadar gelişmiş değil. Onlar tavuk, pizza, sosisli sandviç, makarnayı seviyorlar… ve oğlum da suşiyi seviyor.
Eşim ve ben çocukları saat 19.30 veya 20.00 civarında yatırdıktan sonra, akşam 8.30 civarında akşam yemeği yeriz; genellikle sosisli sandviç, makarna ve peynirden daha süslü bir şeyler yeriz.
TV ZAMANI Eşim ve ben hemen hemen her şeyi izliyoruz; dramalar, komediler, dönem filmleri. Yakın zamanda “The Crown”u izlemeyi bitirdik. Biz “Cobra Kai”, “Yellowstone” ve suç belgesellerinin büyük hayranlarıyız.
Kıyamet Kaydırma Gece yarısı civarında, yatağıma çıkıyorum ve 30 dakikamı kendimi uykuya teslim etmek için bir sosyal medya uygulamasına göz atarak geçiriyorum.
Acil tıpta çalışmanın en güzel yanı “Pazar korkuları”nın olmamasıdır. Programım sürekli değişiyor, bu yüzden kendimi hiç bitmeyen “ne olursa olsun” döngüsünün içinde buluyorum.