11’de Columbia County’deki Valatie, NY’deki evi. 91 yaşındaydı.
Ölümü kızı Ara Wilson tarafından doğrulandı.
Bayan Wilson, Ellsworth Kelly, Agnes Martin ve Robert Indiana’nın da dahil olduğu etkili Coenties Slip grubunun hayatta kalan son üyesiydi. Grup, bir asır önce East River yakınlarındaki hırpalanmış, tıknaz bir bölgede endüstriyel altın çağlarından sonra gerileme günlerinde başarılı oldu. Şu anda Finans Bölgesi’nde bir park yolu olan Coenties Slip, bir zamanlar Doğu Nehri üzerinde, 19. yüzyılda doldurulana kadar gemilerin yük boşalttığı bir körfezdi.
Haberler sanat eleştirmeni Holland Cotter, ünlü Coenties Slip sanat dünyasının 1993 retrospektifinde “18. ve 19. yüzyıllarda burası New York’un kalbiydi” diye yazmıştı. “Kentin ilk yayınevleri, tiyatroları buradaydı ve Melville, Whitman, Poe gibi yazarlar sokaklarda dolaşıyordu.
“Mahalle daha sonra finans bölgesi haline gelse de,” diye devam etti Bay Cotter, “30 yıl önce hâlâ kültürel tarih yazıyordu: Amerika’nın yaşayan en saygın ve radikal sanatçılarından bazılarına ev sahipliği yapıyordu.”
Bir Pittsburgh yerlisi olan Bayan Wilson, 1950’lerin ortalarında Coenties (coe-EN-teez olarak telaffuz edilir) kaymasına indi. Orada gelişen sanatçıların en küçüğü, köklü üyelerden, özellikle de doğanın tonlarını soyut dışavurumculukla harmanlayan ünlü bir ressam olan Bayan Martin ve anıtsal heykelsi dokumasıyla tanınan bir elyaf sanatçısı olan Lenore Tawney’den etkilendi.
Böyle dünyevi, temel minimalizm, Bayan Wilson’ın zamanın ana aracına ilham verdi: soyut geometrik tasarımlarla boyanmış yorganlar. En tanınmış eseri, 1955 yapımı, yaklaşık 5’e 7 fitlik bir yorgan resmi olan “Moby Dick”, Whitney Museum of American Art koleksiyonundadır ve Museum of Arts and Design koleksiyonunda da eserleri bulunmaktadır. New York’ta
Pennsylvania Üniversitesi Çağdaş Sanat Enstitüsü için verdiği bir röportajda “Geometriyle ilgileniyordum” demişti. “Ve doğanın renklerinde. Sadece bahçıvanlık yapıyordu, yorgan yapıyordu.”
Wilhelm Niederkorn, Manhattan’daki Emily Harvey Vakfı’ndaki çalışmalarının 2018 retrospektifi olan 3 Perdede 1 Aziz’e ev sahipliği yapan bir sanatçı ve yazar, bir e-postada Bayan Wilson’ın “avant-garde kadın sanatçılar için bir yol gösterici haline geldiğini, alternatif medyayı keşfettiğini ve 1950’lerden 1970’lere kadar, New York’un ana akımdan çok uzak yeni fikirler ve ifade araçlarıyla geliştiği çok önemli bir dönemde oluşturdukları şekliyle sanatsal yollar.
Ann Marie Ubinger, John ve Helen (Foley) Ubinger’in tek çocuğu olarak 14 Ekim 1931’de Pittsburgh’da doğdu. Bir çelik şirketinde halkla ilişkilerde çalışan babası, entelektüel bir omnivor ve doymak bilmez bir okuyucuydu, tıpkı bir kütüphaneci ve aynı zamanda eğitimli bir ressam olan annesi, Carnegie Teknoloji Enstitüsü’nde (şimdiki adıyla Carnegie Mellon Üniversitesi) Pittsburgh’da.
Küçük yaşlardan itibaren sanattan büyülendi ve sonunda Pittsburgh’lu Andy Warhol’un da öğrenci olduğu Carnegie Tech’e kaydoldu. Sonunda, Philadelphia’daki Temple Üniversitesi’ndeki Tyler Sanat Okulu’ndan mezun oldu.
Kolejden sonra, West Virginia Üniversitesi’nde iki yıl boyunca sanat tarihi öğretti, burada kütüphanede ARTnews kopyalarını okudu ve sanat tarihçisi Jonathan Katz ile 20 yıldır yaptığı bir röportajda “öğrendiğimden daha fazla bir şeyin demlendiğini” fark etti. Smithsonian Enstitüsü’nün Amerikan Sanatı Arşivleri.
Bu sanatsal tutkular, onu New York’a götürdü ve burada Coenties Slip Drawing School adlı zanaatkarlar için ücretli bir atölye işlettiklerinde gelecekteki sanat meslektaşlarıyla tanıştı. Öğretmenler arasında, coşkulu renkli soyut resimleriyle tanınan Jack Youngerman ve bir kutuya yığılmış AŞK harflerinden oluşan ünlü “Aşk” resmini yaratan bir pop sanatçısı olarak ün kazanan Bay Indiana vardı.
Çok geçmeden Bay Indiana, Brooklyn Köprüsü’nün gölgesindeki 3-5 Coenties Slip’teki eski bir fabrika binasında açık bir çatı katına çıkmasını önerdi. Ayda 40 dolara kiralanan çatı katının elektriği yoktu – elektrik koridordaki bir aydınlatma armatüründen geliyordu – ve göbekli bir soba ile ısıtılıyordu.
Art in America, sahnenin 2017 tarihli bir tarihinde, “Bu sanatçılar yalnızca Slip bölgesine yönelik fikirleri ve takdirleriyle değil, aynı zamanda orada yaşamak için süregelen bir mücadeleyle de bir araya geldiler.” “Çatı katlarının çoğunda sıcak su, ısıtma veya mutfak yoktu ve o zamanlar Slip’te bulunan ve çok ihtiyaç duyulan bir kafeterya ve sıcak duş sağlayan Denizci Enstitüsü idi.”
Binaların konfor açısından eksikliğini sanatsal önemle telafi ettiler. Cesur, renkli soyut çalışmalarıyla tanınan bir ressam olan Bay Kelly ve Bayan Martin, Bayan Wilson ile aynı binada yaşıyorlardı. Barnett Newman, Jasper Johns ve Robert Rauschenberg (Coenties grubunun bir parçası olmayanlar) yakınlarda Pearl Street ve Front Street’te yaşıyorlardı.
Bayan Wilson, taşındıktan kısa bir süre sonra, Bay Katz’a “sanat hayatı mantar gibi çoğaldı” dedi. “Yaklaşık beş dakika içinde kasabadaki herkesi tanıdım.”
Sahne, 1960’larda, bölge kentsel dönüşüm saldırısıyla karşı karşıya kaldığında ve Bayan Wilson birkaç metro durağı kuzeye, Canal Caddesi’ndeki bir çatı katına taşındığında parçalanmaya başladı. Dans, tiyatro, şiir ve görsel sanatları birleştiren sözde olaylar da dahil olmak üzere performans sanatı dünyasına dahil oldu. Ayrıca sanatçı Paul Thek ile enstalasyonlar üzerinde çalıştı.
Bayan Wilson, öncü deneysel tiyatro yönetmeni ve oyun yazarı Robert Wilson (ilişki yok) ile yakınlaştı. 1970’lerin ortalarına kadar onunla çalıştı, Deafman Glance ve diğer eserlerine görsel sanatlar yaptı ve katkıda bulundu.
Bayan Wilson, kızı Ara’ya ek olarak, yazar William S. Wilson ile olan evliliğinden başka bir kızı Katherine Wilson ve Andrew adında bir oğlu tarafından hayatta kaldı. O ve Bay Wilson 1966’da ayrıldılar ama asla boşanmadılar. Bay Wilson 2016’da öldü.
New York sanat dünyası 1980’lerde ve 1990’larda yeni yönlerde hareket etmeye başladığında, Bayan Wilson, Doğu Avrupa ikon resmi gibi yeni medyayı keşfettiği ve Dutchess Community College’da sanat öğrettiği Upstate’e taşındı.
Yine de, çocukluğundan beri bir tutku olan resim yapmaya devam etti. Kızının belirttiği gibi, “Sen her zaman birinci sınıfı tekrar etmesi gerektiğini çünkü tek yapmak istediği şeyin resim yapmak olduğunu söylerdi.”
Ölümü kızı Ara Wilson tarafından doğrulandı.
Bayan Wilson, Ellsworth Kelly, Agnes Martin ve Robert Indiana’nın da dahil olduğu etkili Coenties Slip grubunun hayatta kalan son üyesiydi. Grup, bir asır önce East River yakınlarındaki hırpalanmış, tıknaz bir bölgede endüstriyel altın çağlarından sonra gerileme günlerinde başarılı oldu. Şu anda Finans Bölgesi’nde bir park yolu olan Coenties Slip, bir zamanlar Doğu Nehri üzerinde, 19. yüzyılda doldurulana kadar gemilerin yük boşalttığı bir körfezdi.
Haberler sanat eleştirmeni Holland Cotter, ünlü Coenties Slip sanat dünyasının 1993 retrospektifinde “18. ve 19. yüzyıllarda burası New York’un kalbiydi” diye yazmıştı. “Kentin ilk yayınevleri, tiyatroları buradaydı ve Melville, Whitman, Poe gibi yazarlar sokaklarda dolaşıyordu.
“Mahalle daha sonra finans bölgesi haline gelse de,” diye devam etti Bay Cotter, “30 yıl önce hâlâ kültürel tarih yazıyordu: Amerika’nın yaşayan en saygın ve radikal sanatçılarından bazılarına ev sahipliği yapıyordu.”
Bir Pittsburgh yerlisi olan Bayan Wilson, 1950’lerin ortalarında Coenties (coe-EN-teez olarak telaffuz edilir) kaymasına indi. Orada gelişen sanatçıların en küçüğü, köklü üyelerden, özellikle de doğanın tonlarını soyut dışavurumculukla harmanlayan ünlü bir ressam olan Bayan Martin ve anıtsal heykelsi dokumasıyla tanınan bir elyaf sanatçısı olan Lenore Tawney’den etkilendi.
Böyle dünyevi, temel minimalizm, Bayan Wilson’ın zamanın ana aracına ilham verdi: soyut geometrik tasarımlarla boyanmış yorganlar. En tanınmış eseri, 1955 yapımı, yaklaşık 5’e 7 fitlik bir yorgan resmi olan “Moby Dick”, Whitney Museum of American Art koleksiyonundadır ve Museum of Arts and Design koleksiyonunda da eserleri bulunmaktadır. New York’ta
Pennsylvania Üniversitesi Çağdaş Sanat Enstitüsü için verdiği bir röportajda “Geometriyle ilgileniyordum” demişti. “Ve doğanın renklerinde. Sadece bahçıvanlık yapıyordu, yorgan yapıyordu.”
Wilhelm Niederkorn, Manhattan’daki Emily Harvey Vakfı’ndaki çalışmalarının 2018 retrospektifi olan 3 Perdede 1 Aziz’e ev sahipliği yapan bir sanatçı ve yazar, bir e-postada Bayan Wilson’ın “avant-garde kadın sanatçılar için bir yol gösterici haline geldiğini, alternatif medyayı keşfettiğini ve 1950’lerden 1970’lere kadar, New York’un ana akımdan çok uzak yeni fikirler ve ifade araçlarıyla geliştiği çok önemli bir dönemde oluşturdukları şekliyle sanatsal yollar.
Ann Marie Ubinger, John ve Helen (Foley) Ubinger’in tek çocuğu olarak 14 Ekim 1931’de Pittsburgh’da doğdu. Bir çelik şirketinde halkla ilişkilerde çalışan babası, entelektüel bir omnivor ve doymak bilmez bir okuyucuydu, tıpkı bir kütüphaneci ve aynı zamanda eğitimli bir ressam olan annesi, Carnegie Teknoloji Enstitüsü’nde (şimdiki adıyla Carnegie Mellon Üniversitesi) Pittsburgh’da.
Küçük yaşlardan itibaren sanattan büyülendi ve sonunda Pittsburgh’lu Andy Warhol’un da öğrenci olduğu Carnegie Tech’e kaydoldu. Sonunda, Philadelphia’daki Temple Üniversitesi’ndeki Tyler Sanat Okulu’ndan mezun oldu.
Kolejden sonra, West Virginia Üniversitesi’nde iki yıl boyunca sanat tarihi öğretti, burada kütüphanede ARTnews kopyalarını okudu ve sanat tarihçisi Jonathan Katz ile 20 yıldır yaptığı bir röportajda “öğrendiğimden daha fazla bir şeyin demlendiğini” fark etti. Smithsonian Enstitüsü’nün Amerikan Sanatı Arşivleri.
Bu sanatsal tutkular, onu New York’a götürdü ve burada Coenties Slip Drawing School adlı zanaatkarlar için ücretli bir atölye işlettiklerinde gelecekteki sanat meslektaşlarıyla tanıştı. Öğretmenler arasında, coşkulu renkli soyut resimleriyle tanınan Jack Youngerman ve bir kutuya yığılmış AŞK harflerinden oluşan ünlü “Aşk” resmini yaratan bir pop sanatçısı olarak ün kazanan Bay Indiana vardı.
Çok geçmeden Bay Indiana, Brooklyn Köprüsü’nün gölgesindeki 3-5 Coenties Slip’teki eski bir fabrika binasında açık bir çatı katına çıkmasını önerdi. Ayda 40 dolara kiralanan çatı katının elektriği yoktu – elektrik koridordaki bir aydınlatma armatüründen geliyordu – ve göbekli bir soba ile ısıtılıyordu.
Art in America, sahnenin 2017 tarihli bir tarihinde, “Bu sanatçılar yalnızca Slip bölgesine yönelik fikirleri ve takdirleriyle değil, aynı zamanda orada yaşamak için süregelen bir mücadeleyle de bir araya geldiler.” “Çatı katlarının çoğunda sıcak su, ısıtma veya mutfak yoktu ve o zamanlar Slip’te bulunan ve çok ihtiyaç duyulan bir kafeterya ve sıcak duş sağlayan Denizci Enstitüsü idi.”
Binaların konfor açısından eksikliğini sanatsal önemle telafi ettiler. Cesur, renkli soyut çalışmalarıyla tanınan bir ressam olan Bay Kelly ve Bayan Martin, Bayan Wilson ile aynı binada yaşıyorlardı. Barnett Newman, Jasper Johns ve Robert Rauschenberg (Coenties grubunun bir parçası olmayanlar) yakınlarda Pearl Street ve Front Street’te yaşıyorlardı.
Bayan Wilson, taşındıktan kısa bir süre sonra, Bay Katz’a “sanat hayatı mantar gibi çoğaldı” dedi. “Yaklaşık beş dakika içinde kasabadaki herkesi tanıdım.”
Sahne, 1960’larda, bölge kentsel dönüşüm saldırısıyla karşı karşıya kaldığında ve Bayan Wilson birkaç metro durağı kuzeye, Canal Caddesi’ndeki bir çatı katına taşındığında parçalanmaya başladı. Dans, tiyatro, şiir ve görsel sanatları birleştiren sözde olaylar da dahil olmak üzere performans sanatı dünyasına dahil oldu. Ayrıca sanatçı Paul Thek ile enstalasyonlar üzerinde çalıştı.
Bayan Wilson, öncü deneysel tiyatro yönetmeni ve oyun yazarı Robert Wilson (ilişki yok) ile yakınlaştı. 1970’lerin ortalarına kadar onunla çalıştı, Deafman Glance ve diğer eserlerine görsel sanatlar yaptı ve katkıda bulundu.
Bayan Wilson, kızı Ara’ya ek olarak, yazar William S. Wilson ile olan evliliğinden başka bir kızı Katherine Wilson ve Andrew adında bir oğlu tarafından hayatta kaldı. O ve Bay Wilson 1966’da ayrıldılar ama asla boşanmadılar. Bay Wilson 2016’da öldü.
New York sanat dünyası 1980’lerde ve 1990’larda yeni yönlerde hareket etmeye başladığında, Bayan Wilson, Doğu Avrupa ikon resmi gibi yeni medyayı keşfettiği ve Dutchess Community College’da sanat öğrettiği Upstate’e taşındı.
Yine de, çocukluğundan beri bir tutku olan resim yapmaya devam etti. Kızının belirttiği gibi, “Sen her zaman birinci sınıfı tekrar etmesi gerektiğini çünkü tek yapmak istediği şeyin resim yapmak olduğunu söylerdi.”