Sanatçılar eserlerine son rötuşları yapıyor. Ziyaretçiler biletlerini çok önceden almışlardı. Kısa sürede Afrika'nın en önemli kültürel buluşması haline gelen bienalin 15. edisyonunda herkes büyük bir heyecan bekliyordu: 16 Mayıs'ta Senegal'in başkenti Dakar'da başlaması planlanan bienal.
Batı Afrika ülkesinin yeni hükümeti Dak'Art'ı ertelediğinde, son dakikadaAfrika sanat dünyası, serginin en uygun koşullarda yapılabilmesi için beklemek istedikleri gerekçesiyle ilk başta üzüntüyle tepki gösterdi. Pek çok gözlemci, Kasım ayına kadar olan gecikmenin daha az sergi ziyaretçisi ve daha az satış anlamına geleceğini ve bu durumun yeni ortaya çıkan Afrikalı sanatçılara zarar vereceğini söyledi.
Sanatçılar yeniden bir araya gelip Mayıs ayında OFF olarak bilinen yan etkinlikler ve sergilere devam etme sözü verirken, resmi bienal olmamasına rağmen Ganalı bir sanatçı da bunu yaptı. suçlamalar Kentin en büyük sergisinin yaratıcısı Amerikalı ressam Kehinde Wiley'e yönelik cinsel istismar davası. Wiley, Dakar'daki Siyah Medeniyetler Müzesi'nde Afrikalı devlet başkanlarının portrelerinden oluşan bir sergi açmak ve Black Rock sanat misafirhanesinde himaye ettiği kişilerin çalışmalarını sergilemek için şehirdeydi. Suçlamalar bir arada Instagram gönderisi Wiley, önceki gün New York'a gittikten sonra 19 Mayıs'ta olay yerinden ayrıldı. İddiaları reddetti ve bunların “doğru olmadığını ve tüm cinsel istismar mağdurlarına hakaret olduğunu” söyledi.
İddialar, Batı Afrikalı sanatçıların OFF'u çevreleyen ivmeyi sürdürmeye yönelik cesur girişimlerini engelledi – ancak engelledi ve ziyaret etmeyi planlayanlara, resmi bienal olmasa bile, turkuaz Atlantik ile çevrili şehre seyahat etmek için pek çok neden olacağına dair güvence verdi. Afrika'nın en batı ucu.
İnananlar yine de geldiler.
Sanatçılar ağaçlara resimler astı, mağaza ve restoranların duvarlarını galerilere dönüştürdü ve Dakar'ın köhne mimari mücevherlerinden bazılarını moloz yığınları, korsan teknelerinin parçaları, tenis kortu gibi enstalasyonlarla doldurdu. Ziyaretçiler, her biri başlı başına birer sanat eseri olan yumurta sarısı, cılız taksilerle şehirde dolaşıyor, renkli Afrika kumaşları olan en iyi bazin ve pagne şallarını giyerek sergi açılış partilerinden oluşan dolu bir programa katılıyorlardı. Şehrin dört bir yanındaki galerilerde düzenlenen sanatsal etkinliklerin bir koleksiyonu olan Partcours'un, programını planlandığı gibi Mayıs ortasından Haziran ortasına kadar sürdürmesi faydalı oldu.
Geçenlerde bir öğleden sonra Yoon SelebeDakar şehir merkezinde sakin bir sokakta yer alan havadar bir galeri alanı, üzerinde “Kas Geliştirin” yazan kolsuz bluz giyen genç bir adam olan Tam Sir tarafından yönetiliyordu. Lütfen Bekleyin”, Senegalli-Moritanyalı film yönetmeni ve sanatçı Hamedine Kane'in bir dizi enstalasyonu aracılığıyla yavaş bir ziyaretçi akışı.
Terk edilmiş bir kıyı şeridinin video döngüsü, aşınmış bir zemine dağılmış ışıltılı, su dolu boncuklar aracılığıyla yansıtılıyordu; Yeniden inşa edilmiş bir ahşap teknenin boyalı tahtaları üzerinde, deniz yolculuklarında benzin taşımak için kullanılan düzinelerce benzin kutusu dengelenmişti.
Kane'in konusu, endüstriyel uluslararası balıkçılığın, çoğu yeni iş aramak için Avrupa'ya giden çürük teknelerde hayatlarını tehlikeye atan yerel balıkçı toplulukları üzerindeki etkisiydi. Dakar'ın en işlek balıkçı sahilinden sadece birkaç dakika uzakta yaşayan Sir, kendi neslinin vermek zorunda kaldığı yıkımı ve zor kararları ilk elden biliyordu ve bunu, aralarında yerel bir okuldan bir grup gencin de bulunduğu izleyicilere aktarmaya çalıştı.
Her yıl binlerce Senegalli göç etmeye çalışırken denizde ölmesine rağmen akranlarının neden hala bunu başarmaya çalıştığını açıklayarak, “Burada genç bir insan olarak bir ailenin umutlarını taşıyorsunuz” dedi. “Onur nedeniyle çoğu zaman buna zorlanıyorlar.”
Yakında Ah galeri, başka bir enstalasyon – bu da Fransız sanatçıya ait Emmanuel Tussore – Gazze'den sahneleri anımsatan, sömürge döneminden kalma bir banka olan Dakar'ın ilk “modern” binasında bir savaş alanı oluşturmak için her yerde bulunan Senegal malzemelerinin kullanılması, daha da fazla umutsuzluğa yol açtı. Ziyaretçiler çimento çuvalı ceset torbaları ve moloz yığınları arasında ilerledi; bir piyano sanki üzerine bomba düşmüş gibi görünüyordu; yuvarlak bir kuyunun camı kırıktı ve üzerinde dairesel bir yazı vardı: “Temeller yıkıntı, temeller yıkıntı.”
Kısa bir yürüyüş mesafesinde, Galeri Cécile Fakhoury, Tatlı pembe duvarlar kasıtlı olarak son derece doygun olanlarla çatıştı tablo itibaren Peki Chainkua Reindorfbir kadının yılan benzeri örgülerinin tuhaflıkları hakimdir. Bir üçlüde figürler iki kalın saç perdesinin arkasına saklanmıştı, böylece sadece parlak pembe kolları ve ayakları görülebiliyordu.
Her zaman OFF'ta olduğu gibi, sunulanlar çok çeşitliydi ve Dakar'ın şık plaj ortamı, sergilenen eserler kadar ilgi çekiciydi. Ülkenin başına yeni ve genç bir cumhurbaşkanı olan 44 yaşındaki Bassirou Diomaye Faye'nin geçtiği gösteriler, Senegal havasındaki iyimserliği artırdı.
Ancak eski Adalet Sarayı'nda ana sergilerin olmayışı dikkat çekiciydi. Kalabalık azaldı ve etkinlik artık önceki yılların aralıksız partisi olmaktan çıktı; pek çok kişi bienali, Kuzey Senegal'in en büyük şehri Saint Louis'de, Wolof dilinde Ndar olarak adlandırılan her yıl düzenlenen caz festivalindeki bir hafta sonu ile birleştirdi. .
Ancak resmi Bienalin henüz gelmemiş olması nedeniyle, bu ayki gösteriler, her şeyin Dakar'da yeniden gerçekleşebileceği, Kasım ayında ertelenen ana etkinlik için bir ısınma olabilir.
Batı Afrika ülkesinin yeni hükümeti Dak'Art'ı ertelediğinde, son dakikadaAfrika sanat dünyası, serginin en uygun koşullarda yapılabilmesi için beklemek istedikleri gerekçesiyle ilk başta üzüntüyle tepki gösterdi. Pek çok gözlemci, Kasım ayına kadar olan gecikmenin daha az sergi ziyaretçisi ve daha az satış anlamına geleceğini ve bu durumun yeni ortaya çıkan Afrikalı sanatçılara zarar vereceğini söyledi.
Sanatçılar yeniden bir araya gelip Mayıs ayında OFF olarak bilinen yan etkinlikler ve sergilere devam etme sözü verirken, resmi bienal olmamasına rağmen Ganalı bir sanatçı da bunu yaptı. suçlamalar Kentin en büyük sergisinin yaratıcısı Amerikalı ressam Kehinde Wiley'e yönelik cinsel istismar davası. Wiley, Dakar'daki Siyah Medeniyetler Müzesi'nde Afrikalı devlet başkanlarının portrelerinden oluşan bir sergi açmak ve Black Rock sanat misafirhanesinde himaye ettiği kişilerin çalışmalarını sergilemek için şehirdeydi. Suçlamalar bir arada Instagram gönderisi Wiley, önceki gün New York'a gittikten sonra 19 Mayıs'ta olay yerinden ayrıldı. İddiaları reddetti ve bunların “doğru olmadığını ve tüm cinsel istismar mağdurlarına hakaret olduğunu” söyledi.
İddialar, Batı Afrikalı sanatçıların OFF'u çevreleyen ivmeyi sürdürmeye yönelik cesur girişimlerini engelledi – ancak engelledi ve ziyaret etmeyi planlayanlara, resmi bienal olmasa bile, turkuaz Atlantik ile çevrili şehre seyahat etmek için pek çok neden olacağına dair güvence verdi. Afrika'nın en batı ucu.
İnananlar yine de geldiler.
Sanatçılar ağaçlara resimler astı, mağaza ve restoranların duvarlarını galerilere dönüştürdü ve Dakar'ın köhne mimari mücevherlerinden bazılarını moloz yığınları, korsan teknelerinin parçaları, tenis kortu gibi enstalasyonlarla doldurdu. Ziyaretçiler, her biri başlı başına birer sanat eseri olan yumurta sarısı, cılız taksilerle şehirde dolaşıyor, renkli Afrika kumaşları olan en iyi bazin ve pagne şallarını giyerek sergi açılış partilerinden oluşan dolu bir programa katılıyorlardı. Şehrin dört bir yanındaki galerilerde düzenlenen sanatsal etkinliklerin bir koleksiyonu olan Partcours'un, programını planlandığı gibi Mayıs ortasından Haziran ortasına kadar sürdürmesi faydalı oldu.
Geçenlerde bir öğleden sonra Yoon SelebeDakar şehir merkezinde sakin bir sokakta yer alan havadar bir galeri alanı, üzerinde “Kas Geliştirin” yazan kolsuz bluz giyen genç bir adam olan Tam Sir tarafından yönetiliyordu. Lütfen Bekleyin”, Senegalli-Moritanyalı film yönetmeni ve sanatçı Hamedine Kane'in bir dizi enstalasyonu aracılığıyla yavaş bir ziyaretçi akışı.
Terk edilmiş bir kıyı şeridinin video döngüsü, aşınmış bir zemine dağılmış ışıltılı, su dolu boncuklar aracılığıyla yansıtılıyordu; Yeniden inşa edilmiş bir ahşap teknenin boyalı tahtaları üzerinde, deniz yolculuklarında benzin taşımak için kullanılan düzinelerce benzin kutusu dengelenmişti.
Kane'in konusu, endüstriyel uluslararası balıkçılığın, çoğu yeni iş aramak için Avrupa'ya giden çürük teknelerde hayatlarını tehlikeye atan yerel balıkçı toplulukları üzerindeki etkisiydi. Dakar'ın en işlek balıkçı sahilinden sadece birkaç dakika uzakta yaşayan Sir, kendi neslinin vermek zorunda kaldığı yıkımı ve zor kararları ilk elden biliyordu ve bunu, aralarında yerel bir okuldan bir grup gencin de bulunduğu izleyicilere aktarmaya çalıştı.
Her yıl binlerce Senegalli göç etmeye çalışırken denizde ölmesine rağmen akranlarının neden hala bunu başarmaya çalıştığını açıklayarak, “Burada genç bir insan olarak bir ailenin umutlarını taşıyorsunuz” dedi. “Onur nedeniyle çoğu zaman buna zorlanıyorlar.”
Yakında Ah galeri, başka bir enstalasyon – bu da Fransız sanatçıya ait Emmanuel Tussore – Gazze'den sahneleri anımsatan, sömürge döneminden kalma bir banka olan Dakar'ın ilk “modern” binasında bir savaş alanı oluşturmak için her yerde bulunan Senegal malzemelerinin kullanılması, daha da fazla umutsuzluğa yol açtı. Ziyaretçiler çimento çuvalı ceset torbaları ve moloz yığınları arasında ilerledi; bir piyano sanki üzerine bomba düşmüş gibi görünüyordu; yuvarlak bir kuyunun camı kırıktı ve üzerinde dairesel bir yazı vardı: “Temeller yıkıntı, temeller yıkıntı.”
Kısa bir yürüyüş mesafesinde, Galeri Cécile Fakhoury, Tatlı pembe duvarlar kasıtlı olarak son derece doygun olanlarla çatıştı tablo itibaren Peki Chainkua Reindorfbir kadının yılan benzeri örgülerinin tuhaflıkları hakimdir. Bir üçlüde figürler iki kalın saç perdesinin arkasına saklanmıştı, böylece sadece parlak pembe kolları ve ayakları görülebiliyordu.
Her zaman OFF'ta olduğu gibi, sunulanlar çok çeşitliydi ve Dakar'ın şık plaj ortamı, sergilenen eserler kadar ilgi çekiciydi. Ülkenin başına yeni ve genç bir cumhurbaşkanı olan 44 yaşındaki Bassirou Diomaye Faye'nin geçtiği gösteriler, Senegal havasındaki iyimserliği artırdı.
Ancak eski Adalet Sarayı'nda ana sergilerin olmayışı dikkat çekiciydi. Kalabalık azaldı ve etkinlik artık önceki yılların aralıksız partisi olmaktan çıktı; pek çok kişi bienali, Kuzey Senegal'in en büyük şehri Saint Louis'de, Wolof dilinde Ndar olarak adlandırılan her yıl düzenlenen caz festivalindeki bir hafta sonu ile birleştirdi. .
Ancak resmi Bienalin henüz gelmemiş olması nedeniyle, bu ayki gösteriler, her şeyin Dakar'da yeniden gerçekleşebileceği, Kasım ayında ertelenen ana etkinlik için bir ısınma olabilir.