Siyah, gri, kırmızı ve yeşil çizgili katmanlara sahip dört büyük soyut resim, Cumartesi günü Berlin’deki Neue Nationalgalerie’de açılan yeni Gerhard Richter sergisinin merkezinde yer alıyor. Galerinin köşelerinde, Birkenau Nazi ölüm kampından mahkumların bir yığından cesetleri çıkardığını gösteren dört fotoğraf asılı.
Bu dört resim, Richter’in 2014 yılında fotoğrafların figüratif bir sunumu olarak başladığı Birkenau adlı bir döngü oluşturuyor. Sanatçı 2016’da “Ama hiç işe yaramadığını fark ettim” dedi. Frankfurter Allgemeine Zeitung ile nadir bir röportaj Gazete. “Bu yüzden onu kazıdım ve dört soyut resim elde edene kadar tekrar boyadım.”
Bu arada, “Birkenau” döngüsü bir Alman ulusal hazinesi haline geldi. Richter’in Holokost’a yaratıcı bir yanıt arayışının doruk noktasını ve sanatın ne kadar korku ve vahşet gösterebileceği veya göstermesi gerektiği sorusuyla on yıllık bir mücadelenin sonucunu temsil ediyor.
Resimlerin kopyaları 2017’de Almanya Federal Meclisi’ne yerleştirildi ve orijinalleri Mart 2020’de New York’taki Met Breuer’de açılan ancak koronavirüs pandemisi nedeniyle sadece sekiz gün sonra kapatılan bir sergide yer aldı. Tablolar geçen yıl Tokyo’daki Ulusal Modern Sanatlar Müzesi’nde de sergilendi.
Ancak Neue Nationalgalerie’nin müdür yardımcısı Joachim Jäger, muhtemelen uzağa seyahat etmeyeceklerini söylüyor. Richter, Birkenau’yu asla satmamaya kararlı olduğunu söylüyor. Bunu önlemek için Gerhard Richter Sanat Vakfı, onlarca eserle birlikte Berlin’in en önemli sergi mekanlarından biri olan Neue Nationalgalerie’ye teslim etti.
Bu eserler sergide yer alacak”Gerhard Richter: Berlin için 100 eserİsviçre mimarlık firması Herzog & de Meuron tarafından Berlin’de tasarlanan yeni bir modern sanat müzesinin tamamlanmasının ardından, bu binanın en üst katında özel bir galeriyi işgal etmeye hazırlanıyorlar. Ancak inşaat şimdiden bütçeyi neredeyse üç kat aştı ve projenin şartları değişiyor. Sanatçı vakfı bekle-gör usulüyle ilerliyor: Tüm eserler kalıcı olarak ödünç alınıp daha sonra kalıcı olarak ödünç alınabiliyor.
Jäger, Richter’in resmi olarak gösteriyi açmasının beklenmediğini söyledi. “O iyi ama 91 yaşında kendine iyi bakmalısın” dedi. Ancak, sanatçı planlamaya yakından dahil oldu.
Örneğin, 1965 tarihli bulanık siyah-beyaz tablosu Mr. Jäger, Heyde”nin daha yeni soyut çalışmalara yakın olduğunu söyledi. Werner Heyde, Nazi ötenazi programının ana mimarlarından biriydi ve işlediği suçlardan yargılanmadan hemen önce intihar etti. Bu portrenin varlığı, izleyicinin aynı galerideki soyut parçalara ilişkin algısını renklendiriyor.
Jäger, yargıçlarla “hiçbir şey masum değildir” dedi. “Her şey yüklendi.”
Bir başka rahatsız edici yan yana yerleştirmede, Alman bayrağının renklerinde bir cam ve emaye işi olan Schwarz, Rot, Gold, bir kafatasının bulanık bir resmini ve 1965’ten iki portreyi içeriyor: Rudi Amca, Richter’in Nazi üniforması içindeki amcasının bulanık bir görüntüsü ve Üçüncü Reich akıl hastanesinde açlıktan ölen bir akrabayı tasvir eden “Marianne Teyze”.
Sergide, Richter’in Köln Katedrali’ndeki ünlü vitray pencerelerini yansıtan canlı geometrik bir dizi resim olan 4900 Renk (2007) ve duvarlarda uzun şeritler içeren bilgisayar yapımı bir çalışma olan Strip (2013-16) dahil olmak üzere daha mutlu anlar da var. güçlü renkler 2010 yapımı ‘Aladdin’ serisinden bir dizi cam üzerine lake resim, fantastik manzaraları andırıyor.
Sonunda bu eserlere ev sahipliği yapacak olan yeni müze için planlar halen geliştirilme aşamasındadır. 2027’de tamamlanması planlanan bu çukur, şimdi sadece Neue Nationalgalerie’nin yanında yerdeki büyük bir çukur – çok pahalı bir çukur. Hazine Bakanlığı’nın son tahminlerine göre, projenin nihai maliyeti 550 milyon avro, yaklaşık 600 milyon dolar. Orijinal tahmin 200 milyon avro idi.
Jäger, sanatçı vakfının “müze manzarası değişirken” eserleri doğrudan bağışlamaktan çekindiğini ve bu nedenle onlara kalıcı bir kurum haline gelmek için belirsiz bir tarihte gözden geçirilecek olan kalıcı ödünç verdiğini söyledi.
Neue Nationalgalerie’nin direktörü, MoMA’nın eski baş küratörü ve Los Angeles’taki Çağdaş Sanat Müzesi’nin sanat direktörü Klaus Biesenbach, yeni müzenin planlanmasıyla yakından ilgileniyor. Bir röportajda, 2013 yılında “20. yüzyılın müzesi” olarak ilan edilen kurumun artık “Berlin Modern” çalışma başlığı altında göründüğünü söyledi. Tamamlandığında, Neue Nationalgalerie’deki mevcut evini açıkça geride bırakan Berlin’in geniş 20. yüzyıl sanatı envanterini sergileyecek.
Herzog & de Meuron’un 2016 müze tasarımı kazanan ilan edildiğinde Berlinliler şaşkına döndü sade, alçak tuğla bina bir ahır, bir depo ve bir pazar salonuna benzetildi ve tasarım, öngörülen karbon ayak izi nedeniyle eleştirildi.
Biesenbach, “Almanya’da inşaat oldukça yavaş” dedi. “Belirli bir zaman gecikmesiyle inşa ediyoruz ve değerler değişiyor. Bence sürdürülebilirlik büyük ölçüde değişen bir değer.” Binanın çevresel etkisini azaltmak için tasarımın değiştiğini söyledi: pencereler daha küçük olacak ve çatıdaki güneş panelleri müzeler oluştururken binanın elektriğinin yaklaşık yüzde 10’unu sağlayacak.
Neue Nationalgalerie’de yaptığı son değişikliklerle uyumlu olarak, yeni müzenin kapsayıcı bir ahlak anlayışına sahip olmasını istediğini söyledi. Biesenbach’ın söylediğine göre Perşembe akşamları giriş ücretsizdir ve geçen yaz müze terasında müzik ve içeceklerin sunulduğu bir “gün batımı barı”na ev sahipliği yapmıştır.
Biesenbach, “Birdenbire fildişi kule olmaktan çıktık” dedi. “Herkes için bir evdik.”
Richter sergisine üç yıl boyunca tekrar tekrar ziyaretçi çekmek amacıyla, Richter ve Estonyalı besteci Arvo Pärt arasında bir işbirliğini içerebilecek bir dizi tamamlayıcı etkinlik düzenlemeyi planladığını da sözlerine ekledi.
Biesenbach, “Herhangi bir müzede, tanıdığınız ve geri döndüğünüz, bir an aydınlanma, bir tefekkür anı yaşayabileceğiniz bir yer istersiniz,” dedi. Jüri gösterisinin bunu yapmasını umduğunu da sözlerine ekledi. “Yeterince karmaşık.”
Bu dört resim, Richter’in 2014 yılında fotoğrafların figüratif bir sunumu olarak başladığı Birkenau adlı bir döngü oluşturuyor. Sanatçı 2016’da “Ama hiç işe yaramadığını fark ettim” dedi. Frankfurter Allgemeine Zeitung ile nadir bir röportaj Gazete. “Bu yüzden onu kazıdım ve dört soyut resim elde edene kadar tekrar boyadım.”
Bu arada, “Birkenau” döngüsü bir Alman ulusal hazinesi haline geldi. Richter’in Holokost’a yaratıcı bir yanıt arayışının doruk noktasını ve sanatın ne kadar korku ve vahşet gösterebileceği veya göstermesi gerektiği sorusuyla on yıllık bir mücadelenin sonucunu temsil ediyor.
Resimlerin kopyaları 2017’de Almanya Federal Meclisi’ne yerleştirildi ve orijinalleri Mart 2020’de New York’taki Met Breuer’de açılan ancak koronavirüs pandemisi nedeniyle sadece sekiz gün sonra kapatılan bir sergide yer aldı. Tablolar geçen yıl Tokyo’daki Ulusal Modern Sanatlar Müzesi’nde de sergilendi.
Ancak Neue Nationalgalerie’nin müdür yardımcısı Joachim Jäger, muhtemelen uzağa seyahat etmeyeceklerini söylüyor. Richter, Birkenau’yu asla satmamaya kararlı olduğunu söylüyor. Bunu önlemek için Gerhard Richter Sanat Vakfı, onlarca eserle birlikte Berlin’in en önemli sergi mekanlarından biri olan Neue Nationalgalerie’ye teslim etti.
Bu eserler sergide yer alacak”Gerhard Richter: Berlin için 100 eserİsviçre mimarlık firması Herzog & de Meuron tarafından Berlin’de tasarlanan yeni bir modern sanat müzesinin tamamlanmasının ardından, bu binanın en üst katında özel bir galeriyi işgal etmeye hazırlanıyorlar. Ancak inşaat şimdiden bütçeyi neredeyse üç kat aştı ve projenin şartları değişiyor. Sanatçı vakfı bekle-gör usulüyle ilerliyor: Tüm eserler kalıcı olarak ödünç alınıp daha sonra kalıcı olarak ödünç alınabiliyor.
Jäger, Richter’in resmi olarak gösteriyi açmasının beklenmediğini söyledi. “O iyi ama 91 yaşında kendine iyi bakmalısın” dedi. Ancak, sanatçı planlamaya yakından dahil oldu.
Örneğin, 1965 tarihli bulanık siyah-beyaz tablosu Mr. Jäger, Heyde”nin daha yeni soyut çalışmalara yakın olduğunu söyledi. Werner Heyde, Nazi ötenazi programının ana mimarlarından biriydi ve işlediği suçlardan yargılanmadan hemen önce intihar etti. Bu portrenin varlığı, izleyicinin aynı galerideki soyut parçalara ilişkin algısını renklendiriyor.
Jäger, yargıçlarla “hiçbir şey masum değildir” dedi. “Her şey yüklendi.”
Bir başka rahatsız edici yan yana yerleştirmede, Alman bayrağının renklerinde bir cam ve emaye işi olan Schwarz, Rot, Gold, bir kafatasının bulanık bir resmini ve 1965’ten iki portreyi içeriyor: Rudi Amca, Richter’in Nazi üniforması içindeki amcasının bulanık bir görüntüsü ve Üçüncü Reich akıl hastanesinde açlıktan ölen bir akrabayı tasvir eden “Marianne Teyze”.
Sergide, Richter’in Köln Katedrali’ndeki ünlü vitray pencerelerini yansıtan canlı geometrik bir dizi resim olan 4900 Renk (2007) ve duvarlarda uzun şeritler içeren bilgisayar yapımı bir çalışma olan Strip (2013-16) dahil olmak üzere daha mutlu anlar da var. güçlü renkler 2010 yapımı ‘Aladdin’ serisinden bir dizi cam üzerine lake resim, fantastik manzaraları andırıyor.
Sonunda bu eserlere ev sahipliği yapacak olan yeni müze için planlar halen geliştirilme aşamasındadır. 2027’de tamamlanması planlanan bu çukur, şimdi sadece Neue Nationalgalerie’nin yanında yerdeki büyük bir çukur – çok pahalı bir çukur. Hazine Bakanlığı’nın son tahminlerine göre, projenin nihai maliyeti 550 milyon avro, yaklaşık 600 milyon dolar. Orijinal tahmin 200 milyon avro idi.
Jäger, sanatçı vakfının “müze manzarası değişirken” eserleri doğrudan bağışlamaktan çekindiğini ve bu nedenle onlara kalıcı bir kurum haline gelmek için belirsiz bir tarihte gözden geçirilecek olan kalıcı ödünç verdiğini söyledi.
Neue Nationalgalerie’nin direktörü, MoMA’nın eski baş küratörü ve Los Angeles’taki Çağdaş Sanat Müzesi’nin sanat direktörü Klaus Biesenbach, yeni müzenin planlanmasıyla yakından ilgileniyor. Bir röportajda, 2013 yılında “20. yüzyılın müzesi” olarak ilan edilen kurumun artık “Berlin Modern” çalışma başlığı altında göründüğünü söyledi. Tamamlandığında, Neue Nationalgalerie’deki mevcut evini açıkça geride bırakan Berlin’in geniş 20. yüzyıl sanatı envanterini sergileyecek.
Herzog & de Meuron’un 2016 müze tasarımı kazanan ilan edildiğinde Berlinliler şaşkına döndü sade, alçak tuğla bina bir ahır, bir depo ve bir pazar salonuna benzetildi ve tasarım, öngörülen karbon ayak izi nedeniyle eleştirildi.
Biesenbach, “Almanya’da inşaat oldukça yavaş” dedi. “Belirli bir zaman gecikmesiyle inşa ediyoruz ve değerler değişiyor. Bence sürdürülebilirlik büyük ölçüde değişen bir değer.” Binanın çevresel etkisini azaltmak için tasarımın değiştiğini söyledi: pencereler daha küçük olacak ve çatıdaki güneş panelleri müzeler oluştururken binanın elektriğinin yaklaşık yüzde 10’unu sağlayacak.
Neue Nationalgalerie’de yaptığı son değişikliklerle uyumlu olarak, yeni müzenin kapsayıcı bir ahlak anlayışına sahip olmasını istediğini söyledi. Biesenbach’ın söylediğine göre Perşembe akşamları giriş ücretsizdir ve geçen yaz müze terasında müzik ve içeceklerin sunulduğu bir “gün batımı barı”na ev sahipliği yapmıştır.
Biesenbach, “Birdenbire fildişi kule olmaktan çıktık” dedi. “Herkes için bir evdik.”
Richter sergisine üç yıl boyunca tekrar tekrar ziyaretçi çekmek amacıyla, Richter ve Estonyalı besteci Arvo Pärt arasında bir işbirliğini içerebilecek bir dizi tamamlayıcı etkinlik düzenlemeyi planladığını da sözlerine ekledi.
Biesenbach, “Herhangi bir müzede, tanıdığınız ve geri döndüğünüz, bir an aydınlanma, bir tefekkür anı yaşayabileceğiniz bir yer istersiniz,” dedi. Jüri gösterisinin bunu yapmasını umduğunu da sözlerine ekledi. “Yeterince karmaşık.”