Çığır açan ‘Vermeer’ sergisinin son şanslı ziyaretçilerinden biri olmak için, Hamburg’dan Kristian Markus Cumartesi günü gece yarısına kadar Rijksmuseum’a varmak için beş saat sürdü.
Pazarlama alanında çalışan Markus önce annesini almak için Munster’da mola verdi – biletler onun için bir Anneler Günü hediyesiydi – ve ardından iki saat daha Amsterdam’a gitti.
“Özel bir hava olacağını biliyordum” dedi. “Vermeer’in iç mekanları kapalı bir dünya; Hepsi özel iç mekanlar, özel hikayeler ve onlara yaklaşmak için belirli bir yakınlığa ihtiyacınız var.”
Hollandalı Altın Çağ ustasının bilinen yaklaşık 35 eserinden 27’sinin yer aldığı ‘Vermeer’ sergisi, Hollanda Ulusal Müzesi’nin bilet satışları açısından bugüne kadar düzenlediği en başarılı sergi oldu.
Müzenin basın ofisine göre, Rijksmuseum 10 Şubat’tan itibaren 16 hafta boyunca devam eden ve Pazar günü sona eren sergi için 113 ülkeden gelen ziyaretçilere 650 binden fazla bilet sattı.
Müze müdürü Taco Dibbits, “Bir milyondan fazla bilet satabileceğimizden eminim” dedi. “Herkes bunun hakkında konuşuyordu ve muazzam bir vızıltı vardı.”
Sergi, Lahey’deki Mauritshuis’ten İnci Küpeli Kız; Metropolitan Sanat Müzesi’nden “Udlu Genç Kadın”; ve New York’taki Frick Collection’dan üç tablo.
Dibbits Pazartesi günü yaptığı açıklamada, “Dürüst olmak gerekirse, böyle bir şeyin bir daha olacağını düşünmüyorum.” “Vermeer’lerin sayısı az ve popülariteleri göz önüne alındığında, çoğu müze onların seyahat etmesine izin vermeyi zor bulacaktır.”
Ancak Rijksmuseum mümkün olduğu kadar çok bilet satmayı reddetti. Dibbits, amacının “ziyaretçileri Vermeer’e yaklaştırmak” ve onlara eserlerini – çoğu sessiz ev sahneleri – olabildiğince samimi bir ortamda görme fırsatı vermek olduğunu söyledi. (Ve devlet tarafından finanse edilen bir müze olarak, Hollanda Ulusal Müzesi’nin gelirini bilet satışlarından elde etmesi gerekmez.)
Üç gün içinde tükenen gösteri için başlangıçta 450.000 bilet mevcuttu. Müze yönetimi büyük ilgi beklerken, gelen taleplerin çokluğu karşısında şaşırdı.
Yine de sınırlı biletler birçok Vermeer severi hayal kırıklığına uğrattı. Bazı insanlar içeri giremeyeceklerini fark etmeden önce sadece gösteriyi izlemek için Amsterdam’a bir gezi planladılar.
Müze, talebe yanıt olarak, daha fazla ziyaretçiyi ağırlamanın yollarını bulmak için hızla çabalıyor ve saatleri normal kapanış saati olan 17:00’den 23:00’e kadar uzatıyor. Personel eksikliği bunu zorlaştırdı. Dibbits, “Avrupa’nın birçok ülkesinde olduğu gibi Hollanda’da da şu anda personel bulmak çok zor” dedi. “Güvenlik alanındaki ve ön bürodaki tüm pozisyonları henüz doldurmamıştık.”
Mart ayında, müze nihayet talebi karşılamak için başka bir bilet dilimi düzenleyebildi. Dibbits, yaklaşık 200.000 biletlik toplu çevrimiçi satışa sunulduğunda, Rijksmuseum’un web sitesinin çöktüğünü söyledi.
Geçtiğimiz hafta sonu müze yetkilileri, Cumartesi ve Pazar günleri saat 02.00’ye kadar kapıları açık bırakarak Vermeer severlere iki özel akşam sunmak istedi. Dibbits, “İlk başta, insanların sabah 2’ye kadar çalışmak istemediğimizi söylemesinden korktuk” dedi. “Ama insanlar bu fikri sevdi.”
Rijksmuseum, geçen hafta sonu için müzenin web sitesinde çekilişle sunulan ve sosyal medyada tanıtılan 2.300 bilet daha çekiliş yaptı.
Viyana’dan bir avukat olan Marcus Stehlik sonunda biletlerini bu şekilde aldı. Ocak ayından beri denediğini ama her zaman tükendiğini söyledi. “Bunu Twitter’da okuduk ve şanslıydık,” dedi ve kendisinin ve eşinin hafta sonu uçtuğunu, ancak sabah diğer müzeleri gezerek geçen bir günün ardından Pazar günü erken saatlerde saat 12:30’da neredeyse uyuduklarını da sözlerine ekledi.
“Dürüst olmak gerekirse, neredeyse kaçırdık” dedi. “Ama yapmadığımız için çok mutluyuz.”
Gerçekten de, saat 1’de müze galerileri, ziyaretçilerin Sütçü Kız ve Coğrafyacı’yı bir an için görebilmek için omuzlarının üzerine eğilmek zorunda kaldığı gündüz saatlerine göre önemli ölçüde daha az kalabalıktı.
Hollanda’da doktorasını yapan Polonyalı matematikçi Julia Kowalska, fuara dokuzuncu ziyareti olduğunu ve en rahat ziyareti olduğunu söyledi. Kowalska, müze için her ziyaretinde farklı bir arkadaşını davet etmesine izin veren bir arkadaş kartı satın aldı.
“Artık her resim farklı bir kişiyle bağlantılı” dedi. “Şimdi hayatımda bir bölümün kapanışı gibi geliyor. Kişisel hayatım Vermeer ile yakından bağlantılıydı.”
Pazar günü saat 01:37’de güvenlik güçleri ziyaretçileri galerilerden çıkarmaya başladı. Salonlar boşalmaya başladı ve geç kalanların en sevdikleri işle meşgul olmaları için bir iki dakikaları oldu.
Pazar günü ilerleyen saatlerde Dibbits, kapılar saat 18.00’de kapanırken son ziyaretçileri olan Kuzey Karolina’dan Amerikalı bir çiftle vedalaştı.
Pazartesi günü, “Fotoğrafların gitmiş olmasına hala biraz üzülüyorum” dedi. “Duygusal bir vedaydı”
Pazarlama alanında çalışan Markus önce annesini almak için Munster’da mola verdi – biletler onun için bir Anneler Günü hediyesiydi – ve ardından iki saat daha Amsterdam’a gitti.
“Özel bir hava olacağını biliyordum” dedi. “Vermeer’in iç mekanları kapalı bir dünya; Hepsi özel iç mekanlar, özel hikayeler ve onlara yaklaşmak için belirli bir yakınlığa ihtiyacınız var.”
Hollandalı Altın Çağ ustasının bilinen yaklaşık 35 eserinden 27’sinin yer aldığı ‘Vermeer’ sergisi, Hollanda Ulusal Müzesi’nin bilet satışları açısından bugüne kadar düzenlediği en başarılı sergi oldu.
Müzenin basın ofisine göre, Rijksmuseum 10 Şubat’tan itibaren 16 hafta boyunca devam eden ve Pazar günü sona eren sergi için 113 ülkeden gelen ziyaretçilere 650 binden fazla bilet sattı.
Müze müdürü Taco Dibbits, “Bir milyondan fazla bilet satabileceğimizden eminim” dedi. “Herkes bunun hakkında konuşuyordu ve muazzam bir vızıltı vardı.”
Sergi, Lahey’deki Mauritshuis’ten İnci Küpeli Kız; Metropolitan Sanat Müzesi’nden “Udlu Genç Kadın”; ve New York’taki Frick Collection’dan üç tablo.
Dibbits Pazartesi günü yaptığı açıklamada, “Dürüst olmak gerekirse, böyle bir şeyin bir daha olacağını düşünmüyorum.” “Vermeer’lerin sayısı az ve popülariteleri göz önüne alındığında, çoğu müze onların seyahat etmesine izin vermeyi zor bulacaktır.”
Ancak Rijksmuseum mümkün olduğu kadar çok bilet satmayı reddetti. Dibbits, amacının “ziyaretçileri Vermeer’e yaklaştırmak” ve onlara eserlerini – çoğu sessiz ev sahneleri – olabildiğince samimi bir ortamda görme fırsatı vermek olduğunu söyledi. (Ve devlet tarafından finanse edilen bir müze olarak, Hollanda Ulusal Müzesi’nin gelirini bilet satışlarından elde etmesi gerekmez.)
Üç gün içinde tükenen gösteri için başlangıçta 450.000 bilet mevcuttu. Müze yönetimi büyük ilgi beklerken, gelen taleplerin çokluğu karşısında şaşırdı.
Yine de sınırlı biletler birçok Vermeer severi hayal kırıklığına uğrattı. Bazı insanlar içeri giremeyeceklerini fark etmeden önce sadece gösteriyi izlemek için Amsterdam’a bir gezi planladılar.
Müze, talebe yanıt olarak, daha fazla ziyaretçiyi ağırlamanın yollarını bulmak için hızla çabalıyor ve saatleri normal kapanış saati olan 17:00’den 23:00’e kadar uzatıyor. Personel eksikliği bunu zorlaştırdı. Dibbits, “Avrupa’nın birçok ülkesinde olduğu gibi Hollanda’da da şu anda personel bulmak çok zor” dedi. “Güvenlik alanındaki ve ön bürodaki tüm pozisyonları henüz doldurmamıştık.”
Mart ayında, müze nihayet talebi karşılamak için başka bir bilet dilimi düzenleyebildi. Dibbits, yaklaşık 200.000 biletlik toplu çevrimiçi satışa sunulduğunda, Rijksmuseum’un web sitesinin çöktüğünü söyledi.
Geçtiğimiz hafta sonu müze yetkilileri, Cumartesi ve Pazar günleri saat 02.00’ye kadar kapıları açık bırakarak Vermeer severlere iki özel akşam sunmak istedi. Dibbits, “İlk başta, insanların sabah 2’ye kadar çalışmak istemediğimizi söylemesinden korktuk” dedi. “Ama insanlar bu fikri sevdi.”
Rijksmuseum, geçen hafta sonu için müzenin web sitesinde çekilişle sunulan ve sosyal medyada tanıtılan 2.300 bilet daha çekiliş yaptı.
Viyana’dan bir avukat olan Marcus Stehlik sonunda biletlerini bu şekilde aldı. Ocak ayından beri denediğini ama her zaman tükendiğini söyledi. “Bunu Twitter’da okuduk ve şanslıydık,” dedi ve kendisinin ve eşinin hafta sonu uçtuğunu, ancak sabah diğer müzeleri gezerek geçen bir günün ardından Pazar günü erken saatlerde saat 12:30’da neredeyse uyuduklarını da sözlerine ekledi.
“Dürüst olmak gerekirse, neredeyse kaçırdık” dedi. “Ama yapmadığımız için çok mutluyuz.”
Gerçekten de, saat 1’de müze galerileri, ziyaretçilerin Sütçü Kız ve Coğrafyacı’yı bir an için görebilmek için omuzlarının üzerine eğilmek zorunda kaldığı gündüz saatlerine göre önemli ölçüde daha az kalabalıktı.
Hollanda’da doktorasını yapan Polonyalı matematikçi Julia Kowalska, fuara dokuzuncu ziyareti olduğunu ve en rahat ziyareti olduğunu söyledi. Kowalska, müze için her ziyaretinde farklı bir arkadaşını davet etmesine izin veren bir arkadaş kartı satın aldı.
“Artık her resim farklı bir kişiyle bağlantılı” dedi. “Şimdi hayatımda bir bölümün kapanışı gibi geliyor. Kişisel hayatım Vermeer ile yakından bağlantılıydı.”
Pazar günü saat 01:37’de güvenlik güçleri ziyaretçileri galerilerden çıkarmaya başladı. Salonlar boşalmaya başladı ve geç kalanların en sevdikleri işle meşgul olmaları için bir iki dakikaları oldu.
Pazar günü ilerleyen saatlerde Dibbits, kapılar saat 18.00’de kapanırken son ziyaretçileri olan Kuzey Karolina’dan Amerikalı bir çiftle vedalaştı.
Pazartesi günü, “Fotoğrafların gitmiş olmasına hala biraz üzülüyorum” dedi. “Duygusal bir vedaydı”