Stravinsky'nin “Firebird” paketinin yanan finalini yapan ninni sonuna doğru, müzik bir fısıltı yavaşlıyor.
Balede, kötü bir sihirbaz ve onun tavuklarının derin bir uykuya daldığı andır. Bazı üremede, bir moladan daha fazlasını kaydetmedi. Ancak Perşembe günü David Geffen Salonu'nda New York Filarmoni bu geçişi Marin Alsop personeli altına geri döndürdü.
Sadece birkaç dakika önce, lüks bir Bagson solo ve güçsüz teller de dahil olmak üzere, akşamın en şehvetli oyunlarından bazılarını topluluğa ikna etmişti. Sonra, doku konik olduğunda, dürtüsünün müziği tarafından tıbbi olarak değerlendirildi. Odanın üzerine sinir bozucu bir trans yerleşti. Finalin boynuz solo yaratıldığında – asil, aşkın – bilinçaltında derinlerde yaratılmış gibi hissetti.
Konser boyunca Beethoven ve Brahms'ın eserlerini ve Nico Muhly'nin yeni bir keman konseri içeren küçük epifanlar vardı. Alsop, etkileyici etkiler için zaman manipüle etme yeteneğine sahiptir ve Filarmoniden çizdiği ses, disiplin ve bireysel diyafram arasındaki oyun tutarlı ve oluşturulabilirdi.
Beethoven'ın “Leonore” Overture No. 3'te, açılış sergisinin belirsizliğine yaslandı ve her şişlik armağını kendi gradyanı ile Calm'dan Lauter'a, ritmi kendi testis ilişkisi ile oluşturdu. Müzik patlak verdiğinde ve devam ettiğinde, yayın tüm liberaldi çünkü böyle bir visseral tereddütten geçti.
Brahms'ın Haydn konusundaki çalışma varyasyonları, genellikle uyarlanması ve skorun geri kalanının güzel işinden pek parlamadıklarını içeren yeni yinelemelerle entegre olmak için adli dikkat gerektirir. Alsop, silahlı kuvvetlerini görkemli bir final için hasta yapan şeffaf bir okumaya öncülük etti.
Kemancı Renaud Capçon, Muhly'nin parlak ama duygusal olarak uzak konserinin dünya prömiyeri için orkestraya katıldı. Capçon'un performansı bazen gergin hissetti, ancak bu bazen sert tutumunun görsel garipliğinden daha fazlası olmasına rağmen, bir müzik standı tarafından belinin yüksekliğine indirgendi. Solo kemanın orkestradan ışığı düşünen bir prizma gibi göründüğü iki killi pasajlarda parlak, tatlı bir ses ve camsı, temiz bir tonlama ile oynadı.
Muhly'nin konseri büyük ölçüde süspansiyonlar da dahil olmak üzere geleneksel etkileyici cihazlara dayanıyor: senkronizasyondan ikinci bir sesi hareket ettiren bir sesten kaynaklanan geçici uyumsuzluklar. İtme ve çekme tipik olarak Barok müziğinde nehirlerinin yavaş bir hareketini verir, ancak burada zonklama kararsızlığı ile havaya asılırlar.
Muhly'nin gücü, birinci ve ikinci keman bölümünün son masasındaki oyuncular için harika bir şekilde yıkıcı bir “soli” serisi – gerçekten sadece parlak bir swab – dahil olmak üzere uzaydaki sesin enstrümantasyonu ve dağılımı için titiz bir ilgisidir. Rezonant metalik perküsyon aksanlarıyla ilgilenen yüksek çizgileri çeviren Capçon ile, orkestranın çevresindeki bu soloları kaçırmak kolaydı ve yine de hızlı hareket eden bir ses dünyasının bir parçasıydı.
New York Filarmoni
Bu program Manhattan, Hall, David Geffen'de tekrarlandı; nyphil.org.
Balede, kötü bir sihirbaz ve onun tavuklarının derin bir uykuya daldığı andır. Bazı üremede, bir moladan daha fazlasını kaydetmedi. Ancak Perşembe günü David Geffen Salonu'nda New York Filarmoni bu geçişi Marin Alsop personeli altına geri döndürdü.
Sadece birkaç dakika önce, lüks bir Bagson solo ve güçsüz teller de dahil olmak üzere, akşamın en şehvetli oyunlarından bazılarını topluluğa ikna etmişti. Sonra, doku konik olduğunda, dürtüsünün müziği tarafından tıbbi olarak değerlendirildi. Odanın üzerine sinir bozucu bir trans yerleşti. Finalin boynuz solo yaratıldığında – asil, aşkın – bilinçaltında derinlerde yaratılmış gibi hissetti.
Konser boyunca Beethoven ve Brahms'ın eserlerini ve Nico Muhly'nin yeni bir keman konseri içeren küçük epifanlar vardı. Alsop, etkileyici etkiler için zaman manipüle etme yeteneğine sahiptir ve Filarmoniden çizdiği ses, disiplin ve bireysel diyafram arasındaki oyun tutarlı ve oluşturulabilirdi.
Beethoven'ın “Leonore” Overture No. 3'te, açılış sergisinin belirsizliğine yaslandı ve her şişlik armağını kendi gradyanı ile Calm'dan Lauter'a, ritmi kendi testis ilişkisi ile oluşturdu. Müzik patlak verdiğinde ve devam ettiğinde, yayın tüm liberaldi çünkü böyle bir visseral tereddütten geçti.
Brahms'ın Haydn konusundaki çalışma varyasyonları, genellikle uyarlanması ve skorun geri kalanının güzel işinden pek parlamadıklarını içeren yeni yinelemelerle entegre olmak için adli dikkat gerektirir. Alsop, silahlı kuvvetlerini görkemli bir final için hasta yapan şeffaf bir okumaya öncülük etti.
Kemancı Renaud Capçon, Muhly'nin parlak ama duygusal olarak uzak konserinin dünya prömiyeri için orkestraya katıldı. Capçon'un performansı bazen gergin hissetti, ancak bu bazen sert tutumunun görsel garipliğinden daha fazlası olmasına rağmen, bir müzik standı tarafından belinin yüksekliğine indirgendi. Solo kemanın orkestradan ışığı düşünen bir prizma gibi göründüğü iki killi pasajlarda parlak, tatlı bir ses ve camsı, temiz bir tonlama ile oynadı.
Muhly'nin konseri büyük ölçüde süspansiyonlar da dahil olmak üzere geleneksel etkileyici cihazlara dayanıyor: senkronizasyondan ikinci bir sesi hareket ettiren bir sesten kaynaklanan geçici uyumsuzluklar. İtme ve çekme tipik olarak Barok müziğinde nehirlerinin yavaş bir hareketini verir, ancak burada zonklama kararsızlığı ile havaya asılırlar.
Muhly'nin gücü, birinci ve ikinci keman bölümünün son masasındaki oyuncular için harika bir şekilde yıkıcı bir “soli” serisi – gerçekten sadece parlak bir swab – dahil olmak üzere uzaydaki sesin enstrümantasyonu ve dağılımı için titiz bir ilgisidir. Rezonant metalik perküsyon aksanlarıyla ilgilenen yüksek çizgileri çeviren Capçon ile, orkestranın çevresindeki bu soloları kaçırmak kolaydı ve yine de hızlı hareket eden bir ses dünyasının bir parçasıydı.
New York Filarmoni
Bu program Manhattan, Hall, David Geffen'de tekrarlandı; nyphil.org.