Hatırlarsınız, bir yıl önce MTA yetkilileri de sonunda Penn İstasyonu'nu onaracaklarını söylemişti. Geçtiğimiz baharda, Batı Yarımküre'deki en yoğun ve en berbat ulaşım merkezini yeniden geliştirmek için kritik öneme sahip federal finansmanı aramak üzere artık yeterince gelişmiş bir mimari tasarım sunacaklarına ve yeterince güvenilir ve yeterli yerel finansman sağlayacaklarına söz verdiler.
Hochul'un MTA'yı aslında yerel yönetimleri finanse etmeyi amaçlayan geçiş ücretlerinden elde ettiği gelirden mahrum bıraktığı “duraklaması” nedeniyle, bu söz de belirsizliğini koruyor.
B Planı olmazsa vali, New York vergi mükelleflerine güvenlik kameraları ve 60. Cadde'nin altından Manhattan'a giden araçları izlemek için halihazırda kurulmuş olan diğer ekipmanlar için yaklaşık yarım milyar dolarlık bir fatura yükleyecek. Bağımsız Bütçe Ofisi'nin tahminlerine göre, bu tutara her yıl yoğun saatlerde metronun yolculara verdiği gecikmelerden kaynaklanan 390 milyon dolar dahil değil. Trafik sıkışıklığının ve boşta duran araçların sağlık üzerindeki tarif edilemez etkileri dikkate alınmıyor. Hochul tüm bu masrafları New Yorklulara bırakıyor.
Artık New York Emlak Kurulu ve çevresel ve sosyal haklar örgütü olan New York Değişim Toplulukları gibi çok çeşitli grupları birbirine düşman ediyor. Trafik sıkışıklığı ücreti, Midtown'a giden banliyö seçmenleri ve diğer seçmenler için pek iyi sonuç vermeyebilir, ancak iş dünyası liderleri ve geniş kapsamlı ekonomik ve çevresel etkileri anlayan topluluk aktivistlerinin de dahil olduğu olağanüstü bir koalisyonu birleştirdi.
Vali bunu Aralık ayında söyledi. Liderlik çok önemlidir.
Bölgesel Plan Derneği'nden Tom Wright ve Kate Slevin'in geçen hafta Times'a yazdıkları köşe yazısında, Ağ Geçidi Tüneli gecikme fiyaskosunun sorumlusu zayıf liderlikti; bu da bir emsal teşkil ediyor. 2010 yılında, dönemin New Jersey Valisi Chris Christie, Hudson Nehri'nin altına bir demiryolu tüneli inşa etmeye yönelik 12,4 milyar dolarlık bir planı suya düşürdü. New Jersey, New York ve ülkenin geri kalanının ekonomileri, büyük ölçüde, kapasiteye ulaşan ve tüm Doğu Yakası için trafik darboğazı oluşturan iki kırık, asırlık tünele bağlı. Christie de yeni bir tünelin maliyetine katkıda bulunmayı reddeden New Jersey seçmenlerine katıldı.
On iki yılı aşkın bir süre sonra, Ağ Geçidi olarak yeniden adlandırılan tünel hâlâ bir zorunluluktur. Artık tamamlanması en az on yıl daha sürecek ve maliyeti 16 milyar dolar olacak. Wright ve Slevin'in belirttiği gibi gecikme “bölgenin rekabet gücünü, ekonomisini ve çevresini” tehdit ediyor.
Hochul'un MTA'yı aslında yerel yönetimleri finanse etmeyi amaçlayan geçiş ücretlerinden elde ettiği gelirden mahrum bıraktığı “duraklaması” nedeniyle, bu söz de belirsizliğini koruyor.
B Planı olmazsa vali, New York vergi mükelleflerine güvenlik kameraları ve 60. Cadde'nin altından Manhattan'a giden araçları izlemek için halihazırda kurulmuş olan diğer ekipmanlar için yaklaşık yarım milyar dolarlık bir fatura yükleyecek. Bağımsız Bütçe Ofisi'nin tahminlerine göre, bu tutara her yıl yoğun saatlerde metronun yolculara verdiği gecikmelerden kaynaklanan 390 milyon dolar dahil değil. Trafik sıkışıklığının ve boşta duran araçların sağlık üzerindeki tarif edilemez etkileri dikkate alınmıyor. Hochul tüm bu masrafları New Yorklulara bırakıyor.
Artık New York Emlak Kurulu ve çevresel ve sosyal haklar örgütü olan New York Değişim Toplulukları gibi çok çeşitli grupları birbirine düşman ediyor. Trafik sıkışıklığı ücreti, Midtown'a giden banliyö seçmenleri ve diğer seçmenler için pek iyi sonuç vermeyebilir, ancak iş dünyası liderleri ve geniş kapsamlı ekonomik ve çevresel etkileri anlayan topluluk aktivistlerinin de dahil olduğu olağanüstü bir koalisyonu birleştirdi.
Vali bunu Aralık ayında söyledi. Liderlik çok önemlidir.
Bölgesel Plan Derneği'nden Tom Wright ve Kate Slevin'in geçen hafta Times'a yazdıkları köşe yazısında, Ağ Geçidi Tüneli gecikme fiyaskosunun sorumlusu zayıf liderlikti; bu da bir emsal teşkil ediyor. 2010 yılında, dönemin New Jersey Valisi Chris Christie, Hudson Nehri'nin altına bir demiryolu tüneli inşa etmeye yönelik 12,4 milyar dolarlık bir planı suya düşürdü. New Jersey, New York ve ülkenin geri kalanının ekonomileri, büyük ölçüde, kapasiteye ulaşan ve tüm Doğu Yakası için trafik darboğazı oluşturan iki kırık, asırlık tünele bağlı. Christie de yeni bir tünelin maliyetine katkıda bulunmayı reddeden New Jersey seçmenlerine katıldı.
On iki yılı aşkın bir süre sonra, Ağ Geçidi olarak yeniden adlandırılan tünel hâlâ bir zorunluluktur. Artık tamamlanması en az on yıl daha sürecek ve maliyeti 16 milyar dolar olacak. Wright ve Slevin'in belirttiği gibi gecikme “bölgenin rekabet gücünü, ekonomisini ve çevresini” tehdit ediyor.