2021’in başlarındaki daha karanlık salgın günlerinde, “Catamorphosis”in prömiyerinin canlı seyirci olmadan, Berlin Filarmoni Orkestrası tarafından Dijital Konser Salonlarında yayınlanması biraz uygun. Bu, insan tanıklarının kayıtsız kaldığı doğa güçlerinin müziğidir; ama bu kemanlarda ve onların yaklaşan aciliyet duygusunda, Thorvaldsdottir’den, dünyanın kendisinden gelen hüzünlü bir yardım çığlığı yükselmeye başlar.
Vurmalı dokular nüfuz etmeye devam ederken, bir mezzo üzerinde nadiren süzülen ancak her bölüme sesler ekleyen bölücü çizgilerle zenginleştirilen teller, Barber’s Adagio for Strings’in duygusal gerilimi ve salıverilmesiyle parlıyor – her ne kadar çok önemli olsa da, asla cümle yok duygusal olmak için yeterince uzun. Bu şekil alan ama kontrol altında tutulan bir ağıt.
Raduloviç de benzer şekilde Prokofiev konserinde çekingendi. Yayını servisten önce topu sektiren bir tenisçi gibi enstrümanının telleri üzerinde defalarca kaldırdıktan sonra, eserin açılış solosunu nazikçe bıraktı, vibrato ağırlıklı, şarkı söyleyen bir dizeye davetine direndi ve bunun yerine Daha Hafif ve daha fazlasını seçti. puanın şeffaflığına karşılık gelen hedef.
İlk başta mütevazı, yine de anında komuta eden bir varlıktı. Bunun bir kısmı, platform botları ve topuz yapılmış uzun, dalgalı yelesi olan pop yıldızı görünümüydü. Ama daha sonra Allegro moderato’da maceracı rubatosunda da karizmatikti; ikinci bölümdeki tek kelimeyle sevimli ve zekice oluşturulmuş melodilerinde; ve İspanyol esintili finaldeki halk özgürlüğü ve çıtır çıtır akorlarında. Bisi – Aleksandar Sedlar ve Radulovic tarafından yapılan bir aranjmanla daha da gösterişli hale getirilen Paganini’nin gösterişli Caprice No.
Rouvali, konser boyunca istekli bir suç ortağıydı ve partisyona gereken netliği biraz cüretkar bir dokunuşla ödünç verdi. Baş şef olduğu Londra’daki Filarmoni Orkestrası’ndan bekleyebileceğiniz türden bir çalma. Orada, toplulukla olan yakın ilişkisi, genellikle deney ve merak ruhuyla her gece değişen canlı performanslarla sonuçlandı.
Bunlar normalde New York Filarmoni ile ilişkilendirdiğim nitelikler değil. Ama Perşembe günü yaptım – ve umarım gelecekte, Rouvali orkestranın bir sonraki müzik direktörü olarak veya en azından hoşgeldin konuğu olarak dönerse daha sık.
New York Filarmoni
Bu program Cumartesi gününe kadar Manhattan, David Geffen Hall’da tekrarlanır; nyphil.org.
Vurmalı dokular nüfuz etmeye devam ederken, bir mezzo üzerinde nadiren süzülen ancak her bölüme sesler ekleyen bölücü çizgilerle zenginleştirilen teller, Barber’s Adagio for Strings’in duygusal gerilimi ve salıverilmesiyle parlıyor – her ne kadar çok önemli olsa da, asla cümle yok duygusal olmak için yeterince uzun. Bu şekil alan ama kontrol altında tutulan bir ağıt.
Raduloviç de benzer şekilde Prokofiev konserinde çekingendi. Yayını servisten önce topu sektiren bir tenisçi gibi enstrümanının telleri üzerinde defalarca kaldırdıktan sonra, eserin açılış solosunu nazikçe bıraktı, vibrato ağırlıklı, şarkı söyleyen bir dizeye davetine direndi ve bunun yerine Daha Hafif ve daha fazlasını seçti. puanın şeffaflığına karşılık gelen hedef.
İlk başta mütevazı, yine de anında komuta eden bir varlıktı. Bunun bir kısmı, platform botları ve topuz yapılmış uzun, dalgalı yelesi olan pop yıldızı görünümüydü. Ama daha sonra Allegro moderato’da maceracı rubatosunda da karizmatikti; ikinci bölümdeki tek kelimeyle sevimli ve zekice oluşturulmuş melodilerinde; ve İspanyol esintili finaldeki halk özgürlüğü ve çıtır çıtır akorlarında. Bisi – Aleksandar Sedlar ve Radulovic tarafından yapılan bir aranjmanla daha da gösterişli hale getirilen Paganini’nin gösterişli Caprice No.
Rouvali, konser boyunca istekli bir suç ortağıydı ve partisyona gereken netliği biraz cüretkar bir dokunuşla ödünç verdi. Baş şef olduğu Londra’daki Filarmoni Orkestrası’ndan bekleyebileceğiniz türden bir çalma. Orada, toplulukla olan yakın ilişkisi, genellikle deney ve merak ruhuyla her gece değişen canlı performanslarla sonuçlandı.
Bunlar normalde New York Filarmoni ile ilişkilendirdiğim nitelikler değil. Ama Perşembe günü yaptım – ve umarım gelecekte, Rouvali orkestranın bir sonraki müzik direktörü olarak veya en azından hoşgeldin konuğu olarak dönerse daha sık.
New York Filarmoni
Bu program Cumartesi gününe kadar Manhattan, David Geffen Hall’da tekrarlanır; nyphil.org.