Bir bakıma, iklimle ilgili sanatın aciliyeti, kariyeri müzik yoluyla doğal dünyaya hayret etme konusunda uzun bir egzersiz olan Adams’ı yakaladı. Bir zamanlar aktivistti, ancak çoğunlukla Winter Music ve Silences So Deep kitaplarında sevgiyle ve anlamlı bir şekilde belgelenen Alaska’daki minimalist, uzun süredir evinden tam zamanlı beste yapmayı seçti.
Ve işi, açıkça politik olmasa da, merak ve vicdandan, günlük hayatına uzanan niteliklerden kaynaklanıyordu: uçmak yerine, New Mexico’daki evinden Philadelphia’ya giden bir trene bindi. Adams uzun süredir ses ortamları yaratmada ustadır – tek başına tonlu resimler değil, kuş şarkısı, çöl ve en ünlüsü “Okyanus Olun”da açık su gibi şeylerin sürükleyici, yaratıcı çağrışımları, bu ödülle kazandığı “Okyanus Olun”. Pulitzer Ödülü (ve Taylor Swift’in aşkı). Hayranlık uyandıran, yaşanması neredeyse dinsel olan müziği, en iyi ihtimalle bizden daha büyük güçler için bir takdir kaynağıdır.
Bu bahar NYC tiyatrosu, müziği ve dansı hakkında daha fazla bilgi
Ancak Vespers farklıdır. Beş bölümden fazla, gözyaşlarıyla dolu bu nota, Adams’ın geçmişte nerede basitçe gözlemlemiş olabileceğini açıklayarak yas tutuyor ve kınıyor. Haberler’a yaptığı bir röportajda, alışılmadık derecede anlamlı ve kişisel olduğunu söyledi. Ancak açık sözlülüğüyle – Cuma günü Charlotte Blake Alston tarafından yapılan ve parçanın yapısını değil amacını ortaya koyan sözlü bir girişe kadar – daha az ikna olmuş bir sanatçının işi gibi geliyor.
Philadelphia Orkestrası ve en tutarlı şekilde heyecan verici koro topluluklarımızdan biri olan The Crossing tarafından yapılan bu prömiyerler ideal koşullar altında gerçekleşmedi. Orkestra şefi Yannick Nézet-Séguin hastalık nedeniyle emekli oldu; ve orijinal soprano Ying Fang, bir ses teli kanamasından iyileşiyor. Yerine Meigui Zhang geçti ve Crossing yönetmeni Donald Nally, Adams için podyumu aldı (Carnegie Marin Alsop’ta konserin ikinci yarısını doldururken, kesin ve şeffaf ama korkutucu derecede canlı bir “Bahar Ayini”).
Ve işi, açıkça politik olmasa da, merak ve vicdandan, günlük hayatına uzanan niteliklerden kaynaklanıyordu: uçmak yerine, New Mexico’daki evinden Philadelphia’ya giden bir trene bindi. Adams uzun süredir ses ortamları yaratmada ustadır – tek başına tonlu resimler değil, kuş şarkısı, çöl ve en ünlüsü “Okyanus Olun”da açık su gibi şeylerin sürükleyici, yaratıcı çağrışımları, bu ödülle kazandığı “Okyanus Olun”. Pulitzer Ödülü (ve Taylor Swift’in aşkı). Hayranlık uyandıran, yaşanması neredeyse dinsel olan müziği, en iyi ihtimalle bizden daha büyük güçler için bir takdir kaynağıdır.
Bu bahar NYC tiyatrosu, müziği ve dansı hakkında daha fazla bilgi
Ancak Vespers farklıdır. Beş bölümden fazla, gözyaşlarıyla dolu bu nota, Adams’ın geçmişte nerede basitçe gözlemlemiş olabileceğini açıklayarak yas tutuyor ve kınıyor. Haberler’a yaptığı bir röportajda, alışılmadık derecede anlamlı ve kişisel olduğunu söyledi. Ancak açık sözlülüğüyle – Cuma günü Charlotte Blake Alston tarafından yapılan ve parçanın yapısını değil amacını ortaya koyan sözlü bir girişe kadar – daha az ikna olmuş bir sanatçının işi gibi geliyor.
Philadelphia Orkestrası ve en tutarlı şekilde heyecan verici koro topluluklarımızdan biri olan The Crossing tarafından yapılan bu prömiyerler ideal koşullar altında gerçekleşmedi. Orkestra şefi Yannick Nézet-Séguin hastalık nedeniyle emekli oldu; ve orijinal soprano Ying Fang, bir ses teli kanamasından iyileşiyor. Yerine Meigui Zhang geçti ve Crossing yönetmeni Donald Nally, Adams için podyumu aldı (Carnegie Marin Alsop’ta konserin ikinci yarısını doldururken, kesin ve şeffaf ama korkutucu derecede canlı bir “Bahar Ayini”).