Severance'ın 2022'deki ilk sezonu, kendi işinin patronu olma kavramına yeni bir boyut kazandırdı.
Bizi Lumon Industries'in gizemli, göz kamaştırıcı derecede beyaz ofislerine götürdü; burada “makro veri iyileştirme departmanındaki” çalışanların beyinlerine, onları iş benliği (“Innie”) ile uzaktaki benlik (“Innie”) arasında bölmek için çipler yerleştirildi. dışarı”). Dışarıdakiler maaş çeklerini topluyor ve işi, kimlikleri yalnızca ofise girdiklerinde aktif hale gelen stajyerlerine devrederek kişisel zamanın tadını çıkarıyor. Onlara hangi gerçeklik görünürse görünsün, zaman aşımına uğradıkları anda tekrar devreye girerler.
Birinci sezon finalindeki şiddetli kalp krizinden bu yana, biz bölünmemiş izleyiciler, gerçek hayatta neredeyse üç dolu, bilinçsiz yıla katlanmak zorunda kaldık. Mark (Adam Scott) liderliğindeki bir grup Lumon innisi, Lumon'un istismarlarını açığa çıkarmak ve sırlarını açığa çıkarmak için sanal bir kaçış düzenledi ve bilinçlerini dış dünyada etkinleştirdi; bu durum, Mark'ın ölmüş olduğu iddia edilen karısı Gemma'nın (Dichen Lachman) ortaya çıkmasıyla sona erdi. ), hayattaydı ve bir Lumon çalışanı olarak kapana kısılmıştı. Ah, hızlı ileri sarılmış bir beyin çipi için!
Neyse ki “Severance” Cuma günü Apple TV+'a geri dönüyor ve yaratıcıları onun yokluğunun her saniyesini verimli bir şekilde değerlendirmiş gibi görünüyor. Sezon yeni sürprizler ve dönüşler alırken televizyondaki en iddialı, en çılgın ve her yönüyle keyifli dizi olmaya devam ediyor; hikayeleri asla sesinin, kalbinin ve mizah anlayışının önüne geçmeyen bir MC Escher labirenti.
10 bölümün tamamını izledim ve vicdanen size bu bölümlerde neler olduğu hakkında pek bir şey söyleyemem. Innie Mark, meslektaşı Helly R. (Britt Lower) ile yaşadığı aşk nedeniyle karmaşık hale gelen bir görev olan, dışarıdaki karısını kurtarmak gibi belirsiz bir hedefle işe geri dönüyor; bu da – elbette başka bir komplikasyon var – dışarıdaki dünyada Helena Eagan, Lumon'u kuran tarikat ailesinin evladı.
Innie'nin kaçışının cezalandırılmasından korkan Mark, bunun yerine ofise bir kahraman olarak kabul edilir. “Makro veri ayaklanmasının” şirket içinde geniş kapsamlı reformları tetiklediği söyleniyor. Yeni özgürlükler, yeni ayrıcalıklar ve yeni otomat atıştırmalıkları olacak. Şimdi işe dönelim!
Bu hikayeyi sorgulamanız gerekiyor. “Kıdem”de pek çok şeyi sorgulamanız gerekir. Dan Erickson tarafından yaratılan ve baş yapımcılığını Ben Stiller'ın üstlendiği (aynı zamanda birkaç bölümü de yönetiyor) dizi, sizi analiz etmeye, yeniden izlemeye, ipuçları aramaya ve her teaser'ın buna değip değmeyeceğini merak etmeye davet eden türden bir dizi. off, son sonun “inişi önleyip önlemeyeceği” konusunda bir döngüye bağlanır.
Elbette bu sezon daha pek çok sürpriz ve kafa karıştırıcı ayrıntı var: Eagan ailesiyle ilgili daha rahatsız edici hikayeler; keçi sürüsünün otladığı devasa bir konferans odası/otlak; ve küçük bir çocuk olan ve görünüşe göre bir Wes Anderson filminin setinden çıkmış yeni bir yönetici olan Bayan Huang (Sarah Bock).
Ancak bu tür bulmaca kutusu gizemini sürdürmenin en önemli yanı serinin ivmesini korumaktır. Ve bu bağlamda, “Severance”, “Lost”un Rubik Küp zevkini yeniden yaratmaya çalışan serilerin başında geliyor. Tuhaf ve rahatsız edici ama asla asık suratlı ya da ev ödevi gibi değil; Gerilim ve komedinin ortak olduklarını ve her ikisinin de beklenmedik bir şekilde ortaya çıktığını anlıyor.
Aynı zamanda böyle bir gösterinin büyümesi ya da ölmesi gerektiğini de anlıyor. Çoğunlukla ilk sezonun kan dökülmesinin şık varyasyonları olan “Squid Game”in son geri dönüşünün aksine, “Severance”ın yeni sezonu, hikayenin şeklini ve ortamını değiştiren dudak uçuklatan birkaç bölümle hikayenin kapsamını ve kapsamını genişletiyor. Seriyi değiştir. (Bölüm 4 için kemerlerinizi sıkı sıkıya bağlayın.)
Oyuncu kadrosunu, performansları iyi seçilmiş gibi görünen ve sadece beğenilen bir dizideki sahnelere benzemeyen birkaç tanınmış karakter oyuncusunu (Gwendoline Christie, Merritt Wever, John Noble) içerecek şekilde genişletiyor.
İşinin baskıları ve aşağılayıcı yönleri konusunda kendi çatışmaları olan, neşeli ve tehditkar yönetici Harmony Cobel (Patricia Arquette) ve Seth Milchick (karizmatik Tramell Tillman) dahil olmak üzere Lumon çalışanları hakkındaki bilgimizi genişletiyor. Mark'ın meslektaşları Irving (John Turturro) ve Dylan'ın (Zach Cherry) yalnızlığını ve kendinden şüphe duymasını daha derinlemesine inceliyoruz.
En önemlisi, Severance, hem bazı şaşırtıcı değişimlerin kaynağı hem de varlığın doğasına ilişkin soruların kaynağı olan ikili bilinç öncülüyle ilgili olarak fikirlerini genişletiyor. Koşullar kişiliği ne kadar belirliyor? Bir inni, dışarıdaki eşini aldatabilir mi? Seri boyunca akıllıca kullanılan kişisel gelişim kitabının başlığını “Sen Sen” olarak kullanmaya iten şey nedir?
Bu akıl oyunlarını inandırıcı kılmak ustalık gerektirir. Lower, Outie Helena'da acımasızlık olarak kendini gösteren aynı dürtünün, Innie Helly'de nasıl asi vahşiliğe dönüştüğünü gösteriyor. Scott, karamsar, alaycı dış görünüş Mark ile yeni ütülenmiş bir iş gömleği gibi aynı temel kişiliğe sahip neşeli, saf Innie arasında gidip geliyor.
İlk sezonda çalışma benliğinizi, işe gelmeyen benliğinizden ayırma fikri, büyüleyici bir yaşam tüyosu olarak sunuluyor. İkinci sezon daha çok yeni bir bilinç geliştirme isteğinin duygusal nedenleri hakkındadır – yalnızlık, suçluluk, başarısızlık korkusu. Bazıları için kişinin innie'si sadece ikinci bir benlik değil, ikinci bir şans, daha mutlu, daha iyi ve daha nazik olabilecek bir yan ürün yaratma fırsatıdır. (İkizlerin ve ikizlerin yinelenen teması bu fikri güçlendiriyor.)
Ancak hancılar kendilerini başkasının kalıntısı olarak görmek istemeyebilirler. Sezon, bu bölünmüş benlikler arasındaki güç dengesizliğiyle uğraştıkça güçleniyor.
Outie Mark Scout ve Innie “Mark S.” (Velayeti tam olarak alamıyor) bir ittifaka katılmış olabilirler, ancak gerçekten aynı hedeflere sahipler mi? Sezon, heyecan verici bir heyecan ya da unutulmaz bir son olarak hareket edebilecek finaline doğru ilerlerken, sizi gerçekten eşit olup olamayacaklarını sorgulamaya davet ediyor.
“Kıdem”in çalışma kültürü, işçilerin insanlıktan çıkarılması ve kapitalizmin işçileri dolu, kaotik bir yaşamla bir rahatsızlık olarak görme biçimi hakkında ne söyleyeceğini görmek zor değil. Gerçek şirketler yakında aynı işi yapay zeka kullanarak daha ucuza yapabilecekken, bir şirketin daha üretken bir iş gücü yaratmak için karmaşık cerrahi altyapı icat edeceğini hayal etmek garip.
Ancak 2. Sezon'un ele aldığı başka bir olgu daha var: Benliğin kendine yabancılaşması; bunun beyin çipi versiyonu, örneğin halihazırda LinkedIn ve Instagram'da yarattığımız çeşitli versiyonlarımızdan çok daha aşırı. Bu açıdan “Kıdem”, modern baskıların insanları nasıl felaketle sonuçlanacak şekilde kendilerinin optimize edilmiş, alternatif versiyonlarını yaratmaya yönlendirdiğini anlatan başka bir masal olan “Madde” ile karşılaştırılabilir. “Düşmanla karşılaştık” diyor “Kıdem” ve o da biziz.
Bizi Lumon Industries'in gizemli, göz kamaştırıcı derecede beyaz ofislerine götürdü; burada “makro veri iyileştirme departmanındaki” çalışanların beyinlerine, onları iş benliği (“Innie”) ile uzaktaki benlik (“Innie”) arasında bölmek için çipler yerleştirildi. dışarı”). Dışarıdakiler maaş çeklerini topluyor ve işi, kimlikleri yalnızca ofise girdiklerinde aktif hale gelen stajyerlerine devrederek kişisel zamanın tadını çıkarıyor. Onlara hangi gerçeklik görünürse görünsün, zaman aşımına uğradıkları anda tekrar devreye girerler.
Birinci sezon finalindeki şiddetli kalp krizinden bu yana, biz bölünmemiş izleyiciler, gerçek hayatta neredeyse üç dolu, bilinçsiz yıla katlanmak zorunda kaldık. Mark (Adam Scott) liderliğindeki bir grup Lumon innisi, Lumon'un istismarlarını açığa çıkarmak ve sırlarını açığa çıkarmak için sanal bir kaçış düzenledi ve bilinçlerini dış dünyada etkinleştirdi; bu durum, Mark'ın ölmüş olduğu iddia edilen karısı Gemma'nın (Dichen Lachman) ortaya çıkmasıyla sona erdi. ), hayattaydı ve bir Lumon çalışanı olarak kapana kısılmıştı. Ah, hızlı ileri sarılmış bir beyin çipi için!
Neyse ki “Severance” Cuma günü Apple TV+'a geri dönüyor ve yaratıcıları onun yokluğunun her saniyesini verimli bir şekilde değerlendirmiş gibi görünüyor. Sezon yeni sürprizler ve dönüşler alırken televizyondaki en iddialı, en çılgın ve her yönüyle keyifli dizi olmaya devam ediyor; hikayeleri asla sesinin, kalbinin ve mizah anlayışının önüne geçmeyen bir MC Escher labirenti.
10 bölümün tamamını izledim ve vicdanen size bu bölümlerde neler olduğu hakkında pek bir şey söyleyemem. Innie Mark, meslektaşı Helly R. (Britt Lower) ile yaşadığı aşk nedeniyle karmaşık hale gelen bir görev olan, dışarıdaki karısını kurtarmak gibi belirsiz bir hedefle işe geri dönüyor; bu da – elbette başka bir komplikasyon var – dışarıdaki dünyada Helena Eagan, Lumon'u kuran tarikat ailesinin evladı.
Innie'nin kaçışının cezalandırılmasından korkan Mark, bunun yerine ofise bir kahraman olarak kabul edilir. “Makro veri ayaklanmasının” şirket içinde geniş kapsamlı reformları tetiklediği söyleniyor. Yeni özgürlükler, yeni ayrıcalıklar ve yeni otomat atıştırmalıkları olacak. Şimdi işe dönelim!
Bu hikayeyi sorgulamanız gerekiyor. “Kıdem”de pek çok şeyi sorgulamanız gerekir. Dan Erickson tarafından yaratılan ve baş yapımcılığını Ben Stiller'ın üstlendiği (aynı zamanda birkaç bölümü de yönetiyor) dizi, sizi analiz etmeye, yeniden izlemeye, ipuçları aramaya ve her teaser'ın buna değip değmeyeceğini merak etmeye davet eden türden bir dizi. off, son sonun “inişi önleyip önlemeyeceği” konusunda bir döngüye bağlanır.
Elbette bu sezon daha pek çok sürpriz ve kafa karıştırıcı ayrıntı var: Eagan ailesiyle ilgili daha rahatsız edici hikayeler; keçi sürüsünün otladığı devasa bir konferans odası/otlak; ve küçük bir çocuk olan ve görünüşe göre bir Wes Anderson filminin setinden çıkmış yeni bir yönetici olan Bayan Huang (Sarah Bock).
Ancak bu tür bulmaca kutusu gizemini sürdürmenin en önemli yanı serinin ivmesini korumaktır. Ve bu bağlamda, “Severance”, “Lost”un Rubik Küp zevkini yeniden yaratmaya çalışan serilerin başında geliyor. Tuhaf ve rahatsız edici ama asla asık suratlı ya da ev ödevi gibi değil; Gerilim ve komedinin ortak olduklarını ve her ikisinin de beklenmedik bir şekilde ortaya çıktığını anlıyor.
Aynı zamanda böyle bir gösterinin büyümesi ya da ölmesi gerektiğini de anlıyor. Çoğunlukla ilk sezonun kan dökülmesinin şık varyasyonları olan “Squid Game”in son geri dönüşünün aksine, “Severance”ın yeni sezonu, hikayenin şeklini ve ortamını değiştiren dudak uçuklatan birkaç bölümle hikayenin kapsamını ve kapsamını genişletiyor. Seriyi değiştir. (Bölüm 4 için kemerlerinizi sıkı sıkıya bağlayın.)
Oyuncu kadrosunu, performansları iyi seçilmiş gibi görünen ve sadece beğenilen bir dizideki sahnelere benzemeyen birkaç tanınmış karakter oyuncusunu (Gwendoline Christie, Merritt Wever, John Noble) içerecek şekilde genişletiyor.
İşinin baskıları ve aşağılayıcı yönleri konusunda kendi çatışmaları olan, neşeli ve tehditkar yönetici Harmony Cobel (Patricia Arquette) ve Seth Milchick (karizmatik Tramell Tillman) dahil olmak üzere Lumon çalışanları hakkındaki bilgimizi genişletiyor. Mark'ın meslektaşları Irving (John Turturro) ve Dylan'ın (Zach Cherry) yalnızlığını ve kendinden şüphe duymasını daha derinlemesine inceliyoruz.
En önemlisi, Severance, hem bazı şaşırtıcı değişimlerin kaynağı hem de varlığın doğasına ilişkin soruların kaynağı olan ikili bilinç öncülüyle ilgili olarak fikirlerini genişletiyor. Koşullar kişiliği ne kadar belirliyor? Bir inni, dışarıdaki eşini aldatabilir mi? Seri boyunca akıllıca kullanılan kişisel gelişim kitabının başlığını “Sen Sen” olarak kullanmaya iten şey nedir?
Bu akıl oyunlarını inandırıcı kılmak ustalık gerektirir. Lower, Outie Helena'da acımasızlık olarak kendini gösteren aynı dürtünün, Innie Helly'de nasıl asi vahşiliğe dönüştüğünü gösteriyor. Scott, karamsar, alaycı dış görünüş Mark ile yeni ütülenmiş bir iş gömleği gibi aynı temel kişiliğe sahip neşeli, saf Innie arasında gidip geliyor.
İlk sezonda çalışma benliğinizi, işe gelmeyen benliğinizden ayırma fikri, büyüleyici bir yaşam tüyosu olarak sunuluyor. İkinci sezon daha çok yeni bir bilinç geliştirme isteğinin duygusal nedenleri hakkındadır – yalnızlık, suçluluk, başarısızlık korkusu. Bazıları için kişinin innie'si sadece ikinci bir benlik değil, ikinci bir şans, daha mutlu, daha iyi ve daha nazik olabilecek bir yan ürün yaratma fırsatıdır. (İkizlerin ve ikizlerin yinelenen teması bu fikri güçlendiriyor.)
Ancak hancılar kendilerini başkasının kalıntısı olarak görmek istemeyebilirler. Sezon, bu bölünmüş benlikler arasındaki güç dengesizliğiyle uğraştıkça güçleniyor.
Outie Mark Scout ve Innie “Mark S.” (Velayeti tam olarak alamıyor) bir ittifaka katılmış olabilirler, ancak gerçekten aynı hedeflere sahipler mi? Sezon, heyecan verici bir heyecan ya da unutulmaz bir son olarak hareket edebilecek finaline doğru ilerlerken, sizi gerçekten eşit olup olamayacaklarını sorgulamaya davet ediyor.
“Kıdem”in çalışma kültürü, işçilerin insanlıktan çıkarılması ve kapitalizmin işçileri dolu, kaotik bir yaşamla bir rahatsızlık olarak görme biçimi hakkında ne söyleyeceğini görmek zor değil. Gerçek şirketler yakında aynı işi yapay zeka kullanarak daha ucuza yapabilecekken, bir şirketin daha üretken bir iş gücü yaratmak için karmaşık cerrahi altyapı icat edeceğini hayal etmek garip.
Ancak 2. Sezon'un ele aldığı başka bir olgu daha var: Benliğin kendine yabancılaşması; bunun beyin çipi versiyonu, örneğin halihazırda LinkedIn ve Instagram'da yarattığımız çeşitli versiyonlarımızdan çok daha aşırı. Bu açıdan “Kıdem”, modern baskıların insanları nasıl felaketle sonuçlanacak şekilde kendilerinin optimize edilmiş, alternatif versiyonlarını yaratmaya yönlendirdiğini anlatan başka bir masal olan “Madde” ile karşılaştırılabilir. “Düşmanla karşılaştık” diyor “Kıdem” ve o da biziz.