Zekâ ve konuşma ile çalışmaları olan bir yazar olan Jane Gardam, İngiliz İmparatorluğu'ndaki güneşin son ışınlarını büyüleyen ve onunla silinen yaşam tarzları Pazartesi günü Norton, İngiltere'de öldü. 96 yaşındaydı.
Bir bakım tesisinde ölüm oğlu Tom Gardam tarafından doğrulandı.
Bayan Gardam'ın birçok romanı, gezegenler gibi birbirinden ayırt edilir ve Shakespeare kadar delilik ve benlik ve Molière gibi uzun vadeli yanlış anlamalarla kalındır. Kitapları, bazen orada görünen, en az beklendiğiniz -diğer ile ilgili olmayan kitaplarda şakşak anları, saçma karşılaşmalar ve kaygan karakterler tarafından ayarlanmıştır.
“Tamburin Kraliçesi” (1991), ciddi bir konuda heyecan verici ve şaşırtıcı bir hikaye – psikozda bir kadının inişi – neredeyse yukarıda belirtilen malzemeleri içerir ve Büyük Britanya'nın Whitbread Ödülü'nü (şimdi Costa Ödülü olarak bilinir) kazanır.
İçinde, 50 yaşındaki zengin Eliza Peabody, sokağın diğer tarafında hayal ettiği mükemmel bir evde kendini aldığında, bir komşu Joan'a gittikçe daha fazla mektup yazıyor. Bu tür türler (asla bir mektup geri almaz) garip haberciler, yakışıklı yabancılar, parlak küpeler ve diğer zenginleştirme hayatınıza getirir.
Bayan Gardam'ın zengin, kehribar düzyazıda, bir cümle başladığı yerden uzak olabilir. Joan'a bir mektupta Eliza, Marjorie Garrgery'nin aydınlatılmış penceresini ve bardaklardan içen kocasını içen sayfalar için şehirde bir gece yürüyüşü anlatıyor:
“Tamburin Kraliçesi” (1991) psikozda bir kadının inişi hakkında Büyük Britanya'nın Whitbread Ödülü'nü kazandı.Kredi…St. Martins Press
“Üstteki zeminlerdeki karanlık pencereler, bilgi ile dolu bir uyuyan garger çocuğunu gizliyor. Pencerelerin açık olduğunu ve çocukların onlardan ve uzakta uçtuğunu izlediğimde, beş Chagallik embriyoların etrafına yapışıyor.
Ve birkaç blok sonra: “Sola döndüm. Gittiğim küçük evlerin tüm çizgisinde, büyük evlerin hizmetkar evleri yüz yıl önce oynuyor. Koyu bir at kuyruğu olan bir kadın çift camla bir keman çalıyor, böylece dul eşi tutkusuyla müziğin dulunun yüzü olup olmadığını bilmenin hiçbir yolu.
Bayan Gardam'ın çalışmaları, özellikle dünya savaşları arasında, belirli bir dönemin hem işçi sınıfını hem de aristokrat Büyük Britanya'yı fethetti. 2007'de zarif blog bloguna “ve bazen yaklaşıyorum ve bazen beklenen şey bu değil,” İhracat İngilizce puanları hakkında değil, gerçek İngilizce hakkında yazmaya çalışıyorum “dedi.
İmkansız, Bayan Gardam'ın nihayetinde Amerikalılar için popüler olduğu kitaplarda ortaya çıkıyor. Amerika Birleşik Devletleri'nde, “Old Dirt” (2006, Haberler tarafından dikkate değer bir kitap) ve “Ahşap Hut'taki Adam” (2009), karmaşık, birbirine geçen eserler – bir üçlemeden ilk ikisi – ve evli kahramanları Filth ve Betty için ciddi kritik ilgi gördü.
Bayan Gardam, ilişkisini büyük ölçüde garip evlilik yatağının her iki tarafından inceliyor ve bize İngiliz sömürge Asya'nın iki kalıntısının karışık ve yalnız içsel yaşamını gösteriyor.
Edward Feathers – takma adı Dirt, Londra'daki başarısız başarısızlığın kısaltması, Hong Kong – bebekken annesini kaybetti. Malaya'da bir sömürge subayı olan babası, çocuğa çok az ilgi gösterdi ve onu okula gitmek için ihale çağında Büyük Britanya'ya gönderdi.
Edward, sevginin kıt olduğu ancak cezalandırıldığı ve kilitli koyu dolapların olmadığı küfürlü bir huzurevine indi.
Çin'de doğan bir Elisabeth Macintosh olan Betty Feather da acı çekti. İkinci Dünya Savaşı sırasında ailesi, ailesinin öldüğünü gördüğü Şangay'daki bir toplama kampına gönderildi.
Bir avukat olan Dreck, Betty'ye yazılı olarak öneriyor. Sonunda Hong Kong'da buluştuklarında şöyle diyor: “Elisabeth, beni asla terk etmemelisin. Durum bu. Hayatım boyunca kaldım. İnsanlar tarafından götürüldüğüm bir bebekten oldum.
Ve Betty her zaman onunla olmaya söz veriyor ve o akşam “sadece bir saat geç” kendini başka bir adamla başka bir adamla başka bir adamla bulur. Bu adam karanlık bir yasal rakip ve kişisel düşman Terry Veneering olarak ortaya çıkıyor. Betty ile olan ilişkisi de dahil olmak üzere tarihi, “Son Arkadaşlar” üçlemesinde (2013) üçüncü kitabın konusudur.
Bunun gibi kablolama Bayan Gardam'ın bir uzmanıydı. Karakterleri bazen erken ve genellikle derin hasar görmüştü; Bazen, kitapları büyülü gerçekçiliğe girdi ve her zaman sır vardı.
Bayan Gardam'ın editörlerinden Penelope Hoare, “bazen çok ince” dedi.
“Bunu açıklamaktan nefret ediyor,” dedi Bayan Hoare, 2005 yılında Guardian'a.
Örneğin, Dirt hiçbir okuyucunun tahmin edemeyeceği suçlu bir sır vardır. Sadece yayıncısı Bayan Gardam'ın gömülü ihlalini ortaya çıkaran bir romana bir mektup eklemeyi kabul etmesini önerdiğinde oldu.
“Eski Kir” üçlemesinde olduğu gibi kablo ömrü, Bayan Gardam'ın bir uzmanlığıydı. Kredi…Avrupa Sürümleri
Jean Mary Pearson, 11 Temmuz 1928'de Kathleen Mary ve William Pearson'un oğlu, İngiltere'nin Kuzey Yorkshire kentindeki Coatham'da doğdu. Verilen ismini hor görmeye geldi ve 18 yaşında Jane olarak değiştirdi. 1949'da Londra Üniversitesi'nde (şimdi Royal Holloway) Bedford College'da İngilizce lisans derecesi aldı. Ama tamamlamadı.
Her zaman kurgu yazacağını bildiğini söylemesine rağmen, çocukları okula gidene kadar bir avukat olan David Hill Gardam ile evlendikten sonra bu zulmü erteledi. Bay Gardam'ın çalışması onu sık sık Asya'ya yönlendirdi.
2010 yılında öldü. Oğlu Tom'a ek olarak, Bayan Gardam başka bir oğlu Tim, beş torun ve üç büyük büyüklük tarafından hayatta kaldı. Bir kızı, Catharine Nicholson, 2011 yılında öldü.
Bayan Gardam'ın kitapları 1970'lerde ilk kez Büyük Britanya'da görünmesine rağmen, çoğu Atlantik'i bir kereden fazla yavaşça geçti.
Booker Ödülü için daha yakın seçimlerde çizilen “Kaya Tanrı” (1978), kısa bir süre sonra Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıktı ve 2010'da yeniden yayınlandı. Savaşlar arasında, grup çubukları, plaj vaizleri ve intriğe tam bir katkı ile bir kıyı şehrinde solmuş bir İngiltere'ye başka bir bakış.
Kahramanı, babası “Urheilijen” i yöneten garip küçük bir kız olan Margaret, evanjelik bir mezhep. Bir erkek kardeşin (hatta misyoner) doğuşunu biraz zorlayan Margaret, keşif yapar, akıl hastaları için sığınmayı ziyaret eder (giysilerinde, Bayan Gardam'ın söylediği gibi bir grup soluk ortancalar gibi) ve hizmetçiye casus.
Bayan Gardam'ın 1970'lerin başındaki ilk kitapları gençler içindi; Birçoğu daha sonra yeniden basıldı ve “Bilgewater” (1976) dahil olmak üzere yetişkinler için pazarlandı.
“The Hollow Land” 1981'de çocuk romanı için Whitbread Ödülü'nü kazandı ve 2014 yılında kalın, sulu kısa öyküler grubu “The Stories” ortaya çıktı.
Guardian'dan Lucasta Miller'a, kurgu yazımının yanı sıra, Gardam gazeteci ve kütüphaneci olarak çalıştı, ancak “içinde yaşadığım alternatif kurgusal dünyaların konforunu” tercih etti.
Gerçek şu ki, mektup yazarı Eliza Peabody'yi hatırlayan bir çizgide, “Her zaman biraz kurgu hissettim.”
Kül Wu Rapor raporları.
Bir bakım tesisinde ölüm oğlu Tom Gardam tarafından doğrulandı.
Bayan Gardam'ın birçok romanı, gezegenler gibi birbirinden ayırt edilir ve Shakespeare kadar delilik ve benlik ve Molière gibi uzun vadeli yanlış anlamalarla kalındır. Kitapları, bazen orada görünen, en az beklendiğiniz -diğer ile ilgili olmayan kitaplarda şakşak anları, saçma karşılaşmalar ve kaygan karakterler tarafından ayarlanmıştır.
“Tamburin Kraliçesi” (1991), ciddi bir konuda heyecan verici ve şaşırtıcı bir hikaye – psikozda bir kadının inişi – neredeyse yukarıda belirtilen malzemeleri içerir ve Büyük Britanya'nın Whitbread Ödülü'nü (şimdi Costa Ödülü olarak bilinir) kazanır.
İçinde, 50 yaşındaki zengin Eliza Peabody, sokağın diğer tarafında hayal ettiği mükemmel bir evde kendini aldığında, bir komşu Joan'a gittikçe daha fazla mektup yazıyor. Bu tür türler (asla bir mektup geri almaz) garip haberciler, yakışıklı yabancılar, parlak küpeler ve diğer zenginleştirme hayatınıza getirir.
Bayan Gardam'ın zengin, kehribar düzyazıda, bir cümle başladığı yerden uzak olabilir. Joan'a bir mektupta Eliza, Marjorie Garrgery'nin aydınlatılmış penceresini ve bardaklardan içen kocasını içen sayfalar için şehirde bir gece yürüyüşü anlatıyor:
“Tamburin Kraliçesi” (1991) psikozda bir kadının inişi hakkında Büyük Britanya'nın Whitbread Ödülü'nü kazandı.Kredi…St. Martins Press
“Üstteki zeminlerdeki karanlık pencereler, bilgi ile dolu bir uyuyan garger çocuğunu gizliyor. Pencerelerin açık olduğunu ve çocukların onlardan ve uzakta uçtuğunu izlediğimde, beş Chagallik embriyoların etrafına yapışıyor.
Ve birkaç blok sonra: “Sola döndüm. Gittiğim küçük evlerin tüm çizgisinde, büyük evlerin hizmetkar evleri yüz yıl önce oynuyor. Koyu bir at kuyruğu olan bir kadın çift camla bir keman çalıyor, böylece dul eşi tutkusuyla müziğin dulunun yüzü olup olmadığını bilmenin hiçbir yolu.
Bayan Gardam'ın çalışmaları, özellikle dünya savaşları arasında, belirli bir dönemin hem işçi sınıfını hem de aristokrat Büyük Britanya'yı fethetti. 2007'de zarif blog bloguna “ve bazen yaklaşıyorum ve bazen beklenen şey bu değil,” İhracat İngilizce puanları hakkında değil, gerçek İngilizce hakkında yazmaya çalışıyorum “dedi.
İmkansız, Bayan Gardam'ın nihayetinde Amerikalılar için popüler olduğu kitaplarda ortaya çıkıyor. Amerika Birleşik Devletleri'nde, “Old Dirt” (2006, Haberler tarafından dikkate değer bir kitap) ve “Ahşap Hut'taki Adam” (2009), karmaşık, birbirine geçen eserler – bir üçlemeden ilk ikisi – ve evli kahramanları Filth ve Betty için ciddi kritik ilgi gördü.
Bayan Gardam, ilişkisini büyük ölçüde garip evlilik yatağının her iki tarafından inceliyor ve bize İngiliz sömürge Asya'nın iki kalıntısının karışık ve yalnız içsel yaşamını gösteriyor.
Edward Feathers – takma adı Dirt, Londra'daki başarısız başarısızlığın kısaltması, Hong Kong – bebekken annesini kaybetti. Malaya'da bir sömürge subayı olan babası, çocuğa çok az ilgi gösterdi ve onu okula gitmek için ihale çağında Büyük Britanya'ya gönderdi.
Edward, sevginin kıt olduğu ancak cezalandırıldığı ve kilitli koyu dolapların olmadığı küfürlü bir huzurevine indi.
Çin'de doğan bir Elisabeth Macintosh olan Betty Feather da acı çekti. İkinci Dünya Savaşı sırasında ailesi, ailesinin öldüğünü gördüğü Şangay'daki bir toplama kampına gönderildi.
Bir avukat olan Dreck, Betty'ye yazılı olarak öneriyor. Sonunda Hong Kong'da buluştuklarında şöyle diyor: “Elisabeth, beni asla terk etmemelisin. Durum bu. Hayatım boyunca kaldım. İnsanlar tarafından götürüldüğüm bir bebekten oldum.
Ve Betty her zaman onunla olmaya söz veriyor ve o akşam “sadece bir saat geç” kendini başka bir adamla başka bir adamla başka bir adamla bulur. Bu adam karanlık bir yasal rakip ve kişisel düşman Terry Veneering olarak ortaya çıkıyor. Betty ile olan ilişkisi de dahil olmak üzere tarihi, “Son Arkadaşlar” üçlemesinde (2013) üçüncü kitabın konusudur.
Bunun gibi kablolama Bayan Gardam'ın bir uzmanıydı. Karakterleri bazen erken ve genellikle derin hasar görmüştü; Bazen, kitapları büyülü gerçekçiliğe girdi ve her zaman sır vardı.
Bayan Gardam'ın editörlerinden Penelope Hoare, “bazen çok ince” dedi.
“Bunu açıklamaktan nefret ediyor,” dedi Bayan Hoare, 2005 yılında Guardian'a.
Örneğin, Dirt hiçbir okuyucunun tahmin edemeyeceği suçlu bir sır vardır. Sadece yayıncısı Bayan Gardam'ın gömülü ihlalini ortaya çıkaran bir romana bir mektup eklemeyi kabul etmesini önerdiğinde oldu.
“Eski Kir” üçlemesinde olduğu gibi kablo ömrü, Bayan Gardam'ın bir uzmanlığıydı. Kredi…Avrupa Sürümleri
Jean Mary Pearson, 11 Temmuz 1928'de Kathleen Mary ve William Pearson'un oğlu, İngiltere'nin Kuzey Yorkshire kentindeki Coatham'da doğdu. Verilen ismini hor görmeye geldi ve 18 yaşında Jane olarak değiştirdi. 1949'da Londra Üniversitesi'nde (şimdi Royal Holloway) Bedford College'da İngilizce lisans derecesi aldı. Ama tamamlamadı.
Her zaman kurgu yazacağını bildiğini söylemesine rağmen, çocukları okula gidene kadar bir avukat olan David Hill Gardam ile evlendikten sonra bu zulmü erteledi. Bay Gardam'ın çalışması onu sık sık Asya'ya yönlendirdi.
2010 yılında öldü. Oğlu Tom'a ek olarak, Bayan Gardam başka bir oğlu Tim, beş torun ve üç büyük büyüklük tarafından hayatta kaldı. Bir kızı, Catharine Nicholson, 2011 yılında öldü.
Bayan Gardam'ın kitapları 1970'lerde ilk kez Büyük Britanya'da görünmesine rağmen, çoğu Atlantik'i bir kereden fazla yavaşça geçti.
Booker Ödülü için daha yakın seçimlerde çizilen “Kaya Tanrı” (1978), kısa bir süre sonra Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıktı ve 2010'da yeniden yayınlandı. Savaşlar arasında, grup çubukları, plaj vaizleri ve intriğe tam bir katkı ile bir kıyı şehrinde solmuş bir İngiltere'ye başka bir bakış.
Kahramanı, babası “Urheilijen” i yöneten garip küçük bir kız olan Margaret, evanjelik bir mezhep. Bir erkek kardeşin (hatta misyoner) doğuşunu biraz zorlayan Margaret, keşif yapar, akıl hastaları için sığınmayı ziyaret eder (giysilerinde, Bayan Gardam'ın söylediği gibi bir grup soluk ortancalar gibi) ve hizmetçiye casus.
Bayan Gardam'ın 1970'lerin başındaki ilk kitapları gençler içindi; Birçoğu daha sonra yeniden basıldı ve “Bilgewater” (1976) dahil olmak üzere yetişkinler için pazarlandı.
“The Hollow Land” 1981'de çocuk romanı için Whitbread Ödülü'nü kazandı ve 2014 yılında kalın, sulu kısa öyküler grubu “The Stories” ortaya çıktı.
Guardian'dan Lucasta Miller'a, kurgu yazımının yanı sıra, Gardam gazeteci ve kütüphaneci olarak çalıştı, ancak “içinde yaşadığım alternatif kurgusal dünyaların konforunu” tercih etti.
Gerçek şu ki, mektup yazarı Eliza Peabody'yi hatırlayan bir çizgide, “Her zaman biraz kurgu hissettim.”
Kül Wu Rapor raporları.