Geçtiğimiz yetmiş yıldır her yıl olduğu gibi, saygıdeğer sanat ve antika fuarı Winter Show düzenleniyor Doğu Yakası Ev Geliştirme Bronx'taki sergi, bu yılların çoğunda Park Avenue Cephaneliği'nin geniş çatısı altında inanılmaz çeşitlilikte nesneleri bir araya getirdi. Mimar Rafael Viñoly tarafından tasarlanan ve Chris Maene tarafından yapılan, kavisli klavyeye sahip bir kuyruklu konser piyanosu mu? (Bernard Goldberg Güzel Sanatlar, LLC, C1). Fuaye için birkaç Bonnard (Jill Newhouse Galerisi, A7). A çağdaş ressam İtalyan eski ustalara yanıt olarak (Robert Simon Güzel Sanatlar, C10). ABD Kongre Binası şeklinde kırmızı, beyaz ve mavi bir Centennial kuş kafesi (Odak noktası: Amerikana, küratörlüğünü Philadelphia Sanat Müzesi'nden Alexandra Kirtley üstlendi. Bir salkım kuşkonmaz şeklinde bir tereyağı tabağına ne dersiniz (Michele Beiny, D1)? Veya Edmund Spenser'ın The Faerie Queene ve Leaves of Grass adlı kitaplarının ilk baskıları (Peter Harrington, C12)?
Yalnızca bu son nokta bile ayrılmamı zorlaştırdı. Walt Whitman'ın yeşil deri üzerine altın rengiyle derin bir şekilde kabartılmış defter boyutundaki kitabının başlığı dekoratif kökler ve yosun içeriyor ve bazı sahipleri uzun zaman önce “Ve hayatına gelince, sana değer veriyorum” gibi önemli pasajları işaretlemek için kalem kullanmıştı. .” birçok ölümün kalıntılarıdır. / Şüphesiz ben kendim on bin defa öldüm.
Japon seramiğinden Kızılderili sanatına ve fotoğrafçılığına kadar 76 katılımcıyla burada dayanak noktası olarak kullanabileceğiniz bazı stantlar var.
Satıcılar Jim Oliveira ve Sara Blumberg, 19. ve 20. yüzyıl İtalyan camı konusunda uzmandırlar ve buraya getirdikleri hazineler arasında, tüm fuarın en çirkin parçası ya da en kötüsü olabilecek berrak, balon hayvanına benzeyen bir Murano ceylanı da vardır. zevkinize bağlı olarak nefis. Ancak bu yıl Oliveira, güzel kehribar “küreler” veya dönen yuvarlak kaplar ve kaydırma fıçıları adı verilen süslü küçük şişeler de dahil olmak üzere, yalnızca ABD'de mevcut olan çeşitli bal-kehribar tonlarında kişisel 19. yüzyıl Americana cam koleksiyonundan seçmeler de getirdi. Ohio. (Bütün bu şişeler ne içindi? Görünüşe göre viski.)
Les Enluminures (A6)
Bu galeri, Rönesans ve Orta Çağ eserlerine özel bir ışık tutuyor ancak koleksiyoncu olmasanız bile keşfedecek çok şey var. Kısmen yaldızlı gümüşten yapılmış nadir bir İngiliz erkek tasması gibi. Tezhipli el yazması “LeGoux de la Berchère'nin Saatler Kitabı mı?” Gerekiyorsa iç kısmında “Ben sadece bir işaretim”, “Umut içinde yaşıyorum” veya ” “Fayte'nin yalanından daha iyi ölüm” etiketi var.
Lawrence Steigrad Güzel Sanatlar (B5)
Bu standın en önemli parçasında, Delft'ten “isimsiz bir usta” tarafından 1608 civarında yapılmış bir aile portresinde karşı konulmaz derecede çağdaş bir şeyler var. Annenin yüzü biraz maskeye benziyor ama babanın yüzü, mükemmel yerleştirilmiş şapkasıyla canlı ve her ikisinin de Instagram'dan alınmış gösterişli, yapmacık bir açıklığı var. (Bir başlık olsaydı şöyle olabilirdi: “Altın kabuklu kadehle uğraşmayın. Bu sadece bizim yöntemimiz.”) Bunu Herman Meindertsz Doncker'in yakındaki eserindeki aileyle karşılaştırmak ilginç. Sadece birkaç yıl sonra boyanmış olan Doncker'ın ailesi, Orta Çağ'dan gelen mültecilere benziyor.
Londra'daki bu satıcının antika kitapları arasında özellikle dikkat çeken, kırmızı Fas yaldızlı bir cilttir. Sırt kısmında fleurs-de-lis ve hareketli yunuslar dönüşümlü olarak yer alırken, kapakta XIV. Louis'nin varisi Grand Dauphin'in arması yer alıyor. Ama içinde okunacak hiçbir şey yok. Üst kısmında kırmızı deri bir koltuğun olduğu gizli bir kutuya açılmıştı; içinde Veliaht'ın oğulları için artık mevcut olmayan kalay veya seramikten yapılmış bir lazımlık saklanıyordu. Başlık, Fransa'nın koyu Katolik Kralının ezeli düşmanı hakkında çocukça da olsa ilham veren politik bir şakadır: “Histoire Naturelle des Pays Bas”, hem “Hollanda Tarihi” hem de “Alt Bölgelerin Tarihi” olarak tercüme edilebilir. ”
John Szoke Galerisi (B11)
Edvard Munch ve Pablo Picasso'nun baskılarından oluşan bu sergi neredeyse kusursuz. Munch, özellikle piyanodaki bir yüzü veya figürü kesintisiz mürekkepli alanlarla çevrelediğinde, sade siyah ve beyazdan şaşırtıcı bir ton ve doku yelpazesi ortaya çıkarıyor. Picasso'ya gelince, hem eş hem de sevgiliyi kapsadığı için yaşamın mitolojik temelleri üzerine meşhur aşırı belirlenmiş meditasyonu “La Minotauromachie”ye (1935) dikkat edin. Heykelsi, iskeletimsi, şaşkın görünüşlü keçiye La Chèvre'de (1952) rastlıyoruz. Köşe sizi bilgeliğin bazen yaşla birlikte geldiğini ummaya yönlendirebilir.
Didier Ltd (D6)
Standın, 20. yüzyılın deneysel bir kuyumculuk hareketi olan “Padua Okulu”na ait sansasyonel mücevher sergisi, 1997 yılında Sotheby's müzayedesinde gözden kaçan ve bu satıcının o zamandan beri aradığı birkaç parçayı içeriyor. 1988'de Mario Pinton, basit bir yüzüğün üzerine büyüleyici kare altın ızgaraya yeşil bir turmalin yerleştirdi. Birkaç yıl sonra öğrencisi Giampaolo Babetto, dumanlı siyah çörekle işaretlenmiş, menteşeli altın küplerden oluşan bir kolye yaptı. Pinton'ın öğrencilerinden bir diğeri Francesco Pavan, üst üste binen uzun dikdörtgenlerden 18 karat altından büyük boyutlu, X şeklinde bir broş yaptı. Her parça herhangi bir soyut heykelin yanında kendine ait bir yer tutabilir.
Ünlü satıcı Joan B. Mirviss birçok sanatçıyı temsil ediyor:Radikal Clay: Japonya'dan Çağdaş Kadın Sanatçılar“Şu anda Chicago Sanat Enstitüsü'nde. Kış Gösterisi için mümkün olduğu kadar çok kişiden parçalar sipariş etti ve doku ve renk bakımından diğer on stanttan herhangi biri kadar çeşitlilik gösteren bir stant inşa etti. Genç sanatçı Yu Tanaka'nın göz kamaştırıcı kırmızısı sarma bezi, yumuşak mavi-beyaz yüzeyi ve soyut üçgen yüzeyleri bir Star Wars uzay gemisini anımsatan Eiko Kishi'nin bir parçasıyla yan yana duruyor. Junko Kitamura'nın desenli siyah beyaz vazoları da bir o kadar emek yoğun. Bir şablonla boyanmış gibi görünüyorlar, ancak daha yakından incelendiğinde her küçük üçgenin ayrı, el yapımı bir kesi olduğunu görebilirsiniz.
Spencer İşaretleri (E10)/SJ çalı tabanı (A4)
Spencer Marks'taki ışıltılı gümüş zenginliği arasında öne çıkan, muhtemelen Gorham tarafından 1893 Kolomb Sergisi için yapılmış, çarpan dalga şeklindeki bir yat ödülüdür (görünüşe göre zamanında tamamlanmamasına rağmen). Devasa, çıkıntılı bir patates cipsinin karmaşık bir şekilde dövülmüş dokusuyla bu kupa, kesinlikle ödüllendirilebileceği herhangi bir yelken zaferinden daha fazla çalışma gerektirmiş olmalı. Shrubsole'de gözlerimi çağdaş Çin usulü “Epergne”den alamadım; botanik motifli, dokuz ayrı yüzen kasenin üzerinde ananaslı bir pagoda çatısı bulunan gümüş servis tabağı.
Daniel Mavi (E8)
Geçen yıl Japon sokak fotoğrafçısı Daido Moriyama, 1971'de New York'ta çektiği 35 milimetrelik “yarım kare” negatiflerden oluşan bir seri buldu ve bunları büyük ölçekte yeniden bastı. Oluşturulan büyük, bronz renkli siyah beyaz baskıların her biri, Gotham'ın mütevazı ama ikonik simge yapılarından bazılarını (yangın musluğunu saran buhar, isimsiz bir koridordaki kara kedi) art arda iki anda tasvir eden ikili bir görüntüdür. Sürekli değişen ama hiçbir yere gitmeyen, cesur ama dünyaca ünlü bir ortamın sinematik romantizmini yakalamanın harika bir yolu.
Kış gösterisi
28 Ocak Perşembe'ye kadar, Park Avenue Cephaneliği, Park Avenue, 67th Street, Manhattan, thewintershow.org.
Yalnızca bu son nokta bile ayrılmamı zorlaştırdı. Walt Whitman'ın yeşil deri üzerine altın rengiyle derin bir şekilde kabartılmış defter boyutundaki kitabının başlığı dekoratif kökler ve yosun içeriyor ve bazı sahipleri uzun zaman önce “Ve hayatına gelince, sana değer veriyorum” gibi önemli pasajları işaretlemek için kalem kullanmıştı. .” birçok ölümün kalıntılarıdır. / Şüphesiz ben kendim on bin defa öldüm.
Japon seramiğinden Kızılderili sanatına ve fotoğrafçılığına kadar 76 katılımcıyla burada dayanak noktası olarak kullanabileceğiniz bazı stantlar var.
Satıcılar Jim Oliveira ve Sara Blumberg, 19. ve 20. yüzyıl İtalyan camı konusunda uzmandırlar ve buraya getirdikleri hazineler arasında, tüm fuarın en çirkin parçası ya da en kötüsü olabilecek berrak, balon hayvanına benzeyen bir Murano ceylanı da vardır. zevkinize bağlı olarak nefis. Ancak bu yıl Oliveira, güzel kehribar “küreler” veya dönen yuvarlak kaplar ve kaydırma fıçıları adı verilen süslü küçük şişeler de dahil olmak üzere, yalnızca ABD'de mevcut olan çeşitli bal-kehribar tonlarında kişisel 19. yüzyıl Americana cam koleksiyonundan seçmeler de getirdi. Ohio. (Bütün bu şişeler ne içindi? Görünüşe göre viski.)
Les Enluminures (A6)
Bu galeri, Rönesans ve Orta Çağ eserlerine özel bir ışık tutuyor ancak koleksiyoncu olmasanız bile keşfedecek çok şey var. Kısmen yaldızlı gümüşten yapılmış nadir bir İngiliz erkek tasması gibi. Tezhipli el yazması “LeGoux de la Berchère'nin Saatler Kitabı mı?” Gerekiyorsa iç kısmında “Ben sadece bir işaretim”, “Umut içinde yaşıyorum” veya ” “Fayte'nin yalanından daha iyi ölüm” etiketi var.
Lawrence Steigrad Güzel Sanatlar (B5)
Bu standın en önemli parçasında, Delft'ten “isimsiz bir usta” tarafından 1608 civarında yapılmış bir aile portresinde karşı konulmaz derecede çağdaş bir şeyler var. Annenin yüzü biraz maskeye benziyor ama babanın yüzü, mükemmel yerleştirilmiş şapkasıyla canlı ve her ikisinin de Instagram'dan alınmış gösterişli, yapmacık bir açıklığı var. (Bir başlık olsaydı şöyle olabilirdi: “Altın kabuklu kadehle uğraşmayın. Bu sadece bizim yöntemimiz.”) Bunu Herman Meindertsz Doncker'in yakındaki eserindeki aileyle karşılaştırmak ilginç. Sadece birkaç yıl sonra boyanmış olan Doncker'ın ailesi, Orta Çağ'dan gelen mültecilere benziyor.
Londra'daki bu satıcının antika kitapları arasında özellikle dikkat çeken, kırmızı Fas yaldızlı bir cilttir. Sırt kısmında fleurs-de-lis ve hareketli yunuslar dönüşümlü olarak yer alırken, kapakta XIV. Louis'nin varisi Grand Dauphin'in arması yer alıyor. Ama içinde okunacak hiçbir şey yok. Üst kısmında kırmızı deri bir koltuğun olduğu gizli bir kutuya açılmıştı; içinde Veliaht'ın oğulları için artık mevcut olmayan kalay veya seramikten yapılmış bir lazımlık saklanıyordu. Başlık, Fransa'nın koyu Katolik Kralının ezeli düşmanı hakkında çocukça da olsa ilham veren politik bir şakadır: “Histoire Naturelle des Pays Bas”, hem “Hollanda Tarihi” hem de “Alt Bölgelerin Tarihi” olarak tercüme edilebilir. ”
John Szoke Galerisi (B11)
Edvard Munch ve Pablo Picasso'nun baskılarından oluşan bu sergi neredeyse kusursuz. Munch, özellikle piyanodaki bir yüzü veya figürü kesintisiz mürekkepli alanlarla çevrelediğinde, sade siyah ve beyazdan şaşırtıcı bir ton ve doku yelpazesi ortaya çıkarıyor. Picasso'ya gelince, hem eş hem de sevgiliyi kapsadığı için yaşamın mitolojik temelleri üzerine meşhur aşırı belirlenmiş meditasyonu “La Minotauromachie”ye (1935) dikkat edin. Heykelsi, iskeletimsi, şaşkın görünüşlü keçiye La Chèvre'de (1952) rastlıyoruz. Köşe sizi bilgeliğin bazen yaşla birlikte geldiğini ummaya yönlendirebilir.
Didier Ltd (D6)
Standın, 20. yüzyılın deneysel bir kuyumculuk hareketi olan “Padua Okulu”na ait sansasyonel mücevher sergisi, 1997 yılında Sotheby's müzayedesinde gözden kaçan ve bu satıcının o zamandan beri aradığı birkaç parçayı içeriyor. 1988'de Mario Pinton, basit bir yüzüğün üzerine büyüleyici kare altın ızgaraya yeşil bir turmalin yerleştirdi. Birkaç yıl sonra öğrencisi Giampaolo Babetto, dumanlı siyah çörekle işaretlenmiş, menteşeli altın küplerden oluşan bir kolye yaptı. Pinton'ın öğrencilerinden bir diğeri Francesco Pavan, üst üste binen uzun dikdörtgenlerden 18 karat altından büyük boyutlu, X şeklinde bir broş yaptı. Her parça herhangi bir soyut heykelin yanında kendine ait bir yer tutabilir.
Ünlü satıcı Joan B. Mirviss birçok sanatçıyı temsil ediyor:Radikal Clay: Japonya'dan Çağdaş Kadın Sanatçılar“Şu anda Chicago Sanat Enstitüsü'nde. Kış Gösterisi için mümkün olduğu kadar çok kişiden parçalar sipariş etti ve doku ve renk bakımından diğer on stanttan herhangi biri kadar çeşitlilik gösteren bir stant inşa etti. Genç sanatçı Yu Tanaka'nın göz kamaştırıcı kırmızısı sarma bezi, yumuşak mavi-beyaz yüzeyi ve soyut üçgen yüzeyleri bir Star Wars uzay gemisini anımsatan Eiko Kishi'nin bir parçasıyla yan yana duruyor. Junko Kitamura'nın desenli siyah beyaz vazoları da bir o kadar emek yoğun. Bir şablonla boyanmış gibi görünüyorlar, ancak daha yakından incelendiğinde her küçük üçgenin ayrı, el yapımı bir kesi olduğunu görebilirsiniz.
Spencer İşaretleri (E10)/SJ çalı tabanı (A4)
Spencer Marks'taki ışıltılı gümüş zenginliği arasında öne çıkan, muhtemelen Gorham tarafından 1893 Kolomb Sergisi için yapılmış, çarpan dalga şeklindeki bir yat ödülüdür (görünüşe göre zamanında tamamlanmamasına rağmen). Devasa, çıkıntılı bir patates cipsinin karmaşık bir şekilde dövülmüş dokusuyla bu kupa, kesinlikle ödüllendirilebileceği herhangi bir yelken zaferinden daha fazla çalışma gerektirmiş olmalı. Shrubsole'de gözlerimi çağdaş Çin usulü “Epergne”den alamadım; botanik motifli, dokuz ayrı yüzen kasenin üzerinde ananaslı bir pagoda çatısı bulunan gümüş servis tabağı.
Daniel Mavi (E8)
Geçen yıl Japon sokak fotoğrafçısı Daido Moriyama, 1971'de New York'ta çektiği 35 milimetrelik “yarım kare” negatiflerden oluşan bir seri buldu ve bunları büyük ölçekte yeniden bastı. Oluşturulan büyük, bronz renkli siyah beyaz baskıların her biri, Gotham'ın mütevazı ama ikonik simge yapılarından bazılarını (yangın musluğunu saran buhar, isimsiz bir koridordaki kara kedi) art arda iki anda tasvir eden ikili bir görüntüdür. Sürekli değişen ama hiçbir yere gitmeyen, cesur ama dünyaca ünlü bir ortamın sinematik romantizmini yakalamanın harika bir yolu.
Kış gösterisi
28 Ocak Perşembe'ye kadar, Park Avenue Cephaneliği, Park Avenue, 67th Street, Manhattan, thewintershow.org.