Neden bunu daha kolay bir şekilde yapamıyoruz?
Manhattan'ın kuzey ucundaki Inwood'daki kütüphanenin yeni ve güzel bir şubesi Perşembe günü gayri resmi olarak açıldı. Bu, geçen yıl şehirdeki akıllı ve yenilikçi bir şeyi deneyen ikinci kütüphane: yüzde 100 uygun fiyatlı bir konut projesiyle ortaklık kurmak. Yeni sübvansiyonlu daireler, kütüphanenin üzerindeki 12 katlı bir kulede yer alıyor.
Bugün NIMBY'ler sürekli olarak uygun fiyatlı konut projelerine karşı mücadele ediyor. Toplumların kütüphanelere giderek daha acil ihtiyacı var. Açık bir çözüm, ikili çözümdür – yaşam alanı ve kütüphaneyi birlikte inşa etmek – çünkü biz birlikte güçlüyüz.
Birkaç yıl önce Chicago'daki bu kütüphane/konut komplekslerinden birkaçı hakkında yazmıştım (“ortak konum”, geliştiricilerin onlar için kullandığı teknik terimdir), bunlardan bazıları John Ronan ve Brian Lee gibi oradaki en iyi mimarlar tarafından tasarlandı. Boston bunu denemeye çalışıyor. New York, görünüşte bariz olan bu fikrin teste tabi tutulacağı son yer.
Finansal mantık basittir. Konut geliştiricileriyle çalışan kütüphaneler inşaat maliyetlerini azaltabilir. Geliştiriciler, hem “arka bahçemde olmayan” türlerini hem de Bizans'ın uygun maliyetli kalkınma ekonomisini geliştirmek için şehre ait mülkleri kullanabilirler.
Ancak bu projelerin hayata geçirilmesi zahmetli bir süreçtir.
Daha önce dal Brooklyn Halk Kütüphanesi'ne ait olduğundan bahsetmiştim. Mitchell Giurgola Architects'in ortağı Carol Loewenson'un güzel, güneşli, üç katlı tasarımıyla geçen yılın sonlarında Sunset Park'ta altı üst kattaki 49 uygun fiyatlı daire arasında açıldı. Inwood daha büyük: 174 yeni sübvansiyonlu daire.
Ancak bu Inwood projesinin yalnızca yarısı. Kendi girişi ve adı olan kütüphane ve apartman kulesinin yanında, ElizaTesiste ayrıca bir anaokulu, bir STEM çalışma merkezi, bir eğitim mutfağı ve topluluk odaları bulunmaktadır.
New York kamu mimarisinin ve onun çılgın bürokrasisinin yetenekli emektarlarından Andrew Berman, kütüphanenin mimarıdır. Fogarty/Finger'dan Chris Fogarty tüm projenin baş mimarıdır. Fogarty, Eliza'yı bej tuğla ve yivli pişmiş toprak panellerle kapladı ve anaokuluna bir teras eklemek ve halen inşaat halinde olan bazı büyük yeraltı topluluk alanlarının aydınlatılması gibi bir dizi başka sivil iyileştirmeyi başlattı.
O ve Berman ayrıca üst kattaki dairelerin kütüphanenin açık okuma odasını destekleyen beton sütun ve kirişlere uyum sağlaması için kat planlarında ince ayar yaptılar. Bu, mümkün olan en geniş kitleye hizmet veren kütüphanenin mimarisinin öncelikli kalmasını sağladı.
Ne yazık ki, hem Inwood hem de Sunset Park beklenenden uzun sürdü ve olağan kamuoyu incelemesi ve vatandaş protestolarına dayandı.
Şikayet edecek ne vardı?
Inwood vakasında, kütüphane personelinin ve şehrin konut idaresinin topluma ulaşma çabaları yedi yıl önce başladı. Yerel itirazlar, projenin topluluk taleplerine yanıt veren anaokulu veya STEM merkezi gibi yönlerine yönelik değildi. Bunlar daha büyük bir problemin sonucuydu.
Bu gelişme, ilk olarak on yıldan fazla bir süre önce de Blasio yönetimi tarafından önerilen mahallenin imar planına dayanıyordu. Yükseltme, Inwood'un daha önce izin verdiğinden daha yüksek binaların inşa edilebileceği anlamına geliyordu ve bu da daha fazla konut, özellikle de uygun fiyatlı konut inşaatını teşvik ediyordu. Yeniden imar planı kapsamında Belediye bazı taahhütlerde bulundu. Kamu arazisinde 1.600 sübvansiyonlu daireNew York City Economic Development Corporation tarafından yapılan bir araştırmaya göre “Inwood'un uygun fiyatlı konut stoku onlarca yıldır ilk kez genişletiliyor”.
Inwood kesinlikle daha uygun fiyatlı konutlara ihtiyaç duyabilir. 2023 çalışmak New York Üniversitesi Furman Merkezi'nden bir araştırma, geçtiğimiz on yılda Inwood ve komşusu Washington Heights'ta 160'tan az uygun fiyatlı konut inşa edildiğini tespit etti. Daha küçük bir tanesine ev sahipliği yapıyor paylaşmak Sosyal konutlar şehrin diğer pek çok bölgesine göre daha fazladır.
Kiracı savunucuları, yüksek binaların yalnızca bölgenin orta katlı binalardan oluşan tarihi karakterini yok etmekle kalmayıp, aynı zamanda piyasa seviyesinde yeni inşaat akınına yol açarak soylulaştırmayı hızlandıracağını öne sürerek yeniden imar planına karşı yıllardır mücadele ediyor.
Eliza'nın 14 katı var. Bölgedeki birçok eski ev altı katlıdır. Inwood engebeli olduğundan binalar bazı açılardan yüksek, bazı açılardan ise alçak görünür. Yeniden imarın bir sonucu olarak Inwood'da ortaya çıkan en yüksek yeni binalar arasında her ikisi de yer alıyor. sübvansiyonlu Çeşitli gelirlere sahip insanlar için, bazıları 20 katın üzerinde yüksekliğe sahip konut projeleri ve apartman kuleleri var; bunların çoğu, adanın eğimli olduğu Hudson ve Doğu Nehirlerine daha yakın.
Adanın ortasındaki üst Broadway'deki ticari bir alan boyunca uzanan 14 katın berbat olup olmadığına karar vermeyi sakinlere bırakıyorum. Broadway geniş bir caddedir. Eliza, Manhattan standartlarına göre yüksek bir bina değil.
Elbette, yeniden bölgelendirmeye karşı muhalefetin çoğunu yönlendiren aslında piyasa oranlarının gelişmesi ve yer değiştirme korkusuydu. Protestocular, 2015'te bir müteahhidin önerdiğinde, piyasa fiyatındaki tek bir yeni dairenin bile “evlerimiz ve toplumumuz için varoluşsal bir tehdit” teşkil ettiğini ileri sürmüştü. 15 katlı bina Yeni kütüphanenin sadece birkaç blok güneyinde, uzun süredir terk edilmiş bir garajın bulunduğu yerde. Yarısı sübvansiyonlu 355 kiralık daire olacaktı.
Columbia Üniversitesi kampüsünün bir kısmı dışında Inwood, önemli bir Dominik nüfusuna sahip, büyük ölçüde orta ve işçi sınıfının yaşadığı bir yerleşim bölgesidir. İlçedeki çocukların beşte biri yoksulluk sınırının altında yaşıyor. Yani yerinden edilme korkusu gerçektir.
Peki bu günlerde her gelişme Somme Savaşı'na mı yol açmak zorunda?
Geçen yüzyılın ortalarına gelindiğinde New Yorklular politikacıların ve iktidar simsarlarının Penn İstasyonunu yerle bir etmesinden ve Güney Bronx'u yerle bir etmesinden bıkmıştı. Vatandaşların girişimleri karar alma masasında daha fazla sandalye talep etti. Yukarıdan aşağıya hükümeti çevre, sosyal adalet ve diğer konularla ilgili aşağıdan yukarıya perspektiflere açtılar.
Ancak o zamandan bu yana vatandaşların geri bildirimlerini önemsemek, önemli noktaları korumak ve çevresel incelemeleri zorunlu kılmak için giderek artan sayıda yasa ve düzenleme çıkarıldı. Bunlar, her türden NIMBY'ler tarafından giderek daha fazla silah olarak kullanıldı. Inwood gibi mahallelerde, iyi bağlantıları olan zengin NIMBY'ler ile kiracı savunucuları arasında bir ittifak oluştu; her ikisi de çok farklı nedenlerle neredeyse her değişikliği bir tehdit olarak görüyor.
Bugün çoğunluk olmasa da çoğu zaman en yüksek ses onlar oluyor. Hatta şöyle projeler Brooklyn Köprüsü ParkıNesillerdir en dönüştürücü kamu-özel kentsel yenileme projelerinden biri olan ve köhne bir endüstriyel kıyı şeridini kurtarmayı amaçlayan proje, onlarca yıldır süren incelemelerle, kesintilerle ve protestolarla karşı karşıya kaldı ve rakipleri mali felaket öngördü.
Bu tür projeler başarılı olduğunda, her ne kadar hesap verebilirlik başlangıçta düzenleyici sistemin ve katılımcı kuralların genişletilmesine yönelik itici argüman olmasına rağmen, bu sürecin kamu maliyetleri çok az dikkate alınmaktadır.
Belki bu bir hüsnükuruntudur, ancak siyasi yelpazenin her yerindeki nüfusta artan hayal kırıklığını hissediyorum. Bu hayal kırıklığı, iklim değişikliği ve konut krizi gibi “varoluşsal” acil durumlara ayak uydurma çabalarını engelleyen düzenleme ve prosedürlerle ilgilidir.
Bir şeylerden vazgeçilmesi gerekiyor.
Mahalle düzeyinde olağanüstü mimariyle neler başarabileceğimizi kendimize hatırlatmak için de olsa, mütevazı ama canlandırıcı 1.858 metrekarelik Inwood Kütüphanesine bir göz atmanızı öneririm.
Berman, basit malzemeler konusunda gizli bir yeteneğe, klasik formlara dair anlayışa ve şehre karşı derin bir sevgiye sahip, sofistike bir modernisttir. Mekana uygun iyi tasarımın saygı uyandırdığını ve mahallede gurur ve farklılık kaynağı haline geldiğini biliyor. Staten Island, Bronx ve başka yerlerde kütüphane şubeleri tasarladı. Hepsi birbirinden farklı ve harika.
Inwood'daki okuma odası anıtsaldır ve New York City mimarisinin daha önceki bir dönemini anımsatmaktadır. Kütüphaneyi canlandıran mimari tercihlerden bazıları ilk bakışta fark edilmeyebilir ama onları hissedebilirsiniz: yüksek tavanlı okuma odasına dramatik bir daralma-gevşeme geçişi yaratan yanda alçak bir giriş; Soğuk yüzeyleri ısıtan ve kıvrımlı kat planını birleştiren çizgili beyaz meşe şeritlerden oluşan bir tavan.
Ve bol miktarda ışık. Okuma odasının bir ucundaki ışıklı ekran, mimarinin ayırt edici özelliği olan tavan penceresinden güneş ışığının sızdığı asma kata çıkan bir merdivene çıkıyor. Işık ayrıca Broadway boyunca IMAX boyutlu pencerelerden de akıyor.
Asma kattaki pencerelerden görülen manzara, Fort Tryon Park'ın bir bölümünü, bir ortodonti dükkanını ve birkaç orta yüzyıl apartman bloğunu içermektedir. Klasik, dost canlısı bir New York ve bir hatıra.
Şehir bazen imkansız olabiliyor.
Ama izin verirsek yine de harika şeyler yapabilir.
Manhattan'ın kuzey ucundaki Inwood'daki kütüphanenin yeni ve güzel bir şubesi Perşembe günü gayri resmi olarak açıldı. Bu, geçen yıl şehirdeki akıllı ve yenilikçi bir şeyi deneyen ikinci kütüphane: yüzde 100 uygun fiyatlı bir konut projesiyle ortaklık kurmak. Yeni sübvansiyonlu daireler, kütüphanenin üzerindeki 12 katlı bir kulede yer alıyor.
Bugün NIMBY'ler sürekli olarak uygun fiyatlı konut projelerine karşı mücadele ediyor. Toplumların kütüphanelere giderek daha acil ihtiyacı var. Açık bir çözüm, ikili çözümdür – yaşam alanı ve kütüphaneyi birlikte inşa etmek – çünkü biz birlikte güçlüyüz.
Birkaç yıl önce Chicago'daki bu kütüphane/konut komplekslerinden birkaçı hakkında yazmıştım (“ortak konum”, geliştiricilerin onlar için kullandığı teknik terimdir), bunlardan bazıları John Ronan ve Brian Lee gibi oradaki en iyi mimarlar tarafından tasarlandı. Boston bunu denemeye çalışıyor. New York, görünüşte bariz olan bu fikrin teste tabi tutulacağı son yer.
Finansal mantık basittir. Konut geliştiricileriyle çalışan kütüphaneler inşaat maliyetlerini azaltabilir. Geliştiriciler, hem “arka bahçemde olmayan” türlerini hem de Bizans'ın uygun maliyetli kalkınma ekonomisini geliştirmek için şehre ait mülkleri kullanabilirler.
Ancak bu projelerin hayata geçirilmesi zahmetli bir süreçtir.
Daha önce dal Brooklyn Halk Kütüphanesi'ne ait olduğundan bahsetmiştim. Mitchell Giurgola Architects'in ortağı Carol Loewenson'un güzel, güneşli, üç katlı tasarımıyla geçen yılın sonlarında Sunset Park'ta altı üst kattaki 49 uygun fiyatlı daire arasında açıldı. Inwood daha büyük: 174 yeni sübvansiyonlu daire.
Ancak bu Inwood projesinin yalnızca yarısı. Kendi girişi ve adı olan kütüphane ve apartman kulesinin yanında, ElizaTesiste ayrıca bir anaokulu, bir STEM çalışma merkezi, bir eğitim mutfağı ve topluluk odaları bulunmaktadır.
New York kamu mimarisinin ve onun çılgın bürokrasisinin yetenekli emektarlarından Andrew Berman, kütüphanenin mimarıdır. Fogarty/Finger'dan Chris Fogarty tüm projenin baş mimarıdır. Fogarty, Eliza'yı bej tuğla ve yivli pişmiş toprak panellerle kapladı ve anaokuluna bir teras eklemek ve halen inşaat halinde olan bazı büyük yeraltı topluluk alanlarının aydınlatılması gibi bir dizi başka sivil iyileştirmeyi başlattı.
O ve Berman ayrıca üst kattaki dairelerin kütüphanenin açık okuma odasını destekleyen beton sütun ve kirişlere uyum sağlaması için kat planlarında ince ayar yaptılar. Bu, mümkün olan en geniş kitleye hizmet veren kütüphanenin mimarisinin öncelikli kalmasını sağladı.
Ne yazık ki, hem Inwood hem de Sunset Park beklenenden uzun sürdü ve olağan kamuoyu incelemesi ve vatandaş protestolarına dayandı.
Şikayet edecek ne vardı?
Inwood vakasında, kütüphane personelinin ve şehrin konut idaresinin topluma ulaşma çabaları yedi yıl önce başladı. Yerel itirazlar, projenin topluluk taleplerine yanıt veren anaokulu veya STEM merkezi gibi yönlerine yönelik değildi. Bunlar daha büyük bir problemin sonucuydu.
Bu gelişme, ilk olarak on yıldan fazla bir süre önce de Blasio yönetimi tarafından önerilen mahallenin imar planına dayanıyordu. Yükseltme, Inwood'un daha önce izin verdiğinden daha yüksek binaların inşa edilebileceği anlamına geliyordu ve bu da daha fazla konut, özellikle de uygun fiyatlı konut inşaatını teşvik ediyordu. Yeniden imar planı kapsamında Belediye bazı taahhütlerde bulundu. Kamu arazisinde 1.600 sübvansiyonlu daireNew York City Economic Development Corporation tarafından yapılan bir araştırmaya göre “Inwood'un uygun fiyatlı konut stoku onlarca yıldır ilk kez genişletiliyor”.
Inwood kesinlikle daha uygun fiyatlı konutlara ihtiyaç duyabilir. 2023 çalışmak New York Üniversitesi Furman Merkezi'nden bir araştırma, geçtiğimiz on yılda Inwood ve komşusu Washington Heights'ta 160'tan az uygun fiyatlı konut inşa edildiğini tespit etti. Daha küçük bir tanesine ev sahipliği yapıyor paylaşmak Sosyal konutlar şehrin diğer pek çok bölgesine göre daha fazladır.
Kiracı savunucuları, yüksek binaların yalnızca bölgenin orta katlı binalardan oluşan tarihi karakterini yok etmekle kalmayıp, aynı zamanda piyasa seviyesinde yeni inşaat akınına yol açarak soylulaştırmayı hızlandıracağını öne sürerek yeniden imar planına karşı yıllardır mücadele ediyor.
Eliza'nın 14 katı var. Bölgedeki birçok eski ev altı katlıdır. Inwood engebeli olduğundan binalar bazı açılardan yüksek, bazı açılardan ise alçak görünür. Yeniden imarın bir sonucu olarak Inwood'da ortaya çıkan en yüksek yeni binalar arasında her ikisi de yer alıyor. sübvansiyonlu Çeşitli gelirlere sahip insanlar için, bazıları 20 katın üzerinde yüksekliğe sahip konut projeleri ve apartman kuleleri var; bunların çoğu, adanın eğimli olduğu Hudson ve Doğu Nehirlerine daha yakın.
Adanın ortasındaki üst Broadway'deki ticari bir alan boyunca uzanan 14 katın berbat olup olmadığına karar vermeyi sakinlere bırakıyorum. Broadway geniş bir caddedir. Eliza, Manhattan standartlarına göre yüksek bir bina değil.
Elbette, yeniden bölgelendirmeye karşı muhalefetin çoğunu yönlendiren aslında piyasa oranlarının gelişmesi ve yer değiştirme korkusuydu. Protestocular, 2015'te bir müteahhidin önerdiğinde, piyasa fiyatındaki tek bir yeni dairenin bile “evlerimiz ve toplumumuz için varoluşsal bir tehdit” teşkil ettiğini ileri sürmüştü. 15 katlı bina Yeni kütüphanenin sadece birkaç blok güneyinde, uzun süredir terk edilmiş bir garajın bulunduğu yerde. Yarısı sübvansiyonlu 355 kiralık daire olacaktı.
Columbia Üniversitesi kampüsünün bir kısmı dışında Inwood, önemli bir Dominik nüfusuna sahip, büyük ölçüde orta ve işçi sınıfının yaşadığı bir yerleşim bölgesidir. İlçedeki çocukların beşte biri yoksulluk sınırının altında yaşıyor. Yani yerinden edilme korkusu gerçektir.
Peki bu günlerde her gelişme Somme Savaşı'na mı yol açmak zorunda?
Geçen yüzyılın ortalarına gelindiğinde New Yorklular politikacıların ve iktidar simsarlarının Penn İstasyonunu yerle bir etmesinden ve Güney Bronx'u yerle bir etmesinden bıkmıştı. Vatandaşların girişimleri karar alma masasında daha fazla sandalye talep etti. Yukarıdan aşağıya hükümeti çevre, sosyal adalet ve diğer konularla ilgili aşağıdan yukarıya perspektiflere açtılar.
Ancak o zamandan bu yana vatandaşların geri bildirimlerini önemsemek, önemli noktaları korumak ve çevresel incelemeleri zorunlu kılmak için giderek artan sayıda yasa ve düzenleme çıkarıldı. Bunlar, her türden NIMBY'ler tarafından giderek daha fazla silah olarak kullanıldı. Inwood gibi mahallelerde, iyi bağlantıları olan zengin NIMBY'ler ile kiracı savunucuları arasında bir ittifak oluştu; her ikisi de çok farklı nedenlerle neredeyse her değişikliği bir tehdit olarak görüyor.
Bugün çoğunluk olmasa da çoğu zaman en yüksek ses onlar oluyor. Hatta şöyle projeler Brooklyn Köprüsü ParkıNesillerdir en dönüştürücü kamu-özel kentsel yenileme projelerinden biri olan ve köhne bir endüstriyel kıyı şeridini kurtarmayı amaçlayan proje, onlarca yıldır süren incelemelerle, kesintilerle ve protestolarla karşı karşıya kaldı ve rakipleri mali felaket öngördü.
Bu tür projeler başarılı olduğunda, her ne kadar hesap verebilirlik başlangıçta düzenleyici sistemin ve katılımcı kuralların genişletilmesine yönelik itici argüman olmasına rağmen, bu sürecin kamu maliyetleri çok az dikkate alınmaktadır.
Belki bu bir hüsnükuruntudur, ancak siyasi yelpazenin her yerindeki nüfusta artan hayal kırıklığını hissediyorum. Bu hayal kırıklığı, iklim değişikliği ve konut krizi gibi “varoluşsal” acil durumlara ayak uydurma çabalarını engelleyen düzenleme ve prosedürlerle ilgilidir.
Bir şeylerden vazgeçilmesi gerekiyor.
Mahalle düzeyinde olağanüstü mimariyle neler başarabileceğimizi kendimize hatırlatmak için de olsa, mütevazı ama canlandırıcı 1.858 metrekarelik Inwood Kütüphanesine bir göz atmanızı öneririm.
Berman, basit malzemeler konusunda gizli bir yeteneğe, klasik formlara dair anlayışa ve şehre karşı derin bir sevgiye sahip, sofistike bir modernisttir. Mekana uygun iyi tasarımın saygı uyandırdığını ve mahallede gurur ve farklılık kaynağı haline geldiğini biliyor. Staten Island, Bronx ve başka yerlerde kütüphane şubeleri tasarladı. Hepsi birbirinden farklı ve harika.
Inwood'daki okuma odası anıtsaldır ve New York City mimarisinin daha önceki bir dönemini anımsatmaktadır. Kütüphaneyi canlandıran mimari tercihlerden bazıları ilk bakışta fark edilmeyebilir ama onları hissedebilirsiniz: yüksek tavanlı okuma odasına dramatik bir daralma-gevşeme geçişi yaratan yanda alçak bir giriş; Soğuk yüzeyleri ısıtan ve kıvrımlı kat planını birleştiren çizgili beyaz meşe şeritlerden oluşan bir tavan.
Ve bol miktarda ışık. Okuma odasının bir ucundaki ışıklı ekran, mimarinin ayırt edici özelliği olan tavan penceresinden güneş ışığının sızdığı asma kata çıkan bir merdivene çıkıyor. Işık ayrıca Broadway boyunca IMAX boyutlu pencerelerden de akıyor.
Asma kattaki pencerelerden görülen manzara, Fort Tryon Park'ın bir bölümünü, bir ortodonti dükkanını ve birkaç orta yüzyıl apartman bloğunu içermektedir. Klasik, dost canlısı bir New York ve bir hatıra.
Şehir bazen imkansız olabiliyor.
Ama izin verirsek yine de harika şeyler yapabilir.