Aşağı Manhattan’daki Musevi Mirası Müzesi iki yıl boyunca Auschwitz’in dehşetiyle ilgili yürek burkan bir sergi sundu.
Ziyaretçiler, Yahudi aileleri Nazi işgali altındaki Polonya’daki kamp kompleksine taşıyan yük vagonlarının tipini, varışta el konulan hırpalanmış valizleri, sahte duş odalarında kullanılan zehirli Zyklon B bidonlarını, hayatta kalan iskeletlerin ve yığınların dayanılmaz fotoğraflarını görebilirdi. cesetlerin.
Ancak müze yetkilileri, 11 Eylül terörist saldırılarına ve Oklahoma City bombalamasına adanmış müzeler tarafından paylaşılan bir endişeyle, böylesine büyüleyici bir serginin küçük çocuklar için fazla rahatsız edici olabileceğini anlamıştı. Eğitimciler, travmatik tarihi olayların çocuklara, dünyanın felaketlerle dolu güvensiz bir yer olduğunu düşündüren türden bir korkuya başvurmadan nasıl sunulacağı sorusuyla uzun süredir boğuşuyorlar.
Musevi Mirası Müzesi, yükselen anti-Semitizm döneminde Holokost’a bir giriş yapmanın önemli olduğuna inanıyor ve az bilinen ama yüreklendirici bir hikaye hakkında 9-12 yaş arası çocuklara özel bir sergi sunarak bu zorluğun üstesinden geliyor. Holokost’un tasavvuru. Harekete Geçme Cesareti: Danimarka’da Kurtarma sergisi her zamanki gibi araştırıyor Danimarkalılar 7.200 Yahudiyi kurtardı – Ülkedeki Yahudi nüfusunun yüzde 95’ini – Naziler onları Auschwitz gibi kamplara sürmeden önce onları tekneyle tarafsız İsveç’e kaçırarak.
Eylül ayında açılacak serginin içerik geliştirme direktörü Ellen Bari, “Zor durumlarda ahlaki seçimlerin yapılabileceğini görmek, çocuklar için harika bir hikaye” dedi. “Önyargıya yanıt vermenin başka bir yolu daha var. Danimarkalıların kurtarılması, yanlış gördükleri şeye direnmek için tabandan gelen bir çabaydı.”
Pek çok müze, insanların zalimlik ve bağnazlık kapasitesi karşısında çocukları umutsuzluğa düşürme riskinden ziyade ilham verici anlatıları vurgulamanın yollarını bulmuştur.
168 kişinin ölümüne neden olan 1995 Alfred P. Murrah federal binası bombalama olayını anan Oklahoma Şehri Ulusal Anıtı ve Müzesi, ebeveynlere ve öğretmenlere, küçük çocukları arabanın gerçek sesinin kaydedilmiş seslerinden ürkebilecekleri karanlık bir salona getirmemelerini tavsiye ediyor. patlama ve ışıklar ürkütücü bir şekilde açılıp kapanıyor.
Bunun yerine müze, onları, kolluk kuvvetlerinin iki ana failin izini sürmesine ve başarılı bir şekilde mahkum etmesine izin veren bazı adli tıp tekniklerini dördüncü sınıf öğrencilerine tanıtan bir programa yönlendiriyor.
Ortaokul ve lise öğrencileri, dokunmatik ekranlı masalardaki görüntüleri manipüle ederken bilim ve teknoloji becerilerini geliştirdikleri daha zorlu bir versiyona sahip oluyorlar. Bir müze videosundaki bir öğrenci, “Tıpkı ‘CSI’ izlemek gibi, ama siz CSI’daki insanlarsınız” diyor.
Öğrenciler ayrıca patlamalara ve kasırgalara dayanıklı binalar inşa etmenin temel ilkelerini öğrenerek mimari ve mühendisliği keşfedebilirler. Müzenin web sitesinde, bir açık hava anıtında, “anıtların ve doğanın şifada nasıl önemli bir rol oynadığını” keşfedebilirler.
Çocuklar ana galerileri gezerken bile müzenin olumlu sonuçlara vurgu yapması, yönetici müdürü Kari Watkins’in özetlediği bir yaklaşım: “Dünyada kötü insanlar var ve kötü şeyler yapıyorlar. Bir adam hükümete kızdı ama iyiler kazandı ve biz daha güçlü çıktık.”
doktor Duke Üniversitesi Tıp Merkezi’nde felaket olaylarının çocuklar üzerindeki etkileri konusunda uzmanlaşmış ve Oklahoma Şehir Müzesi’nin tasarımına danışan klinik psikolog Robin H. Gurwitch, Tarihteki trajik olaylara çok açık bir şekilde bakmanın “bunaltıcı olabileceğini” söyledi. , kafa karıştırıcı ve çocuklar için rahatsız edici” uyku sorunu gibi duygusal ve fizyolojik sıkıntıya yol açar.
Ancak kurtarıcıların aldığı riskler veya komşuların ve yabancıların nezaketi gibi bir olayın cesaret verici yönlerine odaklanmak çocuklara bir umut duygusu verebilir. “Dünyanın geri kalanı sırtını döndüğünde bile Danimarkalılar bir fark yarattı” dedi. Bu tür hikayeler, bir ziyareti “inanılmaz derecede zengin bir deneyim” haline getirebilir.
doktor dedi Gurwitch. Yıkılan iki binanın ayak izindeki yansıma havuzları ve şelaleler, yüzlerce bataklık beyaz meşe ve New York, Washington ve Pennsylvania’daki 2.977 kurbanın isimlerini taşıyan duvarlarla çevrilidir.
Dr. gourwitch
Holokost hesaplarını paylaşmak özellikle zor olabilir. Washington’daki ABD Holokost Anı Müzesi’nde en korkunç sahneler eksik – Dr. Gurwitch, çocuklara yönelik gizli bir odada “korku doruklarına” adını verdi.
“Daniel’in Öyküsü” adlı sergide, canlı dioramalar ve tarihi fotoğraflarla tamamlanan kurgusal bir anlatı, Alman-Yahudi bir çocuğun korkunç deneyimleriyle Holokost’un çığır açan anlarını gözler önüne seriyor. Nazilerin yükselişiyle gölgelenen rahat bir çocukluktan, Kristallnacht’ta dükkanların ve sinagogların bir gecede yıkılmasından, Yahudilerin devlet okullarına gitmesinin yasaklanmasından, Davut Yıldızlarının zorla takılmasından ve nihayet gettolarda hapis ve yoğunlaşmanın tersine dönmesinden bahsediyor. ters kamp.
Müzenin eğitim girişimleri direktörü Gretchen Skidmore, “Öğrencilerin kendilerini tehlikedeymiş gibi hissetmelerini istemiyoruz” dedi. “Bu ters tepebilir.”
Aksine, Danimarka’daki Yahudilerin gerçek tarihi ilham vericidir. Almanlar işgal ettikten sonra, Danimarkalıların yönetmeye devam etmelerine büyük ölçüde izin verdiler ve fethedilen diğer topraklarda uyguladıkları katı kısıtlamaları Yahudilere dayatmadılar. (Hitler’in çarpık antropolojisinde, sarışın, mavi gözlü Danimarkalılar Aryan’dı ve daha iyi muameleyi hak ediyorlardı.) Yahudi Mirası Müzesi’nden Bari, Danimarka’nın uzun bir hoşgörü tarihiyle de gurur duyduğunu ve vatandaşlarına dinleri ne olursa olsun eşit davrandığını söyledi.
Ekim 1943’te Alman işgalcilerin ülkedeki tüm Yahudi nüfusunu sınır dışı edeceği netleştiğinde, Danimarka yeraltı teşkilatı Dunkirk benzeri bir kurtarma operasyonu başlattı. Büyük balıkçı gemileri, kayıklar ve kanolar da dahil olmak üzere 300 tekneden oluşan bir filo topladılar ve Yahudileri gizlice İsveç’e üç saat sürebilecek bir yolculuğa çıkarmaya başladılar.
Ay bitmeden 7.200 Yahudi İsveç’te güvenli bir şekilde barındırıldı. Naziler, Danimarka’da yaklaşık 470 Yahudiyi yakalayıp Çekoslovakya’daki Theresienstadt gettosuna ve çalışma kampına göndermesine rağmen, yalnızca 53 kişi öldü. Karşılaştırma için: Polonya’daki 3,3 milyon Yahudi’nin yüzde 90’ı ve Hollanda’daki 160.000 Yahudi’nin yüzde 75’i öldürüldü.
Yahudi Mirası Müzesi sergisi, kurtarma hikayesini anlatan gerçek insanlara dayanan üç karakterden oluşan hologramların yanı sıra, kurtarmada kullanılan ve müzenin sahibi olduğu ve Mystic’e yanaşmakta olan Danimarkalı bir balıkçı gemisi olan Gerda III’ün ölçekli bir modelini içerecek. , Bağlantı
Müzenin eğitimden sorumlu başkan yardımcısı Liz Gem, sınırlı tarih bilgilerine rağmen küçük çocukların eylemlerin adil mi yoksa adaletsiz mi olduğunu anlayabileceklerini söyledi.
Yaklaşan serginin, “Danimarkalıların aldığı riskleri ve ikilemlerinin ne kadar karmaşık olduğunu” anlamalarına yardımcı olacağını ve “insanların ırksal önyargı yoluyla giderek insanlıktan çıkarılmasının toplu katliama yol açabileceğini” açıkça ortaya koyacağını söyledi.
“Herkes başarılı olduğu sürece, Danimarka başarılıydı” dedi ve “bu çocuklar bunu ‘Auschwitz’ gibi bir sergide bulamazlardı.”
Ziyaretçiler, Yahudi aileleri Nazi işgali altındaki Polonya’daki kamp kompleksine taşıyan yük vagonlarının tipini, varışta el konulan hırpalanmış valizleri, sahte duş odalarında kullanılan zehirli Zyklon B bidonlarını, hayatta kalan iskeletlerin ve yığınların dayanılmaz fotoğraflarını görebilirdi. cesetlerin.
Ancak müze yetkilileri, 11 Eylül terörist saldırılarına ve Oklahoma City bombalamasına adanmış müzeler tarafından paylaşılan bir endişeyle, böylesine büyüleyici bir serginin küçük çocuklar için fazla rahatsız edici olabileceğini anlamıştı. Eğitimciler, travmatik tarihi olayların çocuklara, dünyanın felaketlerle dolu güvensiz bir yer olduğunu düşündüren türden bir korkuya başvurmadan nasıl sunulacağı sorusuyla uzun süredir boğuşuyorlar.
Musevi Mirası Müzesi, yükselen anti-Semitizm döneminde Holokost’a bir giriş yapmanın önemli olduğuna inanıyor ve az bilinen ama yüreklendirici bir hikaye hakkında 9-12 yaş arası çocuklara özel bir sergi sunarak bu zorluğun üstesinden geliyor. Holokost’un tasavvuru. Harekete Geçme Cesareti: Danimarka’da Kurtarma sergisi her zamanki gibi araştırıyor Danimarkalılar 7.200 Yahudiyi kurtardı – Ülkedeki Yahudi nüfusunun yüzde 95’ini – Naziler onları Auschwitz gibi kamplara sürmeden önce onları tekneyle tarafsız İsveç’e kaçırarak.
Eylül ayında açılacak serginin içerik geliştirme direktörü Ellen Bari, “Zor durumlarda ahlaki seçimlerin yapılabileceğini görmek, çocuklar için harika bir hikaye” dedi. “Önyargıya yanıt vermenin başka bir yolu daha var. Danimarkalıların kurtarılması, yanlış gördükleri şeye direnmek için tabandan gelen bir çabaydı.”
Pek çok müze, insanların zalimlik ve bağnazlık kapasitesi karşısında çocukları umutsuzluğa düşürme riskinden ziyade ilham verici anlatıları vurgulamanın yollarını bulmuştur.
168 kişinin ölümüne neden olan 1995 Alfred P. Murrah federal binası bombalama olayını anan Oklahoma Şehri Ulusal Anıtı ve Müzesi, ebeveynlere ve öğretmenlere, küçük çocukları arabanın gerçek sesinin kaydedilmiş seslerinden ürkebilecekleri karanlık bir salona getirmemelerini tavsiye ediyor. patlama ve ışıklar ürkütücü bir şekilde açılıp kapanıyor.
Bunun yerine müze, onları, kolluk kuvvetlerinin iki ana failin izini sürmesine ve başarılı bir şekilde mahkum etmesine izin veren bazı adli tıp tekniklerini dördüncü sınıf öğrencilerine tanıtan bir programa yönlendiriyor.
Ortaokul ve lise öğrencileri, dokunmatik ekranlı masalardaki görüntüleri manipüle ederken bilim ve teknoloji becerilerini geliştirdikleri daha zorlu bir versiyona sahip oluyorlar. Bir müze videosundaki bir öğrenci, “Tıpkı ‘CSI’ izlemek gibi, ama siz CSI’daki insanlarsınız” diyor.
Öğrenciler ayrıca patlamalara ve kasırgalara dayanıklı binalar inşa etmenin temel ilkelerini öğrenerek mimari ve mühendisliği keşfedebilirler. Müzenin web sitesinde, bir açık hava anıtında, “anıtların ve doğanın şifada nasıl önemli bir rol oynadığını” keşfedebilirler.
Çocuklar ana galerileri gezerken bile müzenin olumlu sonuçlara vurgu yapması, yönetici müdürü Kari Watkins’in özetlediği bir yaklaşım: “Dünyada kötü insanlar var ve kötü şeyler yapıyorlar. Bir adam hükümete kızdı ama iyiler kazandı ve biz daha güçlü çıktık.”
doktor Duke Üniversitesi Tıp Merkezi’nde felaket olaylarının çocuklar üzerindeki etkileri konusunda uzmanlaşmış ve Oklahoma Şehir Müzesi’nin tasarımına danışan klinik psikolog Robin H. Gurwitch, Tarihteki trajik olaylara çok açık bir şekilde bakmanın “bunaltıcı olabileceğini” söyledi. , kafa karıştırıcı ve çocuklar için rahatsız edici” uyku sorunu gibi duygusal ve fizyolojik sıkıntıya yol açar.
Ancak kurtarıcıların aldığı riskler veya komşuların ve yabancıların nezaketi gibi bir olayın cesaret verici yönlerine odaklanmak çocuklara bir umut duygusu verebilir. “Dünyanın geri kalanı sırtını döndüğünde bile Danimarkalılar bir fark yarattı” dedi. Bu tür hikayeler, bir ziyareti “inanılmaz derecede zengin bir deneyim” haline getirebilir.
doktor dedi Gurwitch. Yıkılan iki binanın ayak izindeki yansıma havuzları ve şelaleler, yüzlerce bataklık beyaz meşe ve New York, Washington ve Pennsylvania’daki 2.977 kurbanın isimlerini taşıyan duvarlarla çevrilidir.
Dr. gourwitch
Holokost hesaplarını paylaşmak özellikle zor olabilir. Washington’daki ABD Holokost Anı Müzesi’nde en korkunç sahneler eksik – Dr. Gurwitch, çocuklara yönelik gizli bir odada “korku doruklarına” adını verdi.
“Daniel’in Öyküsü” adlı sergide, canlı dioramalar ve tarihi fotoğraflarla tamamlanan kurgusal bir anlatı, Alman-Yahudi bir çocuğun korkunç deneyimleriyle Holokost’un çığır açan anlarını gözler önüne seriyor. Nazilerin yükselişiyle gölgelenen rahat bir çocukluktan, Kristallnacht’ta dükkanların ve sinagogların bir gecede yıkılmasından, Yahudilerin devlet okullarına gitmesinin yasaklanmasından, Davut Yıldızlarının zorla takılmasından ve nihayet gettolarda hapis ve yoğunlaşmanın tersine dönmesinden bahsediyor. ters kamp.
Müzenin eğitim girişimleri direktörü Gretchen Skidmore, “Öğrencilerin kendilerini tehlikedeymiş gibi hissetmelerini istemiyoruz” dedi. “Bu ters tepebilir.”
Aksine, Danimarka’daki Yahudilerin gerçek tarihi ilham vericidir. Almanlar işgal ettikten sonra, Danimarkalıların yönetmeye devam etmelerine büyük ölçüde izin verdiler ve fethedilen diğer topraklarda uyguladıkları katı kısıtlamaları Yahudilere dayatmadılar. (Hitler’in çarpık antropolojisinde, sarışın, mavi gözlü Danimarkalılar Aryan’dı ve daha iyi muameleyi hak ediyorlardı.) Yahudi Mirası Müzesi’nden Bari, Danimarka’nın uzun bir hoşgörü tarihiyle de gurur duyduğunu ve vatandaşlarına dinleri ne olursa olsun eşit davrandığını söyledi.
Ekim 1943’te Alman işgalcilerin ülkedeki tüm Yahudi nüfusunu sınır dışı edeceği netleştiğinde, Danimarka yeraltı teşkilatı Dunkirk benzeri bir kurtarma operasyonu başlattı. Büyük balıkçı gemileri, kayıklar ve kanolar da dahil olmak üzere 300 tekneden oluşan bir filo topladılar ve Yahudileri gizlice İsveç’e üç saat sürebilecek bir yolculuğa çıkarmaya başladılar.
Ay bitmeden 7.200 Yahudi İsveç’te güvenli bir şekilde barındırıldı. Naziler, Danimarka’da yaklaşık 470 Yahudiyi yakalayıp Çekoslovakya’daki Theresienstadt gettosuna ve çalışma kampına göndermesine rağmen, yalnızca 53 kişi öldü. Karşılaştırma için: Polonya’daki 3,3 milyon Yahudi’nin yüzde 90’ı ve Hollanda’daki 160.000 Yahudi’nin yüzde 75’i öldürüldü.
Yahudi Mirası Müzesi sergisi, kurtarma hikayesini anlatan gerçek insanlara dayanan üç karakterden oluşan hologramların yanı sıra, kurtarmada kullanılan ve müzenin sahibi olduğu ve Mystic’e yanaşmakta olan Danimarkalı bir balıkçı gemisi olan Gerda III’ün ölçekli bir modelini içerecek. , Bağlantı
Müzenin eğitimden sorumlu başkan yardımcısı Liz Gem, sınırlı tarih bilgilerine rağmen küçük çocukların eylemlerin adil mi yoksa adaletsiz mi olduğunu anlayabileceklerini söyledi.
Yaklaşan serginin, “Danimarkalıların aldığı riskleri ve ikilemlerinin ne kadar karmaşık olduğunu” anlamalarına yardımcı olacağını ve “insanların ırksal önyargı yoluyla giderek insanlıktan çıkarılmasının toplu katliama yol açabileceğini” açıkça ortaya koyacağını söyledi.
“Herkes başarılı olduğu sürece, Danimarka başarılıydı” dedi ve “bu çocuklar bunu ‘Auschwitz’ gibi bir sergide bulamazlardı.”