Lita Albuquerque, 1978'de sanatçı olarak kariyerini değiştiren tuhaf bir tablo yaptı. O zamanlar soyut bir ressamdı ve stüdyosunu bırakıp doğrudan yaşadığı topraklarda, Malibu'nun kayalıklarındaki bir sanatçı kolonisinde çalışma dürtüsünü hissetti. Pasifik Okyanusu'na dik olarak zeminde 12 metre uzunluğunda dar, sığ bir hendek kazdı ve içine toz halindeki ultramarin pigmentini döktü. Bazı bakış açılarından, parlak mavi renk denize doğru akıyormuş gibi görünüyordu ve bu kara şeridini görsel olarak okyanusa ve ufka bağlıyordu.
Buna “Malibu Hattı” adını verdi ve bu, taş ve kum gibi doğal malzemeler üzerinde cesur pigmentler kullanarak bedenin toprakla ve evrenle ilişkisini araştırdığı birçok hafriyat çalışmasının ilkiydi. Artık ışık ve uzay sanatı (Robert Irwin'in algısal deneyleri gibi) ile Michael Heizer ve Robert Smithson gibi 1960'ların ve 1970'lerin erkek sanatçıları tarafından çok uzun süre tanımlanan Earthwork hareketi arasında köprü kurması nedeniyle kutlanıyor. buldozer gibi ağır makineler ülkeyi değiştirmek veya bazılarının söylediği gibi onu tahrif etmek.
Ancak Albuquerque temkinli bir yaklaşım benimsedi ve orijinal “Malibu Hattı” iki yıl içinde ortadan kaybolarak çimenler ve kır çiçekleriyle kaplandı. 78 yaşındaki Albuquerque, bu sanat eserinin ilk kez çoğaltıldığı Malibu'daki evinin önünde şöyle konuştu: “Geçici olanın güzelliği bize doğayı öğretiyor; biz şeyleri kontrol etmeye çalışıyoruz ve doğa çok güçlü ve ne yapıyorsa onu yapıyor.” zaman. Aynı yoğun renge ve güney yönelimine sahiptir, ancak 46 yıl sonra farklı bir rezonansa sahiptir.
En göze çarpan fark: Bu karakterin bir karşılığıdır. Tunus, Annesinin ailesinin evi. Hattın bir uzantısını 2025'in sonuna kadar Akdeniz'e bakan mavi-beyaz bir köy olan Sidi Bou Said'de inşa etmeyi planlıyor. Bu köy, kendisinin ilk yatılı öğrencisi olduğu Kartaca'daki Katolik manastırından çok da uzak değil.
“Bu proje özlem ve aidiyetle ilgili. Los Angeles'ta doğup 11 yaşında oraya dönen sanatçı, Tunus'un maneviyatını ve duygusallığını özlüyorum” dedi. Asistanların yardımıyla Malibu'da yeni araziye uyum sağlamak için biraz daha uzun ve daha geniş olan yeni hendeği zaten kazmıştı ve pigmenti kendisi dökme sürecindeydi. Eski stüdyo müdürü ressam Marc Breslin ona parlak mavi tozla dolu plastik bir kap uzattı.
Hızla külleri saçan bir yaslıya ya da bardağı mezarın bir bölümünün üzerine yavaşça sallayan bir kumdan mandala yapan bir Budist keşişe benziyordu. Meditatif olarak tanımladığı sürecin tamamı yaklaşık 90 dakika sürdü.
Albuquerque'nin duygusal yankısını artıran şey, bu hendeği kendi mülkünde kazmış olması, uzun zamandır evinin ve stüdyosunun bulunduğu yerde bu çukuru kazmış olması. 2018 Woolsey Yangınında yandı(Orijinal “Malibu Hattı” için kullanılan arazi artık özel mülkiyettedir ve onların kullanımına açık değildir.) Yeni hafriyat işlerinin üzerinde inşaat alanı bulunmaktadır. o ve kocası, beyaz duvarları ve mavi kapıları olan Tunus tarzı bir ev inşa ediyorlar. Okyanus ilk “çizgiden” daha uzakta ama yine de görülebiliyor.
Bir keresinde pigmenti saçarken, “Pigment taneleri benim en sevdiğim kısım; Mars'ı çok yüksek bir yerden, bu kayalık manzarayı ama maviyi görmek gibi” demişti.
“Bunun bir şekilde ülkeyi iyileştirdiğini hissediyorum” diye ekledi, elleri haki pantolonunu da lekeleyen mavi renkteydi. Onun kocası, Carey PeckYangında aralarında çam ve okaliptüslerin de bulunduğu 43 büyük ağacın kaybolduğunu ancak kaktüslerin ayakta kaldığını ve hayatta kaldığını söyledi.
Albuquerque, Santa Barbara'daki Kaliforniya Üniversitesi'nde misafir sanatçı olarak bir pozisyonu kabul ettikten sonra “Malibu Line”ı başlattı. Pasifik Sahil Otoyolundaki gezileri sırasında büyük kayaları toplamak için minibüsünü durdurdu. Stüdyosuna döndüğünde üzerlerine pigment serpmeyi denedi. Bu, “Malibu Hattı”na ve yakınlardaki iki küçük toprak çalışmasına yol açtı: bir kayayı ultramarinle kapladı ve yerde mavi bir disk oluşturdu. dolunayın konumuna göre aşağı indiğinde.
“1978 tarihli bu çalışma, sanat tarihi kanonunu genişletiyor ve arazi sanatını kimin yaptığına dair anlayışı genişletiyor – sadece çöldeki insanlar değildi” dedi Christopher MangumJames, 2024 versiyonunu üreten kar amacı gütmeyen kuruluş LAND'ın müdür yardımcısı. Geçtiğimiz yıl Dallas'taki Nasher Heykel Merkezi'nde düzenlenen “Groundswell” müze sergisinin Albuquerque gibi sanatçıların daha samimi çalışmalarını takdir ettiğini belirtti. Ana Mendieta ve hafriyat hareketinin bir parçası olarak Alice Aycock.
Küratörler ve hayranlar için zorluk, bu sanat eserlerinin çoğunun, geçici doğaları, kurumsal ihmal veya her ikisi nedeniyle artık mevcut olmamasıdır. Mayıs ayında bir federal yargıç, Mary Miss'in evi olan Des Moines Sanat Merkezi'nin kapatılması için ihtiyati tedbir kararı çıkardı.Greenwood Göleti: İkili konum(1989-1996), güvenlik nedeniyle yıkılmadan önce.
Ancak günümüzde küratörler bu deneyimleri öne çıkarmaya giderek daha fazla önem veriyor ve Albuquerque gibi (genelde geriye dönüp bakmaktan çekinen) sanatçıların ilk dönem eserlerinden bazılarını yeniden gözden geçirmesine neden oluyor.
Albuquerque, 2012'de 1980 tarihli “Spine of the Earth” adlı çalışmasını yeniden tasarladı. kuru bir göl yatağında kırmızı bir sarmal Mojave Çölü – Getty'nin Pasifik Standart Saati girişimi için. Kırmızı pigment yerine bazılarının koreografisini yaptı 300 sanatçı kırmızı tulumlu Culver City, Kaliforniya'da kuşbakışı görülebilen büyük bir sarmal oluşturacak. Bu yıl yine pigmentler kullanarak iç mekanda başka bir versiyon yaptı. Brüksel'de bir galeri.
“Malibu Çizgisi”ni yeniden yorumlama fikri bağımsız küratör Ikram LakhdharAlbuquerque'yi çalışmalarını ilk kez Tunus'ta sergilemeye teşvik eden kişi. Lakhdhar, “Ben de ülkeyi erken terk ettim; ikimiz de işimizde Tunus'u arıyorduk” dedi. (Küratör ayrıca ultramarinin toksik olmadığından emin olmak için pigmentleri de inceledi.)
Kartaca yakınındaki mekan henüz belirlenmemiş olsa da projenin Kaliforniya kısmını organize etmek için LAND ile iletişime geçtiler. 22 ve 23 Haziran'daki halka açık gösterimlerin ücretsiz biletleri hızla tükendi ve grup, ek zaman aralıkları bu hafta sonu için.
Albuquerque, birkaç ay içinde “Earth Skin” sergisi sırasında Malibu'da halka açık bir performansa daha ev sahipliği yapmayı planlıyor. Michael Kohn Galerisi Los Angeles'ta 11 Eylül'de açılıyor. Bunu yapmak için galeri zemininin neredeyse tamamını betonla aynı hizada görünecek kadar ince bir granit kompozit tabakasıyla kaplıyor. Eser, modernist bir ressamın kare tuvalinin organik bir versiyonu gibi, doğanın inatçılığına ve geometrinin kesinliğine bir göndermedir. “Tarih öncesi ve Rönesans öncesi dışında en çok sevdiğim sanat eserleri Mondrian, Kandinsky ve Malevich'tir; bu türden bir soyutlamadır” dedi.
İki “Malibu Hattını” aralarında onlarca yıl olan kardeşler olarak görüyor. Albuquerque, “İkisi de bizim ötesinde bir şeye işaret ediyor” diyor. “Başka açılardan daha farklı olamazlardı. Aynı çizgiyi iki kez çizmeye çalışmak gibi. Bu imkansız.”
Buna “Malibu Hattı” adını verdi ve bu, taş ve kum gibi doğal malzemeler üzerinde cesur pigmentler kullanarak bedenin toprakla ve evrenle ilişkisini araştırdığı birçok hafriyat çalışmasının ilkiydi. Artık ışık ve uzay sanatı (Robert Irwin'in algısal deneyleri gibi) ile Michael Heizer ve Robert Smithson gibi 1960'ların ve 1970'lerin erkek sanatçıları tarafından çok uzun süre tanımlanan Earthwork hareketi arasında köprü kurması nedeniyle kutlanıyor. buldozer gibi ağır makineler ülkeyi değiştirmek veya bazılarının söylediği gibi onu tahrif etmek.
Ancak Albuquerque temkinli bir yaklaşım benimsedi ve orijinal “Malibu Hattı” iki yıl içinde ortadan kaybolarak çimenler ve kır çiçekleriyle kaplandı. 78 yaşındaki Albuquerque, bu sanat eserinin ilk kez çoğaltıldığı Malibu'daki evinin önünde şöyle konuştu: “Geçici olanın güzelliği bize doğayı öğretiyor; biz şeyleri kontrol etmeye çalışıyoruz ve doğa çok güçlü ve ne yapıyorsa onu yapıyor.” zaman. Aynı yoğun renge ve güney yönelimine sahiptir, ancak 46 yıl sonra farklı bir rezonansa sahiptir.
En göze çarpan fark: Bu karakterin bir karşılığıdır. Tunus, Annesinin ailesinin evi. Hattın bir uzantısını 2025'in sonuna kadar Akdeniz'e bakan mavi-beyaz bir köy olan Sidi Bou Said'de inşa etmeyi planlıyor. Bu köy, kendisinin ilk yatılı öğrencisi olduğu Kartaca'daki Katolik manastırından çok da uzak değil.
“Bu proje özlem ve aidiyetle ilgili. Los Angeles'ta doğup 11 yaşında oraya dönen sanatçı, Tunus'un maneviyatını ve duygusallığını özlüyorum” dedi. Asistanların yardımıyla Malibu'da yeni araziye uyum sağlamak için biraz daha uzun ve daha geniş olan yeni hendeği zaten kazmıştı ve pigmenti kendisi dökme sürecindeydi. Eski stüdyo müdürü ressam Marc Breslin ona parlak mavi tozla dolu plastik bir kap uzattı.
Hızla külleri saçan bir yaslıya ya da bardağı mezarın bir bölümünün üzerine yavaşça sallayan bir kumdan mandala yapan bir Budist keşişe benziyordu. Meditatif olarak tanımladığı sürecin tamamı yaklaşık 90 dakika sürdü.
Albuquerque'nin duygusal yankısını artıran şey, bu hendeği kendi mülkünde kazmış olması, uzun zamandır evinin ve stüdyosunun bulunduğu yerde bu çukuru kazmış olması. 2018 Woolsey Yangınında yandı(Orijinal “Malibu Hattı” için kullanılan arazi artık özel mülkiyettedir ve onların kullanımına açık değildir.) Yeni hafriyat işlerinin üzerinde inşaat alanı bulunmaktadır. o ve kocası, beyaz duvarları ve mavi kapıları olan Tunus tarzı bir ev inşa ediyorlar. Okyanus ilk “çizgiden” daha uzakta ama yine de görülebiliyor.
Bir keresinde pigmenti saçarken, “Pigment taneleri benim en sevdiğim kısım; Mars'ı çok yüksek bir yerden, bu kayalık manzarayı ama maviyi görmek gibi” demişti.
“Bunun bir şekilde ülkeyi iyileştirdiğini hissediyorum” diye ekledi, elleri haki pantolonunu da lekeleyen mavi renkteydi. Onun kocası, Carey PeckYangında aralarında çam ve okaliptüslerin de bulunduğu 43 büyük ağacın kaybolduğunu ancak kaktüslerin ayakta kaldığını ve hayatta kaldığını söyledi.
Albuquerque, Santa Barbara'daki Kaliforniya Üniversitesi'nde misafir sanatçı olarak bir pozisyonu kabul ettikten sonra “Malibu Line”ı başlattı. Pasifik Sahil Otoyolundaki gezileri sırasında büyük kayaları toplamak için minibüsünü durdurdu. Stüdyosuna döndüğünde üzerlerine pigment serpmeyi denedi. Bu, “Malibu Hattı”na ve yakınlardaki iki küçük toprak çalışmasına yol açtı: bir kayayı ultramarinle kapladı ve yerde mavi bir disk oluşturdu. dolunayın konumuna göre aşağı indiğinde.
“1978 tarihli bu çalışma, sanat tarihi kanonunu genişletiyor ve arazi sanatını kimin yaptığına dair anlayışı genişletiyor – sadece çöldeki insanlar değildi” dedi Christopher MangumJames, 2024 versiyonunu üreten kar amacı gütmeyen kuruluş LAND'ın müdür yardımcısı. Geçtiğimiz yıl Dallas'taki Nasher Heykel Merkezi'nde düzenlenen “Groundswell” müze sergisinin Albuquerque gibi sanatçıların daha samimi çalışmalarını takdir ettiğini belirtti. Ana Mendieta ve hafriyat hareketinin bir parçası olarak Alice Aycock.
Küratörler ve hayranlar için zorluk, bu sanat eserlerinin çoğunun, geçici doğaları, kurumsal ihmal veya her ikisi nedeniyle artık mevcut olmamasıdır. Mayıs ayında bir federal yargıç, Mary Miss'in evi olan Des Moines Sanat Merkezi'nin kapatılması için ihtiyati tedbir kararı çıkardı.Greenwood Göleti: İkili konum(1989-1996), güvenlik nedeniyle yıkılmadan önce.
Ancak günümüzde küratörler bu deneyimleri öne çıkarmaya giderek daha fazla önem veriyor ve Albuquerque gibi (genelde geriye dönüp bakmaktan çekinen) sanatçıların ilk dönem eserlerinden bazılarını yeniden gözden geçirmesine neden oluyor.
Albuquerque, 2012'de 1980 tarihli “Spine of the Earth” adlı çalışmasını yeniden tasarladı. kuru bir göl yatağında kırmızı bir sarmal Mojave Çölü – Getty'nin Pasifik Standart Saati girişimi için. Kırmızı pigment yerine bazılarının koreografisini yaptı 300 sanatçı kırmızı tulumlu Culver City, Kaliforniya'da kuşbakışı görülebilen büyük bir sarmal oluşturacak. Bu yıl yine pigmentler kullanarak iç mekanda başka bir versiyon yaptı. Brüksel'de bir galeri.
“Malibu Çizgisi”ni yeniden yorumlama fikri bağımsız küratör Ikram LakhdharAlbuquerque'yi çalışmalarını ilk kez Tunus'ta sergilemeye teşvik eden kişi. Lakhdhar, “Ben de ülkeyi erken terk ettim; ikimiz de işimizde Tunus'u arıyorduk” dedi. (Küratör ayrıca ultramarinin toksik olmadığından emin olmak için pigmentleri de inceledi.)
Kartaca yakınındaki mekan henüz belirlenmemiş olsa da projenin Kaliforniya kısmını organize etmek için LAND ile iletişime geçtiler. 22 ve 23 Haziran'daki halka açık gösterimlerin ücretsiz biletleri hızla tükendi ve grup, ek zaman aralıkları bu hafta sonu için.
Albuquerque, birkaç ay içinde “Earth Skin” sergisi sırasında Malibu'da halka açık bir performansa daha ev sahipliği yapmayı planlıyor. Michael Kohn Galerisi Los Angeles'ta 11 Eylül'de açılıyor. Bunu yapmak için galeri zemininin neredeyse tamamını betonla aynı hizada görünecek kadar ince bir granit kompozit tabakasıyla kaplıyor. Eser, modernist bir ressamın kare tuvalinin organik bir versiyonu gibi, doğanın inatçılığına ve geometrinin kesinliğine bir göndermedir. “Tarih öncesi ve Rönesans öncesi dışında en çok sevdiğim sanat eserleri Mondrian, Kandinsky ve Malevich'tir; bu türden bir soyutlamadır” dedi.
İki “Malibu Hattını” aralarında onlarca yıl olan kardeşler olarak görüyor. Albuquerque, “İkisi de bizim ötesinde bir şeye işaret ediyor” diyor. “Başka açılardan daha farklı olamazlardı. Aynı çizgiyi iki kez çizmeye çalışmak gibi. Bu imkansız.”