“Sana zaten her şeyi anlattım,” dedi. “İstediğimi yapma özgürlüğüne sahip olmalıyım.”
Ama oteline geri döndüğümde itirazları yoktu. Lobide, genç astroloji hakkında arkadaşlarla, 1980'den itibaren Chopin yarışmasıyla ilgili tartışmalar ve bir zamanlar ona aynı anda birkaç kişiyle dışarı çıkabileceğini söyleyen bir uygulama ile saatlerce kaldı. Bir noktada takıntılıydı ve lobide mumsu görünümlü bir bitkinin gerçek olduğunu, burnunun dallarına gömüldüğünü ve yere kazdığını kanıtladı.
“Buna bak,” dedi arkadaşlarına. “Görüyorsun? Her yaprak farklı. Yaşıyor.”
Sabah 4'te ayrıldığımızda Argerich'e başka bir soru sordum. O akşam konser salonunun önünde kaldığını ve yıldızlara baktığını fark ettim. Evrendeki yerini hiç düşünüp düşünmediğini merak ettim.
Argerich, bazen siyah beyaz anahtarla geçirdiği bir hayatın saçmalığını düşündüğünü söyledi. “Biz piyanistler neyiz?” dedi. “Hiçbir şey. Bunun çok olağanüstü olduğunu düşünüyoruz. Ama bu değil.”
Argerich yağmurla yağmur yağdığında ve sokakları doldurduğunda, hayatıyla barış yaptığını söyledi.
“Artık sormuyorum,” dedi. “Sadece oynuyorum.”
Ses özleri, hepsi Martha Argerich ile: Schumann, Piyano Konseri Küçük Bir Orkestra Della Svizzera Italiana, Alexandre Rabinovitch-Barakovsky, şef; Schumann, Piyano Konseri Küçük Bir Orquesta Sinfónica de La Ciudad de Buenos Aires, Washington Castro, şef; Bach, C minörde 2 numaralı Partita; Ravel, “Gaspard de la Nuit”; Schumann, “Çocuk Sahneleri”; Beethoven, G -Dur'da 8 No. 8ata, Renaud Capuçon, keman; Chopin, A-Flat Major'da Polonaise; Chopin, c-sharp minör Scherzo; Chopin, küçük bir küçük mazurka; Chopin, f -burn nocturne; Chopin, G -Moll'da Çello Sonata, Mischa Maisky, çello; Rachmaninoff, C-Major'da iki piyano No. 2 için Suite, Alexandre Rabinovitch-Barakovsky, piyano. Kredi: Warner Classics (“Martha Argerich: The Warner Classics Edition”); Teatro Colón; Alman Gramofon (“Maisky-Armerich, Japonya'da Yaşıyor”).
Ama oteline geri döndüğümde itirazları yoktu. Lobide, genç astroloji hakkında arkadaşlarla, 1980'den itibaren Chopin yarışmasıyla ilgili tartışmalar ve bir zamanlar ona aynı anda birkaç kişiyle dışarı çıkabileceğini söyleyen bir uygulama ile saatlerce kaldı. Bir noktada takıntılıydı ve lobide mumsu görünümlü bir bitkinin gerçek olduğunu, burnunun dallarına gömüldüğünü ve yere kazdığını kanıtladı.
“Buna bak,” dedi arkadaşlarına. “Görüyorsun? Her yaprak farklı. Yaşıyor.”
Sabah 4'te ayrıldığımızda Argerich'e başka bir soru sordum. O akşam konser salonunun önünde kaldığını ve yıldızlara baktığını fark ettim. Evrendeki yerini hiç düşünüp düşünmediğini merak ettim.
Argerich, bazen siyah beyaz anahtarla geçirdiği bir hayatın saçmalığını düşündüğünü söyledi. “Biz piyanistler neyiz?” dedi. “Hiçbir şey. Bunun çok olağanüstü olduğunu düşünüyoruz. Ama bu değil.”
Argerich yağmurla yağmur yağdığında ve sokakları doldurduğunda, hayatıyla barış yaptığını söyledi.
“Artık sormuyorum,” dedi. “Sadece oynuyorum.”
Ses özleri, hepsi Martha Argerich ile: Schumann, Piyano Konseri Küçük Bir Orkestra Della Svizzera Italiana, Alexandre Rabinovitch-Barakovsky, şef; Schumann, Piyano Konseri Küçük Bir Orquesta Sinfónica de La Ciudad de Buenos Aires, Washington Castro, şef; Bach, C minörde 2 numaralı Partita; Ravel, “Gaspard de la Nuit”; Schumann, “Çocuk Sahneleri”; Beethoven, G -Dur'da 8 No. 8ata, Renaud Capuçon, keman; Chopin, A-Flat Major'da Polonaise; Chopin, c-sharp minör Scherzo; Chopin, küçük bir küçük mazurka; Chopin, f -burn nocturne; Chopin, G -Moll'da Çello Sonata, Mischa Maisky, çello; Rachmaninoff, C-Major'da iki piyano No. 2 için Suite, Alexandre Rabinovitch-Barakovsky, piyano. Kredi: Warner Classics (“Martha Argerich: The Warner Classics Edition”); Teatro Colón; Alman Gramofon (“Maisky-Armerich, Japonya'da Yaşıyor”).