Bu ay bir şehir mahkemesi, Münih’teki Alman Müzesi’nin bir çalışanının koleksiyondan tablolar çaldığını, bunların yerine büyük sahtecilikler yaptığını ve daha sonra orijinalleri açık artırmada sattığı kararını verdi. Hakim, hırsızın bu geliri lüks bir yaşam tarzını finanse etmek için kullandığını söyledi.
Alman mahremiyet yasası uyarınca mahkeme belgelerinde adı SK baş harfleriyle tanımlanan işçi, yaklaşık iki yıllık bir süre boyunca 20. yüzyılın başındaki Alman sanatçıların dört tablosunu depolardan çalmaktan ve sanat eserlerini kopyalarıyla değiştirerek tespit edilmekten kaçmaktan suçlu bulundu. . Daha sonra açık artırmada üç parçayı sattı; Dördüncüsü alıcı bulamadı.
Münih Bölge Mahkemesinden Yargıç Erlacher, adamı bir yıl dokuz ay hapis cezasına çarptırdı ve satıştan elde ettiği yaklaşık 63.000 doları geri ödemesine karar verdi. Hafif cezanın gerekçesi, hırsızın bariz pişmanlığı ve mahkemeyle işbirliği yapma isteğiydi.
Mahkeme belgelerine göre, Mayıs 2016’da müzede teknik eleman olarak işe alındığında 23 veya 24 yaşlarındaydı. 2018 yılında müzeden ayrıldı.
Yazılı kararda, “Sanık, ayrıcalıklı bir yaşam standardı sağlamak ve gösteriş yapmak amacıyla, işvereninin binalarındaki depo odalarına erişimi utanmadan suiistimal etmiş ve değerli kültürel eşyaları satmıştır.”
Alman Müzesi bilimsel ve teknik sergiler konusunda uzmanlaşmıştır ve sanat sergilememektedir. Ancak müze sözcüsü Sabine Pelgjer, bunun özel koleksiyonerlerin ve vakıfların sanat koleksiyonlarını kendisine miras bırakmasına engel olmadığını söyledi. Müzenin varlıkları arasında halen depoda kalan yüzlerce değerli sanat eseri bulunmaktadır.
Müze, bir iç değerleme uzmanı Franz von Stuck’un “Kurbağa Prensin Hikayesi” tablolarından birini farklı bir nedenden dolayı incelediğinde ve çalışma tezgahındaki tuvalin katalog girişindeki tuvalle tam olarak eşleşmediğini fark ettiğinde bir şeylerin ters gittiğini fark etti.
Pelgjer, “Sonunda sahte olanı tespit etmek oldukça kolay oldu” dedi.
Müze daha sonra sanat eserlerini araştırdı ve üç sahte eser daha buldu.
Hırsız, von Stuck parçasını Münih müzayede evi aracılığıyla sattı, ona yeni bir isim verdi ve büyük büyükanne ve büyükbabasından miras aldığını iddia etti.
Tablo İsviçre’den bir alıcıya 70.000 euro karşılığında satıldı.
Eduard von Grützner ve Franz von Defregger’in diğer iki tablosu ise çok daha ucuza satıldı: 7.000 Euro ve 4.490,50 Euro.
Dördüncü tablo – yine Defregger’in “Dirndl” – satılmaması, adamın onu ikinci bir müzayede evine götürmesine ve sonunda orijinal teklif fiyatını 3.000 avroya düşürmesine neden oldu, ancak yine de bir alıcı bulamadı.
Hırsızın sahteciliği kendisinin yapıp yapmadığı henüz bilinmiyor.
Bu olay, bu yaz müze dünyasını sarsan bir başka skandalı anımsatıyor. Londra’daki British Museum’da, bir küratörün eBay’de çalıntı koleksiyon öğeleri sattığı yönündeki ihbar, kurum için bir krize yol açtı ve müdürün istifasına yol açtı.
11 Eylül’de Münih’te yapılan kısa duruşma sırasında hırsız, hakime fotoğrafları çalmanın bu kadar kolay olmasına şaşırdığını söyledi.
Müze sözcüsü Pelgjer, adamın işe alındığında sabıka kaydı kontrolünden geçmesi gerektiğine dikkat çekerek şunları söyledi: “Aslında oldukça güvenli tesislerimiz var, ancak kendi çalışanlarınızdan biri olduğunda güvenliği sağlamak oldukça zor.” .”
Alman mahremiyet yasası uyarınca mahkeme belgelerinde adı SK baş harfleriyle tanımlanan işçi, yaklaşık iki yıllık bir süre boyunca 20. yüzyılın başındaki Alman sanatçıların dört tablosunu depolardan çalmaktan ve sanat eserlerini kopyalarıyla değiştirerek tespit edilmekten kaçmaktan suçlu bulundu. . Daha sonra açık artırmada üç parçayı sattı; Dördüncüsü alıcı bulamadı.
Münih Bölge Mahkemesinden Yargıç Erlacher, adamı bir yıl dokuz ay hapis cezasına çarptırdı ve satıştan elde ettiği yaklaşık 63.000 doları geri ödemesine karar verdi. Hafif cezanın gerekçesi, hırsızın bariz pişmanlığı ve mahkemeyle işbirliği yapma isteğiydi.
Mahkeme belgelerine göre, Mayıs 2016’da müzede teknik eleman olarak işe alındığında 23 veya 24 yaşlarındaydı. 2018 yılında müzeden ayrıldı.
Yazılı kararda, “Sanık, ayrıcalıklı bir yaşam standardı sağlamak ve gösteriş yapmak amacıyla, işvereninin binalarındaki depo odalarına erişimi utanmadan suiistimal etmiş ve değerli kültürel eşyaları satmıştır.”
Alman Müzesi bilimsel ve teknik sergiler konusunda uzmanlaşmıştır ve sanat sergilememektedir. Ancak müze sözcüsü Sabine Pelgjer, bunun özel koleksiyonerlerin ve vakıfların sanat koleksiyonlarını kendisine miras bırakmasına engel olmadığını söyledi. Müzenin varlıkları arasında halen depoda kalan yüzlerce değerli sanat eseri bulunmaktadır.
Müze, bir iç değerleme uzmanı Franz von Stuck’un “Kurbağa Prensin Hikayesi” tablolarından birini farklı bir nedenden dolayı incelediğinde ve çalışma tezgahındaki tuvalin katalog girişindeki tuvalle tam olarak eşleşmediğini fark ettiğinde bir şeylerin ters gittiğini fark etti.
Pelgjer, “Sonunda sahte olanı tespit etmek oldukça kolay oldu” dedi.
Müze daha sonra sanat eserlerini araştırdı ve üç sahte eser daha buldu.
Hırsız, von Stuck parçasını Münih müzayede evi aracılığıyla sattı, ona yeni bir isim verdi ve büyük büyükanne ve büyükbabasından miras aldığını iddia etti.
Tablo İsviçre’den bir alıcıya 70.000 euro karşılığında satıldı.
Eduard von Grützner ve Franz von Defregger’in diğer iki tablosu ise çok daha ucuza satıldı: 7.000 Euro ve 4.490,50 Euro.
Dördüncü tablo – yine Defregger’in “Dirndl” – satılmaması, adamın onu ikinci bir müzayede evine götürmesine ve sonunda orijinal teklif fiyatını 3.000 avroya düşürmesine neden oldu, ancak yine de bir alıcı bulamadı.
Hırsızın sahteciliği kendisinin yapıp yapmadığı henüz bilinmiyor.
Bu olay, bu yaz müze dünyasını sarsan bir başka skandalı anımsatıyor. Londra’daki British Museum’da, bir küratörün eBay’de çalıntı koleksiyon öğeleri sattığı yönündeki ihbar, kurum için bir krize yol açtı ve müdürün istifasına yol açtı.
11 Eylül’de Münih’te yapılan kısa duruşma sırasında hırsız, hakime fotoğrafları çalmanın bu kadar kolay olmasına şaşırdığını söyledi.
Müze sözcüsü Pelgjer, adamın işe alındığında sabıka kaydı kontrolünden geçmesi gerektiğine dikkat çekerek şunları söyledi: “Aslında oldukça güvenli tesislerimiz var, ancak kendi çalışanlarınızdan biri olduğunda güvenliği sağlamak oldukça zor.” .”