“Ben hala buradayım” – Oscar'ın bir Brezilya Kongresi'nin ülkenin askeri diktatörlüğü tarafından öldürülmesi hakkındaki en iyi resmin adayı – tarihsel gerçeklikten göbek atan bir hapis cezasıyla kapanıyor: öldürmekle suçlanan beş asker onlara verilen yasalar için asla cezalandırılmadı.
Şimdi film bunu değiştirmeye yardımcı olabilir.
Bu ay, Brezilya Yüksek Mahkemesi oybirliğiyle Kongre Üyesi Rubens Paiva ve iki tane daha öldürmekle suçlanan Ordu subaylarının afını iptal edip etmeyeceğine karar verdi. Bunu, Aralık ayında, ayrı bir diktatörlük davasında af korumasının kaldırılmasını önerme kararı izledi. Kararında Adalet açıkça şöyle dedi: “Ben hala buradayım.”
Filmin kışkırttığı ani ve olağanüstü yargı hesaplaması kapsamlı yasal etkilere sahip olabilir: Brezilya'nın Af Örgütü, neredeyse yarım yüzyıl boyunca korunduğu için, diktatörlük sırasında zulüm işleyenleri korumaya devam edecek mi?
Sorunun ortaya çıkması, “olağanüstü ticari ve eleştirel başarısına ek olarak” nasıl ben hala burada olduğumu “gösteriyor.
Ve film Kasım ayında yayınlandığından beri yetkililer, ordunun öldüğünü ve askeri rejime bağlı olup olmadıklarını belirlemek için soğuk vakaları yeniden açtığını açıkça belirtmek için kurbanların ölüm sertifikalarını revize ettiler.
“Brezilya'nın hala birçok açık yarası var,” dedi Paiva'nın oğlu Marcelo Rubens Paiva, kitabı filmine annesinin babasının kaybolmasını ele almasıyla ilham verdi. “Bence bu hareket, özellikle gençler, ne tür bir ülke istediklerini düşündü.”
Eunice'in tasviri olan Bay Paivas Witwe'nin, en iyi akademik ödülüne aday gösterilen Bay Paivas Witwe'nin Fernanda Torres, bir ailenin diktatörlük yoluyla kişisel tarihinin kişisel tarihi nedeniyle film, büyük ölçüde siyasi sınırları aşmayı ve Brezilyalıları ortak adalet fikrini toplamak için bir araya getirmeyi başardı.
“Bu uzun zamandır gerçekleşmedi – hepimizin bu ailenin bunu hak etmediği adil olmadığı konusunda hemfikir olduğumuz kültürel bir fenomen, bu baba sahip olduğu kaderi hak etmiyor,” dedi bir röportajda. “Gerçekten devrimin bir anında yaşıyoruz,” diye ekledi. “Kültürün muazzam bir gücü var.”
Filmin mesajı özellikle dehşet verici hale getirildi, çünkü bu ayla suçlanan eski Başkan Jair Bolsonaro'nun Brezilya'nın genç demokrasisine karşı modern tehditlerin yeni iddialarının ortasında, 202 seçimlerin kaybından sonra rakibi Başkan Luiz Inácio Lula da Silva'nın kaybı ile suçlandı.
Bu, adalet taleplerinin genişletilmesine katkıda bulundu. Bir röportajda, Brezilya'nın en üretken şarkıcılarından ve şarkı yazarlarından Caetano Veloso, son konserlerindeki muazzam kalabalıkların şarkı söylemeye “af” değil, aynı zamanda diktatörlüğü koruyan yasalara atıfta bulunduğunu söyledi.
“Daha önce hiç görmedim,” dedi tutuklanan ve kendini sürdüren Bay Veloso.
İnsan hakları grupları, 400'den fazla insanın şiddetli bir şekilde ortadan kaybolduğunu ve diktatörlük sırasında Brezilya'da yaklaşık 20.000 işkence gördüğünü takdir ediyor. Ancak askeri diktatörlükler altında işlenen birçok suçun sınavlara ve cezalara yol açtığı ve ölümlerin çok daha yüksek olduğu Şili veya Arjantin'in aksine, Brezilya ordusunun zulmü için hiçbir yükümlülük izlemedi.
Solwing Kongre üyesi Bay Paiva, diktatörlük tarafından ofisten çıkarıldı, ancak rejime karşı çıkmaya devam etti ve sürgünde muhaliflerle mektup alışverişinde bulunmakla suçlandı.
Brezilya'da demokrasiye geçiş, 1979'da hem muhalifleri hem de askeri subayları kolluk kuvvetlerinden koruyan bir af yasasını geçen askeri cuntanın kendisi tarafından şekillendirildi.
Brezilya'daki İnsan Hakları Bakanlığı'nın hafızası ve gerçeği için özel bir danışman olan Nilmário Miranda, “Brezilya'daki af, geçmişi sildi” dedi. Diyerek şöyle devam etti: “Kurbanları gibi faillere, işkence gören işkencecilere davrandı.”
Orduyu yıllar boyunca diktatörlükten suçlar nedeniyle suçlama girişimleri, ordunun, Brezilya'nın geri dönmesinden sonra bile büyük bir siyasi etkileri olan ikna olmuş bir ordunun direnişine karşı geldi.
Fakat şimdi film ordunun cezasızlığına en önemli tehdidin başlatılmasına katkıda bulundu.
Aralık ayında, Justice Flavio Dino filmi, diktatörlük sırasında siyasi aktivistleri öldürmekle suçlanan iki albay verilen afı iptal etme kararında belirtti. “Ben hala buradayım”, milyonlarca Brezilyalı'yı taşıdı “diye yazdı” Vücudu hiç bulunmamış veya makul bir cenaze töreni verilmedi.
Justice Dino, cesetlerin hala eksik olduğu her durumda, kalıntılar bulunana kadar zulüm için açık bir “sürekli suç” olduğu konusunda yasal bir iddiayı onayladı.
Bu ayın başında, Yüksek Mahkeme ayrıca Bay Paiva davasında afı iptal edip etmeyeceğini kontrol etmeye karar verdi. 2014 yılında, Brezilyalı yetkililer beş adamı işkence ve ölümüne suçladı; Asla bir suçu itiraf etmediler. İkisi hala hayatta ve çoğunlukla sessizliğe sahip, kamu savcılığından biri Bay Paiva'nın tatilde tutuklanmasında.
Yüksek Mahkemenin davadaki kararı, diktatörlüğün en az 41 vakası olabilecek yasal bir emsal olabilir.
Sembolik bir jestle, federal bir otorite, diktatörlük sırasında öldürülen veya kaybolan insanlar için 434 ölüm sertifikasının revizyonunu emretti. Bay Paiva, ölüm nedeni olmadan listeden, “Doğal Olmayan, Şiddetli, Brezilya Devletinin neden olduğu” olarak atıf yapılan ilk kayıttı.
Filmi kredilendiren özel bir hükümet komisyonu, eski Cumhurbaşkanı Jusckelo Kubitschek tarafından bir trafik kazasında 1976 ölümünün soruşturmasını yeniden açtı ve burada askeri diktatörlük tarafından düzenlenebileceğini kanıtladı.
“Filmin rolü olağanüstü idi,” dedi Miranda. “Sanat bu güce sahiptir,” diye ekledi “tarih unutulmaz, böylece bir daha asla gerçekleşmez.”
Diktatörlükten sık sık konuşmayı seven emekli bir ordu kaptanı olan Bay Bolsonaro, tekrar tekrar “Burada sessiz kalıyorum” a saldırdı ve orduyu şeytanlaştıran ve tarihin sadece bir tarafını gösteren politik bir film olarak işgal etti.
Geçen ay, Haberler ile yaptığı röportajda, Pazar günü Akademi Ödülleri'nde Bayan Torres'e bakıp arayacağına sorulduğunda, “Bu filmi ondan bile görmeyeceğim” dedi.
Bay Bolsonaro'nun destekçilerinden bazıları da benzer şekilde “Hala buradayım” ve orduyu geçmiş suçlar için mahkemeye koyma çabalarına karşı.
Öte yandan Bay Lula, filmi övdü, “ulusal gururun kaynağı” olarak nitelendirdi ve Eunice Paiva'nın onuruna bir ödül yarattı. Bu hafta, Brezilya Hükümet ve Kongre Lideri Başkanı ve Bay Paiva'nın torunlarından ikisi özel bir gösteri yapmak için cumhurbaşkanlığı sarayında toplandı.
Bununla birlikte, Brezilya karanlık geçmişini beklerse bile, adaletin geç olabileceğinden korkuyor. Brezilya'nın demokrasiye dönmesinden bu yana geçen yıllar içinde, birçoğu diktatörlük sırasında suç işleyen – Bay Paiva'nın işkencesinin çoğunluğu da dahil olmak üzere, muhasebe olmadan.
“Her zamankinden daha iyi,” dedi Marcelo Rubens Paiva. “Ama neden bu kadar uzun sürdü?”
Flávia Milhorance Araştırma katkıda bulundu.
Şimdi film bunu değiştirmeye yardımcı olabilir.
Bu ay, Brezilya Yüksek Mahkemesi oybirliğiyle Kongre Üyesi Rubens Paiva ve iki tane daha öldürmekle suçlanan Ordu subaylarının afını iptal edip etmeyeceğine karar verdi. Bunu, Aralık ayında, ayrı bir diktatörlük davasında af korumasının kaldırılmasını önerme kararı izledi. Kararında Adalet açıkça şöyle dedi: “Ben hala buradayım.”
Filmin kışkırttığı ani ve olağanüstü yargı hesaplaması kapsamlı yasal etkilere sahip olabilir: Brezilya'nın Af Örgütü, neredeyse yarım yüzyıl boyunca korunduğu için, diktatörlük sırasında zulüm işleyenleri korumaya devam edecek mi?
Sorunun ortaya çıkması, “olağanüstü ticari ve eleştirel başarısına ek olarak” nasıl ben hala burada olduğumu “gösteriyor.
Ve film Kasım ayında yayınlandığından beri yetkililer, ordunun öldüğünü ve askeri rejime bağlı olup olmadıklarını belirlemek için soğuk vakaları yeniden açtığını açıkça belirtmek için kurbanların ölüm sertifikalarını revize ettiler.
“Brezilya'nın hala birçok açık yarası var,” dedi Paiva'nın oğlu Marcelo Rubens Paiva, kitabı filmine annesinin babasının kaybolmasını ele almasıyla ilham verdi. “Bence bu hareket, özellikle gençler, ne tür bir ülke istediklerini düşündü.”
Eunice'in tasviri olan Bay Paivas Witwe'nin, en iyi akademik ödülüne aday gösterilen Bay Paivas Witwe'nin Fernanda Torres, bir ailenin diktatörlük yoluyla kişisel tarihinin kişisel tarihi nedeniyle film, büyük ölçüde siyasi sınırları aşmayı ve Brezilyalıları ortak adalet fikrini toplamak için bir araya getirmeyi başardı.
“Bu uzun zamandır gerçekleşmedi – hepimizin bu ailenin bunu hak etmediği adil olmadığı konusunda hemfikir olduğumuz kültürel bir fenomen, bu baba sahip olduğu kaderi hak etmiyor,” dedi bir röportajda. “Gerçekten devrimin bir anında yaşıyoruz,” diye ekledi. “Kültürün muazzam bir gücü var.”
Filmin mesajı özellikle dehşet verici hale getirildi, çünkü bu ayla suçlanan eski Başkan Jair Bolsonaro'nun Brezilya'nın genç demokrasisine karşı modern tehditlerin yeni iddialarının ortasında, 202 seçimlerin kaybından sonra rakibi Başkan Luiz Inácio Lula da Silva'nın kaybı ile suçlandı.
Bu, adalet taleplerinin genişletilmesine katkıda bulundu. Bir röportajda, Brezilya'nın en üretken şarkıcılarından ve şarkı yazarlarından Caetano Veloso, son konserlerindeki muazzam kalabalıkların şarkı söylemeye “af” değil, aynı zamanda diktatörlüğü koruyan yasalara atıfta bulunduğunu söyledi.
“Daha önce hiç görmedim,” dedi tutuklanan ve kendini sürdüren Bay Veloso.
İnsan hakları grupları, 400'den fazla insanın şiddetli bir şekilde ortadan kaybolduğunu ve diktatörlük sırasında Brezilya'da yaklaşık 20.000 işkence gördüğünü takdir ediyor. Ancak askeri diktatörlükler altında işlenen birçok suçun sınavlara ve cezalara yol açtığı ve ölümlerin çok daha yüksek olduğu Şili veya Arjantin'in aksine, Brezilya ordusunun zulmü için hiçbir yükümlülük izlemedi.
Solwing Kongre üyesi Bay Paiva, diktatörlük tarafından ofisten çıkarıldı, ancak rejime karşı çıkmaya devam etti ve sürgünde muhaliflerle mektup alışverişinde bulunmakla suçlandı.
Brezilya'da demokrasiye geçiş, 1979'da hem muhalifleri hem de askeri subayları kolluk kuvvetlerinden koruyan bir af yasasını geçen askeri cuntanın kendisi tarafından şekillendirildi.
Brezilya'daki İnsan Hakları Bakanlığı'nın hafızası ve gerçeği için özel bir danışman olan Nilmário Miranda, “Brezilya'daki af, geçmişi sildi” dedi. Diyerek şöyle devam etti: “Kurbanları gibi faillere, işkence gören işkencecilere davrandı.”
Orduyu yıllar boyunca diktatörlükten suçlar nedeniyle suçlama girişimleri, ordunun, Brezilya'nın geri dönmesinden sonra bile büyük bir siyasi etkileri olan ikna olmuş bir ordunun direnişine karşı geldi.
Fakat şimdi film ordunun cezasızlığına en önemli tehdidin başlatılmasına katkıda bulundu.
Aralık ayında, Justice Flavio Dino filmi, diktatörlük sırasında siyasi aktivistleri öldürmekle suçlanan iki albay verilen afı iptal etme kararında belirtti. “Ben hala buradayım”, milyonlarca Brezilyalı'yı taşıdı “diye yazdı” Vücudu hiç bulunmamış veya makul bir cenaze töreni verilmedi.
Justice Dino, cesetlerin hala eksik olduğu her durumda, kalıntılar bulunana kadar zulüm için açık bir “sürekli suç” olduğu konusunda yasal bir iddiayı onayladı.
Bu ayın başında, Yüksek Mahkeme ayrıca Bay Paiva davasında afı iptal edip etmeyeceğini kontrol etmeye karar verdi. 2014 yılında, Brezilyalı yetkililer beş adamı işkence ve ölümüne suçladı; Asla bir suçu itiraf etmediler. İkisi hala hayatta ve çoğunlukla sessizliğe sahip, kamu savcılığından biri Bay Paiva'nın tatilde tutuklanmasında.
Yüksek Mahkemenin davadaki kararı, diktatörlüğün en az 41 vakası olabilecek yasal bir emsal olabilir.
Sembolik bir jestle, federal bir otorite, diktatörlük sırasında öldürülen veya kaybolan insanlar için 434 ölüm sertifikasının revizyonunu emretti. Bay Paiva, ölüm nedeni olmadan listeden, “Doğal Olmayan, Şiddetli, Brezilya Devletinin neden olduğu” olarak atıf yapılan ilk kayıttı.
Filmi kredilendiren özel bir hükümet komisyonu, eski Cumhurbaşkanı Jusckelo Kubitschek tarafından bir trafik kazasında 1976 ölümünün soruşturmasını yeniden açtı ve burada askeri diktatörlük tarafından düzenlenebileceğini kanıtladı.
“Filmin rolü olağanüstü idi,” dedi Miranda. “Sanat bu güce sahiptir,” diye ekledi “tarih unutulmaz, böylece bir daha asla gerçekleşmez.”
Diktatörlükten sık sık konuşmayı seven emekli bir ordu kaptanı olan Bay Bolsonaro, tekrar tekrar “Burada sessiz kalıyorum” a saldırdı ve orduyu şeytanlaştıran ve tarihin sadece bir tarafını gösteren politik bir film olarak işgal etti.
Geçen ay, Haberler ile yaptığı röportajda, Pazar günü Akademi Ödülleri'nde Bayan Torres'e bakıp arayacağına sorulduğunda, “Bu filmi ondan bile görmeyeceğim” dedi.
Bay Bolsonaro'nun destekçilerinden bazıları da benzer şekilde “Hala buradayım” ve orduyu geçmiş suçlar için mahkemeye koyma çabalarına karşı.
Öte yandan Bay Lula, filmi övdü, “ulusal gururun kaynağı” olarak nitelendirdi ve Eunice Paiva'nın onuruna bir ödül yarattı. Bu hafta, Brezilya Hükümet ve Kongre Lideri Başkanı ve Bay Paiva'nın torunlarından ikisi özel bir gösteri yapmak için cumhurbaşkanlığı sarayında toplandı.
Bununla birlikte, Brezilya karanlık geçmişini beklerse bile, adaletin geç olabileceğinden korkuyor. Brezilya'nın demokrasiye dönmesinden bu yana geçen yıllar içinde, birçoğu diktatörlük sırasında suç işleyen – Bay Paiva'nın işkencesinin çoğunluğu da dahil olmak üzere, muhasebe olmadan.
“Her zamankinden daha iyi,” dedi Marcelo Rubens Paiva. “Ama neden bu kadar uzun sürdü?”
Flávia Milhorance Araştırma katkıda bulundu.