George Floyd'un öldürülmesinin ardından ırksal adaletle ulusal düzeyde yaşanan yüzleşme, ülkenin en önde gelen kurumlarının birçoğunun harekete geçmesine yol açtı; bunların hiçbiri Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi'nden başkası değildi.
Akademi, beyaz olmayan kadın yönetmenleri ve aktrisleri dışarıda bıraktığı için yıllarca süren eleştirilerin ardından, çeşitlilik odaklı bir dizi değişikliğin duyurusunu yaptı. Göz alıcı hareketlerden biri Akademi'nin en imrenilen ödülünü içeriyordu: En İyi Film Oscar'ına hak kazanabilmek için filmlerin çeşitlilik ve kapsayıcılık açısından yeni standartları karşılaması gerekiyordu.
Bu Pazar günkü tören için ilk kez uygulamaya konacak olan bu yeni kural karmaşık ve kapsamlıdır.
Dört kategori ve dokuz alt kategoriden oluşan bir kontrol listesi, film yapımcılarının neredeyse her yönünü kapsıyor. İşe alımda çeşitlilik (aktörler, yönetmenler, makyaj sanatçıları, reklamcılar, stajyerler) dikkate alınır. Filmin konusu da aynı şekilde. Filmlerin hak kazanabilmesi için dört ana temsil kategorisinden ikisini karşıladığını göstermesi gerekiyor: ekrandaki (aktörler, olay örgüsü), ekran dışındaki liderlik (set tasarımcıları, makyaj sanatçıları), eğitim programları ve pazarlama.
Akademi liderleri standartlar hakkında konuşurken tiyatro çadırları gibi parlıyor, onları bir başarı olarak nitelendiriyor ve katılımcıların yüzde 85'inin örgütün temsil, katılım ve adalet konusunda öncülük etmesinin “önemli” olduğunu söylediği 2023 üyeler anketine işaret ediyor .
Ancak film endüstrisinin farklı bakış açılarından eleştirmenler, standartları, ince ve gösterişli süslerin eşdeğeri olarak tanımladılar ve film sektörünün uzun süredir göz ardı ettiği insanlara yardım etmekten çok, Hollywood'un imajını güzelleştirmek için daha fazlasını yaptılar.
Bazı büyük film şirketlerinin yöneticileri, katılım karşıtı görünmek istemedikleri için anonimlik koşuluyla konuşan, çeşitlilik düzenlemelerinin film yapma şekillerinde çok az değiştiğini, bunun büyük ölçüde standartların kolayca uyulabilecek şekilde olduğunu söyledi.
Filmleri sıklıkla ülkenin ırkçılıkla damgalanmış işkence dolu tarihini konu alan yönetmen Spike Lee, “kalbi doğru yerde olsa da” standartların “birçok boşluk” içerdiğini söyledi. Daha fazla yorum yapmayı reddeden Bay Lee, filmlere yeşil ışık yakan stüdyo bekçilerinin daha çeşitli geçmişlere sahip olmaması durumunda hiçbir şeyin değişmeyeceğini de söyledi.
Hollywood'un daha muhafazakar tarafında – ya da böylesi koyu mavi bir bölgede muhafazakar görünebilecek bir yerde – daha liberal meslektaşlarına sık sık saldıran aktör Richard Dreyfuss, en iyi film kurallarını “düşüncesiz”, “kibirli” ve aşırıya kaçma olarak nitelendirdi. sanatsal özgürlük. “Beni kusturuyorsun” diye şikayet etti.
Çeşitli önlemler sayesinde çeşitlilik arttı ve bu yılın Oscar'ları 2024'teki Amerika'ya çok daha fazla benziyor. Görevdeki 20 adayın yedisi, tarihsel olarak yeterince temsil edilmeyen gruplardan geliyor. Lily Gladstone, “Killers of the Flower Moon”daki rolüyle en iyi kadın oyuncu adayı olan ilk Kızılderili oldu. Colman Domingo, sivil haklar aktivisti Bayard Rustin rolüyle en iyi erkek oyuncu ödülüne aday gösterildi.
En iyi film kategorisinde ise “Barbie” ve “American Fiction” gibi farklı oyuncu kadrosunun yer aldığı filmlerin yanı sıra, Koreli Amerikalı bir kadın ile onun çocukluk arkadaşının kaçınılmaz buluşmasını konu alan “Geçmiş Yaşamlar” gibi hikayeler yer alıyor.
Ayrıca 13 dalda aday gösterilen ve ödül sahipleri tarafından en iyi Oscar'ın önde gelen adaylarından biri olarak kabul edilen “Oppenheimer” var. Filmin derin temaları ve övgü dolu eleştirileri var; tam da Akademi'nin sıklıkla tanıdığı türden bir çalışma.
Ancak tarihsel bağlam nedeniyle kadronun neredeyse tamamı beyazlardan oluşuyor. Christopher Nolan'ın yönettiği biyografik film, büyük ölçüde ordunun ve Amerikan toplumunun çoğunun hâlâ ayrımcılığa maruz kaldığı İkinci Dünya Savaşı sırasında geçiyor. Atom bombasını geliştirmeye yönelik gizli programla ilgili komplonun merkezinde, ülkenin en seçkin akademik kurumlarında çalışan güçlü ve ayrıcalıklı adamlar var.
“Oppenheimer” en iyi film için çeşitlilik gereksinimlerini hâlâ kolaylıkla karşılıyordu.
Ekipte kostüm tasarımcısı, set tasarımcısı, editör ve baş kuaför de dahil olmak üzere neredeyse bir düzine kadının üst düzey pozisyonlarda bulunması nedeniyle, ekran dışı işe alımlar için bir standardı karşıladı. En az bir liderlik pozisyonu, yeterince temsil edilmeyen bir ırksal veya etnik gruptan biri tarafından dolduruldu: İspanyol asıllı makyaj departmanı başkanı Luisa Abel.
Bu işe alma kararları olmasaydı bile “Oppenheimer” kalifiye olurdu. Bunun nedeni, stüdyosu Universal'ın, yaptığı hemen hemen her filmin uyumluluğunu sağlamaya yardımcı olan kendi programlarını, hizmet içi eğitimlerini ve izleyici gelişimini geliştirmiş olmasıdır.
Universal, 2021'den bu yana yeterince temsil edilmeyen kişiler için kapsamlı bir mürettebat eğitim programı yürütüyor. Universal filmlerinin çoğunluğu katılıyor ve “Oppenheimer” da bir istisna değildi.
Universal, diğer bazı stüdyolardan daha fazla çeşitlilik gösteren bir pazarlama ve satış ekibine sahiptir; bunlar arasında stüdyonun yurt içi pazarlamadan sorumlu başkanı olan Siyahi Dwight Caines de bulunmaktadır. (Diğer büyük stüdyolardaki meslektaşlarının tümü beyazdır.)
Standartların destekçileri, bunların hiçbir zaman Hollywood'un temsil sorunlarına çare olarak tasarlanmadığını, aksine çeşitlilik hakkında daha geniş bir tartışmayı başlatmanın bir yolu olduğunu söyledi.
“Standartların karşılanması zor değil; Geçen yaza kadar akademide etki ve katılım çabaları üzerinde çalışan Jeanell English, “Bunu ilk söyleyen ben olacağım” dedi. “Ama yaptıkları şey bu toplulukta temsil konusunda eleştirel konuşmalar başlatmak.”
Çok katı olsalardı Bayan English şunları ekledi: “Çok fazla destek ve ivme kaybedeceklerdi.”
Akademi, özellikle seçmenlerin tamamı beyazlardan oluşan adayları aday gösterdiği 2015 ve 2016'daki “Oscarlar Çok Beyaz” hareketinden sonra yıllardır ateş altındaydı.
Daha sonra akademinin üye sayısını önemli ölçüde artırmasıyla ilerleme kaydedildi. Ancak bazı eleştirmenler değişimin yeterince hızlı gerçekleşmediğini iddia ediyor. Güney Kaliforniya Üniversitesi'nin Annenberg Katılım Girişimi tarafından yöneticilerin cinsiyeti, ırkı ve etnik kökeni üzerine yapılan yeni bir araştırma, çeşitlilik vaatlerini “değişimi teşvik edecek gerçek adımlardan ziyade eğlence endüstrisinin performans eylemleri” olarak görmezden geldi.
Bazıları standartların sanatsal vizyonu tehlikeye atmasından korkuyor ve akademinin yaratıcı kararlara müdahale etmesini istemiyor.
En iyi erkek oyuncu ödülünü kazanan F. Murray Abraham, “Evet, gerçekten de çeşitlilik olmalı” dedi. “Ama umarım bu arayışımız yaratıcı içgüdülerimizi engellemek yerine daha da genişler.”
Yeni kurallar ne kadar gevşek görünse de hâlâ dışarıda bırakılma sorunları var. Ocak ayında Hollywood'un içinden 250'den fazla kişi, akademinin standartlarını Yahudileri de içerecek şekilde gözden geçirmesi çağrısında bulunan açık bir mektubu imzaladı.
İmzacıları arasında Mayim Bialik, Tiffany Haddish ve Amy Schumer'in de bulunduğu mektupta, “Akademi'nin daha çeşitli ve özgün hikaye anlatımını teşvik etme çabalarını alkışlarken, Yahudileri dışlayan katılım çabaları hem antisemitizmle doludur hem de yanlış anlaşılmaktadır” denildi.
Universal'ın keşfettiği gibi, Akademi'nin gereksinimleri başka bir sorunu ortaya çıkardı: dava olasılığı. Sanatsal özgürlüğün bir parçası olarak stüdyolar, oyuncu seçimi kararlarını verirken kapsamlı Birinci Değişiklik korumasına sahiptir. Ancak beyaz bir adam, örneğin standartlar nedeniyle bir ekip işinin reddedilmesi nedeniyle başarılı bir şekilde dava açarsa, Akademi değil stüdyolar herhangi bir sorumluluk üstlenmek zorunda kalacaktı.
Universal'in avukatları ayrıca çalışanlara belirli soruların (akademinin formlarını doldurmak için gereken ayrıntılı sorular) sorulmasının yasa dışı olduğu konusunda uyardı. (“Eşcinsel misiniz?” “Zihinsel engeliniz var mı?”) Bu engeli aşmak için stüdyo, 20 üst düzey pazarlama yöneticisine şu soruyla yaklaşmaya karar verdi: Bu, akademinin ihtiyaç duyduğu çeşitlilik bilgisidir – gönüllülük konusunda kendinizi rahat hissedebilir misiniz? ? ? Paylaş? Yaklaşık yarısı evet cevabını verdi.
Akademinin üyelik, etki ve endüstriden sorumlu baş yetkilisi Meredith Shea, katılım standartlarının her zaman bir kararname olmaktan ziyade bir teşvik olma niyetinde olduğunu söyledi.
Bayan Shea, “Amaç dışlamak değil” dedi. “Bu, insanlara hangi hikayeleri anlatacaklarını, onlara nasıl anlatacaklarını, kimi işe alacaklarını ya da nasıl rol vereceklerini anlatmakla ilgili değil. Tüm film yapım süreci boyunca herkesin mümkün olan en geniş merceğe sahip olmasını istiyoruz. En azından geçmişte dışlanan kişileri de dahil etmeyi mi tartışıyorsunuz?”
Marc Tracy raporlamaya katkıda bulunmuştur.
Akademi, beyaz olmayan kadın yönetmenleri ve aktrisleri dışarıda bıraktığı için yıllarca süren eleştirilerin ardından, çeşitlilik odaklı bir dizi değişikliğin duyurusunu yaptı. Göz alıcı hareketlerden biri Akademi'nin en imrenilen ödülünü içeriyordu: En İyi Film Oscar'ına hak kazanabilmek için filmlerin çeşitlilik ve kapsayıcılık açısından yeni standartları karşılaması gerekiyordu.
Bu Pazar günkü tören için ilk kez uygulamaya konacak olan bu yeni kural karmaşık ve kapsamlıdır.
Dört kategori ve dokuz alt kategoriden oluşan bir kontrol listesi, film yapımcılarının neredeyse her yönünü kapsıyor. İşe alımda çeşitlilik (aktörler, yönetmenler, makyaj sanatçıları, reklamcılar, stajyerler) dikkate alınır. Filmin konusu da aynı şekilde. Filmlerin hak kazanabilmesi için dört ana temsil kategorisinden ikisini karşıladığını göstermesi gerekiyor: ekrandaki (aktörler, olay örgüsü), ekran dışındaki liderlik (set tasarımcıları, makyaj sanatçıları), eğitim programları ve pazarlama.
Akademi liderleri standartlar hakkında konuşurken tiyatro çadırları gibi parlıyor, onları bir başarı olarak nitelendiriyor ve katılımcıların yüzde 85'inin örgütün temsil, katılım ve adalet konusunda öncülük etmesinin “önemli” olduğunu söylediği 2023 üyeler anketine işaret ediyor .
Ancak film endüstrisinin farklı bakış açılarından eleştirmenler, standartları, ince ve gösterişli süslerin eşdeğeri olarak tanımladılar ve film sektörünün uzun süredir göz ardı ettiği insanlara yardım etmekten çok, Hollywood'un imajını güzelleştirmek için daha fazlasını yaptılar.
Bazı büyük film şirketlerinin yöneticileri, katılım karşıtı görünmek istemedikleri için anonimlik koşuluyla konuşan, çeşitlilik düzenlemelerinin film yapma şekillerinde çok az değiştiğini, bunun büyük ölçüde standartların kolayca uyulabilecek şekilde olduğunu söyledi.
Filmleri sıklıkla ülkenin ırkçılıkla damgalanmış işkence dolu tarihini konu alan yönetmen Spike Lee, “kalbi doğru yerde olsa da” standartların “birçok boşluk” içerdiğini söyledi. Daha fazla yorum yapmayı reddeden Bay Lee, filmlere yeşil ışık yakan stüdyo bekçilerinin daha çeşitli geçmişlere sahip olmaması durumunda hiçbir şeyin değişmeyeceğini de söyledi.
Hollywood'un daha muhafazakar tarafında – ya da böylesi koyu mavi bir bölgede muhafazakar görünebilecek bir yerde – daha liberal meslektaşlarına sık sık saldıran aktör Richard Dreyfuss, en iyi film kurallarını “düşüncesiz”, “kibirli” ve aşırıya kaçma olarak nitelendirdi. sanatsal özgürlük. “Beni kusturuyorsun” diye şikayet etti.
Çeşitli önlemler sayesinde çeşitlilik arttı ve bu yılın Oscar'ları 2024'teki Amerika'ya çok daha fazla benziyor. Görevdeki 20 adayın yedisi, tarihsel olarak yeterince temsil edilmeyen gruplardan geliyor. Lily Gladstone, “Killers of the Flower Moon”daki rolüyle en iyi kadın oyuncu adayı olan ilk Kızılderili oldu. Colman Domingo, sivil haklar aktivisti Bayard Rustin rolüyle en iyi erkek oyuncu ödülüne aday gösterildi.
En iyi film kategorisinde ise “Barbie” ve “American Fiction” gibi farklı oyuncu kadrosunun yer aldığı filmlerin yanı sıra, Koreli Amerikalı bir kadın ile onun çocukluk arkadaşının kaçınılmaz buluşmasını konu alan “Geçmiş Yaşamlar” gibi hikayeler yer alıyor.
Ayrıca 13 dalda aday gösterilen ve ödül sahipleri tarafından en iyi Oscar'ın önde gelen adaylarından biri olarak kabul edilen “Oppenheimer” var. Filmin derin temaları ve övgü dolu eleştirileri var; tam da Akademi'nin sıklıkla tanıdığı türden bir çalışma.
Ancak tarihsel bağlam nedeniyle kadronun neredeyse tamamı beyazlardan oluşuyor. Christopher Nolan'ın yönettiği biyografik film, büyük ölçüde ordunun ve Amerikan toplumunun çoğunun hâlâ ayrımcılığa maruz kaldığı İkinci Dünya Savaşı sırasında geçiyor. Atom bombasını geliştirmeye yönelik gizli programla ilgili komplonun merkezinde, ülkenin en seçkin akademik kurumlarında çalışan güçlü ve ayrıcalıklı adamlar var.
“Oppenheimer” en iyi film için çeşitlilik gereksinimlerini hâlâ kolaylıkla karşılıyordu.
Ekipte kostüm tasarımcısı, set tasarımcısı, editör ve baş kuaför de dahil olmak üzere neredeyse bir düzine kadının üst düzey pozisyonlarda bulunması nedeniyle, ekran dışı işe alımlar için bir standardı karşıladı. En az bir liderlik pozisyonu, yeterince temsil edilmeyen bir ırksal veya etnik gruptan biri tarafından dolduruldu: İspanyol asıllı makyaj departmanı başkanı Luisa Abel.
Bu işe alma kararları olmasaydı bile “Oppenheimer” kalifiye olurdu. Bunun nedeni, stüdyosu Universal'ın, yaptığı hemen hemen her filmin uyumluluğunu sağlamaya yardımcı olan kendi programlarını, hizmet içi eğitimlerini ve izleyici gelişimini geliştirmiş olmasıdır.
Universal, 2021'den bu yana yeterince temsil edilmeyen kişiler için kapsamlı bir mürettebat eğitim programı yürütüyor. Universal filmlerinin çoğunluğu katılıyor ve “Oppenheimer” da bir istisna değildi.
Universal, diğer bazı stüdyolardan daha fazla çeşitlilik gösteren bir pazarlama ve satış ekibine sahiptir; bunlar arasında stüdyonun yurt içi pazarlamadan sorumlu başkanı olan Siyahi Dwight Caines de bulunmaktadır. (Diğer büyük stüdyolardaki meslektaşlarının tümü beyazdır.)
Standartların destekçileri, bunların hiçbir zaman Hollywood'un temsil sorunlarına çare olarak tasarlanmadığını, aksine çeşitlilik hakkında daha geniş bir tartışmayı başlatmanın bir yolu olduğunu söyledi.
“Standartların karşılanması zor değil; Geçen yaza kadar akademide etki ve katılım çabaları üzerinde çalışan Jeanell English, “Bunu ilk söyleyen ben olacağım” dedi. “Ama yaptıkları şey bu toplulukta temsil konusunda eleştirel konuşmalar başlatmak.”
Çok katı olsalardı Bayan English şunları ekledi: “Çok fazla destek ve ivme kaybedeceklerdi.”
Akademi, özellikle seçmenlerin tamamı beyazlardan oluşan adayları aday gösterdiği 2015 ve 2016'daki “Oscarlar Çok Beyaz” hareketinden sonra yıllardır ateş altındaydı.
Daha sonra akademinin üye sayısını önemli ölçüde artırmasıyla ilerleme kaydedildi. Ancak bazı eleştirmenler değişimin yeterince hızlı gerçekleşmediğini iddia ediyor. Güney Kaliforniya Üniversitesi'nin Annenberg Katılım Girişimi tarafından yöneticilerin cinsiyeti, ırkı ve etnik kökeni üzerine yapılan yeni bir araştırma, çeşitlilik vaatlerini “değişimi teşvik edecek gerçek adımlardan ziyade eğlence endüstrisinin performans eylemleri” olarak görmezden geldi.
Bazıları standartların sanatsal vizyonu tehlikeye atmasından korkuyor ve akademinin yaratıcı kararlara müdahale etmesini istemiyor.
En iyi erkek oyuncu ödülünü kazanan F. Murray Abraham, “Evet, gerçekten de çeşitlilik olmalı” dedi. “Ama umarım bu arayışımız yaratıcı içgüdülerimizi engellemek yerine daha da genişler.”
Yeni kurallar ne kadar gevşek görünse de hâlâ dışarıda bırakılma sorunları var. Ocak ayında Hollywood'un içinden 250'den fazla kişi, akademinin standartlarını Yahudileri de içerecek şekilde gözden geçirmesi çağrısında bulunan açık bir mektubu imzaladı.
İmzacıları arasında Mayim Bialik, Tiffany Haddish ve Amy Schumer'in de bulunduğu mektupta, “Akademi'nin daha çeşitli ve özgün hikaye anlatımını teşvik etme çabalarını alkışlarken, Yahudileri dışlayan katılım çabaları hem antisemitizmle doludur hem de yanlış anlaşılmaktadır” denildi.
Universal'ın keşfettiği gibi, Akademi'nin gereksinimleri başka bir sorunu ortaya çıkardı: dava olasılığı. Sanatsal özgürlüğün bir parçası olarak stüdyolar, oyuncu seçimi kararlarını verirken kapsamlı Birinci Değişiklik korumasına sahiptir. Ancak beyaz bir adam, örneğin standartlar nedeniyle bir ekip işinin reddedilmesi nedeniyle başarılı bir şekilde dava açarsa, Akademi değil stüdyolar herhangi bir sorumluluk üstlenmek zorunda kalacaktı.
Universal'in avukatları ayrıca çalışanlara belirli soruların (akademinin formlarını doldurmak için gereken ayrıntılı sorular) sorulmasının yasa dışı olduğu konusunda uyardı. (“Eşcinsel misiniz?” “Zihinsel engeliniz var mı?”) Bu engeli aşmak için stüdyo, 20 üst düzey pazarlama yöneticisine şu soruyla yaklaşmaya karar verdi: Bu, akademinin ihtiyaç duyduğu çeşitlilik bilgisidir – gönüllülük konusunda kendinizi rahat hissedebilir misiniz? ? ? Paylaş? Yaklaşık yarısı evet cevabını verdi.
Akademinin üyelik, etki ve endüstriden sorumlu baş yetkilisi Meredith Shea, katılım standartlarının her zaman bir kararname olmaktan ziyade bir teşvik olma niyetinde olduğunu söyledi.
Bayan Shea, “Amaç dışlamak değil” dedi. “Bu, insanlara hangi hikayeleri anlatacaklarını, onlara nasıl anlatacaklarını, kimi işe alacaklarını ya da nasıl rol vereceklerini anlatmakla ilgili değil. Tüm film yapım süreci boyunca herkesin mümkün olan en geniş merceğe sahip olmasını istiyoruz. En azından geçmişte dışlanan kişileri de dahil etmeyi mi tartışıyorsunuz?”
Marc Tracy raporlamaya katkıda bulunmuştur.