Şovun en doğrudan kişisel olan en yeni parçası için de aynı şey. Yaklaşık beş yıl önce, Osorio tıbbi bir kriz geçirdi – kendisine dördüncü evre kanser teşhisi kondu – ve 2023 tarihli ancak devam eden bir çalışma olan ‘Nekahat’ adlı çalışma onun yanıtı.
Bağımsız enstalasyonların aksine, bunlar ayrık heykeller ve asamblajlardır. Biri, iyileştirici gereçlerle (hap şişeleri, dua kartları, sarımsak soğanları) dolu ahşap bir yemek kamyonu – Porto Riko sokak büfesi. Bir diğeri, Porto Riko şeklinde düzenlenmiş, likör şişeleri ve laboratuvar şişeleri de dahil olmak üzere cam kaplardan oluşan bir koleksiyon. Üçüncüsü, kolları açık, bağırsakları açık, derisi iğnelerle delinmiş ve boynunda can yeleği gibi asılı sıvı dolu serum torbaları olan, bağımsız çıplak bir erkek figürüdür.
Bu görüntünün, çağdaş sağlık hizmetlerinin bazen şaşırtıcı ticarileştirilmesi hakkında yorumlayıcı bir boyutu vardır. Ancak bu sanatçıda her zaman olduğu gibi, onu unutulmaz kılan, eserin maddi ve hayal gücü cömertliğidir.
Osorio her zaman sanatının ana kaynağının kendi hayatı olduğunu söylemiştir. Otoportre olarak tasarlanan savunmasız karakter “Recovery” için burada durum budur. Ve bu, Berkeley Sanat Müzesi ve Pasifik Film Arşivi’nin baş küratörü Margot Norton ve New Museum’un küratörü Bernardo Mosqueira tarafından düzenlenen sergiye adını veren daha eski bir heykel için de geçerli.
2000 parça My Beating Heart (Mi corazón laiente), 1,8 metre boyunda – Osorio’nun boyutunda – kağıt bir pinata şeklini alıyor. Geleneksel piñatalar, kalıp parçalandığında, kesildiğinde veya yok edildiğinde ortaya çıkan ikramlar ve hazinelerle doludur. Ancak bu durumda, geçiş yapmak için hiçbir neden yoktur. Hediye havada duyulabilir: sanatçının kalbinin atan, gelgit ritminin kaydedilmiş sesi, zayıf ama sabit.
Pepon Osorio: Atan kalbim/Mi corazón laiente
New Museum, 235 Bowery, Aşağı Manhattan, 17 Eylül’e kadar kapalı yenimuseum.org.
Bağımsız enstalasyonların aksine, bunlar ayrık heykeller ve asamblajlardır. Biri, iyileştirici gereçlerle (hap şişeleri, dua kartları, sarımsak soğanları) dolu ahşap bir yemek kamyonu – Porto Riko sokak büfesi. Bir diğeri, Porto Riko şeklinde düzenlenmiş, likör şişeleri ve laboratuvar şişeleri de dahil olmak üzere cam kaplardan oluşan bir koleksiyon. Üçüncüsü, kolları açık, bağırsakları açık, derisi iğnelerle delinmiş ve boynunda can yeleği gibi asılı sıvı dolu serum torbaları olan, bağımsız çıplak bir erkek figürüdür.
Bu görüntünün, çağdaş sağlık hizmetlerinin bazen şaşırtıcı ticarileştirilmesi hakkında yorumlayıcı bir boyutu vardır. Ancak bu sanatçıda her zaman olduğu gibi, onu unutulmaz kılan, eserin maddi ve hayal gücü cömertliğidir.
Osorio her zaman sanatının ana kaynağının kendi hayatı olduğunu söylemiştir. Otoportre olarak tasarlanan savunmasız karakter “Recovery” için burada durum budur. Ve bu, Berkeley Sanat Müzesi ve Pasifik Film Arşivi’nin baş küratörü Margot Norton ve New Museum’un küratörü Bernardo Mosqueira tarafından düzenlenen sergiye adını veren daha eski bir heykel için de geçerli.
2000 parça My Beating Heart (Mi corazón laiente), 1,8 metre boyunda – Osorio’nun boyutunda – kağıt bir pinata şeklini alıyor. Geleneksel piñatalar, kalıp parçalandığında, kesildiğinde veya yok edildiğinde ortaya çıkan ikramlar ve hazinelerle doludur. Ancak bu durumda, geçiş yapmak için hiçbir neden yoktur. Hediye havada duyulabilir: sanatçının kalbinin atan, gelgit ritminin kaydedilmiş sesi, zayıf ama sabit.
Pepon Osorio: Atan kalbim/Mi corazón laiente
New Museum, 235 Bowery, Aşağı Manhattan, 17 Eylül’e kadar kapalı yenimuseum.org.