“Fotoğraf yok!” Madrid’deki Reina Sofia Müzesi’ndeki korumalar, Picasso’nun 1937’deki savaş karşıtı başyapıtı “Guernica”nın fotoğrafını çekmeye çalışan ziyaretçilerden uzun bir süre uzak durdu. Ancak çarşamba günü bir çift selfie çekerken başka bir kadın da utangaç bir şekilde telefon kamerasına gülümseyerek saçını düzelttiğinde, gardiyanlar rahatladı ve bağırmak yerine sesli rehberlerle ilgili ipuçları verdi.
Müze bu ay, Instagram çağına gecikmeli olarak giren “Guernica”nın fotoğraflarına yönelik uzun süredir devam eden yasağını kaldırdı. 25 metrelik yağlıboya tablonun zarar görebileceği endişesi nedeniyle 205.10 numaralı odada flaş ünitesi, tripod ve selfie çubuğunun kullanılması yasak olmaya devam ediyor.
Reina Sofia sözcüsü bir e-postada şöyle yazdı: “‘Guernica’nın fotoğraflarını çekme izninin amacı, tabloyu izleme deneyimini geliştirmek, onu halka daha yakın hale getirmek ve diğer müzelerde uzun süredir mümkün olan şeyleri mümkün kılmaktır.”
Sözcü, teknik ilerlemeyle ilgili olarak şunları ekledi: “Malzemelerin gelişmiş olması ve işi tehlikeye atmayacak olması, bu noktada yasağı haklı çıkarmaz.”
Çarşamba günü müzenin kapılarını açmasından on dakika sonra, yaklaşık bir düzine kişilik bir kalabalık “Guernica”nın önünde toplandı. Birçoğu farklı bir bakış açısına geçmeden önce tablonun yakınında durdu.
Hollanda’nın Rotterdam kentinden gelen Ronny de Jong, 1937’de Paris’teki Dünya Fuarı’nda görenleri rahatsız eden, İspanya İç Savaşı’nın dehşetini tasvir eden siyah-beyaz Kübist tabloyu incelemek için yaklaşık 45 dakika harcadı. .
De Jong, müze ziyaretlerini fotoğraflar aracılığıyla sevgiyle hatırladığını ve İspanya’nın 20. yüzyıl öncesi en önemli sanat eserlerinin çoğuna ev sahipliği yapan yakındaki Prado Müzesi’nde fotoğraf kullanımının tamamen yasaklanmasından biraz rahatsız olduğunu söyledi.
“Gizlice birkaç fotoğraf çektim ve kimse yaralanmadı” dedi.
Bir diğer ziyaretçi, İtalya’nın Rimini kentinden Flavia Morelli, Reina Sofia’nın yakın zamanda “Guernica” fotoğraflarına izin verme kararını övdü. “Bunun farklı kültür ve sanatlardan insanlar arasında daha güçlü bir bağ kurmanın bir yolu olduğunu düşünüyorum” dedi.
Reina Sofia, belirli bir tablonun fotoğraflanması yasağının kökenini açıklamadı, ancak müzeler, halkla alakalı kalmaya çalışırken sanat eserlerini en iyi şekilde nasıl koruyabilecekleri ve kaynakları yönetebilecekleri sorusuyla uzun süredir mücadele ediyor. Örneğin, İtalya’daki Sistine Şapeli’nde ziyaretçilerin fotoğraf çekmesine izin verilmiyor ve müzelerdeki bazı özel sergiler, telif hakkı veya kiralama nedeniyle fotoğraf ve film çekmeyi yasaklıyor.
“Katılımcı Müze” kitabının yazarı Nina Simon, müzelerin fotoğrafları yasaklamasının bir nedeninin, insanların resimleri çevrimiçi olarak görmeleri durumunda şahsen gelmeyecekleri korkusu olduğunu söyledi. Bu endişenin azaldığını ancak eserlerin dikkati dağılmış ziyaretçiler tarafından zarar görebileceğine ve fotoğraflarının müze tasarımını temelden değiştirebileceğine dair gerçek korkuların hâlâ bulunduğunu söyledi.
Simon, “Müzenin mükemmel Instagram hayatınızın arka planı haline geleceğine ya da müzenin harika Instagram anları yaratacak şekilde sergilerin tasarımını değiştireceğine dair bir endişe var, ki bu da bazı yönlerden ucuzlama olarak görülüyor.” dedi. “
Reina Sofia’nın ziyaretçileri, ses korumalarının yanı sıra geleneksel olarak “Guernica”dan sanat eserinin tüm uzunluğu boyunca uzanan uzun bir bölmeyle ayrılıyor.
Ancak Picasso’nun, İspanya’da General Francisco Franco iktidardayken onlarca yıl boyunca New York’taki Modern Sanat Müzesi’ne ödünç verdiği tablo her zaman bu kadar kısıtlı değildi. 1974’te MoMA’da sergilendiğinde, sanatçı ve daha sonra başarılı bir sanat simsarı olan Tony Shafrazi, tuval üzerine kırmızı, ayak yüksekliğinde harflerle sprey boyayla “Kill Lies All” yazdı.
Kalın vernik tabakası nedeniyle kalıcı bir hasar görmeyen tablo, 1981 yılında İspanya’ya iade edildi.
Müze deneyimlerine odaklanan bir şirket olan Brilliant Idea Studio’nun yöneticisi Seema Rao, müzelerin “Guernica” gibi eserleri görmek için dünyanın dört bir yanından gelen ziyaretçilerin taleplerine ayak uydurmayı öğrenmesi gerektiğini söyledi. “Eğer ona tutunamıyorsanız, bunun bir önemi yok, hiçbir değeri varmış gibi gelmiyor” dedi.
Rao, “Müzeler aslında dinozorlara dönüşüyor” diye devam etti. “Çağın çok gerisindesin. Toplumun bir parçası olabilmek için bu politikaları güncellemeleri gerekiyor.”
Çarşamba günü Reina Sofia’yı ziyaret eden Los Angeleslı Richard Rottman, birisinin omzuna dokunmasından kısa bir süre sonra “Guernica”yı önemli bir Picasso olarak adlandırdı.
“Fotoğrafının önüne geçtim” dedi gülerek.
Müze bu ay, Instagram çağına gecikmeli olarak giren “Guernica”nın fotoğraflarına yönelik uzun süredir devam eden yasağını kaldırdı. 25 metrelik yağlıboya tablonun zarar görebileceği endişesi nedeniyle 205.10 numaralı odada flaş ünitesi, tripod ve selfie çubuğunun kullanılması yasak olmaya devam ediyor.
Reina Sofia sözcüsü bir e-postada şöyle yazdı: “‘Guernica’nın fotoğraflarını çekme izninin amacı, tabloyu izleme deneyimini geliştirmek, onu halka daha yakın hale getirmek ve diğer müzelerde uzun süredir mümkün olan şeyleri mümkün kılmaktır.”
Sözcü, teknik ilerlemeyle ilgili olarak şunları ekledi: “Malzemelerin gelişmiş olması ve işi tehlikeye atmayacak olması, bu noktada yasağı haklı çıkarmaz.”
Çarşamba günü müzenin kapılarını açmasından on dakika sonra, yaklaşık bir düzine kişilik bir kalabalık “Guernica”nın önünde toplandı. Birçoğu farklı bir bakış açısına geçmeden önce tablonun yakınında durdu.
Hollanda’nın Rotterdam kentinden gelen Ronny de Jong, 1937’de Paris’teki Dünya Fuarı’nda görenleri rahatsız eden, İspanya İç Savaşı’nın dehşetini tasvir eden siyah-beyaz Kübist tabloyu incelemek için yaklaşık 45 dakika harcadı. .
De Jong, müze ziyaretlerini fotoğraflar aracılığıyla sevgiyle hatırladığını ve İspanya’nın 20. yüzyıl öncesi en önemli sanat eserlerinin çoğuna ev sahipliği yapan yakındaki Prado Müzesi’nde fotoğraf kullanımının tamamen yasaklanmasından biraz rahatsız olduğunu söyledi.
“Gizlice birkaç fotoğraf çektim ve kimse yaralanmadı” dedi.
Bir diğer ziyaretçi, İtalya’nın Rimini kentinden Flavia Morelli, Reina Sofia’nın yakın zamanda “Guernica” fotoğraflarına izin verme kararını övdü. “Bunun farklı kültür ve sanatlardan insanlar arasında daha güçlü bir bağ kurmanın bir yolu olduğunu düşünüyorum” dedi.
Reina Sofia, belirli bir tablonun fotoğraflanması yasağının kökenini açıklamadı, ancak müzeler, halkla alakalı kalmaya çalışırken sanat eserlerini en iyi şekilde nasıl koruyabilecekleri ve kaynakları yönetebilecekleri sorusuyla uzun süredir mücadele ediyor. Örneğin, İtalya’daki Sistine Şapeli’nde ziyaretçilerin fotoğraf çekmesine izin verilmiyor ve müzelerdeki bazı özel sergiler, telif hakkı veya kiralama nedeniyle fotoğraf ve film çekmeyi yasaklıyor.
“Katılımcı Müze” kitabının yazarı Nina Simon, müzelerin fotoğrafları yasaklamasının bir nedeninin, insanların resimleri çevrimiçi olarak görmeleri durumunda şahsen gelmeyecekleri korkusu olduğunu söyledi. Bu endişenin azaldığını ancak eserlerin dikkati dağılmış ziyaretçiler tarafından zarar görebileceğine ve fotoğraflarının müze tasarımını temelden değiştirebileceğine dair gerçek korkuların hâlâ bulunduğunu söyledi.
Simon, “Müzenin mükemmel Instagram hayatınızın arka planı haline geleceğine ya da müzenin harika Instagram anları yaratacak şekilde sergilerin tasarımını değiştireceğine dair bir endişe var, ki bu da bazı yönlerden ucuzlama olarak görülüyor.” dedi. “
Reina Sofia’nın ziyaretçileri, ses korumalarının yanı sıra geleneksel olarak “Guernica”dan sanat eserinin tüm uzunluğu boyunca uzanan uzun bir bölmeyle ayrılıyor.
Ancak Picasso’nun, İspanya’da General Francisco Franco iktidardayken onlarca yıl boyunca New York’taki Modern Sanat Müzesi’ne ödünç verdiği tablo her zaman bu kadar kısıtlı değildi. 1974’te MoMA’da sergilendiğinde, sanatçı ve daha sonra başarılı bir sanat simsarı olan Tony Shafrazi, tuval üzerine kırmızı, ayak yüksekliğinde harflerle sprey boyayla “Kill Lies All” yazdı.
Kalın vernik tabakası nedeniyle kalıcı bir hasar görmeyen tablo, 1981 yılında İspanya’ya iade edildi.
Müze deneyimlerine odaklanan bir şirket olan Brilliant Idea Studio’nun yöneticisi Seema Rao, müzelerin “Guernica” gibi eserleri görmek için dünyanın dört bir yanından gelen ziyaretçilerin taleplerine ayak uydurmayı öğrenmesi gerektiğini söyledi. “Eğer ona tutunamıyorsanız, bunun bir önemi yok, hiçbir değeri varmış gibi gelmiyor” dedi.
Rao, “Müzeler aslında dinozorlara dönüşüyor” diye devam etti. “Çağın çok gerisindesin. Toplumun bir parçası olabilmek için bu politikaları güncellemeleri gerekiyor.”
Çarşamba günü Reina Sofia’yı ziyaret eden Los Angeleslı Richard Rottman, birisinin omzuna dokunmasından kısa bir süre sonra “Guernica”yı önemli bir Picasso olarak adlandırdı.
“Fotoğrafının önüne geçtim” dedi gülerek.