Bu gerçekten farklı. Bunlar benim hayatımda yaşamış insanlar. Onu iyi hatırlamıyorum. Tüm bunlar olduğunda ortaokuldaydım; Dikkat etmiyordum. Ancak izlemeniz için tüm bu arşiv görüntüleri var ve okumaya başladığınız anda canlanıyor. Nixon’lar ve evlilikleri hakkında oldukça ilginç kitaplar vardı, özellikle Will Swift’in Pat and Dick: The Nixons, an Intimate Portrait of a Marriage ve Julie Nixon Eisenhower’ın Pat Nixon: The Untold Story.
Ziyarete ait her video ve fotoğrafta Pat, özenle seçilmiş modasıyla öne çıkıyor. Yardımı olan kırmızı paltoyu giyiyorum. Bir arkadaşım sayesinde Nixon ailesini yaklaşık beş yıldır tanıyan ve gezi sırasında Beyaz Saray’da özel asistan olan Frank Gannon ile röportaj yaptım. Evliliklerine ışık tutabildi – birbirleri için ne kadar çılgınlar, özellikle de kendisi için. Kendisine ve çocuklarına karşı son derece koruyucuydu.
Oyun onunla dalga geçmiyor.
Aksine, yapımcıların onlara gerçekten saygı duyduğunu düşünüyorum. Diğer bazı karakterlere, yani Henry Kissinger’a karşı o kadar da samimi olmadıkları için de şaşırdım. Alice Goodman’ın sözleri çok güzel. Özellikle Chou En-lai ve Pat Nixon için güzel ve şiirsel. Pat’in ana aryasındaki “Bu kehanet niteliğindedir” imgesi, bu ittifakın olumlu anlamda nasıl görünebileceğine dair bir vizyondur.
Onu söylemeyi ve onu canlandırmayı seviyorum – ve bu yapımda ikinci perdenin tamamını bir ejderhayla geçiriyorum, bu çok keyifli ve onun bu ittifak için olumlu vizyonunu gösteriyor. Bu sahnede çok güzel ve canlı görüntüler var ve hepsi yürekten. Bana özellikle kadınsı bir bakış açısı gibi geliyor.
Bu parçayı Adams’ın kendine özgü tarzında söylemek nasıl bir duygu?
Öğrenmesi zor çünkü her ölçüde biraz ölçü değiştiriyor ve arya oldukça yüksek bir tessituraya sahip; sürekli olarak kadronun tepesinde çok fazla oturuyor. Bu güzel bir müzik ve bunu mümkün kılan şey, rahatlamanıza ve dinlenmenize izin vermek için daha yüksek cümlelerin birkaç çubukla ayrılmasıdır. Orkestranın eşsiz kullanımına da bayılıyorum. Sadece hendeğin içine bakıp beş altı saksafon ve iki piyanonun olağanüstü bir doku oluşturduğunu görmek bana büyük zevk veriyor. İkinci perdenin doruk noktası olan Pat’in perdesi çok zevkli. Tepki vermeden edemeyeceğiniz ışıltılı bir kaliteye sahiptir.
Ziyarete ait her video ve fotoğrafta Pat, özenle seçilmiş modasıyla öne çıkıyor. Yardımı olan kırmızı paltoyu giyiyorum. Bir arkadaşım sayesinde Nixon ailesini yaklaşık beş yıldır tanıyan ve gezi sırasında Beyaz Saray’da özel asistan olan Frank Gannon ile röportaj yaptım. Evliliklerine ışık tutabildi – birbirleri için ne kadar çılgınlar, özellikle de kendisi için. Kendisine ve çocuklarına karşı son derece koruyucuydu.
Oyun onunla dalga geçmiyor.
Aksine, yapımcıların onlara gerçekten saygı duyduğunu düşünüyorum. Diğer bazı karakterlere, yani Henry Kissinger’a karşı o kadar da samimi olmadıkları için de şaşırdım. Alice Goodman’ın sözleri çok güzel. Özellikle Chou En-lai ve Pat Nixon için güzel ve şiirsel. Pat’in ana aryasındaki “Bu kehanet niteliğindedir” imgesi, bu ittifakın olumlu anlamda nasıl görünebileceğine dair bir vizyondur.
Onu söylemeyi ve onu canlandırmayı seviyorum – ve bu yapımda ikinci perdenin tamamını bir ejderhayla geçiriyorum, bu çok keyifli ve onun bu ittifak için olumlu vizyonunu gösteriyor. Bu sahnede çok güzel ve canlı görüntüler var ve hepsi yürekten. Bana özellikle kadınsı bir bakış açısı gibi geliyor.
Bu parçayı Adams’ın kendine özgü tarzında söylemek nasıl bir duygu?
Öğrenmesi zor çünkü her ölçüde biraz ölçü değiştiriyor ve arya oldukça yüksek bir tessituraya sahip; sürekli olarak kadronun tepesinde çok fazla oturuyor. Bu güzel bir müzik ve bunu mümkün kılan şey, rahatlamanıza ve dinlenmenize izin vermek için daha yüksek cümlelerin birkaç çubukla ayrılmasıdır. Orkestranın eşsiz kullanımına da bayılıyorum. Sadece hendeğin içine bakıp beş altı saksafon ve iki piyanonun olağanüstü bir doku oluşturduğunu görmek bana büyük zevk veriyor. İkinci perdenin doruk noktası olan Pat’in perdesi çok zevkli. Tepki vermeden edemeyeceğiniz ışıltılı bir kaliteye sahiptir.