Sanat fuarları mükemmel kişisel deneyimlerdir: ziyaretçilerin galeri stantlarındaki sanat eserlerine hayran kaldığı ve koleksiyonerlerin sponsorlu şampanyalar arasında sanat eserlerini aradığı bir yer. Tüm raporlara göre salgının karantina aşaması, uluslararası ticaret fuarı sektörü için bir korku senaryosuydu. 2019 yılında gerçekleşen 408 sanat fuarının çoğu 2020 yılında tamamen iptal edildi.
Bu ay Art Basel ve Basel, İsviçre ve Londra'daki Hazine Evi Fuarı kapılarını ziyaretçilere açıyor ve tablo çok daha iyimser. Geçtiğimiz yıl, dünya çapında toplam 359 ticaret fuarı düzenlendi; bu fuarlar, kabaca yılın her günü için bir tane olmak üzere düzenlendi. Art Basel ve UBS Küresel Sanat Piyasası Raporu 2024.
Ancak beklentiler bu bilançonun gösterdiği kadar parlak değil.
Rapora göre, her şeyden önce, 2019'dan bu yana, yalnızca 2023'te Masterpiece London (Treasure House'un öncüsü), Paris'teki Fotofever ve Brüksel'deki BRUNEAF dahil olmak üzere en az 85 ticaret fuarı iptal edildi. Bu zor koşullara yanıt olarak, geri kalan ticari fuarlar izleyicilerini dikkatle dinliyor, her şehirde (aynı olmak yerine) farklı görünmeye ve hissettirmeye çalışıyor ve daha genç bir müşteriye hitap edecek markalar ve butikler tanıtıyor.
Aynı zamanda, ticari fuar işi, rakiplerini satın alan iki büyük franchise şirketinin (Art Basel ve Frieze) giderek daha fazla hakimiyeti altına giriyor. Art Basel, 2022'de Paris'te yeni bir fuar açarak FIAC'ı iflasa sürükledi ve Frieze'in sahipleri geçtiğimiz Temmuz ayında New York'taki Armory Show ve Expo Chicago'yu satın alacaklarını açıklamıştı.
2021 tarihli “Sanat Fuarı Hikayesi: Bir Rollercoaster Yolculuğu” kitabının yazarı ve Financial Times'ın sanat piyasası köşe yazarı Melanie Gerlis, “En tepede kesinlikle bir konsolidasyon var” diyor.
Gerlis, pandemi sırasında karantina döneminin sona ermesinden bu yana bir iyileşme yaşandığını kabul etti. “İnsanlar dışarı çıkmadıkları ve büyük tatiller yapmadıkları için birbirlerini görmeyi özlemişlerdi ve bankada paraları vardı” dedi. “Aynı anda, aynı yerde bir araya gelmenin” gerekliliğini kaydetti.
Ancak ticaret fuarı işinin yeni gerçeklerle uğraşması gerekiyor. Yüksek fiyatlı sanat eserleri için umutsuzca rekabet eden varlıklı koleksiyonerler, yerini sanata daha az takıntılı yeni bir nesle bırakıyor. Ticari fuar yorgunluğu olarak bilinen olgu, bazı ticari fuar ziyaretçilerini uzak tutuyor. Ticaret fuarı işinin hava yolculuğuna aşırı bağımlılığı da karbon ayak izine olan ilgiyi artırıyor.
Sonuç olarak Gerlis, büyük ticaret fuarı organizatörlerinin bile “hiçbir şeyi olduğu gibi kabul edemeyeceğini” söylüyor. Fuar organizatörlerinin, bazı durumlarda stantlarını bile açmadan fuara 100.000 dolar harcayan ve etkinlikte birden fazla şehirde aynı standart çadırın her yerde yeniden yaratılmasını istemeyen galeri sahipleri tarafından “sorumlu tutulduğunu” belirtti. Dünya.
Bu yıl gerçekleşmesi muhtemel 300'ü aşkın fuarın çoğunun önümüzdeki yıl içinde kalmayacağını öngördü. Ve popüler olan bazı fuarların “küçüldüğünü” belirtti. Örnek olarak, 2012'deki galasındaki 180 galeriyle karşılaştırıldığında, Mayıs ayında açıldığında 68 katılımcıyla orijinal boyutunun yalnızca üçte biri kadar olan Frieze New York'u gösterdi.
Kurucusu ve sahibi David Zwirner'e göre, dünyanın önde gelen sanat tacirlerinden biri olan David Zwirner Gallery, satışlarının yaklaşık üçte birini sanat fuarlarından elde ediyor. Galeri son fuarlarda multimilyon dolarlık anlaşmalar gerçekleştirdi; bunların en önemlisi bu hafta Art Basel'de Joan Mitchell'in bir tablosunu 20 milyon dolara sattı.
Zwirner, “Çok fazla ticari fuar olduğuna dair bir retorik var” dedi. “Bunun doğru olduğunu düşünmüyorum.”
“Küçük fuarlar, küçük şehirler için yerel görsel sanatlar ekosisteminin önemli bir parçası” diye açıkladı. Dünyanın dört bir yanındaki şehirlerde düzenlenen daha büyük Art Basel ve Frieze fuarlarına gelince, bunların “biz büyük galeriler için çok heyecan verici” olduğunu belirtti.
Rekabet ortamı yaratıyorlar” dedi. “Basel'de bir şey satın almak istiyorsanız hızlı karar vermelisiniz. Muhtemelen başka biri de bunu isteyecektir.” Bu “karar verme enerjisinin” galerinin işi ve fuarın başarısı için iyi olduğunu ekledi.
Zwirner, fuar organizatörlerinin “iyi malzemeyle harika galerileri davet ederek müşteri tabanını, rekabet ortamını ve kaliteyi sürdürmeleri” gerektiğini söyledi. Aksi takdirde, “Eğer ticaret fuarına katılım geçmişimize bakarsanız, her türlü ticari fuarı denediğimizi ve bir daha geri dönmediğimizi göreceksiniz” dedi.
Zwirner, ticaret fuarı operasyonlarının büyük çevre kirliliğine yol açtığını reddetti.
“Biz makine üretmiyoruz” dedi. Zwirner, New York'taki ofisinin penceresinden dışarı baktığında arabaları, asfaltı ve çeliği, yani tüm ürünleri “büyük ayak izi” olarak gördüğünü söyledi. Karşılaştırıldığında, “sanat endüstrisinin çok küçük bir ayak izi var” dedi.
Zwirner, Art Basel'in genel müdürü Noah Horowitz gibi, işletmesinin karantinaların sona ermesinden bu yana toparlanmadan fayda sağladığını doğruladı. Horowitz, toparlanmayı “sapan etkisi” olarak nitelendirdi ve seyahat kısıtlamalarının ve karantinaların sona ermesinin iş dünyasına yeni bir ivme kazandırdığını söyledi.
Ancak Art Basel'in başarılarına güvenemeyeceğini belirtti. “Boş boş oturup bunun her zaman böyle olacağını varsayarak yaşayamayız” dedi. “Gelişmemiz ve her zamankinden daha fazla çalışmamız gerekiyor.”
Horowitz, genel olarak sanat piyasasında, özellikle de üst segmentte “işlerin biraz daha yavaş” olduğunu ve piyasanın yön değiştireceği “bir çeşit taşma noktası potansiyeli” bulunduğunu kabul etti. Sanat fuarlarının ve sanat piyasasındaki diğer katılımcıların “son derece dikkatli” olmaları ve müşterilerinin ihtiyaç ve isteklerine duyarlı olmaları gerektiğini ekledi.
Horowitz, Kasım 2022'deki göreve getirilmesinden bu yana Art Basel ekibini yeniden yapılandırdı ve her fuara yerel ve özel bir tat katacak şekilde bireysel fuarlar için direktörler atadı. Mayıs 2023'te Maike Cruse, Basel'deki Art Basel amiral gemisi fuarının yeni başkanı olarak atandı.
Horowitz, genç koleksiyonculara ve yeni gelenlere hitap etmek için Art Basel'in koleksiyonunu piyasaya süreceğini söyledi ilk mağazaSanatçılardan özel olarak sipariş edilen objeler, galerilerden sınırlı sayıda edisyonlar ve Art Basel'in kendi ürünleri sunulmaktadır. Art Basel ayrıca The Atlantic'in eski yayıncısı ve gelir sorumlusu Hayley Romer'ı da yeni büyüme sorumlusu olarak işe aldı. Markanın geliştirilmesinden ve dünya çapında pazarlama ve kitle etkileşim kanallarının liderliğinden sorumlu olacak.
Horowitz, “Ayak parmaklarımızın üzerinde durmalıyız derken bunu kastediyorum” dedi.
Geçen yıl sona eren ticaret fuarlarından biri Masterpiece London'du. Art Basel'in ana şirketi MCH Group, 2017 yılında fuarın çoğunluk hissesini satın aldı ancak 2020 ve 2021 yıllarında fuar gerçekleşmedi. Masterpiece 2022'de geri döndüğünde daha az stant vardı (2019'da 150'den fazla iken 127) ve MCH Ocak 2023'te açıklandı fuarın tamamen iptal edileceğini söyledi.
Masterpiece'in sona ermesinin ana nedeni, Büyük Britanya'nın Brexit olarak adlandırılan Avrupa Birliği'nden çekilmesiydi. Avrupa Birliği'ndeki galeri sahipleri için ek evrak işleri ve ilgili maliyetler o kadar önemliydi ki, bazıları galeriden uzak durdu.
Geçtiğimiz yıl, Masterpiece'in iki kurucu ortağı, daha önce Masterpiece'e ev sahipliği yapan Chelsea'deki nehir kenarındaki aynı çekici yerde Hazine Evi Fuarı'nı kurdu. Çok daha küçük bir olaydı: Masterpiece'in 2022'deki son baskısındaki 127 stantla karşılaştırıldığında 70 stant.
Neden canlanma? Serginin kurucu ortağı Thomas Woodham-Smith, yaklaşık 40 veya 50 Masterpiece sergileyicisinden oluşan bir çekirdek topluluğun kendisinden başka bir sergi istediğini ve kendisinin ve kurucu ortağının iki hafta içinde bir araya getirdiğini söyledi: “Biz gerçekten bu işin devrilmesine karar verdik.”
Woodham-Smith, “Piyasada inanılmaz bir hesaplaşmanın” yaşandığını belirterek, “10, beş hatta iki yıl önce yaptığınızı yapmaya çalışırsanız hiçbir yere varamazsınız.” dedi. insanlar çok daha az satın aldı. “Şantaj bekliyorum çünkü dünya şu anda para içinde yüzmüyor.”
Bu arada Woodham-Smith, Treasure House'un Brexit'in acısını hafifletme umuduyla ithalat ve ihracat evraklarını üstlenerek yabancı tüccarların ilgisini çektiğini söyledi. Hazine Evi'nin uluslararası, “dışa dönük” ve “taşralı değil” olmasının önemli olduğunu ekledi.
Sonuçta, Treasure House'un çok çekici olduğunu çünkü “biz sadece Londra'da düzenlenen bir fuar değiliz: biz Londra'yız ve Londra sezonunun bir parçasıyız” dedi. Bunun önemli olduğunu düşünüyoruz.”
Bu ay Art Basel ve Basel, İsviçre ve Londra'daki Hazine Evi Fuarı kapılarını ziyaretçilere açıyor ve tablo çok daha iyimser. Geçtiğimiz yıl, dünya çapında toplam 359 ticaret fuarı düzenlendi; bu fuarlar, kabaca yılın her günü için bir tane olmak üzere düzenlendi. Art Basel ve UBS Küresel Sanat Piyasası Raporu 2024.
Ancak beklentiler bu bilançonun gösterdiği kadar parlak değil.
Rapora göre, her şeyden önce, 2019'dan bu yana, yalnızca 2023'te Masterpiece London (Treasure House'un öncüsü), Paris'teki Fotofever ve Brüksel'deki BRUNEAF dahil olmak üzere en az 85 ticaret fuarı iptal edildi. Bu zor koşullara yanıt olarak, geri kalan ticari fuarlar izleyicilerini dikkatle dinliyor, her şehirde (aynı olmak yerine) farklı görünmeye ve hissettirmeye çalışıyor ve daha genç bir müşteriye hitap edecek markalar ve butikler tanıtıyor.
Aynı zamanda, ticari fuar işi, rakiplerini satın alan iki büyük franchise şirketinin (Art Basel ve Frieze) giderek daha fazla hakimiyeti altına giriyor. Art Basel, 2022'de Paris'te yeni bir fuar açarak FIAC'ı iflasa sürükledi ve Frieze'in sahipleri geçtiğimiz Temmuz ayında New York'taki Armory Show ve Expo Chicago'yu satın alacaklarını açıklamıştı.
2021 tarihli “Sanat Fuarı Hikayesi: Bir Rollercoaster Yolculuğu” kitabının yazarı ve Financial Times'ın sanat piyasası köşe yazarı Melanie Gerlis, “En tepede kesinlikle bir konsolidasyon var” diyor.
Gerlis, pandemi sırasında karantina döneminin sona ermesinden bu yana bir iyileşme yaşandığını kabul etti. “İnsanlar dışarı çıkmadıkları ve büyük tatiller yapmadıkları için birbirlerini görmeyi özlemişlerdi ve bankada paraları vardı” dedi. “Aynı anda, aynı yerde bir araya gelmenin” gerekliliğini kaydetti.
Ancak ticaret fuarı işinin yeni gerçeklerle uğraşması gerekiyor. Yüksek fiyatlı sanat eserleri için umutsuzca rekabet eden varlıklı koleksiyonerler, yerini sanata daha az takıntılı yeni bir nesle bırakıyor. Ticari fuar yorgunluğu olarak bilinen olgu, bazı ticari fuar ziyaretçilerini uzak tutuyor. Ticaret fuarı işinin hava yolculuğuna aşırı bağımlılığı da karbon ayak izine olan ilgiyi artırıyor.
Sonuç olarak Gerlis, büyük ticaret fuarı organizatörlerinin bile “hiçbir şeyi olduğu gibi kabul edemeyeceğini” söylüyor. Fuar organizatörlerinin, bazı durumlarda stantlarını bile açmadan fuara 100.000 dolar harcayan ve etkinlikte birden fazla şehirde aynı standart çadırın her yerde yeniden yaratılmasını istemeyen galeri sahipleri tarafından “sorumlu tutulduğunu” belirtti. Dünya.
Bu yıl gerçekleşmesi muhtemel 300'ü aşkın fuarın çoğunun önümüzdeki yıl içinde kalmayacağını öngördü. Ve popüler olan bazı fuarların “küçüldüğünü” belirtti. Örnek olarak, 2012'deki galasındaki 180 galeriyle karşılaştırıldığında, Mayıs ayında açıldığında 68 katılımcıyla orijinal boyutunun yalnızca üçte biri kadar olan Frieze New York'u gösterdi.
Kurucusu ve sahibi David Zwirner'e göre, dünyanın önde gelen sanat tacirlerinden biri olan David Zwirner Gallery, satışlarının yaklaşık üçte birini sanat fuarlarından elde ediyor. Galeri son fuarlarda multimilyon dolarlık anlaşmalar gerçekleştirdi; bunların en önemlisi bu hafta Art Basel'de Joan Mitchell'in bir tablosunu 20 milyon dolara sattı.
Zwirner, “Çok fazla ticari fuar olduğuna dair bir retorik var” dedi. “Bunun doğru olduğunu düşünmüyorum.”
“Küçük fuarlar, küçük şehirler için yerel görsel sanatlar ekosisteminin önemli bir parçası” diye açıkladı. Dünyanın dört bir yanındaki şehirlerde düzenlenen daha büyük Art Basel ve Frieze fuarlarına gelince, bunların “biz büyük galeriler için çok heyecan verici” olduğunu belirtti.
Rekabet ortamı yaratıyorlar” dedi. “Basel'de bir şey satın almak istiyorsanız hızlı karar vermelisiniz. Muhtemelen başka biri de bunu isteyecektir.” Bu “karar verme enerjisinin” galerinin işi ve fuarın başarısı için iyi olduğunu ekledi.
Zwirner, fuar organizatörlerinin “iyi malzemeyle harika galerileri davet ederek müşteri tabanını, rekabet ortamını ve kaliteyi sürdürmeleri” gerektiğini söyledi. Aksi takdirde, “Eğer ticaret fuarına katılım geçmişimize bakarsanız, her türlü ticari fuarı denediğimizi ve bir daha geri dönmediğimizi göreceksiniz” dedi.
Zwirner, ticaret fuarı operasyonlarının büyük çevre kirliliğine yol açtığını reddetti.
“Biz makine üretmiyoruz” dedi. Zwirner, New York'taki ofisinin penceresinden dışarı baktığında arabaları, asfaltı ve çeliği, yani tüm ürünleri “büyük ayak izi” olarak gördüğünü söyledi. Karşılaştırıldığında, “sanat endüstrisinin çok küçük bir ayak izi var” dedi.
Zwirner, Art Basel'in genel müdürü Noah Horowitz gibi, işletmesinin karantinaların sona ermesinden bu yana toparlanmadan fayda sağladığını doğruladı. Horowitz, toparlanmayı “sapan etkisi” olarak nitelendirdi ve seyahat kısıtlamalarının ve karantinaların sona ermesinin iş dünyasına yeni bir ivme kazandırdığını söyledi.
Ancak Art Basel'in başarılarına güvenemeyeceğini belirtti. “Boş boş oturup bunun her zaman böyle olacağını varsayarak yaşayamayız” dedi. “Gelişmemiz ve her zamankinden daha fazla çalışmamız gerekiyor.”
Horowitz, genel olarak sanat piyasasında, özellikle de üst segmentte “işlerin biraz daha yavaş” olduğunu ve piyasanın yön değiştireceği “bir çeşit taşma noktası potansiyeli” bulunduğunu kabul etti. Sanat fuarlarının ve sanat piyasasındaki diğer katılımcıların “son derece dikkatli” olmaları ve müşterilerinin ihtiyaç ve isteklerine duyarlı olmaları gerektiğini ekledi.
Horowitz, Kasım 2022'deki göreve getirilmesinden bu yana Art Basel ekibini yeniden yapılandırdı ve her fuara yerel ve özel bir tat katacak şekilde bireysel fuarlar için direktörler atadı. Mayıs 2023'te Maike Cruse, Basel'deki Art Basel amiral gemisi fuarının yeni başkanı olarak atandı.
Horowitz, genç koleksiyonculara ve yeni gelenlere hitap etmek için Art Basel'in koleksiyonunu piyasaya süreceğini söyledi ilk mağazaSanatçılardan özel olarak sipariş edilen objeler, galerilerden sınırlı sayıda edisyonlar ve Art Basel'in kendi ürünleri sunulmaktadır. Art Basel ayrıca The Atlantic'in eski yayıncısı ve gelir sorumlusu Hayley Romer'ı da yeni büyüme sorumlusu olarak işe aldı. Markanın geliştirilmesinden ve dünya çapında pazarlama ve kitle etkileşim kanallarının liderliğinden sorumlu olacak.
Horowitz, “Ayak parmaklarımızın üzerinde durmalıyız derken bunu kastediyorum” dedi.
Geçen yıl sona eren ticaret fuarlarından biri Masterpiece London'du. Art Basel'in ana şirketi MCH Group, 2017 yılında fuarın çoğunluk hissesini satın aldı ancak 2020 ve 2021 yıllarında fuar gerçekleşmedi. Masterpiece 2022'de geri döndüğünde daha az stant vardı (2019'da 150'den fazla iken 127) ve MCH Ocak 2023'te açıklandı fuarın tamamen iptal edileceğini söyledi.
Masterpiece'in sona ermesinin ana nedeni, Büyük Britanya'nın Brexit olarak adlandırılan Avrupa Birliği'nden çekilmesiydi. Avrupa Birliği'ndeki galeri sahipleri için ek evrak işleri ve ilgili maliyetler o kadar önemliydi ki, bazıları galeriden uzak durdu.
Geçtiğimiz yıl, Masterpiece'in iki kurucu ortağı, daha önce Masterpiece'e ev sahipliği yapan Chelsea'deki nehir kenarındaki aynı çekici yerde Hazine Evi Fuarı'nı kurdu. Çok daha küçük bir olaydı: Masterpiece'in 2022'deki son baskısındaki 127 stantla karşılaştırıldığında 70 stant.
Neden canlanma? Serginin kurucu ortağı Thomas Woodham-Smith, yaklaşık 40 veya 50 Masterpiece sergileyicisinden oluşan bir çekirdek topluluğun kendisinden başka bir sergi istediğini ve kendisinin ve kurucu ortağının iki hafta içinde bir araya getirdiğini söyledi: “Biz gerçekten bu işin devrilmesine karar verdik.”
Woodham-Smith, “Piyasada inanılmaz bir hesaplaşmanın” yaşandığını belirterek, “10, beş hatta iki yıl önce yaptığınızı yapmaya çalışırsanız hiçbir yere varamazsınız.” dedi. insanlar çok daha az satın aldı. “Şantaj bekliyorum çünkü dünya şu anda para içinde yüzmüyor.”
Bu arada Woodham-Smith, Treasure House'un Brexit'in acısını hafifletme umuduyla ithalat ve ihracat evraklarını üstlenerek yabancı tüccarların ilgisini çektiğini söyledi. Hazine Evi'nin uluslararası, “dışa dönük” ve “taşralı değil” olmasının önemli olduğunu ekledi.
Sonuçta, Treasure House'un çok çekici olduğunu çünkü “biz sadece Londra'da düzenlenen bir fuar değiliz: biz Londra'yız ve Londra sezonunun bir parçasıyız” dedi. Bunun önemli olduğunu düşünüyoruz.”