Aktris Miriam Silverman anne karnından izleyici karşısına çıktı.
1970’lerin sonlarında, Silverman’ın 35 yaşında ilk çocuğuna hamile olan annesine, yaşlı kadınlarda gebeliklerle ilgili bir televizyon programında yer alması istendi. Doğum, Good Morning America’da canlı yayınlandı ve canlı yayında küçük Miriam doğdu.
Silverman, yakın zamanda Brooklyn’deki Ditmas Park’ta güneşli bir kafede verdiği bir röportajda, “Bence bu konuda çok bariz bir şeyler var,” dedi. “‘Evet, bunun için doğdum!’ Ama şimdi dışarı çıkma partimin tadını çıkarıyorum.
45 yaşındaki Silverman, Lorraine Hansberry’nin göbeğe bakan liberalizm hakkındaki 1964 oyununun Broadway’de yeniden canlandırması olan ve aynı zamanda Oscar Isaac ve Rachel Brosnahan’ın Sidney ve Iris adlı merkez çift olarak rol aldığı “The Sign in Sidney Breastein’s Window”da rol alıyor. Oyuncu kadrosunun Hollywood performansına rağmen, Silverman’ın ilkel bir şekilde adanmış Yukarı Manhattan başhemşiresi ve Iris’in ablası Mavis’i canlandırması parlıyor ve ona Bir Oyunda En İyi Kadın Oyuncu dalında Tony Ödülü adaylığı kazandırdı.
Anne Kauffman’ın yönettiği, Best Play Revival adaylığı alan gösteri, şişkin göğüslü, sol eğilimli bohemlere – çoğu erkek – ve onların entelektüel itibar hayallerine karşı bir polemik. Hansberry’nin şekillendirilmiş bukleleri ve hoity-toity şapkasıyla ırkçı bir züppe ve Yahudi aleyhtarı olan Mavis, keskin bir tezat içinde göze çarpıyor. Sofistliği kimseyi esirgemez, ancak diğer karakterlerin etrafında dönen ikiyüzlülük olmadan, Mavis’in özgüven eksikliği daha çok özgüven gibi görünüyor.
Silverman, “Karakterin harikalığının doğası, çoğunlukla mutlu olması veya seçtiği, yarattığı ve içinde yaşamaya devam ettiği hayatta mutluluğu bulması,” dedi. “Yine de başka yollar olabileceğinin de farkında.”
Silverman, şovun Broadway yayınından önce Şubat ayında Brooklyn Academy of Music’te neredeyse tükenen performansıyla övgü topladı. Haberler tiyatro eleştirmeni Jesse Green, BAM prodüksiyonuyla ilgili bir incelemede, “içinde bulunduğu her sahneyi çaldığını” yazdı. Ve eleştirmen Laura Collins-Hughes, Broadway’deki şovla ilgili incelemesinde Mavis’i “dizideki en iyi rol ve en iyi oynanan rol” olarak nitelendirdi.
Sidney’in Mavis ile sık sık dövüştüğü Oscar Isaac, Silverman’ın performansını “bariz bir şaheser” olarak nitelendirdi. Karakteri kayıtsızlığını yeniden gözden geçirmek zorunda kaldıkça, dinamikleri yumuşamaya başlar ve ikisi aynı fikirde olur.
“Sahneye her gelişinde nefes alabildiğimi hissediyorum” dedi. “Tüm izleyiciyi büyülemelerine izin verin, ben de orada oturup izleyebilirim.”
Isaac, bir gece sahnede Silverman’ın yanında otururken yaşadığı “tamamen yabancılaşma” deneyimini hatırladı. Sanki bir gözlemci olarak orkestra koltuklarından çekilmiş gibi hissetti ve bir an repliklerini hatırlayıp hatırlamadığını merak etti.
“İzleyicilerin şanslı bir üyesi olduğumu hissediyorum” dedi. “O kadar iyi ki karakterimi bozmak zorundayım.”
Manhattan’ın Yukarı Batı Yakası’nda büyüyen Silverman çalışkan bir çocuktu ya da onun sözleriyle “sinir bozucu derecede erken gelişmişti”, hobileri ve ders dışı etkinliklerle meşguldü: Oyunculuk ve şarkı söylemenin yanı sıra (ortaokulda Grease’de Rizzo oynadı) aldı. bale, piyano çaldı ve ciddi bir futbolcu oldu.
Brown Üniversitesi’nde üniversiteye gidene ve Tom Stoppard’ın Arcadia’sında görünene kadar oyunculuk eğitimi almaya ve alabildiği tüm dersleri almaya başladı. Mezun olduktan sonra Providence, Rhode Island’da kaldı ve burada Bölgesel Tiyatro Prodüksiyonlarında Güzel Sanatlar ve Oyunculuk alanında Master derecesi aldı. Bazı haftalar gündüzleri “Annie”nin provasını yapar ve geceleri “Electra”da görünürdü. (Silverman, sahne oyunculuğunun yanı sıra Blue Bloods, The Black List, Fleishman Is in Trouble ve The Marvelous Mrs. Maisel gibi televizyon programlarında da küçük roller üstlenmiştir.)
Silverman, “Her zaman alabileceğim veya belki de alabileceğim çok farklı yollar varmış gibi hissettim,” dedi. “Ama benim için, farklı şeyler hakkında bitmeyen bir merak olan oyunculukla ilgili sevdiğim şeyle bağlantılı.”
2006’da Silverman, Clifford Odets’in Awake and Sing! Washington’daki Arena sahnesinde, “ilk 10 rol” olarak adlandırdığı ve kariyerine başlamasıyla itibar kazandı. Yapım sırasında, artık kocası olan başka bir oyuncu olan Adam Green ile çıkmaya başladı.
O zamandan beri, tehlikeleri pahasına erkekleri ciddiye almayan birçok asi kadını canlandırdı: Joe Gilford’un Finks’indeki öfkeli siyasi örgütçü; Ayad Akhtar’ın Broadway’deki “Junk”ında ihanete uğrayan eş; Will Arbery’nin “Plano” filmindeki başarılı, iğdiş edici sanatçı.
Bu karmaşıklığın vücut bulmuş hali, Silverman’ın “Brustein” ile ilgilenmesinin nedenlerinden biridir. İlk olarak 2016’da Chicago’daki Goodman Theatre’da (yine Kauffman’ın yönettiği) bir yapımda canlandırdığı Mavis’i “mükemmel rol” olarak adlandırıyor.
“Benim için herkesin hemen dahil olabileceği sevimli bir yeni oyuncuyu oynamaktan çok daha ilginç,” dedi. “Karmaşık, kurnaz ve kusurlu karakterlere giderek daha fazla ilgi duyuyorum. Ve onları sevilebilir kılmaya çalışmıyorum, sadece tüm insanlıklarıyla onların içinde olmaya çalışıyorum.”
New York’ta yayınlanan “Brustein” için Kauffman, Silverman’ı geri getirmesi gerektiğini biliyordu.
Kauffman, “Başını eğiyor, işi yapıyor ve cehennem gibi tutarlı,” dedi. “Aklını okuyacak ve sana ihtiyacın olanı ve daha fazlasını verecek. Sonunda hak ettiğini elde eden bir beygir.”
Silverman, Broadway’de haftada sekiz gösterisine ve iki çocuğunu büyütmesine ek olarak, NYU’da lisans ve lisansüstü oyunculuk öğrencilerine ders veriyor. Adının anons edildiğini duyduğunda dersten önce kocasıyla birlikte bir dizüstü bilgisayarda Tony adaylarının canlı yayınını izliyordu.
“Bir süredir başka bir gezegendeymişim gibi hissettim,” dedi adaylığı – ilki – “en heyecan verici ve lezzetli küçük ödül.” Her yönden gerçekten duygusaldı.
Kauffman, Silverman’ın performansının katmanlarından “vizyonun temel taşı” olarak bahsetti.
Kauffman, “Bu karakterin karanlığını kucaklamaktan korkmuyor” dedi. “Karakterinin bir yönünü nasıl geliştirip birleştireceğine bakıyor, onu kucaklıyor, içinde yaşıyor ve sadece eklenmiş gibi hissettirmek yerine büyümesine izin veriyor.”
Bu karanlığın bir kısmı yeni kederin ağırlığından gelir. Şubat ayında, BAM’ın ilk önizlemesinin ardından, Silverman’ın annesi zatürreden kaynaklanan komplikasyonlardan öldü.
Kalp ağrısı eziciydi, ancak gösteri ayakta kalmasına yardımcı oldu.
“Yol gösterici bir yıldızdı” dedi. “Saat beş gelirdi ve ne yapacağımı biliyormuşum gibi biraz daha hafif hissederdim. Bunu yapmayı sevdiğimi biliyordum.”
“Bu çapa ile daha fazla zamana ihtiyacım vardı,” diye ekledi.
Bugün, adaylığın geleceğini nasıl etkileyeceğinden emin değil ve yaptığı iş için minnettar olmaya devam ediyor.
“Gerçekten sadece sahnede olmak ve zengin ve harika oyunlarda oynamak istiyorum” dedi. “Bu rol bir teklif gibi geliyor.”
1970’lerin sonlarında, Silverman’ın 35 yaşında ilk çocuğuna hamile olan annesine, yaşlı kadınlarda gebeliklerle ilgili bir televizyon programında yer alması istendi. Doğum, Good Morning America’da canlı yayınlandı ve canlı yayında küçük Miriam doğdu.
Silverman, yakın zamanda Brooklyn’deki Ditmas Park’ta güneşli bir kafede verdiği bir röportajda, “Bence bu konuda çok bariz bir şeyler var,” dedi. “‘Evet, bunun için doğdum!’ Ama şimdi dışarı çıkma partimin tadını çıkarıyorum.
45 yaşındaki Silverman, Lorraine Hansberry’nin göbeğe bakan liberalizm hakkındaki 1964 oyununun Broadway’de yeniden canlandırması olan ve aynı zamanda Oscar Isaac ve Rachel Brosnahan’ın Sidney ve Iris adlı merkez çift olarak rol aldığı “The Sign in Sidney Breastein’s Window”da rol alıyor. Oyuncu kadrosunun Hollywood performansına rağmen, Silverman’ın ilkel bir şekilde adanmış Yukarı Manhattan başhemşiresi ve Iris’in ablası Mavis’i canlandırması parlıyor ve ona Bir Oyunda En İyi Kadın Oyuncu dalında Tony Ödülü adaylığı kazandırdı.
Anne Kauffman’ın yönettiği, Best Play Revival adaylığı alan gösteri, şişkin göğüslü, sol eğilimli bohemlere – çoğu erkek – ve onların entelektüel itibar hayallerine karşı bir polemik. Hansberry’nin şekillendirilmiş bukleleri ve hoity-toity şapkasıyla ırkçı bir züppe ve Yahudi aleyhtarı olan Mavis, keskin bir tezat içinde göze çarpıyor. Sofistliği kimseyi esirgemez, ancak diğer karakterlerin etrafında dönen ikiyüzlülük olmadan, Mavis’in özgüven eksikliği daha çok özgüven gibi görünüyor.
Silverman, “Karakterin harikalığının doğası, çoğunlukla mutlu olması veya seçtiği, yarattığı ve içinde yaşamaya devam ettiği hayatta mutluluğu bulması,” dedi. “Yine de başka yollar olabileceğinin de farkında.”
Silverman, şovun Broadway yayınından önce Şubat ayında Brooklyn Academy of Music’te neredeyse tükenen performansıyla övgü topladı. Haberler tiyatro eleştirmeni Jesse Green, BAM prodüksiyonuyla ilgili bir incelemede, “içinde bulunduğu her sahneyi çaldığını” yazdı. Ve eleştirmen Laura Collins-Hughes, Broadway’deki şovla ilgili incelemesinde Mavis’i “dizideki en iyi rol ve en iyi oynanan rol” olarak nitelendirdi.
Sidney’in Mavis ile sık sık dövüştüğü Oscar Isaac, Silverman’ın performansını “bariz bir şaheser” olarak nitelendirdi. Karakteri kayıtsızlığını yeniden gözden geçirmek zorunda kaldıkça, dinamikleri yumuşamaya başlar ve ikisi aynı fikirde olur.
“Sahneye her gelişinde nefes alabildiğimi hissediyorum” dedi. “Tüm izleyiciyi büyülemelerine izin verin, ben de orada oturup izleyebilirim.”
Isaac, bir gece sahnede Silverman’ın yanında otururken yaşadığı “tamamen yabancılaşma” deneyimini hatırladı. Sanki bir gözlemci olarak orkestra koltuklarından çekilmiş gibi hissetti ve bir an repliklerini hatırlayıp hatırlamadığını merak etti.
“İzleyicilerin şanslı bir üyesi olduğumu hissediyorum” dedi. “O kadar iyi ki karakterimi bozmak zorundayım.”
Manhattan’ın Yukarı Batı Yakası’nda büyüyen Silverman çalışkan bir çocuktu ya da onun sözleriyle “sinir bozucu derecede erken gelişmişti”, hobileri ve ders dışı etkinliklerle meşguldü: Oyunculuk ve şarkı söylemenin yanı sıra (ortaokulda Grease’de Rizzo oynadı) aldı. bale, piyano çaldı ve ciddi bir futbolcu oldu.
Brown Üniversitesi’nde üniversiteye gidene ve Tom Stoppard’ın Arcadia’sında görünene kadar oyunculuk eğitimi almaya ve alabildiği tüm dersleri almaya başladı. Mezun olduktan sonra Providence, Rhode Island’da kaldı ve burada Bölgesel Tiyatro Prodüksiyonlarında Güzel Sanatlar ve Oyunculuk alanında Master derecesi aldı. Bazı haftalar gündüzleri “Annie”nin provasını yapar ve geceleri “Electra”da görünürdü. (Silverman, sahne oyunculuğunun yanı sıra Blue Bloods, The Black List, Fleishman Is in Trouble ve The Marvelous Mrs. Maisel gibi televizyon programlarında da küçük roller üstlenmiştir.)
Silverman, “Her zaman alabileceğim veya belki de alabileceğim çok farklı yollar varmış gibi hissettim,” dedi. “Ama benim için, farklı şeyler hakkında bitmeyen bir merak olan oyunculukla ilgili sevdiğim şeyle bağlantılı.”
2006’da Silverman, Clifford Odets’in Awake and Sing! Washington’daki Arena sahnesinde, “ilk 10 rol” olarak adlandırdığı ve kariyerine başlamasıyla itibar kazandı. Yapım sırasında, artık kocası olan başka bir oyuncu olan Adam Green ile çıkmaya başladı.
O zamandan beri, tehlikeleri pahasına erkekleri ciddiye almayan birçok asi kadını canlandırdı: Joe Gilford’un Finks’indeki öfkeli siyasi örgütçü; Ayad Akhtar’ın Broadway’deki “Junk”ında ihanete uğrayan eş; Will Arbery’nin “Plano” filmindeki başarılı, iğdiş edici sanatçı.
Bu karmaşıklığın vücut bulmuş hali, Silverman’ın “Brustein” ile ilgilenmesinin nedenlerinden biridir. İlk olarak 2016’da Chicago’daki Goodman Theatre’da (yine Kauffman’ın yönettiği) bir yapımda canlandırdığı Mavis’i “mükemmel rol” olarak adlandırıyor.
“Benim için herkesin hemen dahil olabileceği sevimli bir yeni oyuncuyu oynamaktan çok daha ilginç,” dedi. “Karmaşık, kurnaz ve kusurlu karakterlere giderek daha fazla ilgi duyuyorum. Ve onları sevilebilir kılmaya çalışmıyorum, sadece tüm insanlıklarıyla onların içinde olmaya çalışıyorum.”
New York’ta yayınlanan “Brustein” için Kauffman, Silverman’ı geri getirmesi gerektiğini biliyordu.
Kauffman, “Başını eğiyor, işi yapıyor ve cehennem gibi tutarlı,” dedi. “Aklını okuyacak ve sana ihtiyacın olanı ve daha fazlasını verecek. Sonunda hak ettiğini elde eden bir beygir.”
Silverman, Broadway’de haftada sekiz gösterisine ve iki çocuğunu büyütmesine ek olarak, NYU’da lisans ve lisansüstü oyunculuk öğrencilerine ders veriyor. Adının anons edildiğini duyduğunda dersten önce kocasıyla birlikte bir dizüstü bilgisayarda Tony adaylarının canlı yayınını izliyordu.
“Bir süredir başka bir gezegendeymişim gibi hissettim,” dedi adaylığı – ilki – “en heyecan verici ve lezzetli küçük ödül.” Her yönden gerçekten duygusaldı.
Kauffman, Silverman’ın performansının katmanlarından “vizyonun temel taşı” olarak bahsetti.
Kauffman, “Bu karakterin karanlığını kucaklamaktan korkmuyor” dedi. “Karakterinin bir yönünü nasıl geliştirip birleştireceğine bakıyor, onu kucaklıyor, içinde yaşıyor ve sadece eklenmiş gibi hissettirmek yerine büyümesine izin veriyor.”
Bu karanlığın bir kısmı yeni kederin ağırlığından gelir. Şubat ayında, BAM’ın ilk önizlemesinin ardından, Silverman’ın annesi zatürreden kaynaklanan komplikasyonlardan öldü.
Kalp ağrısı eziciydi, ancak gösteri ayakta kalmasına yardımcı oldu.
“Yol gösterici bir yıldızdı” dedi. “Saat beş gelirdi ve ne yapacağımı biliyormuşum gibi biraz daha hafif hissederdim. Bunu yapmayı sevdiğimi biliyordum.”
“Bu çapa ile daha fazla zamana ihtiyacım vardı,” diye ekledi.
Bugün, adaylığın geleceğini nasıl etkileyeceğinden emin değil ve yaptığı iş için minnettar olmaya devam ediyor.
“Gerçekten sadece sahnede olmak ve zengin ve harika oyunlarda oynamak istiyorum” dedi. “Bu rol bir teklif gibi geliyor.”