Smithsonian’ın Washington’daki National Mall’da inşa edilecek olan Amerikan Latin Ulusal Müzesi, Amerika’nın en büyük azınlık grubunun tarihine belirgin bir varlık kazandıracak. Ancak kurum, daha tek bir temel taşı atılmadan önce bile Amerikan tarihi üzerindeki daha geniş partizan savaşlarına bulaşmış durumdaydı.
Temmuz ayında bir grup Latin Cumhuriyetçi kongre üyesi, müzeye ayrılan fonun gelecek yılın bütçesinden kaldırılması yönünde oy kullandı ve Latin Amerikalılara ilişkin görüşlerinin saldırgan ve yanlış olduğunu belirtti. Bazı muhafazakar yorumcular müzenin ön gösterim sergisini sert bir şekilde eleştirdiler ve bunu Latinleri baskıcı ABD’nin kurbanları olarak gösteren Marksist bir tasvir olarak nitelendirdiler.
Daha sonra, bu ayın başlarında Time dergisinin müze müdürünün 1960’lardaki Latin sivil haklar hareketiyle ilgili planlanan ikinci sergi üzerindeki çalışmayı sessizce durdurduğunu bildirmesiyle müzenin gidişatına ilişkin sorular yeniden su yüzüne çıktı. Bunun yerini salsa müziğiyle ilgili bir gösteri alacak; bazı müze yetkilileri bunun politik olduğunu söylüyor.
Direktör Jorge Zamanillo, kararın siyasetten kaynaklanmadığını söyledi.
“Farklı bir yöne gitmek istediğimi fark ettim” dedi ve sivil haklar sergisiyle ilgili çalışmaların kendisi Mayıs 2022’de müzeye gelmeden önce başladığını kaydetti. “Daha geniş erişime sahip” gösterileri tercih ettiğini söyledi.
Henüz inşa edilmemiş müzeyle ilgili anlaşmazlık, boyutu ve gücü giderek büyüyen ve hâlâ ezici bir çoğunlukla Demokratlara oy veren ancak son seçimlerde Cumhuriyetçi adaylara kayan bir grup olan Latinlerin siyasi kimliğine ilişkin daha geniş tartışmayı yansıtıyor.. Ve topluluk yekpare olmaktan başka bir şey değil, bu da “Amerikan Latino”dan söz edilip edilemeyeceği sorusunu gündeme getiriyor.
Stanford Üniversitesi’nden emekli bir tarihçi olan ve müzeyle ilgisi olmayan Albert Camarillo, “Latinleri bölen, siyasi ve diğer açılardan güçlü tarihi bölünmeler var” dedi.
Bay Camarillo, müzeyle ilgili tartışmaların kaçınılmaz olduğunu söyledi. “Fakat bence siyasi ortam ve son zamanlardaki ‘uyanma karşıtı’ duyarlılık, bunu hiçbirimizin tahmin edemeyeceğinin ötesinde kışkırttı” dedi.
21 müze işleten Smithsonian’da tarihin temsili her zaman yoğun bir şekilde incelendi. 1995 yılında, atom bombasının atılmasıyla ilgili planlanan bir sergi, gazi gruplarının ve Ulusal Hava ve Uzay Müzesi için planlanan serginin Japonlara fazla sempatik geldiğini düşünen diğerlerinin sert eleştirileri üzerine iptal edildi.
Müzeler, bağışçılardan, halktan ve en önemlisi önemli fon sağlayan ve aynı zamanda Alışveriş Merkezini kontrol eden Kongre’den destek almaya çalıştıkları için erken aşamalarda özellikle savunmasız durumdalar.
Smithsonian, 2020’de Kongre tarafından onaylanan Latin müzesi için Alışveriş Merkezi’nde iki olası konum belirledi. İnşaatın, yarısı federal fonlardan olmak üzere yaklaşık 800 milyon dolara mal olması bekleniyor. (Şu ana kadar 58 milyon dolar topladı.) Herhangi bir açılış tarihi açıklanmamasına rağmen Smithsonian, açılışın yaklaşık 12 yıl süreceğini tahmin ediyor.
Müze şu anda Ulusal Amerikan Tarihi Müzesi’nde 4.500 metrekarelik bir galeri işletiyor. Smithsonian’ın Latin tarihine ve kültürüne adanan ilk alanı olan galeri, Haziran 2022’de Latin tarihine kapsamlı bir genel bakış olan “¡Presente!” ile açıldı.
2025’te “Latin Gençlik Hareketleri” başlıklı sivil haklar gösterisinin bunu takip etmesi bekleniyor. Planlama Temmuz 2021’de başladı ve dahili küratörlerin yanı sıra konuk küratör olarak işe alınan iki tarihçi Johanna Fernandez ve Felipe Hinojosa’yı da içeriyordu.
Manhattan’daki Baruch Koleji’nde profesör olan ve Kara Panter Partisi’nin Porto Rikolu muadili olan Genç Lordlar hakkında ödüllü bir kitabın yazarı olan Bayan Fernandez, daha önce Bronx Müzesi’nde grup hakkında iyi karşılanan bir serginin küratörlüğüne yardımcı olmuştu. Sanat.
Teksas’taki Baylor Üniversitesi’nde profesör olan Bay Hinojosa, 1960’ların sonlarında Chicago, Los Angeles, New York ve Houston’daki Latin aktivistler tarafından kiliselerin işgal edilmesiyle ilgili yeni bir kitabın yazarıdır.
Bay Hinojosa, Latin Amerika sivil haklar hareketine ilişkin büyüyen literatürün bölgesel hikayeler anlatma eğiliminde olduğunu söyledi. “Bu, tüm hikayeleri tek çatı altında bir araya getiren türünün ilk sergisiydi” dedi.
Bayan Fernandez’in belirttiği gibi, “Bu kimsenin bilmediği bir hikaye.”
Daha önce TarihMiami Müzesi’ni yöneten arkeolog Bay Zamanillo, Mayıs 2022’de Latino Müzesi’ne kurucu direktör olarak katıldı. Bay Hinojosa, Sivil Haklar Mütevelli Heyeti ekibinin birkaç toplantısına katıldığını ancak herhangi bir endişesini dile getirmediğini söyledi.
Ağustos 2022’de The Hill, üç muhafazakar yorumcunun “¡Presente!”yi sert bir şekilde eleştirdiği ve bunu “Marksizm ders kitabının klasik ezen-ezilen gündemini” zorlamakla suçlayan bir görüş yazısı yayınladı.
Yazarlar, “Latin sergisi” diye yazdı, “Amerikan özgürlüğü vaadini seven, katkıda bulunan, bundan yararlanan ve örnekleyen İspanyol Amerikalının varlığını basitçe siliyor.”
Müzenin finansmanının kesilmesi çağrısının da yer aldığı yazı, müzede büyük endişe yarattı.
Northwestern Üniversitesi’nden tarihçi ve “Hispanik Cumhuriyetçi: Nixon’dan Trump’a Amerikan Siyasi Kimliğinin Şekillendirilmesi” kitabının yazarı Geraldo Cadava, müze yetkililerinden toplantı talep eden e-postalar aldığını söyledi. Planlanan sivil haklar gösterisine de benzer saldırılar beklediklerini ve buna hazırlanmak istediklerini söylediler.
Zaten sivil haklar programında danışman olarak görev yapan Bay Cadava, geçtiğimiz sonbaharda müzeyi ziyaret etti ve Bay Zamanillo ve daha muhafazakar karakterler ve muhafazakar eğilimli hikayelere yer vermekle ilgilendiğini söylediği diğer kişilerle görüştü.
“Hasar kontrol moduna geçtiklerini hissettim” dedi.
Bay Cadava “¡Presente!” diye seslendi. Sergi “gerçekten harika” ama muhafazakar eleştirmenlerin haklı olduğu söylendi.
“Mevcut ve planlanan sergiler aslında liberal bir önyargıya sahipti” dedi, ancak bunu Marksizmin desteklenmesiyle eşitlemenin haksızlık olduğunu da ekledi.
“Latin tarihinin liberal ve muhafazakar versiyonları arasındaki dengenin nasıl olması gerektiğini düşünmek önemli. Bay Cadava, “Sadece sivil haklar mücadelelerini ve ayrımcılığı değil, kapitalizmi, vatanseverliği ve askerlik hizmetini vurgulayan hikayeler arasında mı?” dedi.
Planlanan sivil haklar sergisi henüz kamuoyuna duyurulmamıştı ve bu nedenle herhangi bir eleştiri almamıştı. Ancak Bayan Fernandez ve Bay Hinojosa, küratör ekibinin Marksist düşünce ve sosyalizme yapılan göndermeler konusunda dikkatli olmaları gerektiğini düşündüklerini söyledi. Ve Che Guevara’nın adının anılmasına hiçbir şekilde izin verilmedi.
Ardından, Kasım ayı sonlarında Bay Zamanillo küratör ekibine, personele ve Smithsonian liderliğine danıştıktan sonra sergi üzerindeki çalışmayı “duraklatmaya” karar verdiğini bildiren bir e-posta gönderdi. Haber’ın ele geçirdiği e-postada kararın “zor ama gerekli bir karar” olduğu belirtiliyor ancak herhangi bir açıklama yapılmıyor.
Bay Zamanillo ile küratör ekibi arasında bir hafta sonra yapılan görüntülü toplantı tartışmalıydı.
Bayan Fernandez, “Bu, bu projenin gelecekteki olası beklentileri hakkında bir konuşma veya hatta bir müzakere değildi” dedi. “Bu, projenin terk edilmesiydi.”
Bay Hinojosa, Bay Zamanillo’nun sergiyle ilgili herhangi bir spesifik sorun belirtmediğini söyledi. “Etik veya tarihsel açıdan bakıldığında hiçbir şey gibi görünmüyordu” dedi. “Hepsi politikaydı”
Bay Zamanillo’nun onlara “bir sivil haklar sergisinin ihtiyacımız olan parayı getirmeyeceğini” söylediğini söyledi.
Bu hafta verdiği bir röportajda Bay Zamanillo, serginin iptal edilmek yerine “durdurulduğunu” ve araştırma bulgularının daha sonra Ulusal Amerikan Tarihi Müzesi’ndeki başka bir galeride kullanılabileceğini vurguladı.
Bağış toplamanın endişelerinden biri olduğunu itiraf ediyor. Ancak serginin içeriğine özel bir itirazı olmadığını ve bu konuda herhangi bir şikayet almadığını söyledi.
Belirli konu ve rakamlardan uzak durulması yönünde herhangi bir talimat verilmediğini söyledi. Ancak müzenin tüm perspektifleri içermesi önemliydi.
Müzeyi kuran mevzuatta “açıkça dengeli bir sunum yapmam ve hikayenin tüm yönlerini ele almam gerektiğini söylüyor” dedi.
Aynı zamanda mevcut “¡Presente!” sergisine yönelik eleştiriler de devam etti. Temmuz ayında, Florida Cumhuriyetçisi ve Temsilciler Meclisi Bütçe Komitesi’nin üst düzey üyesi Temsilci Mario Diaz-Balart, müzenin Latinleri tasvir etmesini “kusurlu ve dengesiz” olarak nitelendirerek, bir sonraki federal bütçede müzenin finansmanını engelleyeceğini duyurdu.
İki hafta sonra, kendisi ve aralarında diğer Cumhuriyetçi Latin kongre üyelerinin de bulunduğu bir grup, Bay Zamanillo ve Smithsonian’ın sekreteri Lonnie Bunch ile yaptıkları toplantının ardından muhalefetlerini geri çekti. Temsilciler Diaz-Balart ve Teksaslı Cumhuriyetçi Tony Gonzales tarafından yapılan açıklamada, grubun “içerik ve yönetimin gözden geçirilmesinde prosedür değişikliklerinin yapılmış olmasından” memnun olduğu belirtildi.
Açıklamada, “Hispanikler kurban ya da hain değildir” denildi. “Bunun yerine, onlar Amerikan toplumumuzun omurgasını oluşturuyorlar ve Smithsonian liderliği artık bunu anlıyor.”
Temmuz ayının sonlarında müze, 1992’de Küba’dan ayrılan iki mültecinin kullandığı köpük sal etiketi de dahil olmak üzere iki metni “¡Presente!” olarak değiştirdi. Etiket artık onları “Küba’nın diktatörlüğünden ve siyasi baskısından” kaçan bir göçün parçası olarak tanımlıyor. ve ekonomik kriz” ve “Fidel Castro liderliğindeki 1959 Küba devriminin tetiklediği devam eden göçün bir parçası.” Orijinal etikette Castro’dan veya siyasi baskıdan bahsedilmiyordu.
Bay Zamanillo, “Bunun en başından beri yapılması gerektiği açıktı” dedi. “Bu gerçek bir düzeltmedir.”
Ancak Bay Zamanillo, Temsilciler Diaz-Balart ve Gonzales’in söylediklerinin aksine, müzenin içerikle ilgili daha geniş prosedürlerinde herhangi bir değişiklik yapılmadığını söyledi.
“Sanırım yeni bir yönetmen olduğum ve sal etiketinde değişiklik yaptığımız için mutlu oldular” dedi. “Öyleydi.”
Temsilci Diaz-Balart’ın sözcüsü yorum yapmak için kendisine ulaşılamadığını söyledi.
Müzenin tartışmayı ele alış biçimi bilimsel danışma kurulu üyelerini dehşete düşürdü. Irvine’deki California Üniversitesi’nden profesör ve Amerikan Tarih Derneği’nin eski başkanı Vicki Ruiz, sivil hakları durdurma kararının, küratörlerin topluluk üyeleri tarafından inşa edilen iyi niyeti ve güveni israf etme riski taşıdığını söyledi. .
Bayan Ruiz, “Genellikle malzeme bağışlayan bilim adamlarıyla konuşmayan insanlarımız vardı” dedi.
Stanford tarihçisi Bay Camarillo, bu bölümün büyük olasılıkla müze için yapılan son savaş olmadığını söyledi.
“Sanırım tahmin, sınırları daha da zorlamak isteyenlerin her iki tarafta da gerçek tavizler vermek zorunda kalacağı yönünde” dedi. “Ayrımcılık yönlerini ele almayan bir müze olamaz. Peki bunu tehlike işaretlerine yol açmayacak şekilde nasıl sunarsınız?”
Temmuz ayında bir grup Latin Cumhuriyetçi kongre üyesi, müzeye ayrılan fonun gelecek yılın bütçesinden kaldırılması yönünde oy kullandı ve Latin Amerikalılara ilişkin görüşlerinin saldırgan ve yanlış olduğunu belirtti. Bazı muhafazakar yorumcular müzenin ön gösterim sergisini sert bir şekilde eleştirdiler ve bunu Latinleri baskıcı ABD’nin kurbanları olarak gösteren Marksist bir tasvir olarak nitelendirdiler.
Daha sonra, bu ayın başlarında Time dergisinin müze müdürünün 1960’lardaki Latin sivil haklar hareketiyle ilgili planlanan ikinci sergi üzerindeki çalışmayı sessizce durdurduğunu bildirmesiyle müzenin gidişatına ilişkin sorular yeniden su yüzüne çıktı. Bunun yerini salsa müziğiyle ilgili bir gösteri alacak; bazı müze yetkilileri bunun politik olduğunu söylüyor.
Direktör Jorge Zamanillo, kararın siyasetten kaynaklanmadığını söyledi.
“Farklı bir yöne gitmek istediğimi fark ettim” dedi ve sivil haklar sergisiyle ilgili çalışmaların kendisi Mayıs 2022’de müzeye gelmeden önce başladığını kaydetti. “Daha geniş erişime sahip” gösterileri tercih ettiğini söyledi.
Henüz inşa edilmemiş müzeyle ilgili anlaşmazlık, boyutu ve gücü giderek büyüyen ve hâlâ ezici bir çoğunlukla Demokratlara oy veren ancak son seçimlerde Cumhuriyetçi adaylara kayan bir grup olan Latinlerin siyasi kimliğine ilişkin daha geniş tartışmayı yansıtıyor.. Ve topluluk yekpare olmaktan başka bir şey değil, bu da “Amerikan Latino”dan söz edilip edilemeyeceği sorusunu gündeme getiriyor.
Stanford Üniversitesi’nden emekli bir tarihçi olan ve müzeyle ilgisi olmayan Albert Camarillo, “Latinleri bölen, siyasi ve diğer açılardan güçlü tarihi bölünmeler var” dedi.
Bay Camarillo, müzeyle ilgili tartışmaların kaçınılmaz olduğunu söyledi. “Fakat bence siyasi ortam ve son zamanlardaki ‘uyanma karşıtı’ duyarlılık, bunu hiçbirimizin tahmin edemeyeceğinin ötesinde kışkırttı” dedi.
21 müze işleten Smithsonian’da tarihin temsili her zaman yoğun bir şekilde incelendi. 1995 yılında, atom bombasının atılmasıyla ilgili planlanan bir sergi, gazi gruplarının ve Ulusal Hava ve Uzay Müzesi için planlanan serginin Japonlara fazla sempatik geldiğini düşünen diğerlerinin sert eleştirileri üzerine iptal edildi.
Müzeler, bağışçılardan, halktan ve en önemlisi önemli fon sağlayan ve aynı zamanda Alışveriş Merkezini kontrol eden Kongre’den destek almaya çalıştıkları için erken aşamalarda özellikle savunmasız durumdalar.
Smithsonian, 2020’de Kongre tarafından onaylanan Latin müzesi için Alışveriş Merkezi’nde iki olası konum belirledi. İnşaatın, yarısı federal fonlardan olmak üzere yaklaşık 800 milyon dolara mal olması bekleniyor. (Şu ana kadar 58 milyon dolar topladı.) Herhangi bir açılış tarihi açıklanmamasına rağmen Smithsonian, açılışın yaklaşık 12 yıl süreceğini tahmin ediyor.
Müze şu anda Ulusal Amerikan Tarihi Müzesi’nde 4.500 metrekarelik bir galeri işletiyor. Smithsonian’ın Latin tarihine ve kültürüne adanan ilk alanı olan galeri, Haziran 2022’de Latin tarihine kapsamlı bir genel bakış olan “¡Presente!” ile açıldı.
2025’te “Latin Gençlik Hareketleri” başlıklı sivil haklar gösterisinin bunu takip etmesi bekleniyor. Planlama Temmuz 2021’de başladı ve dahili küratörlerin yanı sıra konuk küratör olarak işe alınan iki tarihçi Johanna Fernandez ve Felipe Hinojosa’yı da içeriyordu.
Manhattan’daki Baruch Koleji’nde profesör olan ve Kara Panter Partisi’nin Porto Rikolu muadili olan Genç Lordlar hakkında ödüllü bir kitabın yazarı olan Bayan Fernandez, daha önce Bronx Müzesi’nde grup hakkında iyi karşılanan bir serginin küratörlüğüne yardımcı olmuştu. Sanat.
Teksas’taki Baylor Üniversitesi’nde profesör olan Bay Hinojosa, 1960’ların sonlarında Chicago, Los Angeles, New York ve Houston’daki Latin aktivistler tarafından kiliselerin işgal edilmesiyle ilgili yeni bir kitabın yazarıdır.
Bay Hinojosa, Latin Amerika sivil haklar hareketine ilişkin büyüyen literatürün bölgesel hikayeler anlatma eğiliminde olduğunu söyledi. “Bu, tüm hikayeleri tek çatı altında bir araya getiren türünün ilk sergisiydi” dedi.
Bayan Fernandez’in belirttiği gibi, “Bu kimsenin bilmediği bir hikaye.”
Daha önce TarihMiami Müzesi’ni yöneten arkeolog Bay Zamanillo, Mayıs 2022’de Latino Müzesi’ne kurucu direktör olarak katıldı. Bay Hinojosa, Sivil Haklar Mütevelli Heyeti ekibinin birkaç toplantısına katıldığını ancak herhangi bir endişesini dile getirmediğini söyledi.
Ağustos 2022’de The Hill, üç muhafazakar yorumcunun “¡Presente!”yi sert bir şekilde eleştirdiği ve bunu “Marksizm ders kitabının klasik ezen-ezilen gündemini” zorlamakla suçlayan bir görüş yazısı yayınladı.
Yazarlar, “Latin sergisi” diye yazdı, “Amerikan özgürlüğü vaadini seven, katkıda bulunan, bundan yararlanan ve örnekleyen İspanyol Amerikalının varlığını basitçe siliyor.”
Müzenin finansmanının kesilmesi çağrısının da yer aldığı yazı, müzede büyük endişe yarattı.
Northwestern Üniversitesi’nden tarihçi ve “Hispanik Cumhuriyetçi: Nixon’dan Trump’a Amerikan Siyasi Kimliğinin Şekillendirilmesi” kitabının yazarı Geraldo Cadava, müze yetkililerinden toplantı talep eden e-postalar aldığını söyledi. Planlanan sivil haklar gösterisine de benzer saldırılar beklediklerini ve buna hazırlanmak istediklerini söylediler.
Zaten sivil haklar programında danışman olarak görev yapan Bay Cadava, geçtiğimiz sonbaharda müzeyi ziyaret etti ve Bay Zamanillo ve daha muhafazakar karakterler ve muhafazakar eğilimli hikayelere yer vermekle ilgilendiğini söylediği diğer kişilerle görüştü.
“Hasar kontrol moduna geçtiklerini hissettim” dedi.
Bay Cadava “¡Presente!” diye seslendi. Sergi “gerçekten harika” ama muhafazakar eleştirmenlerin haklı olduğu söylendi.
“Mevcut ve planlanan sergiler aslında liberal bir önyargıya sahipti” dedi, ancak bunu Marksizmin desteklenmesiyle eşitlemenin haksızlık olduğunu da ekledi.
“Latin tarihinin liberal ve muhafazakar versiyonları arasındaki dengenin nasıl olması gerektiğini düşünmek önemli. Bay Cadava, “Sadece sivil haklar mücadelelerini ve ayrımcılığı değil, kapitalizmi, vatanseverliği ve askerlik hizmetini vurgulayan hikayeler arasında mı?” dedi.
Planlanan sivil haklar sergisi henüz kamuoyuna duyurulmamıştı ve bu nedenle herhangi bir eleştiri almamıştı. Ancak Bayan Fernandez ve Bay Hinojosa, küratör ekibinin Marksist düşünce ve sosyalizme yapılan göndermeler konusunda dikkatli olmaları gerektiğini düşündüklerini söyledi. Ve Che Guevara’nın adının anılmasına hiçbir şekilde izin verilmedi.
Ardından, Kasım ayı sonlarında Bay Zamanillo küratör ekibine, personele ve Smithsonian liderliğine danıştıktan sonra sergi üzerindeki çalışmayı “duraklatmaya” karar verdiğini bildiren bir e-posta gönderdi. Haber’ın ele geçirdiği e-postada kararın “zor ama gerekli bir karar” olduğu belirtiliyor ancak herhangi bir açıklama yapılmıyor.
Bay Zamanillo ile küratör ekibi arasında bir hafta sonra yapılan görüntülü toplantı tartışmalıydı.
Bayan Fernandez, “Bu, bu projenin gelecekteki olası beklentileri hakkında bir konuşma veya hatta bir müzakere değildi” dedi. “Bu, projenin terk edilmesiydi.”
Bay Hinojosa, Bay Zamanillo’nun sergiyle ilgili herhangi bir spesifik sorun belirtmediğini söyledi. “Etik veya tarihsel açıdan bakıldığında hiçbir şey gibi görünmüyordu” dedi. “Hepsi politikaydı”
Bay Zamanillo’nun onlara “bir sivil haklar sergisinin ihtiyacımız olan parayı getirmeyeceğini” söylediğini söyledi.
Bu hafta verdiği bir röportajda Bay Zamanillo, serginin iptal edilmek yerine “durdurulduğunu” ve araştırma bulgularının daha sonra Ulusal Amerikan Tarihi Müzesi’ndeki başka bir galeride kullanılabileceğini vurguladı.
Bağış toplamanın endişelerinden biri olduğunu itiraf ediyor. Ancak serginin içeriğine özel bir itirazı olmadığını ve bu konuda herhangi bir şikayet almadığını söyledi.
Belirli konu ve rakamlardan uzak durulması yönünde herhangi bir talimat verilmediğini söyledi. Ancak müzenin tüm perspektifleri içermesi önemliydi.
Müzeyi kuran mevzuatta “açıkça dengeli bir sunum yapmam ve hikayenin tüm yönlerini ele almam gerektiğini söylüyor” dedi.
Aynı zamanda mevcut “¡Presente!” sergisine yönelik eleştiriler de devam etti. Temmuz ayında, Florida Cumhuriyetçisi ve Temsilciler Meclisi Bütçe Komitesi’nin üst düzey üyesi Temsilci Mario Diaz-Balart, müzenin Latinleri tasvir etmesini “kusurlu ve dengesiz” olarak nitelendirerek, bir sonraki federal bütçede müzenin finansmanını engelleyeceğini duyurdu.
İki hafta sonra, kendisi ve aralarında diğer Cumhuriyetçi Latin kongre üyelerinin de bulunduğu bir grup, Bay Zamanillo ve Smithsonian’ın sekreteri Lonnie Bunch ile yaptıkları toplantının ardından muhalefetlerini geri çekti. Temsilciler Diaz-Balart ve Teksaslı Cumhuriyetçi Tony Gonzales tarafından yapılan açıklamada, grubun “içerik ve yönetimin gözden geçirilmesinde prosedür değişikliklerinin yapılmış olmasından” memnun olduğu belirtildi.
Açıklamada, “Hispanikler kurban ya da hain değildir” denildi. “Bunun yerine, onlar Amerikan toplumumuzun omurgasını oluşturuyorlar ve Smithsonian liderliği artık bunu anlıyor.”
Temmuz ayının sonlarında müze, 1992’de Küba’dan ayrılan iki mültecinin kullandığı köpük sal etiketi de dahil olmak üzere iki metni “¡Presente!” olarak değiştirdi. Etiket artık onları “Küba’nın diktatörlüğünden ve siyasi baskısından” kaçan bir göçün parçası olarak tanımlıyor. ve ekonomik kriz” ve “Fidel Castro liderliğindeki 1959 Küba devriminin tetiklediği devam eden göçün bir parçası.” Orijinal etikette Castro’dan veya siyasi baskıdan bahsedilmiyordu.
Bay Zamanillo, “Bunun en başından beri yapılması gerektiği açıktı” dedi. “Bu gerçek bir düzeltmedir.”
Ancak Bay Zamanillo, Temsilciler Diaz-Balart ve Gonzales’in söylediklerinin aksine, müzenin içerikle ilgili daha geniş prosedürlerinde herhangi bir değişiklik yapılmadığını söyledi.
“Sanırım yeni bir yönetmen olduğum ve sal etiketinde değişiklik yaptığımız için mutlu oldular” dedi. “Öyleydi.”
Temsilci Diaz-Balart’ın sözcüsü yorum yapmak için kendisine ulaşılamadığını söyledi.
Müzenin tartışmayı ele alış biçimi bilimsel danışma kurulu üyelerini dehşete düşürdü. Irvine’deki California Üniversitesi’nden profesör ve Amerikan Tarih Derneği’nin eski başkanı Vicki Ruiz, sivil hakları durdurma kararının, küratörlerin topluluk üyeleri tarafından inşa edilen iyi niyeti ve güveni israf etme riski taşıdığını söyledi. .
Bayan Ruiz, “Genellikle malzeme bağışlayan bilim adamlarıyla konuşmayan insanlarımız vardı” dedi.
Stanford tarihçisi Bay Camarillo, bu bölümün büyük olasılıkla müze için yapılan son savaş olmadığını söyledi.
“Sanırım tahmin, sınırları daha da zorlamak isteyenlerin her iki tarafta da gerçek tavizler vermek zorunda kalacağı yönünde” dedi. “Ayrımcılık yönlerini ele almayan bir müze olamaz. Peki bunu tehlike işaretlerine yol açmayacak şekilde nasıl sunarsınız?”