COVID’in çok güçlü bir virüs olduğunu nasıl anlayamazsınız? Dünya nüfusunu bulaşmadan korumak için nasıl davranmamız gerektiğini anlamıyorsak, geçmişin salgın hastalıkları ve pandemileri ne işe yarar? Enfeksiyonları durdurmak için doğru, gerekli, yeterli önlemleri alma görevi olanlara deneyimin pek bir şey öğretmediği izlenimine sahibim.
Fazla uzağa gitmeden, geçen yıl kısıtlamaların gevşetilmesinin ve enfeksiyonların önlenmesine yönelik tedbirlerin hemen ardından, ülkenin yeniden sosyal hayata açılmasına karar verildiği andan itibaren yaşananlara bir göz atmak yeterli olacaktır. , virüs tekrar patladı, benzeri görülmemiş bir şiddetle saldırdı ve on binlerce ölüme neden oldu. Çünkü virüs acımasız bir katildir.
Şimdi, aşılananların sayısındaki artışa rağmen, bir yıl önceki senaryonun aynısı tekrar ediyor: Pandeminin kısıtlayıcı, kontrol ve sınırlama önlemlerindeki azalma, enfekte olanlarda artışa karşılık geliyor. Ve ölülerden. Ve bazı ülkelerdeki rakamlar gerçekten endişe verici hale geliyor. Dünya Sağlık Örgütü’nün yaydığı alarm çığlığının her şeyden önce dünyanın en bulaşıcı bölgesi olarak tanımlanan Avrupa’yı ilgilendirmesi tesadüf değil. Yine ezici bir dördüncü dalga ile.
Almanya’dan, İngiltere’den, Rusya’dan, Hollanda’dan her gün gelen haberler bizi endişelendirmeli. İtalya’daki durum daha iyi olsa bile (ancak geçen ay enfeksiyonlar yüzde 55 arttı), pandeminin iyileşmesinin her zaman köşede olduğunu kesin olarak anlamalıyız. Son katliamların esas olarak aşı olmak istemeyen veya yapamayanları etkilediği doğrudur (aslında Alman Sağlık Bakanı “aşılanmamış bir salgından” söz etmiştir), ancak virüsün gücünü geri kazanması çok az zaman alır: aşılardaki yavaşlama, ortadan kaybolma sosyal sınırlama önlemleri, maske kullanılmaması Pandemi lehine oynuyor. Aslında, şu anda en çok etkilenen ülkeler korkunç hatalar yaptıklarını fark ettiler ve son zamanlardaki uğursuz ve yıkıcı “herkese bedava” politikasından geri adım atıyorlar.
Çığ ölüm haberleri yeniden gündeme geliyor ve siyasi ve sağlık yetkililerini mazoşist ve tehlikeli bir yol izleyenlerin çığlıklarını duymaktan kaçınarak daha kararlı olmaya zorluyor: çünkü bu virüs karşısında aşı yaptırmamak intihara meyilli bir tercih haline geliyor. . Ancak sadece aşılamayanlar arasında destek almayı düşünenlerin protestolarını da takip etmemeliyiz. Çünkü bu özgür seçim zamanı değil, bireysel ve kolektif sorumluluk zamanıdır. Bazı yorumcuların uzlaşma arayışında olduğu ve bazı alt düzey siyasetçilerin yaptığı gibi, bulaşma yatağı haline gelen aşısızların meydanlarında yapılan gösterilere göz yumulmamalıdır. Ve ne dediğini ve ne yaptığını bilmeyen Green Pass’a karşı bağırıp çağıran (merkezden, sağdan ve aşırı soldan) profesyonel ajit destekçileri tarafından her zaman hatırlanmalıdır.
Aşılamamız, aşılamamız ve aşılamamız (İtalya’da yedi milyondan fazla insan aşılanmamıştır), belki de hedeflenen yükümlülükler getirerek; toplu toplanma yerleri olası bulaşma kaynakları olarak izlenmeli ve gerekirse “eski” sınırlama önlemleri yeniden uygulanmalıdır. Aksi takdirde pandemiden asla kurtulamayacağız ve beraberinde getirdiği tüm feci sonuçlarla yıllarca onunla yaşamak zorunda kalacağız. Ama her şeyden önce inatçıların (ve embesillerin) Yeşil Geçiş’in öldürmediğini ama virüslerin öldürdüğünü anlamasını sağlamamız gerekiyor. Çünkü o bir katil. Serbest bırakılmaması gerektiğini.
PS. Destekleyici ya da üçüncü dozu tercih ederseniz yaptım. Belirli sonuçlar olmadan. O yüzden korkmayın ve aşı olun.
[email protected]
@pepe_guglielmo (Twitter)
Kategorilenmemiş | Bir yorum “
Fazla uzağa gitmeden, geçen yıl kısıtlamaların gevşetilmesinin ve enfeksiyonların önlenmesine yönelik tedbirlerin hemen ardından, ülkenin yeniden sosyal hayata açılmasına karar verildiği andan itibaren yaşananlara bir göz atmak yeterli olacaktır. , virüs tekrar patladı, benzeri görülmemiş bir şiddetle saldırdı ve on binlerce ölüme neden oldu. Çünkü virüs acımasız bir katildir.
Şimdi, aşılananların sayısındaki artışa rağmen, bir yıl önceki senaryonun aynısı tekrar ediyor: Pandeminin kısıtlayıcı, kontrol ve sınırlama önlemlerindeki azalma, enfekte olanlarda artışa karşılık geliyor. Ve ölülerden. Ve bazı ülkelerdeki rakamlar gerçekten endişe verici hale geliyor. Dünya Sağlık Örgütü’nün yaydığı alarm çığlığının her şeyden önce dünyanın en bulaşıcı bölgesi olarak tanımlanan Avrupa’yı ilgilendirmesi tesadüf değil. Yine ezici bir dördüncü dalga ile.
Almanya’dan, İngiltere’den, Rusya’dan, Hollanda’dan her gün gelen haberler bizi endişelendirmeli. İtalya’daki durum daha iyi olsa bile (ancak geçen ay enfeksiyonlar yüzde 55 arttı), pandeminin iyileşmesinin her zaman köşede olduğunu kesin olarak anlamalıyız. Son katliamların esas olarak aşı olmak istemeyen veya yapamayanları etkilediği doğrudur (aslında Alman Sağlık Bakanı “aşılanmamış bir salgından” söz etmiştir), ancak virüsün gücünü geri kazanması çok az zaman alır: aşılardaki yavaşlama, ortadan kaybolma sosyal sınırlama önlemleri, maske kullanılmaması Pandemi lehine oynuyor. Aslında, şu anda en çok etkilenen ülkeler korkunç hatalar yaptıklarını fark ettiler ve son zamanlardaki uğursuz ve yıkıcı “herkese bedava” politikasından geri adım atıyorlar.
Çığ ölüm haberleri yeniden gündeme geliyor ve siyasi ve sağlık yetkililerini mazoşist ve tehlikeli bir yol izleyenlerin çığlıklarını duymaktan kaçınarak daha kararlı olmaya zorluyor: çünkü bu virüs karşısında aşı yaptırmamak intihara meyilli bir tercih haline geliyor. . Ancak sadece aşılamayanlar arasında destek almayı düşünenlerin protestolarını da takip etmemeliyiz. Çünkü bu özgür seçim zamanı değil, bireysel ve kolektif sorumluluk zamanıdır. Bazı yorumcuların uzlaşma arayışında olduğu ve bazı alt düzey siyasetçilerin yaptığı gibi, bulaşma yatağı haline gelen aşısızların meydanlarında yapılan gösterilere göz yumulmamalıdır. Ve ne dediğini ve ne yaptığını bilmeyen Green Pass’a karşı bağırıp çağıran (merkezden, sağdan ve aşırı soldan) profesyonel ajit destekçileri tarafından her zaman hatırlanmalıdır.
Aşılamamız, aşılamamız ve aşılamamız (İtalya’da yedi milyondan fazla insan aşılanmamıştır), belki de hedeflenen yükümlülükler getirerek; toplu toplanma yerleri olası bulaşma kaynakları olarak izlenmeli ve gerekirse “eski” sınırlama önlemleri yeniden uygulanmalıdır. Aksi takdirde pandemiden asla kurtulamayacağız ve beraberinde getirdiği tüm feci sonuçlarla yıllarca onunla yaşamak zorunda kalacağız. Ama her şeyden önce inatçıların (ve embesillerin) Yeşil Geçiş’in öldürmediğini ama virüslerin öldürdüğünü anlamasını sağlamamız gerekiyor. Çünkü o bir katil. Serbest bırakılmaması gerektiğini.
PS. Destekleyici ya da üçüncü dozu tercih ederseniz yaptım. Belirli sonuçlar olmadan. O yüzden korkmayın ve aşı olun.
[email protected]
@pepe_guglielmo (Twitter)
Kategorilenmemiş | Bir yorum “