JJ Pearce Lisesi’nin mezuniyet maçı, sıcak ve rüzgarlı bir Cuma akşamında oynandı. Tribünlerdeki tubalar sanki merhaba diyormuş gibi bir o yana bir bu yana sallanıyorlardı; çıplak sırtları kırmızı ve mavi boyayla boyanmıştı ve üzerinde “Haydi Mustang’ler!” yazıyordu.
Takım sahada hücum ederken, tribünlerden tuhaf bir uğultu duyuldu; geri dönen annelerin üzerinde ileri geri sallanan yüzlerce çıngırağın korosu.
Anneler, Güney ve Ortabatı’da bir asırdan daha eski bir geleneğe uygun olarak, genellikle üniversite öğrencileri tarafından giyilen özenle hazırlanmış mücevher parçalarıdır. Futbol maçları kadar eve dönüş şenliklerinin de bir parçası haline geldiler. Teksas’ta bunlar bir açıklama ritüeli haline geldi: Anne ne kadar büyük ve gürültülü olursa o kadar iyi.
Dallas’ın Richardson banliyösünde yaklaşık 2.500 öğrenciden oluşan bir devlet lisesi olan Pearce’de kıdemli ve öğrenci hükümet sekreteri olan Sydney Brown, “Koridorlarda yürüdüğünüzde zil sesleri duyuyorsunuz” dedi. “Yerde tüyler görüyorsunuz. Arkadaşım sanki Harry Styles konserinden ayrılıyormuşsun gibi göründüğünü söyledi.”
Öğretmenler her yıl gürültüye katlanıyor. Sınıf arkadaşları farklı kişisel ifadelerini ortaya çıkarırken öğrenciler gülüyorlar. Kızlar bazen sahte bir rahatsızlıkla, yük olmaktan şikayet ediyorlar. Sonuçta ağır bir anne bir statü sembolüdür. Ve ağırlar; çoğu 10 kiloya kadar çıkıyor. Çıngırak kemiğe çarpacak şekilde yerleştirilirse diz yaralanmaları meydana gelebilir. Boyun gergin.
Golf takımı ve fotoğrafçılık kulübünde çalışan gençlerden Adalyn Hardeman, “Her yıl daha da zorlaşıyor” dedi. “Her yıl biraz daha meraklı oluyorum.”
Pearce’in son sınıf öğrencisi ve antrenman takımında üsteğmen olan Mary Margaret Anthony, küçük yaşlardan itibaren futbol maçlarında annelerini taşıyan kendinden büyük kızlara hayran olduğunu ve sıranın kendisine ne zaman geleceğini hayal ettiğini söyledi.
“Onlar kutlama yapıyorlar” dedi. “Herkes gün boyunca en iyi enerjiye sahiptir.”
Bayan Anthony’nin annesinin ortasındaki oyuncak ayı, onun mavi beyaz teğmen üniformasının minyatür bir versiyonunu giyiyordu.
Temel yapı şuna benzer: Polyester veya kağıttan yapılmış, mandala benzeri bir krizantem (dolayısıyla adı) şeklindeki büyük boy bir çiçek, karton bir tabana tutturulur; ortada öğrencinin ilgi alanlarına uygun bir kıyafet giyen küçük bir oyuncak ayı oturuyor; Fiyonklar, tüylü boalar, kurdeleler ve plastik aksesuarlar çiçekten inciklere doğru düşüyor.
Karışımın tamamı daha sonra öğrencinin gömleğine tutturulur veya boynuna asılan kalın bir kurdeleye bağlanır. Erkek öğrenciler jartiyer adı verilen ve elastik bir bantla üst koldan tutulan daha kompakt bir versiyon giyerler.
1980’lerden itibaren düzenlemeler giderek daha karmaşık hale geldi önemli ölçüde büyüdü Bir oğlanın eve dönüşünü bir kıza basit bir krizantem yaka çiçeği vererek ve karşılığında bir jartiyer alarak andığı günlerden beri.
Yapay çiçekler, gelenek o kadar popüler hale geldiğinde çiçekçiler artık talebe yetişemez hale geldiğinde norm haline geldi, diyor Amy J. Schultz, “MumentalAnnelerin tarihini konu alan bir kitap bu yıl yayımlandı. Okul renklerine kurdeleler eklemenin II. Dünya Savaşı’ndan sonra, korsajın okul ruhunun bir uzantısı haline gelmesiyle popüler hale geldiğini söyledi.
Değişen sadece aksesuarların boyutu ve bileşimi değil. Bu günlerde anneler mutlaka kur yapma ritüellerinin bir parçası değil. Pek çok öğrenci kendi futbol takımını satın alıyor ve futbol maçına ve ilgili etkinliklere randevu almadan tam bir kıyafetle gidiyor. Pearce Öğrenci Hükümeti Sekreteri Bayan Brown, bir grup arkadaşıyla birlikte mezuniyet törenini kutlayan son sınıf öğrencileri arasındaydı. “Anne olmak için bir randevuya ihtiyacınız yok” dedi. “Kendine bir anne satın al!”
Dekorasyon pahalı olabilir. Pearce öğrencileri anneleri için 94 ila 160 dolar arasında para ödediklerini söyledi. Bu Teksas için maliyeti olabilecek en düşük seviyede 500$’a kadar.
Pearce öğrencilerinin çoğunluğu aranjmanlarını satın aldı Pearce Anne Mağazasında2003 yılında başlatılan ve gönüllü ebeveyn tarafından yürütülen bir proje. Operasyon eve dönüşten birkaç hafta önce başlıyor, ancak bazı gönüllüler 10 ay boyunca basit iskelet anneleri hazırlamak ve montaj hattı tarzında şeritleri kesip örmek için harcıyorlar. Bu yıl 765 anne ürettiler.
Pearce’in annesi ve mağazanın PTA eş başkanı Shayla Cobb, “Çok fazla sıcak tutkal var” dedi.
Her annenin üzerinde 28 adet kurdele bulunmaktadır. Bu, bu yıl isim halkaları, örgüler ve kamçılar (silindirik, sepet benzeri şerit dalları) dahil olmak üzere 20.000’den fazla kurdelenin kesilmesi gerektiği anlamına geliyor. Bayan Cobb, küçük disko toplarının son yıllarda moda haline geldiğini ve tüylü boaların tedarik zinciri sorunları nedeniyle sınırlı sayıda tedarik edildiğini söyledi. Her biblo (çeşitli plastik futbol kaskları, megafonlar ve “ıvır zıvır” adı verilen Teksas Eyaleti çıkartmaları) 1 ila 5 dolar arasında alakart olarak satılıyor. Çıngıraklar dahildir.
Ve sonra ayılar var.
Bayan Schultz, “Oyuncak ayılar, gerçek çiçeklerden yapay çiçeklere geçiş sırasında ortaya çıktı” dedi ve “annelerinizi sizi somutlaştıracak şekilde kişiselleştirmenin bir yolu haline geldiler” dedi.
Yüzme takımı, orkestra ve öğrenci topluluğunun bir parçası olan son sınıf öğrencisi Mehrana Hosseinpour, küçük gözlüklü, mayolu bir ayıyı seçti. Arkadaşı küçük bir keman ekledi. Bayan Hosseinpour ayının havlusuna “STU GOV” yazdı, böylece üç kuruluş da temsil edildi. Geçen haftaki mezuniyet töreninde ilk kez bir anne taşıdığını söyledi.
Bayan Hosseinpour, “Dürüst olmak gerekirse kendimi inek gibi hissediyorum” dedi. “Ama eğlenceli.”
Büyük maça gelince? Pearce Mustang’ler Nimitz Lisesi Vikinglerini 50-28 mağlup etti.
Takım sahada hücum ederken, tribünlerden tuhaf bir uğultu duyuldu; geri dönen annelerin üzerinde ileri geri sallanan yüzlerce çıngırağın korosu.
Anneler, Güney ve Ortabatı’da bir asırdan daha eski bir geleneğe uygun olarak, genellikle üniversite öğrencileri tarafından giyilen özenle hazırlanmış mücevher parçalarıdır. Futbol maçları kadar eve dönüş şenliklerinin de bir parçası haline geldiler. Teksas’ta bunlar bir açıklama ritüeli haline geldi: Anne ne kadar büyük ve gürültülü olursa o kadar iyi.
Dallas’ın Richardson banliyösünde yaklaşık 2.500 öğrenciden oluşan bir devlet lisesi olan Pearce’de kıdemli ve öğrenci hükümet sekreteri olan Sydney Brown, “Koridorlarda yürüdüğünüzde zil sesleri duyuyorsunuz” dedi. “Yerde tüyler görüyorsunuz. Arkadaşım sanki Harry Styles konserinden ayrılıyormuşsun gibi göründüğünü söyledi.”
Öğretmenler her yıl gürültüye katlanıyor. Sınıf arkadaşları farklı kişisel ifadelerini ortaya çıkarırken öğrenciler gülüyorlar. Kızlar bazen sahte bir rahatsızlıkla, yük olmaktan şikayet ediyorlar. Sonuçta ağır bir anne bir statü sembolüdür. Ve ağırlar; çoğu 10 kiloya kadar çıkıyor. Çıngırak kemiğe çarpacak şekilde yerleştirilirse diz yaralanmaları meydana gelebilir. Boyun gergin.
Golf takımı ve fotoğrafçılık kulübünde çalışan gençlerden Adalyn Hardeman, “Her yıl daha da zorlaşıyor” dedi. “Her yıl biraz daha meraklı oluyorum.”
Pearce’in son sınıf öğrencisi ve antrenman takımında üsteğmen olan Mary Margaret Anthony, küçük yaşlardan itibaren futbol maçlarında annelerini taşıyan kendinden büyük kızlara hayran olduğunu ve sıranın kendisine ne zaman geleceğini hayal ettiğini söyledi.
“Onlar kutlama yapıyorlar” dedi. “Herkes gün boyunca en iyi enerjiye sahiptir.”
Bayan Anthony’nin annesinin ortasındaki oyuncak ayı, onun mavi beyaz teğmen üniformasının minyatür bir versiyonunu giyiyordu.
Temel yapı şuna benzer: Polyester veya kağıttan yapılmış, mandala benzeri bir krizantem (dolayısıyla adı) şeklindeki büyük boy bir çiçek, karton bir tabana tutturulur; ortada öğrencinin ilgi alanlarına uygun bir kıyafet giyen küçük bir oyuncak ayı oturuyor; Fiyonklar, tüylü boalar, kurdeleler ve plastik aksesuarlar çiçekten inciklere doğru düşüyor.
Karışımın tamamı daha sonra öğrencinin gömleğine tutturulur veya boynuna asılan kalın bir kurdeleye bağlanır. Erkek öğrenciler jartiyer adı verilen ve elastik bir bantla üst koldan tutulan daha kompakt bir versiyon giyerler.
1980’lerden itibaren düzenlemeler giderek daha karmaşık hale geldi önemli ölçüde büyüdü Bir oğlanın eve dönüşünü bir kıza basit bir krizantem yaka çiçeği vererek ve karşılığında bir jartiyer alarak andığı günlerden beri.
Yapay çiçekler, gelenek o kadar popüler hale geldiğinde çiçekçiler artık talebe yetişemez hale geldiğinde norm haline geldi, diyor Amy J. Schultz, “MumentalAnnelerin tarihini konu alan bir kitap bu yıl yayımlandı. Okul renklerine kurdeleler eklemenin II. Dünya Savaşı’ndan sonra, korsajın okul ruhunun bir uzantısı haline gelmesiyle popüler hale geldiğini söyledi.
Değişen sadece aksesuarların boyutu ve bileşimi değil. Bu günlerde anneler mutlaka kur yapma ritüellerinin bir parçası değil. Pek çok öğrenci kendi futbol takımını satın alıyor ve futbol maçına ve ilgili etkinliklere randevu almadan tam bir kıyafetle gidiyor. Pearce Öğrenci Hükümeti Sekreteri Bayan Brown, bir grup arkadaşıyla birlikte mezuniyet törenini kutlayan son sınıf öğrencileri arasındaydı. “Anne olmak için bir randevuya ihtiyacınız yok” dedi. “Kendine bir anne satın al!”
Dekorasyon pahalı olabilir. Pearce öğrencileri anneleri için 94 ila 160 dolar arasında para ödediklerini söyledi. Bu Teksas için maliyeti olabilecek en düşük seviyede 500$’a kadar.
Pearce öğrencilerinin çoğunluğu aranjmanlarını satın aldı Pearce Anne Mağazasında2003 yılında başlatılan ve gönüllü ebeveyn tarafından yürütülen bir proje. Operasyon eve dönüşten birkaç hafta önce başlıyor, ancak bazı gönüllüler 10 ay boyunca basit iskelet anneleri hazırlamak ve montaj hattı tarzında şeritleri kesip örmek için harcıyorlar. Bu yıl 765 anne ürettiler.
Pearce’in annesi ve mağazanın PTA eş başkanı Shayla Cobb, “Çok fazla sıcak tutkal var” dedi.
Her annenin üzerinde 28 adet kurdele bulunmaktadır. Bu, bu yıl isim halkaları, örgüler ve kamçılar (silindirik, sepet benzeri şerit dalları) dahil olmak üzere 20.000’den fazla kurdelenin kesilmesi gerektiği anlamına geliyor. Bayan Cobb, küçük disko toplarının son yıllarda moda haline geldiğini ve tüylü boaların tedarik zinciri sorunları nedeniyle sınırlı sayıda tedarik edildiğini söyledi. Her biblo (çeşitli plastik futbol kaskları, megafonlar ve “ıvır zıvır” adı verilen Teksas Eyaleti çıkartmaları) 1 ila 5 dolar arasında alakart olarak satılıyor. Çıngıraklar dahildir.
Ve sonra ayılar var.
Bayan Schultz, “Oyuncak ayılar, gerçek çiçeklerden yapay çiçeklere geçiş sırasında ortaya çıktı” dedi ve “annelerinizi sizi somutlaştıracak şekilde kişiselleştirmenin bir yolu haline geldiler” dedi.
Yüzme takımı, orkestra ve öğrenci topluluğunun bir parçası olan son sınıf öğrencisi Mehrana Hosseinpour, küçük gözlüklü, mayolu bir ayıyı seçti. Arkadaşı küçük bir keman ekledi. Bayan Hosseinpour ayının havlusuna “STU GOV” yazdı, böylece üç kuruluş da temsil edildi. Geçen haftaki mezuniyet töreninde ilk kez bir anne taşıdığını söyledi.
Bayan Hosseinpour, “Dürüst olmak gerekirse kendimi inek gibi hissediyorum” dedi. “Ama eğlenceli.”
Büyük maça gelince? Pearce Mustang’ler Nimitz Lisesi Vikinglerini 50-28 mağlup etti.