Transforming Spaces, bazen beklenmedik yerlerde değişimi yönlendiren kadınlarla ilgili bir dizi.
Marcela Guerrero, 2017’de Maria Kasırgası doğup büyüdüğü Porto Riko’yu vurduğunda Whitney Museum of American Art’ta küratörlüğe yeni başlamıştı.
Yakın tarihli bir röportajda “‘Nasıl yardımcı olabilirim’ gibiydim” diye hatırladı. “Önemli bir platformum var. Söyleyebileceğim bir şey var.’”
Sonuç, dünyada bir poshuracán değil: Maria Kasırgasının Ardından Porto Riko Sanatı, 23 Kasım’da New York’taki Müzede açıldı ve kendisini büyük bir ABD müzesi tarafından düzenlenen “Porto Riko sanatına odaklanan ilk bilimsel sergi” olarak ilan etti. neredeyse yarım asırda.”
Whitney’in Latin sanatında uzmanlaşmış ilk küratörü olduktan beş yıl sonra Bayan Guerrero, ülkenin Hispanik nüfusu artmaya devam ederken ve müzeler daha çeşitli izleyicileri yansıtmaya ve çekmeye çalışırken bu alanda önemli bir etki yaptı.
Latin Amerika sanatının ilk kadın küratörü olan Mari Carmen Ramírez, “Whitney’deki ilk Porto Rikolu küratör olarak, Latin Amerika sanatının hesaba katılması gereken bir güç haline geldiği bir zamanda doğru yerde” dedi. 2001’de Houston Güzel Sanatlar Müzesi, bir Latin sanat departmanı kurduğunda. “Hepimiz bu dönüşüme önemli bir katkı yapması için ona bakıyoruz.”
Black Lives Matter hareketinin ardından çeşitlilikle ilgili ilginin çoğu Siyahi sanatçılara ve küratörlere odaklanmış olsa da, bu dönüşüm dikkate değerdi. Brezilyalı müze direktörü Adriano Pedrosa, dönüm noktası niteliğindeki bir etkinlikle Aralık ayında 2024 Venedik Bienali’nin küratörü olarak atanarak dünyanın en uzun soluklu çağdaş sanat sergisini düzenleyen ilk Latin Amerikalı oldu.
2021’de, Smithsonian Amerikan Sanat Müzesi’nde Latin sanatının eski direktörü olan E. Carmen Ramos, Washington, DC’deki Ulusal Sanat Galerisi’nde Baş Küratör ve Koruma Görevlisi olarak atandı.
2020’de Pilar Tompkins, Los Angeles’taki Lucas Anlatı Sanatı Müzesi’nde Rivas Baş Küratörü ve Küratörler ve Koleksiyonlardan Sorumlu Müdür Yardımcısı oldu. 2019’da Los Angeles County Sanat Müzesi, Rita Gonzalez’i çağdaş sanat yönetmenliğine terfi ettirdi.
Smithsonian, Kongre Hispanik Grup Toplantısı üyelerinin Başkan Biden’ı desteklemeye çağırdığı bir site olan National Mall için bir ulusal Amerikan Latin müzesi planlamanın ilk aşamalarında.
Ve 2021’de Andrew W. Mellon Vakfı ve Ford Vakfı, 15 sanatçının her birine 50.000 dolar ödül veren Latinx Sanatçı Burslarını kurdu.
Bayan Guerrero’nun Whitney’de öncülük ettiği değişiklikler, müzenin her yerinde belirgindir: iki dilli duvar metinleri ve kataloglar; farklı kitlelere ulaşmak için yeni pazarlama teknikleri; Latin sanatçıları bütünleştiren satın almalar ve sergiler.
Geçen yıl küratör yardımcılığından vakıf pozisyonu olan küratör yardımcılığına terfi etti.
Müzenin kıdemli müdür yardımcısı ve baş küratörü Scott Rothkopf, “O gerçek bir vizyoner” dedi. “Program, Latinx hakkındaki düşüncelerimiz, çeviriler, izleyiciler, ortaklıklarımız ve topluluğumuz açısından müzeyi gerçekten dönüştürdü.”
Bayan Guerrero – 42 yaşında ve doktora sahibi. Madison, Wisconsin Üniversitesi’nden Sanat Tarihi bölümünden mezun oldu – Los Angeles’taki Hammer Müzesi’nden Whitney’e geldi ve burada 2017 Radikal Kadınlar: Latin Amerika Sanatı, 1960-1985 sergisinin küratörlüğünü yaptı.
Bayan Guerrero, Hammer’dan önce Houston’daki Güzel Sanatlar Müzesi’nde Latin Amerika ve İspanyol Sanatı Bölümü’nde çalıştı ve burada Uluslararası Amerika Sanatları Merkezi’nde araştırma koordinatörü olarak görev yaptı.
Bayan Guerrero, Whitney’de 2020’de Vida Americana: Mexican Muralists Remake American Art, 1925-1945’in düzenlenmesine yardım etti. Ayrıca, gelişmekte olan yedi Latin sanatçının çalışmalarının yer aldığı 2018 sergisi Pacha, Llaqta, Wasichay: Indigenous Space, Modern Architecture, New Art’ın küratörlüğünü yaptı.
Bazıları onu bir öncü olarak görse de, Bayan Guerrero kendisini Whitney’de ve ülke çapındaki müzelerde devam eden daha geniş bir çeşitlilik çabasının parçası olarak görüyor.
“Amerikan sanatının öyküsünü anlatma biçimimizi yeniden tanımlamakla ilgili” dedi. “Kapsamımızı genişletmek ve koleksiyonumuzun ihmal ettiğimiz kısımlarını ele almak için toplu bir sorumluluk alıyoruz.”
Bayan Guerrero, El Museo del Barrio’daki Susanna V. Temkin, Brooklyn Müzesi’ndeki Carmen Hermo ve New Museum’daki Vivian Crockett gibi diğer kurumlardan küratörlerin desteğini hissettiğini söyledi.
“Küçük müzelerden büyük müzelere kadar Amerika Birleşik Devletleri’nde aynı işi yapan diğer insanları düşünmeye devam ediyorum” dedi. “Hepimiz birbirimizi tanıyoruz ve birbirimize güvenebiliriz.”
Diğer küratörler, Bayan Guerrero’dan ilham aldıklarını söylüyor. Hammer’daki Radikal Kadınlar sergisini organize eden sanat tarihçisi ve küratör Cecilia Fajardo-Hill, Bayan Guerrero’nun rolünün “Latin Amerika ve Latin Amerika sanatı alanlarında ciddi bir araştırma ve bağlılık olduğunu” söyledi.
“Latin ve Chicana sanatçılarını araştırmak için birlikte çalıştığımız ve Porto Riko’yu tek başına araştırdığı için ‘Radical Women’a katkısı kritikti,” diye ekledi Dr. Fajardo Tepesi eklendi. “Whitney’deki önceki çalışması, bugün Latinx sanatının ne anlama geldiğine dair kapsamlı bir kavramsallaştırmayı teşvik etmede önemliydi.”
Bayan Guerrero aynı zamanda birçok renk küratörünün paylaştığı yükün de farkında: normal iş operasyonlarından durmuş operasyonlara geçiş. “Bu, bir kurumun tüm departmanlarından daha önce yapmadıkları şeyleri yapmalarını istemek, Latinx izleyicileri için pazarlamanın ne anlama geldiğini anlamalarını ve sadece Latinx şovları yapmalarını istemek anlamına geliyor” dedi. “Bronx’taki insanlar ayrıca Edward Hopper veya Andy Warhol hakkında bilgi edinmek istiyor.”
Bayan Guerrero, gerçek değişimin, yönetim kurulunu çeşitlendirmek, çoğunluğu siyah ve kahverengi güvenlik personeline uygun şekilde ücretlendirmek ve arkasından gelenlere akıl hocalığı yapmak da dahil olmak üzere “bütüncül bir yaklaşım” gerektirdiğini söyledi. “Gücün dağılımı ve servetin dağılımı hakkında nasıl düşünüyoruz” dedi.
“Artık hiyerarşide olduğum için, kendimi bu konularda konuşma yetkisine sahip olmam gerektiği dikkatimden kaçmadı ve sanırım bunu yapıyorum” diye ekledi. “Kuruma duyulan ilgi ve sevgiden geliyor.”
Bayan Guerrero, genç bir kadın olarak Washington’da çalışan kız kardeşini ziyaret ederken ücretsiz Smithsonian’da saatler geçirdiğine dair özellikle hoş anılara sahiptir. “Tek başıma bir kadın olarak güvende olabileceğim, düşünebildiğim ve düşünebildiğim bir yerdi” dedi. “Bu benim kilisem.”
Müzelerden çekinen insanların hoş karşılandığını ve duvarlarda temsil edildiğini hissetmesine yardımcı olmak için sanatı deneyimlemenin sevincini daha geniş bir nüfusla paylaşmak istiyor.
“Amacım bu dünyanın gizemini çözmek çünkü çok özel ve çok gizemli olabiliyor” dedi.
Tabii ki, yol her zaman kolay değildi. Bayan Guerrero, yakın zamanda Yardımcı Küratörlüğe terfisinin bir kurum içindeki ilk terfisi olduğunu belirtiyor. “Büyümek için şehirden şehre taşınmak zorunda kaldım” diyor. “Küratör olarak günün belirli bir saatinin verilmediği o yılları – yer açmak ve kendinize ayak uydurmak için çalmanız gereken kapıları – unutmak istemiyorum.”
Ancak zor günlerin buna değdiğini söyleyen Bayan Guerrero, cesaret verici ilerleme işaretleri gördüğünü, yani Whitney’in 2021’de satın aldığı eserlerin yaklaşık yüzde 25’inin Latin sanatçılara ait olduğunu söyledi.
Dominik göçmeni Freddy Rodríguez’in bir eserinin Whitney’de 5 Mart 2023’e kadar sürecek olan In the Balance: Between Painting and Sculpture, 1965-1985’teki güncel bir sergiye dahil edilmesi de onu cesaretlendirdi. 10 Ekim’de 77 yaşında ALS’den veya Lou Gehrig hastalığından, gösterinin açılmasından sadece dokuz gün önce.
Bayan Guerrero, “Diğer Latinx programlarında yer aldığını ancak hiçbir zaman ana akım bir şovda yer almadığını söyledi,” dedi ve ekledi, “O ne kadar küçük olursa olsun ben kazanacağım.” Bu benim yakıtım.”
Adını Porto Rikolu şair Raquel Salas Rivera’dan alan ve 23 Nisan’a kadar devam edecek olan ve 20 sanatçının eserlerinin yer aldığı “No Exe Un World Poshuracán” sergisiyle de gurur duyuyor. Sergiye, sanat eserini bağlama oturtmaya yardımcı olan bir dizi çevrimiçi video eşlik ediyor.
Haber’ta eleştirmen Holland Cotter, “Aynı zamanda çağdaş Porto Riko sanatının ilk büyük araştırmaları arasında yer alan, dikkatli bir şekilde yapılandırılmış ve dokunaklı bir gösteride, çok fazla güzelliğin yanı sıra muazzam miktarda öfke ve üzüntü de var” diye yazdı. ” yaklaşık 50 yıldır önde gelen bir ABD müzesi.”
Geçmişteki başarılarına rağmen, Bayan Guerrero nefes alabildiğini hissediyor gibi görünmüyor.
“Çok fazla baskı var” dedi. “Whitney’e girdiğimde beklemediğim bir şey, bu büyütecin üzerimde olmasıydı.
“Bazı bölümler çok zor oldu, ama aynı zamanda büyümeyi de görüyorum,” diye ekledi, “ve bunda umut var.”
Marcela Guerrero, 2017’de Maria Kasırgası doğup büyüdüğü Porto Riko’yu vurduğunda Whitney Museum of American Art’ta küratörlüğe yeni başlamıştı.
Yakın tarihli bir röportajda “‘Nasıl yardımcı olabilirim’ gibiydim” diye hatırladı. “Önemli bir platformum var. Söyleyebileceğim bir şey var.’”
Sonuç, dünyada bir poshuracán değil: Maria Kasırgasının Ardından Porto Riko Sanatı, 23 Kasım’da New York’taki Müzede açıldı ve kendisini büyük bir ABD müzesi tarafından düzenlenen “Porto Riko sanatına odaklanan ilk bilimsel sergi” olarak ilan etti. neredeyse yarım asırda.”
Whitney’in Latin sanatında uzmanlaşmış ilk küratörü olduktan beş yıl sonra Bayan Guerrero, ülkenin Hispanik nüfusu artmaya devam ederken ve müzeler daha çeşitli izleyicileri yansıtmaya ve çekmeye çalışırken bu alanda önemli bir etki yaptı.
Latin Amerika sanatının ilk kadın küratörü olan Mari Carmen Ramírez, “Whitney’deki ilk Porto Rikolu küratör olarak, Latin Amerika sanatının hesaba katılması gereken bir güç haline geldiği bir zamanda doğru yerde” dedi. 2001’de Houston Güzel Sanatlar Müzesi, bir Latin sanat departmanı kurduğunda. “Hepimiz bu dönüşüme önemli bir katkı yapması için ona bakıyoruz.”
Black Lives Matter hareketinin ardından çeşitlilikle ilgili ilginin çoğu Siyahi sanatçılara ve küratörlere odaklanmış olsa da, bu dönüşüm dikkate değerdi. Brezilyalı müze direktörü Adriano Pedrosa, dönüm noktası niteliğindeki bir etkinlikle Aralık ayında 2024 Venedik Bienali’nin küratörü olarak atanarak dünyanın en uzun soluklu çağdaş sanat sergisini düzenleyen ilk Latin Amerikalı oldu.
2021’de, Smithsonian Amerikan Sanat Müzesi’nde Latin sanatının eski direktörü olan E. Carmen Ramos, Washington, DC’deki Ulusal Sanat Galerisi’nde Baş Küratör ve Koruma Görevlisi olarak atandı.
2020’de Pilar Tompkins, Los Angeles’taki Lucas Anlatı Sanatı Müzesi’nde Rivas Baş Küratörü ve Küratörler ve Koleksiyonlardan Sorumlu Müdür Yardımcısı oldu. 2019’da Los Angeles County Sanat Müzesi, Rita Gonzalez’i çağdaş sanat yönetmenliğine terfi ettirdi.
Smithsonian, Kongre Hispanik Grup Toplantısı üyelerinin Başkan Biden’ı desteklemeye çağırdığı bir site olan National Mall için bir ulusal Amerikan Latin müzesi planlamanın ilk aşamalarında.
Ve 2021’de Andrew W. Mellon Vakfı ve Ford Vakfı, 15 sanatçının her birine 50.000 dolar ödül veren Latinx Sanatçı Burslarını kurdu.
Bayan Guerrero’nun Whitney’de öncülük ettiği değişiklikler, müzenin her yerinde belirgindir: iki dilli duvar metinleri ve kataloglar; farklı kitlelere ulaşmak için yeni pazarlama teknikleri; Latin sanatçıları bütünleştiren satın almalar ve sergiler.
Geçen yıl küratör yardımcılığından vakıf pozisyonu olan küratör yardımcılığına terfi etti.
Müzenin kıdemli müdür yardımcısı ve baş küratörü Scott Rothkopf, “O gerçek bir vizyoner” dedi. “Program, Latinx hakkındaki düşüncelerimiz, çeviriler, izleyiciler, ortaklıklarımız ve topluluğumuz açısından müzeyi gerçekten dönüştürdü.”
Bayan Guerrero – 42 yaşında ve doktora sahibi. Madison, Wisconsin Üniversitesi’nden Sanat Tarihi bölümünden mezun oldu – Los Angeles’taki Hammer Müzesi’nden Whitney’e geldi ve burada 2017 Radikal Kadınlar: Latin Amerika Sanatı, 1960-1985 sergisinin küratörlüğünü yaptı.
Bayan Guerrero, Hammer’dan önce Houston’daki Güzel Sanatlar Müzesi’nde Latin Amerika ve İspanyol Sanatı Bölümü’nde çalıştı ve burada Uluslararası Amerika Sanatları Merkezi’nde araştırma koordinatörü olarak görev yaptı.
Bayan Guerrero, Whitney’de 2020’de Vida Americana: Mexican Muralists Remake American Art, 1925-1945’in düzenlenmesine yardım etti. Ayrıca, gelişmekte olan yedi Latin sanatçının çalışmalarının yer aldığı 2018 sergisi Pacha, Llaqta, Wasichay: Indigenous Space, Modern Architecture, New Art’ın küratörlüğünü yaptı.
Bazıları onu bir öncü olarak görse de, Bayan Guerrero kendisini Whitney’de ve ülke çapındaki müzelerde devam eden daha geniş bir çeşitlilik çabasının parçası olarak görüyor.
“Amerikan sanatının öyküsünü anlatma biçimimizi yeniden tanımlamakla ilgili” dedi. “Kapsamımızı genişletmek ve koleksiyonumuzun ihmal ettiğimiz kısımlarını ele almak için toplu bir sorumluluk alıyoruz.”
Bayan Guerrero, El Museo del Barrio’daki Susanna V. Temkin, Brooklyn Müzesi’ndeki Carmen Hermo ve New Museum’daki Vivian Crockett gibi diğer kurumlardan küratörlerin desteğini hissettiğini söyledi.
“Küçük müzelerden büyük müzelere kadar Amerika Birleşik Devletleri’nde aynı işi yapan diğer insanları düşünmeye devam ediyorum” dedi. “Hepimiz birbirimizi tanıyoruz ve birbirimize güvenebiliriz.”
Diğer küratörler, Bayan Guerrero’dan ilham aldıklarını söylüyor. Hammer’daki Radikal Kadınlar sergisini organize eden sanat tarihçisi ve küratör Cecilia Fajardo-Hill, Bayan Guerrero’nun rolünün “Latin Amerika ve Latin Amerika sanatı alanlarında ciddi bir araştırma ve bağlılık olduğunu” söyledi.
“Latin ve Chicana sanatçılarını araştırmak için birlikte çalıştığımız ve Porto Riko’yu tek başına araştırdığı için ‘Radical Women’a katkısı kritikti,” diye ekledi Dr. Fajardo Tepesi eklendi. “Whitney’deki önceki çalışması, bugün Latinx sanatının ne anlama geldiğine dair kapsamlı bir kavramsallaştırmayı teşvik etmede önemliydi.”
Bayan Guerrero aynı zamanda birçok renk küratörünün paylaştığı yükün de farkında: normal iş operasyonlarından durmuş operasyonlara geçiş. “Bu, bir kurumun tüm departmanlarından daha önce yapmadıkları şeyleri yapmalarını istemek, Latinx izleyicileri için pazarlamanın ne anlama geldiğini anlamalarını ve sadece Latinx şovları yapmalarını istemek anlamına geliyor” dedi. “Bronx’taki insanlar ayrıca Edward Hopper veya Andy Warhol hakkında bilgi edinmek istiyor.”
Bayan Guerrero, gerçek değişimin, yönetim kurulunu çeşitlendirmek, çoğunluğu siyah ve kahverengi güvenlik personeline uygun şekilde ücretlendirmek ve arkasından gelenlere akıl hocalığı yapmak da dahil olmak üzere “bütüncül bir yaklaşım” gerektirdiğini söyledi. “Gücün dağılımı ve servetin dağılımı hakkında nasıl düşünüyoruz” dedi.
“Artık hiyerarşide olduğum için, kendimi bu konularda konuşma yetkisine sahip olmam gerektiği dikkatimden kaçmadı ve sanırım bunu yapıyorum” diye ekledi. “Kuruma duyulan ilgi ve sevgiden geliyor.”
Bayan Guerrero, genç bir kadın olarak Washington’da çalışan kız kardeşini ziyaret ederken ücretsiz Smithsonian’da saatler geçirdiğine dair özellikle hoş anılara sahiptir. “Tek başıma bir kadın olarak güvende olabileceğim, düşünebildiğim ve düşünebildiğim bir yerdi” dedi. “Bu benim kilisem.”
Müzelerden çekinen insanların hoş karşılandığını ve duvarlarda temsil edildiğini hissetmesine yardımcı olmak için sanatı deneyimlemenin sevincini daha geniş bir nüfusla paylaşmak istiyor.
“Amacım bu dünyanın gizemini çözmek çünkü çok özel ve çok gizemli olabiliyor” dedi.
Tabii ki, yol her zaman kolay değildi. Bayan Guerrero, yakın zamanda Yardımcı Küratörlüğe terfisinin bir kurum içindeki ilk terfisi olduğunu belirtiyor. “Büyümek için şehirden şehre taşınmak zorunda kaldım” diyor. “Küratör olarak günün belirli bir saatinin verilmediği o yılları – yer açmak ve kendinize ayak uydurmak için çalmanız gereken kapıları – unutmak istemiyorum.”
Ancak zor günlerin buna değdiğini söyleyen Bayan Guerrero, cesaret verici ilerleme işaretleri gördüğünü, yani Whitney’in 2021’de satın aldığı eserlerin yaklaşık yüzde 25’inin Latin sanatçılara ait olduğunu söyledi.
Dominik göçmeni Freddy Rodríguez’in bir eserinin Whitney’de 5 Mart 2023’e kadar sürecek olan In the Balance: Between Painting and Sculpture, 1965-1985’teki güncel bir sergiye dahil edilmesi de onu cesaretlendirdi. 10 Ekim’de 77 yaşında ALS’den veya Lou Gehrig hastalığından, gösterinin açılmasından sadece dokuz gün önce.
Bayan Guerrero, “Diğer Latinx programlarında yer aldığını ancak hiçbir zaman ana akım bir şovda yer almadığını söyledi,” dedi ve ekledi, “O ne kadar küçük olursa olsun ben kazanacağım.” Bu benim yakıtım.”
Adını Porto Rikolu şair Raquel Salas Rivera’dan alan ve 23 Nisan’a kadar devam edecek olan ve 20 sanatçının eserlerinin yer aldığı “No Exe Un World Poshuracán” sergisiyle de gurur duyuyor. Sergiye, sanat eserini bağlama oturtmaya yardımcı olan bir dizi çevrimiçi video eşlik ediyor.
Haber’ta eleştirmen Holland Cotter, “Aynı zamanda çağdaş Porto Riko sanatının ilk büyük araştırmaları arasında yer alan, dikkatli bir şekilde yapılandırılmış ve dokunaklı bir gösteride, çok fazla güzelliğin yanı sıra muazzam miktarda öfke ve üzüntü de var” diye yazdı. ” yaklaşık 50 yıldır önde gelen bir ABD müzesi.”
Geçmişteki başarılarına rağmen, Bayan Guerrero nefes alabildiğini hissediyor gibi görünmüyor.
“Çok fazla baskı var” dedi. “Whitney’e girdiğimde beklemediğim bir şey, bu büyütecin üzerimde olmasıydı.
“Bazı bölümler çok zor oldu, ama aynı zamanda büyümeyi de görüyorum,” diye ekledi, “ve bunda umut var.”