Geçenlerde 99. yaş gününü kutlayan ressam Richard Mayhew, tanışmak isteyebileceğiniz herkes kadar bu ulusun tarihine tanık oldu.
Santa Cruz yakınlarındaki Soquel’deki sedir kaplamalı banliyödeki evinin önündeki veranda masasında oturan Mayhew, sandalyesinde arkasına yaslandı ve uzun yaşamını düşündü.
“Amerika Birleşik Devletleri’ni altı kez geçtim” dedi. “Üçü orada, üçü de New York’tan San Francisco’ya. Hep aradım.”
Ekteki garajda resim yaparken ve karısı Rosemary’nin bana “Bunu bütün mahalle yapabilir.” 1950’lerden bu yana Mayhew, giderek doğal olmayan, bazen gözü yakabilen ve eşit ölçüde yatıştırabilen asidik bir paletle kurgusal manzaralar çiziyor.
2021’de San Francisco Modern Sanat Müzesi’ndeki bir odanın tamamı, altı tanesi sadık bir destekçi olan koleksiyoncu Pamela Joyner tarafından bağışlanan Mayhew’in resimlerine ayrıldı. Mayhew’in uzun kariyerine rağmen birçok ziyaretçi onlarla ilk kez orada karşılaştı.
Mayhew’in resimlerinden oluşan bir sergi, “Doğal düzen” şu anda Venus Over Manhattan’da sergileniyor ve galerinin Great Jones Caddesi’nde açtığı yeni bir alan açıyor. Çalışmalarına genel bir bakış Eylül ayında Kaliforniya, Sonoma’daki Sonoma Valley Sanat Müzesi’nde yayınlanacak.
Ancak bu geç ilgi dalgasını bir yeniden keşif olarak etiketlemek, kariyeri boyunca elde ettiği başarıları gözden kaçırmak demektir. Çalışmaları, 1950’lerden bu yana, onu temsil etmeye devam eden saygıdeğer Midtown Galerileri ve en son ACA Galerileri de dahil olmak üzere, sürekli olarak New York galerilerinde yer aldı. 1970 yılında Ulusal Tasarım Akademisi üyeliğine seçildi.
Afro-Amerikan ve Kızılderili kökenli olan Mayhew, tıknaz bir yapıya, tuzlu bir keçi sakalına ve ağır göz kapaklarına sahiptir; konuşması kompulsif bir kahkahayla kesintiye uğradı. Yaşına bakıldığında, enerjisi ve detayları hatırlama yeteneği inanılmaz.
1942’de ABD Deniz Kuvvetleri’ne katılan ilk siyah öğrenciler arasındaydı. Siyah öğrenciler için normalde zorlu olan eğitim sürecinin özellikle acımasız olduğunu hatırlıyor. “Senin gelmeni istemediler,” dedi. 1963’te Romare Bearden ve Norman Lewis gibi figürleri içeren ve özünde siyah bir estetik olasılığını tartışan Afro-Amerikan sanat topluluğu Spiral’in kurulmasına yardım etti.
Mayhew, Amerika Birleşik Devletleri’nin ırk ayrımcılığıyla parçalandığı bir dönemde büyüdü. Long Island’ın güney kıyısındaki Amityville yakınlarında doğdu. “Garip bir şey,” dedi, “ama Amityville o zamanlar diğer şehirler gibi ayrı değildi.”
“Gösterişli şehir kızı” dediği annesi, Manhattan’a yaptığı uzun yolculuklarda sık sık ortadan kaybolurdu. (Aynı zamanda bir limuzin şirketi işleten bir ev ressamı olan “bohem” babası evde kalmayı tercih etti.) Çoğunlukla, ona Yerli mirasını öğreten ve onu toplantılara götüren Shinnecock büyükannesi ile büyüdü.
Mayhew’in Kızılderili kimliği, onun için Afro-Amerikan kimliğinden daha önemli değilse de önemlidir. (İkincisinin, başkalarının algısında genellikle birincisini gölgede bıraktığını belirtiyor.) Yerli atalarından miras aldığı şey, bir zanaatkarlık geleneği değil, “yaratıcı bir farkındalık” diyor.
Mayhew’in Sonoma Valley Sanat Müzesi’ndeki sergisi “İç Arazi” başlıklı. Resim yaparken kendini bir trans halinde bulur. Resimlerinin manzara değil, “düşünce manzaraları” – kişinin yalnızca hayal ettiği veya hatırladığı yerler olduğunu iddia ediyor. Bazıları belirli konumlardan (“Monterey Körfezi” veya “Montauk”) sonra adlandırılırken, Mayhew bunu “onlara biraz kimlik vermek için” yaptığını söyledi. “Çarşamba” da diyebilirdi, dedi – ve sonra bana garaj stüdyosunda aynı adı taşıyan bir şövale üzerinde bir resim gösterdi.
Mayhew’in puslu, huzurlu manzaralarında, bu ülkenin kölelik tarihinin ve siyah ve kahverengi işçilerin toprakla ilişkisinin gizli bir yankısını keşfetmek cazip geliyor. Önceki başlıklarda, Yeniden Yapılanma sırasında serbest bırakılan kölelere tazminat olarak vaat edilen “40 dönüm ve bir katır” dan bahsetmişti; Bir röportajda, Louisiana’daki eski bir çiftliği ziyaret ettiğini ve manzarasının karanlık sırları üzerine kafa yorduğunu anlattı.
Bununla birlikte, bana kendini yalnızca renk, optik ve illüzyona adadığını söyledi. 19. yüzyılın sonlarının Tonalist ressamları gibi (George Innes’in özel bir etkisi vardır), arka planların ortaya çıkmasına ve ön planların geri çekilmesine izin verme sapkın bir eğilimi olmasına rağmen, alanı canlandırmak için rengi kullanır.
“Floransa’da okurken,” dedi, “aklın gözün gördüğünü bilmediğini öğrendim.” 1960 yılında Mayhew, ilk eşi Dorothy ve çocukları Ina ve Scott ile İtalya’ya taşındı ve burada Accademia di’ye katıldı. Belle Arti, Floransa’da okudu. En yakın arkadaşı o zamanlar Nelson Şanks, Avrupa’daki müzeleri birlikte ziyaret ettiği klasik gerçekçiliğin portre ressamı.
İhtisas eğitiminin ona, yaratıcı duyarlılığın “etnisite veya belirli bir kültürle hiçbir ilgisi olmadığını” öğrettiğini söyledi. Spiral üyelerinin ırk meselelerinden çok “yaratıcı bilinç” (sıklıkla kullandığı bir terim) ile ilgilendiklerini iddia ediyor.
Mayhew, bazı sanat bölümlerinin hazır olmadığı disiplinler arası bir müfredatı destekleyen radikal bir öğretmen olarak kabul edildi. 1970’lerde Sonoma Eyalet Üniversitesi’nde öğretmenlik yaptı ve öğrencileri, bir fan tarafından şişirilen dev bir plastik balon yaptı. Bu balonda dersler verdi, dansçıları ve müzisyenleri içinde performans sergilemeleri için davet etti ve bilim adamlarını cilt üzerindeki yankılanmayı ölçmeye davet etti.
Mayhew’in başarıları artık genç renk uzmanlarına ilham veriyor. 38 yaşındaki Afrikalı Amerikalı ressam kajahlSanta Cruz’da Mayhew yakınlarında yaşayan , Sonoma sergisinin küratörlüğünü Shelby Graham ile birlikte yapacak. Mayhew ile ilk kez okuldayken sanatından haberdar olan bir güvenlik görevlisi aracılığıyla tanıştı. Kajahl o zamandan beri bir yardımcı yardımcısı haline geldi. “Sanatçıların, kolektif kimliklerine ilişkin politikaları veya fikirleri ilerletmek için büyük bir teşvik hissettikleri bir zamanda ortaya çıktım” dedi. “Çalışmalarının bunlarla ilgili olmamasını canlandırıcı buluyorum.”
Karısı Rosemary, katlandığı zorlukları ve karşılaştığı ayrımcılığı düşünmeme eğiliminde olduğunu söyledi. Bunun bir tür kendini koruma olabileceğinden şüpheleniyor. “Hiç sorun yaşamadım!” Geçenlerde galerilerin çalışmalarını sergilemeye istekli olduklarını öne sürerek onu protesto etti.
“Biz yaptı Mayhew’in bir film ve televizyon yapım tasarımcısı olan kızı Ina. “Hep maddi sıkıntılar oluyordu, çok taşındık, birkaç okulda öğretmenlik yaptı. Galerileri vardı ama biz onun resimlerini satarak geçimimizi sağlamıyorduk.” Bazı koleksiyonerlerin Mayhew’in beyaz olmadığını bile bilmediklerini söyledi. “Ulusal Tasarım Akademisi’ne kabul edildiğinde, ortaya çıkana kadar onun siyahi olduğunu bilmiyorlardı!”
Sadece kalıpların dışında düşünmekle kalmayan, aynı zamanda kendileri için tamamen yeni bir çerçeve icat etmek zorunda olan birçok renk sanatçısı vardı. Görünüşte geleneksel konusuna rağmen, Richard Mayhew gibi bir sanatçı yok. Rosemary’nin dediği gibi, “Bence Rick hayatta kalmak için ne yapması gerektiğini anladı.”
Richard Mayhew: Doğal Düzen
17 Haziran’a kadar: Manhattan Üzerinde Venüs, 39 Great Jones Street, NoHo; venüsovermanhattan.com.
Santa Cruz yakınlarındaki Soquel’deki sedir kaplamalı banliyödeki evinin önündeki veranda masasında oturan Mayhew, sandalyesinde arkasına yaslandı ve uzun yaşamını düşündü.
“Amerika Birleşik Devletleri’ni altı kez geçtim” dedi. “Üçü orada, üçü de New York’tan San Francisco’ya. Hep aradım.”
Ekteki garajda resim yaparken ve karısı Rosemary’nin bana “Bunu bütün mahalle yapabilir.” 1950’lerden bu yana Mayhew, giderek doğal olmayan, bazen gözü yakabilen ve eşit ölçüde yatıştırabilen asidik bir paletle kurgusal manzaralar çiziyor.
2021’de San Francisco Modern Sanat Müzesi’ndeki bir odanın tamamı, altı tanesi sadık bir destekçi olan koleksiyoncu Pamela Joyner tarafından bağışlanan Mayhew’in resimlerine ayrıldı. Mayhew’in uzun kariyerine rağmen birçok ziyaretçi onlarla ilk kez orada karşılaştı.
Mayhew’in resimlerinden oluşan bir sergi, “Doğal düzen” şu anda Venus Over Manhattan’da sergileniyor ve galerinin Great Jones Caddesi’nde açtığı yeni bir alan açıyor. Çalışmalarına genel bir bakış Eylül ayında Kaliforniya, Sonoma’daki Sonoma Valley Sanat Müzesi’nde yayınlanacak.
Ancak bu geç ilgi dalgasını bir yeniden keşif olarak etiketlemek, kariyeri boyunca elde ettiği başarıları gözden kaçırmak demektir. Çalışmaları, 1950’lerden bu yana, onu temsil etmeye devam eden saygıdeğer Midtown Galerileri ve en son ACA Galerileri de dahil olmak üzere, sürekli olarak New York galerilerinde yer aldı. 1970 yılında Ulusal Tasarım Akademisi üyeliğine seçildi.
Afro-Amerikan ve Kızılderili kökenli olan Mayhew, tıknaz bir yapıya, tuzlu bir keçi sakalına ve ağır göz kapaklarına sahiptir; konuşması kompulsif bir kahkahayla kesintiye uğradı. Yaşına bakıldığında, enerjisi ve detayları hatırlama yeteneği inanılmaz.
1942’de ABD Deniz Kuvvetleri’ne katılan ilk siyah öğrenciler arasındaydı. Siyah öğrenciler için normalde zorlu olan eğitim sürecinin özellikle acımasız olduğunu hatırlıyor. “Senin gelmeni istemediler,” dedi. 1963’te Romare Bearden ve Norman Lewis gibi figürleri içeren ve özünde siyah bir estetik olasılığını tartışan Afro-Amerikan sanat topluluğu Spiral’in kurulmasına yardım etti.
Mayhew, Amerika Birleşik Devletleri’nin ırk ayrımcılığıyla parçalandığı bir dönemde büyüdü. Long Island’ın güney kıyısındaki Amityville yakınlarında doğdu. “Garip bir şey,” dedi, “ama Amityville o zamanlar diğer şehirler gibi ayrı değildi.”
“Gösterişli şehir kızı” dediği annesi, Manhattan’a yaptığı uzun yolculuklarda sık sık ortadan kaybolurdu. (Aynı zamanda bir limuzin şirketi işleten bir ev ressamı olan “bohem” babası evde kalmayı tercih etti.) Çoğunlukla, ona Yerli mirasını öğreten ve onu toplantılara götüren Shinnecock büyükannesi ile büyüdü.
Mayhew’in Kızılderili kimliği, onun için Afro-Amerikan kimliğinden daha önemli değilse de önemlidir. (İkincisinin, başkalarının algısında genellikle birincisini gölgede bıraktığını belirtiyor.) Yerli atalarından miras aldığı şey, bir zanaatkarlık geleneği değil, “yaratıcı bir farkındalık” diyor.
Mayhew’in Sonoma Valley Sanat Müzesi’ndeki sergisi “İç Arazi” başlıklı. Resim yaparken kendini bir trans halinde bulur. Resimlerinin manzara değil, “düşünce manzaraları” – kişinin yalnızca hayal ettiği veya hatırladığı yerler olduğunu iddia ediyor. Bazıları belirli konumlardan (“Monterey Körfezi” veya “Montauk”) sonra adlandırılırken, Mayhew bunu “onlara biraz kimlik vermek için” yaptığını söyledi. “Çarşamba” da diyebilirdi, dedi – ve sonra bana garaj stüdyosunda aynı adı taşıyan bir şövale üzerinde bir resim gösterdi.
Mayhew’in puslu, huzurlu manzaralarında, bu ülkenin kölelik tarihinin ve siyah ve kahverengi işçilerin toprakla ilişkisinin gizli bir yankısını keşfetmek cazip geliyor. Önceki başlıklarda, Yeniden Yapılanma sırasında serbest bırakılan kölelere tazminat olarak vaat edilen “40 dönüm ve bir katır” dan bahsetmişti; Bir röportajda, Louisiana’daki eski bir çiftliği ziyaret ettiğini ve manzarasının karanlık sırları üzerine kafa yorduğunu anlattı.
Bununla birlikte, bana kendini yalnızca renk, optik ve illüzyona adadığını söyledi. 19. yüzyılın sonlarının Tonalist ressamları gibi (George Innes’in özel bir etkisi vardır), arka planların ortaya çıkmasına ve ön planların geri çekilmesine izin verme sapkın bir eğilimi olmasına rağmen, alanı canlandırmak için rengi kullanır.
“Floransa’da okurken,” dedi, “aklın gözün gördüğünü bilmediğini öğrendim.” 1960 yılında Mayhew, ilk eşi Dorothy ve çocukları Ina ve Scott ile İtalya’ya taşındı ve burada Accademia di’ye katıldı. Belle Arti, Floransa’da okudu. En yakın arkadaşı o zamanlar Nelson Şanks, Avrupa’daki müzeleri birlikte ziyaret ettiği klasik gerçekçiliğin portre ressamı.
İhtisas eğitiminin ona, yaratıcı duyarlılığın “etnisite veya belirli bir kültürle hiçbir ilgisi olmadığını” öğrettiğini söyledi. Spiral üyelerinin ırk meselelerinden çok “yaratıcı bilinç” (sıklıkla kullandığı bir terim) ile ilgilendiklerini iddia ediyor.
Mayhew, bazı sanat bölümlerinin hazır olmadığı disiplinler arası bir müfredatı destekleyen radikal bir öğretmen olarak kabul edildi. 1970’lerde Sonoma Eyalet Üniversitesi’nde öğretmenlik yaptı ve öğrencileri, bir fan tarafından şişirilen dev bir plastik balon yaptı. Bu balonda dersler verdi, dansçıları ve müzisyenleri içinde performans sergilemeleri için davet etti ve bilim adamlarını cilt üzerindeki yankılanmayı ölçmeye davet etti.
Mayhew’in başarıları artık genç renk uzmanlarına ilham veriyor. 38 yaşındaki Afrikalı Amerikalı ressam kajahlSanta Cruz’da Mayhew yakınlarında yaşayan , Sonoma sergisinin küratörlüğünü Shelby Graham ile birlikte yapacak. Mayhew ile ilk kez okuldayken sanatından haberdar olan bir güvenlik görevlisi aracılığıyla tanıştı. Kajahl o zamandan beri bir yardımcı yardımcısı haline geldi. “Sanatçıların, kolektif kimliklerine ilişkin politikaları veya fikirleri ilerletmek için büyük bir teşvik hissettikleri bir zamanda ortaya çıktım” dedi. “Çalışmalarının bunlarla ilgili olmamasını canlandırıcı buluyorum.”
Karısı Rosemary, katlandığı zorlukları ve karşılaştığı ayrımcılığı düşünmeme eğiliminde olduğunu söyledi. Bunun bir tür kendini koruma olabileceğinden şüpheleniyor. “Hiç sorun yaşamadım!” Geçenlerde galerilerin çalışmalarını sergilemeye istekli olduklarını öne sürerek onu protesto etti.
“Biz yaptı Mayhew’in bir film ve televizyon yapım tasarımcısı olan kızı Ina. “Hep maddi sıkıntılar oluyordu, çok taşındık, birkaç okulda öğretmenlik yaptı. Galerileri vardı ama biz onun resimlerini satarak geçimimizi sağlamıyorduk.” Bazı koleksiyonerlerin Mayhew’in beyaz olmadığını bile bilmediklerini söyledi. “Ulusal Tasarım Akademisi’ne kabul edildiğinde, ortaya çıkana kadar onun siyahi olduğunu bilmiyorlardı!”
Sadece kalıpların dışında düşünmekle kalmayan, aynı zamanda kendileri için tamamen yeni bir çerçeve icat etmek zorunda olan birçok renk sanatçısı vardı. Görünüşte geleneksel konusuna rağmen, Richard Mayhew gibi bir sanatçı yok. Rosemary’nin dediği gibi, “Bence Rick hayatta kalmak için ne yapması gerektiğini anladı.”
Richard Mayhew: Doğal Düzen
17 Haziran’a kadar: Manhattan Üzerinde Venüs, 39 Great Jones Street, NoHo; venüsovermanhattan.com.