Yanık turuncu keten elbisesi ve kendi tasarımı kolyeleriyle zarif, Coreen Simpson, 82, koruyucu aile yanında büyüdüğü için “Kendimi her zaman yabancı gibi hissettim; bu bir fotoğrafçı için iyi bir şey.” Ancak daha eski nesilden gelen siyahi bir sanatçı olarak, başka açılardan da kendini yabancı gibi hissettiğini söyledi. Brooklyn'deki dairesinde yapılan bir röportaj sırasında “Uzun zamandır kendi kitabımı almak istiyordum” dedi. “İşimle ilgili ciddi bir kitap istedim çünkü doğruyu söylemek gerekirse bunu hak ettiğimi düşünüyorum.” Vizyon ve Adalet projesi sayesinde bu eksiklik artık gideriliyor.
Vision & Justice, yakın zamanda söylediği gibi görsellerin “köklü adaletsizliği gidermede” güçlü olabileceğine inanan sanat tarihçisi Sarah Elizabeth Lewis tarafından kurulmuş bir şirkettir. 2016 yılında Aperture Dergisi'nin konuyla ilgili bir sayısının editörlüğünü yaptı. Bu büyük bir başarıydı, birkaç kez yeniden basıldı ve New York Üniversitesi'nin Tisch Sanat Okulu ve Lewis'in sanat ve mimarlık tarihi alanında doçent olduğu ve Afrika ve Amerikan tarihinin Afro-Amerikan olduğu Harvard Üniversitesi dahil olmak üzere birçok üniversite müfredatına entegre edildi. Çalışmalar.
Aperture, Ekim ayından itibaren bir dizi Vizyon ve Adalet monografisi (Simpson hakkında bir tane dahil) yayınlamayı planladığını duyurdu. Aperture Magazine'in genel yayın yönetmeni Michael Famighetti, “Asıl misyon, daha zengin, ırksal açıdan daha kapsayıcı bir fotoğrafçılık tarihi oluşturmaktır” dedi. “Onarıcı veya onarıcı bir misyon var. Sarah, eleştirel yazılarıyla sergilenmeyen veya yayınlanmayan pek çok harika sanatçının bulunduğunu doğru bir şekilde kabul ediyor.
Lewis, Vizyon ve Adalet Projesi'ne ilham verdikleri için Frederick Douglass'a ve büyükbabasına teşekkür ediyor. 1838'de kölelikten kurtulan Douglass, 160 kez fotoğraflandı ve bu da onu 19. yüzyılın en çok fotoğrafı çekilen Amerikalısı yaptı. Kendisi, onurlu benzerliğinin, Afrikalı Amerikalılara yönelik ırkçı tasvir dalgasına karşı koyacağını savundu. “İnsan ailesinden insanları silmek için görselleri kullanmaktan bahsediyor ve onları tekrar yazmak için görselleri kullanmaktan bahsediyor” dedi.
Peki Lewis'in büyükbabası? Ders kitaplarında neden siyahilerin yer almadığını sorguladıktan sonra liseden atıldı.
Diğer yayıncılarla gelecekteki ortaklıkları planlayan yeni kitap serisi, fotoğraf kanonunu genişletmeyi amaçlıyor. Bu alanda çığır açan araştırmalar yürüten NYU profesörü Deborah Willis, “Siyahi fotoğrafçılar tarafından çekilen fotoğrafların çoğu bilinmiyordu” dedi. “Oyun alanını ve arşivi nasıl eşitleyeceğiz? Hikayelerin topluluk temelli görsellerinin yaratılmasını nasıl yeniden düşünürüz?”
Bugün müzeler ve galeriler genç siyah fotoğrafçılara kur yapıyor, ancak genellikle ihmal edilen öncüllerinden habersizler. 28 yaşındaki Tyler Mitchell, dergi ve çıkacak kitaplar hakkında “Vizyon ve Adalet görünmeyenin kutsal kitabıdır” dedi. (Beyoncé'nin portresi, siyahi bir fotoğrafçı tarafından çekilen ilk Vogue kapağıydı.)
Mitchell, diğer önde gelen siyah fotoğrafçılar, yazarlar ve akademisyenlerle birlikte kitap projesinin danışma kurulunda görev yapıyor. “Bu konuda pek bir şey bilmiyordum Carrie Mae Weems veya Davud Bey 19 ya da 20 yaşıma kadar” dedi. (Her ikisi de onunla birlikte danışma kurulunda görev yapıyor.)
Şöyle ekledi: “Deb Willis hakkında her şeyi buldum. İnsanların kendi zevklerine göre seçim yaptığı Instagram'ın ilk versiyonu olan Tumblr'da büyüdüm ve özellikle Tumblr'dan etkilendim Ryan McGinley ve genellikle beyaz olan özgür gençlik, güzel gençlik, nihilist gençlik imgeleri.
Bugün, kişisel yayıncılığın ve sosyal medyanın hızla ilerlemesi görüntülerin çok daha fazla dağıtımına izin verdiğinden, bekçilerin gücü daha az.
Vizyon ve Adalet monografilerinde nesiller arası diyaloğu teşvik etmek için daha yaşlı ve daha genç yorumcular yer alıyor. Genç siyahi fotoğrafçıların çalışmaları ile öncülleri arasındaki benzerlikler genellikle rastlantısaldır, zira büyüklerinin fotoğraflarına erişilemezdi. Bazı kafa çekimleri bunu gösteriyor Awol Erizku, Cooper Union'da ikinci sınıf öğrencisiyken retro tarzda genç siyah erkekler tarafından yaratılan 35, Simpson'ın Roxy'de hip-hop gecelerinde ve 80'lerde New York'taki diğer mekanlarda gördüğü B-boy'ların çektiği görüntülere benziyor ve yaratıcılığı belgeliyor. Birçoğu Harlem'de olan Afrikalı-Amerikalı New Yorklular tarafından giyilen moda.
Erizku, Simpson'ın resimlerini ilk kez Vision & Justice için yapılan bir sunumda gördüğünü hatırladığını ve 1991'deki “Alva With Clock” gibi bir resimle “bu çalışmanın kavramsal temellerini nasıl birisini tanıyıp görebileceğini araştırdığımı” düşündüğünü söyledi. başkası da beni ilgilendiren şeyle çok ilgiliydi.”
Önceki nesillerden yalnızca birkaç siyahi fotoğrafçı, en önemlisi Gordon Parks ve Roy DeCarava olmak üzere, medyanın tarihinin merkezinde kabul ediliyor. Lewis, Parks'la öğrenciyken tanışacağı için çok heyecanlıydı. “Kültürel ortamda yaşadığım somut gerçeklik hissini hatırlıyorum” dedi. “Artık soyut değildi.” Parks'ın 2006'daki ölümünden bu yana, Gordon Parks Vakfı, Steidl Publishing ile işbirliği yaparak onun mirasını, yakında çıkacak olan gibi yeni eleştirel değerlendirmeler içeren bir dizi yeni kitap ve yeniden basım yoluyla ölümsüzleştirdi. özenle hazırlanmış”Siyah doğdu.”
Vision & Justice, daha az ünlü sanatçılar için de benzer bir şey başarmayı amaçlıyor. Serinin ilk kitabı olan “Irk Hikayeleri: İmgelerin Gücü Üzerine Denemeler” bir fotoğrafçıyı değil, bir eleştirmeni onurlandırıyor. 2020'de Kovid'den ölen Maurice Berger'in makalelerinden oluşan bir koleksiyon. (Bu parçalar ilk olarak eski dergide yayınlanmıştı.) Objektif Blogu Berger'in eşi, küratörü ve akademisyen Marvin Heiferman tarafından ölümünden sonra yayınlanan bu kitap, ırkçılığın sürdürülmesinde ve ırkçılıkla mücadelede görsel imgelerin rolünü inceliyor. Lewis ve Aperture, Simpson hakkındaki cildin yanı sıra, Simpson hakkındaki ilk monografiyi de yayınlayacak. Doug Harris, 1964'te Şiddetsiz Öğrenci Koordinasyon Komitesi'ne katıldı ve Richard Avedon'dan fotoğrafçılık dersleri aldı.
Simpson'ın iddia ettiği gibi, dışarıdan birinin bakış açısı bir fotoğrafçı için değerli olabilse de, ayrıcalıklı bakış belirli avantajları da beraberinde getirir. Berkeley'deki Kaliforniya Üniversitesi'nde Afro-Amerikan çalışmaları profesörü ve Lewis'le birlikte serinin editörlerinden Leigh Raiford, “Doug Harris ve diğer hareketli fotoğrafçılarda, hareket oluşturma ve ilişki kurmanın yavaş çalıştığını görüyoruz” dedi. ve Willis. “Göstericilerle polis arasındaki gösterilerin ve çatışmaların fotoğraflarını sık sık görüyoruz. Burada toplumsal hareketlerin seksi olmayan çalışmalarını görebilirsiniz.”
Willis, “Doug Harris, Harlem topluluğundandır” dedi. “Malcolm X ve Fannie Lou Hamer'in Theresa Otel'de otururken fotoğrafını çekti. Orada birlikte olduklarını bilmiyordum.”
Vizyon ve Adalet kitap serisi, Lewis'in projesinin sadece bir yönüdür; bu proje aynı zamanda çeşitli disiplinlerden uzmanların tüm Amerikalılar için tam vatandaşlığa nasıl ulaşılacağını tartıştığı ve Ford Vakfı'nın desteklediği “toplantıları” da içermektedir. Görüntüler.
Lewis'e göre fotoğrafçılık, Parks'ın deyimiyle, uzun bir kampanyada “silah seçimi”dir. Harvard'daki Hutchins Afrika ve Afro-Amerikan Araştırmaları Merkezi direktörü Henry Louis Gates Jr., “Sarah'yı özel kılan şey, alanın geleceğine yönelik vizyonudur” dedi ve Lewis'e “akademik girişimcilik vizyonu” verdiğini söyledi.
“Uzmanlık alanı Afro-Amerikan sanatının incelenmesidir” dedi. “Sarah'nın içgüdüsü şunu söylemek yönünde: Başlangıçtaki enerji söndükten çok sonra bile bu alanın sanat tarihine sıkı sıkıya bağlı kalmasını nasıl sağlayabiliriz?”
Vision & Justice, yakın zamanda söylediği gibi görsellerin “köklü adaletsizliği gidermede” güçlü olabileceğine inanan sanat tarihçisi Sarah Elizabeth Lewis tarafından kurulmuş bir şirkettir. 2016 yılında Aperture Dergisi'nin konuyla ilgili bir sayısının editörlüğünü yaptı. Bu büyük bir başarıydı, birkaç kez yeniden basıldı ve New York Üniversitesi'nin Tisch Sanat Okulu ve Lewis'in sanat ve mimarlık tarihi alanında doçent olduğu ve Afrika ve Amerikan tarihinin Afro-Amerikan olduğu Harvard Üniversitesi dahil olmak üzere birçok üniversite müfredatına entegre edildi. Çalışmalar.
Aperture, Ekim ayından itibaren bir dizi Vizyon ve Adalet monografisi (Simpson hakkında bir tane dahil) yayınlamayı planladığını duyurdu. Aperture Magazine'in genel yayın yönetmeni Michael Famighetti, “Asıl misyon, daha zengin, ırksal açıdan daha kapsayıcı bir fotoğrafçılık tarihi oluşturmaktır” dedi. “Onarıcı veya onarıcı bir misyon var. Sarah, eleştirel yazılarıyla sergilenmeyen veya yayınlanmayan pek çok harika sanatçının bulunduğunu doğru bir şekilde kabul ediyor.
Lewis, Vizyon ve Adalet Projesi'ne ilham verdikleri için Frederick Douglass'a ve büyükbabasına teşekkür ediyor. 1838'de kölelikten kurtulan Douglass, 160 kez fotoğraflandı ve bu da onu 19. yüzyılın en çok fotoğrafı çekilen Amerikalısı yaptı. Kendisi, onurlu benzerliğinin, Afrikalı Amerikalılara yönelik ırkçı tasvir dalgasına karşı koyacağını savundu. “İnsan ailesinden insanları silmek için görselleri kullanmaktan bahsediyor ve onları tekrar yazmak için görselleri kullanmaktan bahsediyor” dedi.
Peki Lewis'in büyükbabası? Ders kitaplarında neden siyahilerin yer almadığını sorguladıktan sonra liseden atıldı.
Diğer yayıncılarla gelecekteki ortaklıkları planlayan yeni kitap serisi, fotoğraf kanonunu genişletmeyi amaçlıyor. Bu alanda çığır açan araştırmalar yürüten NYU profesörü Deborah Willis, “Siyahi fotoğrafçılar tarafından çekilen fotoğrafların çoğu bilinmiyordu” dedi. “Oyun alanını ve arşivi nasıl eşitleyeceğiz? Hikayelerin topluluk temelli görsellerinin yaratılmasını nasıl yeniden düşünürüz?”
Bugün müzeler ve galeriler genç siyah fotoğrafçılara kur yapıyor, ancak genellikle ihmal edilen öncüllerinden habersizler. 28 yaşındaki Tyler Mitchell, dergi ve çıkacak kitaplar hakkında “Vizyon ve Adalet görünmeyenin kutsal kitabıdır” dedi. (Beyoncé'nin portresi, siyahi bir fotoğrafçı tarafından çekilen ilk Vogue kapağıydı.)
Mitchell, diğer önde gelen siyah fotoğrafçılar, yazarlar ve akademisyenlerle birlikte kitap projesinin danışma kurulunda görev yapıyor. “Bu konuda pek bir şey bilmiyordum Carrie Mae Weems veya Davud Bey 19 ya da 20 yaşıma kadar” dedi. (Her ikisi de onunla birlikte danışma kurulunda görev yapıyor.)
Şöyle ekledi: “Deb Willis hakkında her şeyi buldum. İnsanların kendi zevklerine göre seçim yaptığı Instagram'ın ilk versiyonu olan Tumblr'da büyüdüm ve özellikle Tumblr'dan etkilendim Ryan McGinley ve genellikle beyaz olan özgür gençlik, güzel gençlik, nihilist gençlik imgeleri.
Bugün, kişisel yayıncılığın ve sosyal medyanın hızla ilerlemesi görüntülerin çok daha fazla dağıtımına izin verdiğinden, bekçilerin gücü daha az.
Vizyon ve Adalet monografilerinde nesiller arası diyaloğu teşvik etmek için daha yaşlı ve daha genç yorumcular yer alıyor. Genç siyahi fotoğrafçıların çalışmaları ile öncülleri arasındaki benzerlikler genellikle rastlantısaldır, zira büyüklerinin fotoğraflarına erişilemezdi. Bazı kafa çekimleri bunu gösteriyor Awol Erizku, Cooper Union'da ikinci sınıf öğrencisiyken retro tarzda genç siyah erkekler tarafından yaratılan 35, Simpson'ın Roxy'de hip-hop gecelerinde ve 80'lerde New York'taki diğer mekanlarda gördüğü B-boy'ların çektiği görüntülere benziyor ve yaratıcılığı belgeliyor. Birçoğu Harlem'de olan Afrikalı-Amerikalı New Yorklular tarafından giyilen moda.
Erizku, Simpson'ın resimlerini ilk kez Vision & Justice için yapılan bir sunumda gördüğünü hatırladığını ve 1991'deki “Alva With Clock” gibi bir resimle “bu çalışmanın kavramsal temellerini nasıl birisini tanıyıp görebileceğini araştırdığımı” düşündüğünü söyledi. başkası da beni ilgilendiren şeyle çok ilgiliydi.”
Önceki nesillerden yalnızca birkaç siyahi fotoğrafçı, en önemlisi Gordon Parks ve Roy DeCarava olmak üzere, medyanın tarihinin merkezinde kabul ediliyor. Lewis, Parks'la öğrenciyken tanışacağı için çok heyecanlıydı. “Kültürel ortamda yaşadığım somut gerçeklik hissini hatırlıyorum” dedi. “Artık soyut değildi.” Parks'ın 2006'daki ölümünden bu yana, Gordon Parks Vakfı, Steidl Publishing ile işbirliği yaparak onun mirasını, yakında çıkacak olan gibi yeni eleştirel değerlendirmeler içeren bir dizi yeni kitap ve yeniden basım yoluyla ölümsüzleştirdi. özenle hazırlanmış”Siyah doğdu.”
Vision & Justice, daha az ünlü sanatçılar için de benzer bir şey başarmayı amaçlıyor. Serinin ilk kitabı olan “Irk Hikayeleri: İmgelerin Gücü Üzerine Denemeler” bir fotoğrafçıyı değil, bir eleştirmeni onurlandırıyor. 2020'de Kovid'den ölen Maurice Berger'in makalelerinden oluşan bir koleksiyon. (Bu parçalar ilk olarak eski dergide yayınlanmıştı.) Objektif Blogu Berger'in eşi, küratörü ve akademisyen Marvin Heiferman tarafından ölümünden sonra yayınlanan bu kitap, ırkçılığın sürdürülmesinde ve ırkçılıkla mücadelede görsel imgelerin rolünü inceliyor. Lewis ve Aperture, Simpson hakkındaki cildin yanı sıra, Simpson hakkındaki ilk monografiyi de yayınlayacak. Doug Harris, 1964'te Şiddetsiz Öğrenci Koordinasyon Komitesi'ne katıldı ve Richard Avedon'dan fotoğrafçılık dersleri aldı.
Simpson'ın iddia ettiği gibi, dışarıdan birinin bakış açısı bir fotoğrafçı için değerli olabilse de, ayrıcalıklı bakış belirli avantajları da beraberinde getirir. Berkeley'deki Kaliforniya Üniversitesi'nde Afro-Amerikan çalışmaları profesörü ve Lewis'le birlikte serinin editörlerinden Leigh Raiford, “Doug Harris ve diğer hareketli fotoğrafçılarda, hareket oluşturma ve ilişki kurmanın yavaş çalıştığını görüyoruz” dedi. ve Willis. “Göstericilerle polis arasındaki gösterilerin ve çatışmaların fotoğraflarını sık sık görüyoruz. Burada toplumsal hareketlerin seksi olmayan çalışmalarını görebilirsiniz.”
Willis, “Doug Harris, Harlem topluluğundandır” dedi. “Malcolm X ve Fannie Lou Hamer'in Theresa Otel'de otururken fotoğrafını çekti. Orada birlikte olduklarını bilmiyordum.”
Vizyon ve Adalet kitap serisi, Lewis'in projesinin sadece bir yönüdür; bu proje aynı zamanda çeşitli disiplinlerden uzmanların tüm Amerikalılar için tam vatandaşlığa nasıl ulaşılacağını tartıştığı ve Ford Vakfı'nın desteklediği “toplantıları” da içermektedir. Görüntüler.
Lewis'e göre fotoğrafçılık, Parks'ın deyimiyle, uzun bir kampanyada “silah seçimi”dir. Harvard'daki Hutchins Afrika ve Afro-Amerikan Araştırmaları Merkezi direktörü Henry Louis Gates Jr., “Sarah'yı özel kılan şey, alanın geleceğine yönelik vizyonudur” dedi ve Lewis'e “akademik girişimcilik vizyonu” verdiğini söyledi.
“Uzmanlık alanı Afro-Amerikan sanatının incelenmesidir” dedi. “Sarah'nın içgüdüsü şunu söylemek yönünde: Başlangıçtaki enerji söndükten çok sonra bile bu alanın sanat tarihine sıkı sıkıya bağlı kalmasını nasıl sağlayabiliriz?”