Philadelphia’nın tarihi Eski Kent bölgesindeki kasvetli bir caddede, binlerce fayans ve ayna parçasından oluşan çok renkli bir mozaik, özel olanı onurlandıran ve gizemi çağrıştıran dönen desenler, yazılar ve şekiller yaratıyor.
Kâr amacı gütmeyen Boyalı Gelin Sanat Merkezi’nin eski genel merkezinin üç yanını kaplayan mozaik, 1960’ların sonlarından bu yana kentte 200’den fazla eser yaratan Isaiah Zagar’ın eseri. 1990’lı yılların çoğunu Gelinin Teni adlı bu mozaiğin üzerinde geçirdi.
Şimdi, Delaware Nehri’nin birkaç blok uzağında, 230 Vine Caddesi’ndeki 20 metre yüksekliğindeki binanın ve 7.000 metrekarelik mozaiğin, 85 kısa dönemli kiralık üniteye ev sahipliği yapacak bir kuleye yer açmak için gelecek yılın başında yıkılması planlanıyor. veya daireler.
Mozaiğin akıbeti üzerine altı yıldır süren hukuki mücadele, konut krizlerini hafifletmek ve bazı sakinlerin mahallenin cazibesini bozacağını söylediği yüksek, modern binalarla vergi matrahlarını güçlendirmek isteyen şehirlerin karşılaştığı karmaşık karar alma süreçlerini gözler önüne seriyor.
Kentsel mekan kıt olduğunda nasıl kullanılmalı? Ve kim karar verecek?
İcra Direktörü Emily Smith, “Sırf yapabiliyoruz diye güzel şeyleri yok etmememiz gerektiğine inanıyorum” dedi. Philadelphia’nın Sihirli BahçeleriZagar’ın kendisini ve diğer sanatçıları temsil etmek için kurduğu kar amacı gütmeyen bir kuruluş.
“Bu eşsiz, tuhaf yerlere şaşırdığım ve kafamın karıştığı bir dünyada yaşamak istiyorum” diye ekledi.
Philadelphia, her türlü mekanda yaklaşık 4.000 duvar resmiyle kamusal sanat alanında uluslararası bir üne sahiptir.
“Gelinin Derisi”nin rastgele görünen parçaları, zıplayan çıplak bir adamı ve suyun üzerinde yüzen bir kuşu gösteriyor. Ancak mozaik aynı zamanda şehre özel referanslar da içeriyor: Pembe, sarı ve gri fayanslar üzerinde anlatılan bir hikaye, Philadelphia Inquirer’ın bir sanat ve aktivizm merkezi olan South Street’te ölen bir yaban turpu satıcısı olan Abe Kravitz hakkındaki makalesinden alıntılar.
Boyalı Gelin Sanat Merkezi bunu duyurduğundan beri binasını sat ve tamamen projelere odaklanMozaiğin konumu, Philadelphia’nın Sihirli Bahçeleri de dahil olmak üzere birçok paydaşın odak noktası olmuştur; yakındaki yerleşik gruplar; tarihi atamaya karşı 5-4 oy kullanan Philadelphia Tarih Komisyonu; ve yeni evin mimarı.
Başlangıçta eski sanat merkezinin yıkılmasını planlayan mimar Shimi Zakin, binasını House ve Benjamin’in izin verdiği Betsy Ross’un bulunduğu Eski Şehir Bölgesi’nden 6 metre daha yükseğe çıkarırken “gelinin derisini” koruyacak bir tasarım sundu. Franklin Müzesi.
Ancak sakinlerden ve komşu binanın sahibinden gelen şikayetler üzerine Philadelphia mahkemesi, yerel imar kurulunun yükseklik sınırında istisnaya izin veren kararını, kurulun yetkisini aştığını söyleyerek bozdu.
Zakin şimdi sanat merkezini bir kez daha yıkmayı ve yerine tuğla binalarla kaplı bir cadde üzerinde tavandan tabana pencereleri, restoran alanı ve çatı terasları olan altı katlı modern bir bina inşa etmeyi planlıyor. Mozaiğin yıkılması önerisini “yürek burkan” olarak nitelendiren Erdoğan, ancak yaklaşık üç yıl içinde açılması beklenen binasının ek yükseklik olmadan mali açıdan uygun olmayacağını söyledi.
Atrium Design Group’un genel müdürü Zakin, “Bir mimar olarak bir projenin arkasında sadece rakamları görmüyorum” dedi. “Bir projeye Excel elektronik tablosuyla başlamıyorum; Öncelikle yararlı bir şeyler yapabileceğimden emin olmak istiyorum. Artık bunu yapamayacak olmak gerçekten utanç verici.”
Yeni binalar inşa etmek ile mevcut sanat eserlerini korumak arasındaki gerilim ülke genelinde açıkça görülüyordu: geçen yıl 1930’larda yapılan 10 panelli duvar resmi hasar görmeden kaldırıldı San Francisco’daki Kaliforniya Üniversitesi’ndeki mahkum bir binadan.
Ancak çoğu zaman sanat yok edilir. New York’lu bir geliştirici, grafiti sanatçıları için bir tuval olan 5Pointz’in grafitisini badanalayıp endüstriyel binalarını ışıltılı apartmanlarla değiştirdikten sonra, federal mahkeme sanatçıya 6,75 milyon dolar ödemesine karar verdi. Roxbury, Massachusetts’te püskürtülmüş bir tane Apartheid karşıtı lider Nelson Mandela’nın duvar resmi 99 daireli apartmana yer açmak için yıkıldı.
Zakin, Philadelphia’daki Zagar mozaiğinin bazı bölümlerinin kaldırılıp başka yerlerde saklanacağını söyledi ancak çoğunun kaybolacağını kabul etti.
Şu anda 84 yaşında olan ve artık çalışmayan Zagar, bunun Philadelphialıların moralini yükseltemeyeceğinden üzüntü duyduğunu söyledi.
“Shimi Zakin’in tasarımını bir mucize olarak buldum; Zagar yaptığı açıklamada, “Çalışmalarıma yanıt veren yeni bir şeyi hayal etmesi bir mutluluk ve heyecandı” dedi. “İnsanların sanat ve mimariden ilham alabileceği yeni bir yer olurdu. Artık Philadelphia’daki binalar hızla büyüyor ve sıradan cam kutulardan ibaretler.”
Zakin’in daha uzun inşa etme planına karşı çıkanlar arasında bir toplumsal kuruluş olan Franklin Bridge North Neighbors da vardı. Grubun başkanı Robert Gurmankin, Zakin’in binasının birkaç asırlık fabrika dönüşümleri dışında bölgedeki en yüksek bina olacağını söyledi.
Gurmankin’in grubu, mozaiğin Vine Caddesi tarafının korunmasını önerdi; bunun, imar kurallarına hâlâ uyan daha ucuz bir binaya olanak sağlayacağını söylediler. Gurmankin, “Mozaiği özleyeceğiz ve korunmasına kesinlikle karşı çıkmadık” dedi.
Zakin, Gurmankin’in grubunun tekliflerini haklı çıkaracak mimari veya geliştirme deneyimi olmadığını söyledi. “Bu grup insan kendi mahallelerinin gelişmesini istemiyor” dedi.
Kısmen şehir tarafından finanse edilen kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Mural Arts Philadelphia’nın genel müdürü, Zagar ve diğerlerinin çalışmalarının kamusal ortamı iyileştirdiğini ve şehir sakinleri arasında bir sahiplenme duygusu yaratılmasına yardımcı olduğunu söyledi. Kamusal sanatın yeni gelişmelerle bir arada var olabileceğini savundu.
Yönetmen Jane Golden, “Konut sıkıntısının hafifletilmesi şüphesiz önemli olsa da, kamusal sanatın toplumu ve mirası desteklemedeki rolü de paha biçilemez” dedi. “Neden üst üste olmak zorunda? Biz büyük bir şehriz. Çoklu görev yapabiliriz, değil mi?”
Golden, bazı kamusal sanat eserlerinin kaçınılmaz olarak kalkınmanın kurbanı olacağını, ancak Zagar mozaiğinin planlanan yıkımının, güzelliği ve temsili nedeniyle özel bir kayıp olduğunu söyledi.
“Bu tarih ve hafızayla ve sanatın nasıl zamanın işaretçisi ve işaretçisi haline gelebileceğiyle ilgili” dedi.
Kâr amacı gütmeyen Boyalı Gelin Sanat Merkezi’nin eski genel merkezinin üç yanını kaplayan mozaik, 1960’ların sonlarından bu yana kentte 200’den fazla eser yaratan Isaiah Zagar’ın eseri. 1990’lı yılların çoğunu Gelinin Teni adlı bu mozaiğin üzerinde geçirdi.
Şimdi, Delaware Nehri’nin birkaç blok uzağında, 230 Vine Caddesi’ndeki 20 metre yüksekliğindeki binanın ve 7.000 metrekarelik mozaiğin, 85 kısa dönemli kiralık üniteye ev sahipliği yapacak bir kuleye yer açmak için gelecek yılın başında yıkılması planlanıyor. veya daireler.
Mozaiğin akıbeti üzerine altı yıldır süren hukuki mücadele, konut krizlerini hafifletmek ve bazı sakinlerin mahallenin cazibesini bozacağını söylediği yüksek, modern binalarla vergi matrahlarını güçlendirmek isteyen şehirlerin karşılaştığı karmaşık karar alma süreçlerini gözler önüne seriyor.
Kentsel mekan kıt olduğunda nasıl kullanılmalı? Ve kim karar verecek?
İcra Direktörü Emily Smith, “Sırf yapabiliyoruz diye güzel şeyleri yok etmememiz gerektiğine inanıyorum” dedi. Philadelphia’nın Sihirli BahçeleriZagar’ın kendisini ve diğer sanatçıları temsil etmek için kurduğu kar amacı gütmeyen bir kuruluş.
“Bu eşsiz, tuhaf yerlere şaşırdığım ve kafamın karıştığı bir dünyada yaşamak istiyorum” diye ekledi.
Philadelphia, her türlü mekanda yaklaşık 4.000 duvar resmiyle kamusal sanat alanında uluslararası bir üne sahiptir.
“Gelinin Derisi”nin rastgele görünen parçaları, zıplayan çıplak bir adamı ve suyun üzerinde yüzen bir kuşu gösteriyor. Ancak mozaik aynı zamanda şehre özel referanslar da içeriyor: Pembe, sarı ve gri fayanslar üzerinde anlatılan bir hikaye, Philadelphia Inquirer’ın bir sanat ve aktivizm merkezi olan South Street’te ölen bir yaban turpu satıcısı olan Abe Kravitz hakkındaki makalesinden alıntılar.
Boyalı Gelin Sanat Merkezi bunu duyurduğundan beri binasını sat ve tamamen projelere odaklanMozaiğin konumu, Philadelphia’nın Sihirli Bahçeleri de dahil olmak üzere birçok paydaşın odak noktası olmuştur; yakındaki yerleşik gruplar; tarihi atamaya karşı 5-4 oy kullanan Philadelphia Tarih Komisyonu; ve yeni evin mimarı.
Başlangıçta eski sanat merkezinin yıkılmasını planlayan mimar Shimi Zakin, binasını House ve Benjamin’in izin verdiği Betsy Ross’un bulunduğu Eski Şehir Bölgesi’nden 6 metre daha yükseğe çıkarırken “gelinin derisini” koruyacak bir tasarım sundu. Franklin Müzesi.
Ancak sakinlerden ve komşu binanın sahibinden gelen şikayetler üzerine Philadelphia mahkemesi, yerel imar kurulunun yükseklik sınırında istisnaya izin veren kararını, kurulun yetkisini aştığını söyleyerek bozdu.
Zakin şimdi sanat merkezini bir kez daha yıkmayı ve yerine tuğla binalarla kaplı bir cadde üzerinde tavandan tabana pencereleri, restoran alanı ve çatı terasları olan altı katlı modern bir bina inşa etmeyi planlıyor. Mozaiğin yıkılması önerisini “yürek burkan” olarak nitelendiren Erdoğan, ancak yaklaşık üç yıl içinde açılması beklenen binasının ek yükseklik olmadan mali açıdan uygun olmayacağını söyledi.
Atrium Design Group’un genel müdürü Zakin, “Bir mimar olarak bir projenin arkasında sadece rakamları görmüyorum” dedi. “Bir projeye Excel elektronik tablosuyla başlamıyorum; Öncelikle yararlı bir şeyler yapabileceğimden emin olmak istiyorum. Artık bunu yapamayacak olmak gerçekten utanç verici.”
Yeni binalar inşa etmek ile mevcut sanat eserlerini korumak arasındaki gerilim ülke genelinde açıkça görülüyordu: geçen yıl 1930’larda yapılan 10 panelli duvar resmi hasar görmeden kaldırıldı San Francisco’daki Kaliforniya Üniversitesi’ndeki mahkum bir binadan.
Ancak çoğu zaman sanat yok edilir. New York’lu bir geliştirici, grafiti sanatçıları için bir tuval olan 5Pointz’in grafitisini badanalayıp endüstriyel binalarını ışıltılı apartmanlarla değiştirdikten sonra, federal mahkeme sanatçıya 6,75 milyon dolar ödemesine karar verdi. Roxbury, Massachusetts’te püskürtülmüş bir tane Apartheid karşıtı lider Nelson Mandela’nın duvar resmi 99 daireli apartmana yer açmak için yıkıldı.
Zakin, Philadelphia’daki Zagar mozaiğinin bazı bölümlerinin kaldırılıp başka yerlerde saklanacağını söyledi ancak çoğunun kaybolacağını kabul etti.
Şu anda 84 yaşında olan ve artık çalışmayan Zagar, bunun Philadelphialıların moralini yükseltemeyeceğinden üzüntü duyduğunu söyledi.
“Shimi Zakin’in tasarımını bir mucize olarak buldum; Zagar yaptığı açıklamada, “Çalışmalarıma yanıt veren yeni bir şeyi hayal etmesi bir mutluluk ve heyecandı” dedi. “İnsanların sanat ve mimariden ilham alabileceği yeni bir yer olurdu. Artık Philadelphia’daki binalar hızla büyüyor ve sıradan cam kutulardan ibaretler.”
Zakin’in daha uzun inşa etme planına karşı çıkanlar arasında bir toplumsal kuruluş olan Franklin Bridge North Neighbors da vardı. Grubun başkanı Robert Gurmankin, Zakin’in binasının birkaç asırlık fabrika dönüşümleri dışında bölgedeki en yüksek bina olacağını söyledi.
Gurmankin’in grubu, mozaiğin Vine Caddesi tarafının korunmasını önerdi; bunun, imar kurallarına hâlâ uyan daha ucuz bir binaya olanak sağlayacağını söylediler. Gurmankin, “Mozaiği özleyeceğiz ve korunmasına kesinlikle karşı çıkmadık” dedi.
Zakin, Gurmankin’in grubunun tekliflerini haklı çıkaracak mimari veya geliştirme deneyimi olmadığını söyledi. “Bu grup insan kendi mahallelerinin gelişmesini istemiyor” dedi.
Kısmen şehir tarafından finanse edilen kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Mural Arts Philadelphia’nın genel müdürü, Zagar ve diğerlerinin çalışmalarının kamusal ortamı iyileştirdiğini ve şehir sakinleri arasında bir sahiplenme duygusu yaratılmasına yardımcı olduğunu söyledi. Kamusal sanatın yeni gelişmelerle bir arada var olabileceğini savundu.
Yönetmen Jane Golden, “Konut sıkıntısının hafifletilmesi şüphesiz önemli olsa da, kamusal sanatın toplumu ve mirası desteklemedeki rolü de paha biçilemez” dedi. “Neden üst üste olmak zorunda? Biz büyük bir şehriz. Çoklu görev yapabiliriz, değil mi?”
Golden, bazı kamusal sanat eserlerinin kaçınılmaz olarak kalkınmanın kurbanı olacağını, ancak Zagar mozaiğinin planlanan yıkımının, güzelliği ve temsili nedeniyle özel bir kayıp olduğunu söyledi.
“Bu tarih ve hafızayla ve sanatın nasıl zamanın işaretçisi ve işaretçisi haline gelebileceğiyle ilgili” dedi.