Miami Beach’te kadın sanatçılar için erken bir ortak galerinin kurulmasına yardımcı olan ve tabloları, heykelleri ve enstalasyonları genellikle çevresel bozulma konusundaki endişelerini yansıtan çok yönlü bir Florida sanatçısı olan Mira Lehr, 24 Ocak’ta Miami Beach’te öldü. 88 yaşındaydı.
Ailesinden yapılan açıklamada kaldırıldığı hastanede hayatını kaybettiği bildirildi. Hiçbir sebep verilmedi.
On yıllardır Florida, New York ve başka yerlerde sergiler açan Bayan Lehr, sanatsal keşiflerinde maceraperestti. Japon sanatını hiç derinlemesine incelemediğini söylemesine rağmen, çalışmalarından bazıları Japon pirinç kağıdı kullandı. Halatlar ve çelik kullanarak, sergiye gelen ziyaretçilerin içinden geçebileceği mangrov labirentleri yarattı.
Daha yakın tarihli çalışmalarından bazıları ateşi içeriyordu – sarmaşıkların görünümünü ve diğer efektleri yaratmak için tuvallerde delikler yakar veya üzerlerinde barut dizilerini tutuştururdu.
2020’de The Forward’a “Hala kirpiklerim olduğu için şanslıyım” dedi.
Bayan Lehr’in bir sanatçı olarak belirleyici deneyimlerinden biri, 1969’da, mucit ve fütürist R. Buckminster Fuller’ın genellikle “savaş karşıtı oyun” olarak adlandırılan lojistik bir tatbikat olan “Dünya Oyunu” adlı deneyinde 26 katılımcı arasında yer aldığında geldi. ” bu, insanlığın ortak iyiliği için gezegenin kaynaklarını paylaşmayı içeriyordu.
Sanat tarihi profesörü Timothy Stott, “Mira Lehr, kaynakların nasıl daha adil ve sürdürülebilir bir şekilde yeniden dağıtılabileceğini göstermeye davet edilen aktörlerden biriydi; Dünya Oyunu üzerine bir monografi yazan Dublin Üniversitesi’nde.
Bayan Lehr meydan okumayı ciddiye aldı.
The Forward’a “Benim için bir göz açıcıydı” dedi. “Sanatımda doğadan çalışmayı her zaman sevmişimdir, ama dünyayı hiçbir zaman onunla birlikteyken yapmaya başladığım gibi bir bütün olarak düşünmemiştim.”
Sonraki yıllarda sanatı, ister iki ister üç boyutlu olsun, sık sık doğa dünyasını çizdi, yaprakları, kuşları, denizanalarını, resifleri, okyanusu ve daha fazlasını çağrıştırdı ve çoğu zaman doğanın güzelliğine ve tehditlerine dikkat çekti. Sanat eserlerinden bazıları, New York’ta yaşayan genç bir yetişkin olarak edindiği etkileri yansıtacak şekilde soyut veya yarı soyut olarak sınıflandırıldı. Ancak diğer parçalar kategorizasyona meydan okudu.
Örneğin, Orlando, Florida’daki Mennello Amerikan Sanatı Müzesi’ndeki çalışmalarının bir sergisi olan High Water Mark’ın bir parçası olarak on yıl önce oluşturulan ve 2020’de kurulan Mixing Currents vardı. Müzede bütün bir odayı kaplayan bu sürükleyici çalışma, kumlu bir kıyıya vuran okyanus dalgalarının bir video projeksiyonunu, nesli tükenmekte olan mercanları tasvir eden kesik şekilleri ve laboratuvar bilim adamlarının kullandıklarına benzer şekilde tavandan sarkan düzinelerce ampulü içeriyordu. Mercan büyümesini hızlandırmak için kullanılır.
Bayan Lehr, 2020’de Haberler’a “Kayıp ve yıkımı ve daha fazlasının geleceğini düşünmeliyiz” dedi. “Ama çok geç değil. Yıkımı durduracak bilgi ve beceriye sahibiz.”
Bayan Lehr’in çalışmalarını Manhattan galerisinde sık sık sergileyen Eleanor Flomenhaft, Bayan Lehr’in çevre sanatını ciddiye aldığını ve bazı çalışmalarında bir biyokimyacı ve bir deniz biyoloğuna danıştığını ve coşkusunun bulaşıcı olduğunu söyledi.
Bayan Flomenhaft bir telefon görüşmesinde “Ev ödevini yaptı,” dedi. “Onunla konuştuğunda onunla bağ kurardın. Sanatçı olmasının yanı sıra ilham verici bir insandı.”
Gazeteci Morley Safer’in dul eşi Jane Safer, kendisinin ve kocasının yıllar önce Lehr ve kocası Dr. Bir kardiyolog olan David Lehr, Bay Safer Dr. Lehr, “60 Dakika” için röportaj yaptı. Segment. Bayan Safer, Bayan Lehr’in Dr. Lehr’in 1996’daki ölümü sanatını alt üst etti.
Telefonda, “Çoğu insanın yaratıcı bir şekilde işaretlediği bir aşamada, bu inanılmaz yaratıcı enerji patlaması yaşadı” dedi. “80’li yaşlarına kadar yenilikçi ve deneyler yapıyordu.”
Myra Belle Tager, 22 Eylül 1934’te Brooklyn’de doğdu. Ailesi, daha sonra Mira olarak kısalttığı Mirabel adını verdi. Babası Charles, klasörler ve diğer ofis malzemeleri tasarladı ve üretti. Annesi Pearl (Goodstein) Tager, bir zamanlar şapka modeliydi.
Mira, çocukluğunun çoğunu Chicago ve Miami Beach’te geçirdi ve ardından NY, Poughkeepsie’deki Vassar College’a gitti. 1956’da sanat tarihi diplomasını aldı ve aynı yıl Dr. öğretim.
1950’lerin sonlarını New York’ta geçirdi.
2020’de bu sanatçılardan bazılarıyla tanıştığı bir video röportajında ”Soyut Dışavurumcuların altın çağıydı” diye hatırladı. Bu bağlantılar, o ve kocası 1960 yılında Miami Beach’e taşındıktan ve Continuum adlı bir sanatçı kooperatifi oluşturan bir grup başka kadına katıldıktan sonra değerli oldu.
Miami Beach bugün olduğu kadar sanat merkezi değildi, ancak Bayan Lehr’in New York ve Florida havasıyla olan bağlantıları, bu New York sanatçılarından bazılarını kış boyunca Continuum’da atölye çalışmaları öğretmek için güneye çekti.
İlk galerisini 1966’da açan kooperatif, 1990’lara kadar çeşitli lokasyonlarda faaliyetini sürdürdü. Stüdyo alanı sağladı ve üyeleri ve diğer kadın sanatçılar tarafından sergiler düzenledi.
Bayan Lehr, 1987’de The Miami Herald’a “Bu galeriye başladığımızda deli olduğumuzu düşündüler,” dedi. “‘Kadınlar neden kendi galerilerine ihtiyaç duysun ki?’ diye düşündüler.”
Cevap iki yönlüydü: Birincisi, o zamanlar Miami Beach’te pek bir sanat ortamı yoktu ve ikincisi, var olan sanat ortamı bir erkek kulübü gibiydi.
The Herald’a “Sanat kurumu gerçekten erkek merkezliydi” dedi. “Galerileri yönettiler. Sanat piyasasını kontrol ettiler.”
Ve sonra yer vardı: Florida. Hangisi New York değildi.
Bayan Lehr, 2020’de Vassar web sitesine “Bir kadın olsaydınız ve New York şehrinin dışında yaşadıysanız, bir amatör olarak görülüyordunuz” dedi. “Böylece kendi şovlarımıza ev sahipliği yapmaya başladık ve işten çok memnun kaldık.”
Bayan Lehr’in temsilcileri, ailesinin bu ay Connecticut, Greenwich’teki C. Parker Gallery’de kişisel sergi açılışı için hazırlıklara devam ettiğini söyledi.
Bayan Lehr’in iki kızı, Alison Fryd ve Elizabeth Matthews hayatta kaldı; iki oğul, John ve Paul Lehr; ve yedi torun.
Bayan Lehr, komşularının kafasını karıştırmış olması gerektiğini söylediği arka bahçesinde sık sık barut işleri yaptı. Bu, ilk olarak Çinli sanatçı Cai Guo-Qiang’da gördüğü ve kendi işine taşıdığı bir teknikti. Bunu yaparken çarpıcı efektler elde etti, ancak video röportajında söylediği gibi, aynı zamanda bir ikilem.
“Yaratılışın diğer tarafını da gösteriyor,” dedi, “ki bu yıkımdır.”
Ailesinden yapılan açıklamada kaldırıldığı hastanede hayatını kaybettiği bildirildi. Hiçbir sebep verilmedi.
On yıllardır Florida, New York ve başka yerlerde sergiler açan Bayan Lehr, sanatsal keşiflerinde maceraperestti. Japon sanatını hiç derinlemesine incelemediğini söylemesine rağmen, çalışmalarından bazıları Japon pirinç kağıdı kullandı. Halatlar ve çelik kullanarak, sergiye gelen ziyaretçilerin içinden geçebileceği mangrov labirentleri yarattı.
Daha yakın tarihli çalışmalarından bazıları ateşi içeriyordu – sarmaşıkların görünümünü ve diğer efektleri yaratmak için tuvallerde delikler yakar veya üzerlerinde barut dizilerini tutuştururdu.
2020’de The Forward’a “Hala kirpiklerim olduğu için şanslıyım” dedi.
Bayan Lehr’in bir sanatçı olarak belirleyici deneyimlerinden biri, 1969’da, mucit ve fütürist R. Buckminster Fuller’ın genellikle “savaş karşıtı oyun” olarak adlandırılan lojistik bir tatbikat olan “Dünya Oyunu” adlı deneyinde 26 katılımcı arasında yer aldığında geldi. ” bu, insanlığın ortak iyiliği için gezegenin kaynaklarını paylaşmayı içeriyordu.
Sanat tarihi profesörü Timothy Stott, “Mira Lehr, kaynakların nasıl daha adil ve sürdürülebilir bir şekilde yeniden dağıtılabileceğini göstermeye davet edilen aktörlerden biriydi; Dünya Oyunu üzerine bir monografi yazan Dublin Üniversitesi’nde.
Bayan Lehr meydan okumayı ciddiye aldı.
The Forward’a “Benim için bir göz açıcıydı” dedi. “Sanatımda doğadan çalışmayı her zaman sevmişimdir, ama dünyayı hiçbir zaman onunla birlikteyken yapmaya başladığım gibi bir bütün olarak düşünmemiştim.”
Sonraki yıllarda sanatı, ister iki ister üç boyutlu olsun, sık sık doğa dünyasını çizdi, yaprakları, kuşları, denizanalarını, resifleri, okyanusu ve daha fazlasını çağrıştırdı ve çoğu zaman doğanın güzelliğine ve tehditlerine dikkat çekti. Sanat eserlerinden bazıları, New York’ta yaşayan genç bir yetişkin olarak edindiği etkileri yansıtacak şekilde soyut veya yarı soyut olarak sınıflandırıldı. Ancak diğer parçalar kategorizasyona meydan okudu.
Örneğin, Orlando, Florida’daki Mennello Amerikan Sanatı Müzesi’ndeki çalışmalarının bir sergisi olan High Water Mark’ın bir parçası olarak on yıl önce oluşturulan ve 2020’de kurulan Mixing Currents vardı. Müzede bütün bir odayı kaplayan bu sürükleyici çalışma, kumlu bir kıyıya vuran okyanus dalgalarının bir video projeksiyonunu, nesli tükenmekte olan mercanları tasvir eden kesik şekilleri ve laboratuvar bilim adamlarının kullandıklarına benzer şekilde tavandan sarkan düzinelerce ampulü içeriyordu. Mercan büyümesini hızlandırmak için kullanılır.
Bayan Lehr, 2020’de Haberler’a “Kayıp ve yıkımı ve daha fazlasının geleceğini düşünmeliyiz” dedi. “Ama çok geç değil. Yıkımı durduracak bilgi ve beceriye sahibiz.”
Bayan Lehr’in çalışmalarını Manhattan galerisinde sık sık sergileyen Eleanor Flomenhaft, Bayan Lehr’in çevre sanatını ciddiye aldığını ve bazı çalışmalarında bir biyokimyacı ve bir deniz biyoloğuna danıştığını ve coşkusunun bulaşıcı olduğunu söyledi.
Bayan Flomenhaft bir telefon görüşmesinde “Ev ödevini yaptı,” dedi. “Onunla konuştuğunda onunla bağ kurardın. Sanatçı olmasının yanı sıra ilham verici bir insandı.”
Gazeteci Morley Safer’in dul eşi Jane Safer, kendisinin ve kocasının yıllar önce Lehr ve kocası Dr. Bir kardiyolog olan David Lehr, Bay Safer Dr. Lehr, “60 Dakika” için röportaj yaptı. Segment. Bayan Safer, Bayan Lehr’in Dr. Lehr’in 1996’daki ölümü sanatını alt üst etti.
Telefonda, “Çoğu insanın yaratıcı bir şekilde işaretlediği bir aşamada, bu inanılmaz yaratıcı enerji patlaması yaşadı” dedi. “80’li yaşlarına kadar yenilikçi ve deneyler yapıyordu.”
Myra Belle Tager, 22 Eylül 1934’te Brooklyn’de doğdu. Ailesi, daha sonra Mira olarak kısalttığı Mirabel adını verdi. Babası Charles, klasörler ve diğer ofis malzemeleri tasarladı ve üretti. Annesi Pearl (Goodstein) Tager, bir zamanlar şapka modeliydi.
Mira, çocukluğunun çoğunu Chicago ve Miami Beach’te geçirdi ve ardından NY, Poughkeepsie’deki Vassar College’a gitti. 1956’da sanat tarihi diplomasını aldı ve aynı yıl Dr. öğretim.
1950’lerin sonlarını New York’ta geçirdi.
2020’de bu sanatçılardan bazılarıyla tanıştığı bir video röportajında ”Soyut Dışavurumcuların altın çağıydı” diye hatırladı. Bu bağlantılar, o ve kocası 1960 yılında Miami Beach’e taşındıktan ve Continuum adlı bir sanatçı kooperatifi oluşturan bir grup başka kadına katıldıktan sonra değerli oldu.
Miami Beach bugün olduğu kadar sanat merkezi değildi, ancak Bayan Lehr’in New York ve Florida havasıyla olan bağlantıları, bu New York sanatçılarından bazılarını kış boyunca Continuum’da atölye çalışmaları öğretmek için güneye çekti.
İlk galerisini 1966’da açan kooperatif, 1990’lara kadar çeşitli lokasyonlarda faaliyetini sürdürdü. Stüdyo alanı sağladı ve üyeleri ve diğer kadın sanatçılar tarafından sergiler düzenledi.
Bayan Lehr, 1987’de The Miami Herald’a “Bu galeriye başladığımızda deli olduğumuzu düşündüler,” dedi. “‘Kadınlar neden kendi galerilerine ihtiyaç duysun ki?’ diye düşündüler.”
Cevap iki yönlüydü: Birincisi, o zamanlar Miami Beach’te pek bir sanat ortamı yoktu ve ikincisi, var olan sanat ortamı bir erkek kulübü gibiydi.
The Herald’a “Sanat kurumu gerçekten erkek merkezliydi” dedi. “Galerileri yönettiler. Sanat piyasasını kontrol ettiler.”
Ve sonra yer vardı: Florida. Hangisi New York değildi.
Bayan Lehr, 2020’de Vassar web sitesine “Bir kadın olsaydınız ve New York şehrinin dışında yaşadıysanız, bir amatör olarak görülüyordunuz” dedi. “Böylece kendi şovlarımıza ev sahipliği yapmaya başladık ve işten çok memnun kaldık.”
Bayan Lehr’in temsilcileri, ailesinin bu ay Connecticut, Greenwich’teki C. Parker Gallery’de kişisel sergi açılışı için hazırlıklara devam ettiğini söyledi.
Bayan Lehr’in iki kızı, Alison Fryd ve Elizabeth Matthews hayatta kaldı; iki oğul, John ve Paul Lehr; ve yedi torun.
Bayan Lehr, komşularının kafasını karıştırmış olması gerektiğini söylediği arka bahçesinde sık sık barut işleri yaptı. Bu, ilk olarak Çinli sanatçı Cai Guo-Qiang’da gördüğü ve kendi işine taşıdığı bir teknikti. Bunu yaparken çarpıcı efektler elde etti, ancak video röportajında söylediği gibi, aynı zamanda bir ikilem.
“Yaratılışın diğer tarafını da gösteriyor,” dedi, “ki bu yıkımdır.”