Huzursuz yaratıcı enerjilerini oturmuş konforuna adamış ve bakıcıları dönüştüren ve çevrelerine baharatlı bir yetenek veren düzinelerce sandalye yaratan Fin mobilya tasarımcısı Yrjo Kukkapuro, 8 Şubat'ta Finlandiya'daki Kauniainen'deki evinde öldü. 91 yaşındaydı.
Ölümü kızı Isa Kukkapuro-Enbom tarafından doğrulandı.
Yirmi yılda, Bay Kukkapuro, evler, ofisler ve kamu kurumları için çeşitli mobilyalar tasarladı. Ama en iyi koltuklarıyla tanınıyordu.
Şirketi stüdyo Kukkapuro, bir basın açıklamasında, “Hemen hemen her Finn, bir U -bahn istasyonunda, bir bankada, bir okulda veya kütüphanede tasarladığı bir sandalyeye oturdu.” Dedi.
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra ışık sentetik malzemelerin mevcudiyeti ile yeniden canlanan deneysel bir modernist olarak, Bay Kukkapuro, insan formunda şekillendirilebilen cam lif ve diğer plastikleri bol miktarda kullandı. Ayrıca buhar kontrplak ve deri gibi organik malzemeleri tercih etti.
Helsinki'deki Tasarım Müzesi'nin eski direktörü Jukka Savolainen, şu anda Finlandiya'daki Alvar Aalto Müzesi'ne yöneliyor, onu “kullanıcıyı her zaman kullanıcıyı yorulmak bilmeyen zulüm düşünen şekil ve renkle şakacı bir şekilde düşünen şakacı bir şekilde tanımladı. Helsinki'deki Tasarım Müzesi'nin eski direktörü Bay Kukkapuro'dan, şu anda yöneliyor, ancak her zaman kullanıcıdaki kullanıcıyı düşünüyor. Merkez. “
Bay Kukkapuro'nun en ünlü tasarımları arasında, kenarlarda yuvarlanan coşkulu deri dolgu ile kaygan bir fiberglas şezlong sandalyesi olan Karuselli vardı. Bulucu kova koltuğunu çelik bir braket ile çiçekli tabana, çelik bir braketle çiçekli bir braketle tutturdu;
Karuselli 1965 yılında Köln'deki Uluslararası Mobilya Fuarı'nda sunuldu. 1966'da İtalyan tasarım dergisi Domus'un kapağında ortaya çıktı.
2013 yılında üretim sandalyesini yeniden canlandıran Fin mobilya şirketi Artek'in genel müdürü Marianne Goebl, tüketicilerin bugün uzay çağlarını sevdiğini veya nefret ettiğini, ancak sandalyenin konforunu inkar etmediğini söyledi.
“Bir yumurta sarısı gibi hissediyorum,” dedi içinde oturma deneyimi.
Aslında, Victoria ve Albert Müzesi'nin sürekli koleksiyonunda bulunan Karuselli, rutin olarak en basit basit sandalyeler olarak adlandırılır. 2011 yılında, İngiliz tasarım girişimcisi Terence Conran Telegraph'a şunları söyledi: “Kötü bir sırtla bile, bir bardak viski ve puro ile yaslanıyorum ve hemen hayatın yaşamaya değer olduğu hissine sahibim.”
Yrjo Kukkapuro, 6 Nisan 1933'te, şu anda Rusya'nın bir parçası olan Helsinki'nin yaklaşık 275 mil doğusunda bir şehir olan Vyborg'da doğdu. Bir inşaatçı ve ev ressamı Erik Bumbach ve bir terzi olan Eeva (Vatanen) Blumbach tarafından beş çocuğun en büyüğü idi.
1938'de aile, Vyborg yakınlarındaki köyünden Imatra şehrine taşındı ve Erik Blumbach'ın bir ressam ve otobüs tamircisi olarak iş bulduğu. Kukkapuro-enbom, Finlandiya ve Rusya arasındaki savaş 1939'da patlak verdiğinde ve Finler Vyborg bölgesinden ayrılmak zorunda kaldığında, bu onlara tahliye travmasını kurtardı.
Yrjo 7 yaşındayken babası, çocuğun öğretmenlerinin Estonya atalarından aktarılan olağandışı soyadını telaffuz edemediğinden rahatsız oldu. “Blumbach” ın “Flower Creek” için Alman'dan türetildiğini ve aileyi Fin çevirisi Kukkapuro ile adlandırdı.
Kızına ek olarak, Bay Kukkapuro, Terttu Lempiäinen ve Marjatta Ossi adlı iki kız kardeş tarafından hayatta kaldı; üç torun; ve iki harika büyük çocuk.
1955'te tanıştığı ve bir hafta sonra evlendiği grafik sanatçısı ve ressamı karısı Irmel Kukkapuro, 2022'de öldü. Çift uzun evlilikleri boyunca yan yana çalıştı ve Bay Kukkapuro renk hissinin etkisini anlattı.
En eski hırsı Bayan Kukkapuro-Enbom, heykeltıraş olduğunu söyledi, ancak içinde yaşayamayacağından korkuyordu. 1953'te Helsinki'deki Endüstriyel Sanatlar Enstitüsü'nde (şimdi Aalto Üniversitesi'nin bir parçası) yazdı, burada gelecekteki kadınıyla tanıştı ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve taşınan görsel değişim haline gelir.
“Modern çağ, Yrjo Kukkapuro'nun erken tanıştığı bir şeydi,” dedi Bayan Kukkapuro-Enbom.
Birçok modernist gibi, Bay Kukkapuro, tasarımın mekanik yönlerinde güzelliği gördü ve vidaların ve diğer bağlantı elemanlarının bir ürünün nasıl bir araya getirildiğine dikkat çekti. Bu alışkanlık ona ruuvimi takma adını getirdi ya da tercüme etti ve tercüme etti ve tercüme etti: “Vidalı Adam”.
1958'de İç Tasarım derecesi aldı ve gelecek yıl Helsinki'de bir tasarım ofisi açtı. Hibelerin yardımıyla, onu Fin üreticisi Haimi alanına getiren mobilya prototipleri geliştirmeye başladı. İşbirliği 1963'te başladı ve 17 yıl sürdü.
Haimi'deki bir nesil değişimi, Bay Kukkapuro'nun da ilişkilendirildiği yeni bir şirket olan Avarte'nin dönüşüne yol açtı, bu da 2013 yılına kadar sürdü.
“Her on yılda bir tarzını değiştirdi veya yeni malzemeler denedi,” diye hatırladı Bayan Kukkapuro-Enbom. Bay Kukkapuro'nun Postmodern'e girişi, sürekli kollar ve ön bacaklarla oluşan renkli beyaz badinin oluştuğu 1982 Deney -Lounge Sandalyesi idi. “Çok aşırı olmadan küçük bir frivolity” Amerikan mobilyaları Impressario George Beylerian'ın bunu nasıl tanımladığıdır.
İsveç şirketi Hem şirketi geçen yıl üretime geri getirildi.
Canlı mobilyaları başka bir şey önerebilse de, kızı Bay Kukkapuro'nun özellikle oynak olmadığını söyledi. Estetik kullanıcının hizmetindeydi.
“Bir banka veya ofis için bir sandalye tasarlarsanız, kulağa çok sıkıcı geliyor” dedi. “Saatlerce sandalyeye oturmak zorunda olan kişiye ilham vermek istedi.”
1968'de Helsinki'nin yaklaşık dokuz mil kuzeybatısında, Kauniainen'de belirli bir konut ve bir stüdyo inşa etmek için siyasete giren bir mühendis olan Eero Paloheimo ile çalıştı. Düşen çatısı, kavisli duvarları ve prototipler, tasarımlar ve grafiklerle doldurulmuş neredeyse farklılaşmamış iç mekan ile bina bir sauna arayışına inen bir UFO'ya benziyordu. Gelecek yıl bir müze ve araştırma merkezi olmalı.
Bay Kukkapuro da sevilen bir öğretmendi. 1990'ların başında Endüstriyel Sanatlar Enstitüsü'nde onunla çalışan İsveçli tasarımcı Eero Koivisto, yakın zamanda “açık, işlevsel ve kişisel bir şey” olan ürünlerin savunucusu olarak bir Instagram görevini hatırladı. Onun durumuna “komik” eklemek istiyorum. “
Bay Kukkapuro, “son dakikaya kadar” çalışmaya devam etti, dedi Bayan Kukkapuro-Enbom. Proje, yaşlı kullanıcılara sunulan kıdemli bir başkandı. Ayrıca “şimdiye kadar yaptığı en az sandalye” istedi ve son isteği, dijital renderlere dönüşebilecek uzun zamandır asistanı ile fikir alışverişi yapmaktı.
Bu süper asgari sandalyeyi hiç görecek miyiz?
“Hayır,” dedi. “Onu onunla yıldızlara getirdi.”
Ölümü kızı Isa Kukkapuro-Enbom tarafından doğrulandı.
Yirmi yılda, Bay Kukkapuro, evler, ofisler ve kamu kurumları için çeşitli mobilyalar tasarladı. Ama en iyi koltuklarıyla tanınıyordu.
Şirketi stüdyo Kukkapuro, bir basın açıklamasında, “Hemen hemen her Finn, bir U -bahn istasyonunda, bir bankada, bir okulda veya kütüphanede tasarladığı bir sandalyeye oturdu.” Dedi.
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra ışık sentetik malzemelerin mevcudiyeti ile yeniden canlanan deneysel bir modernist olarak, Bay Kukkapuro, insan formunda şekillendirilebilen cam lif ve diğer plastikleri bol miktarda kullandı. Ayrıca buhar kontrplak ve deri gibi organik malzemeleri tercih etti.
Helsinki'deki Tasarım Müzesi'nin eski direktörü Jukka Savolainen, şu anda Finlandiya'daki Alvar Aalto Müzesi'ne yöneliyor, onu “kullanıcıyı her zaman kullanıcıyı yorulmak bilmeyen zulüm düşünen şekil ve renkle şakacı bir şekilde düşünen şakacı bir şekilde tanımladı. Helsinki'deki Tasarım Müzesi'nin eski direktörü Bay Kukkapuro'dan, şu anda yöneliyor, ancak her zaman kullanıcıdaki kullanıcıyı düşünüyor. Merkez. “
Bay Kukkapuro'nun en ünlü tasarımları arasında, kenarlarda yuvarlanan coşkulu deri dolgu ile kaygan bir fiberglas şezlong sandalyesi olan Karuselli vardı. Bulucu kova koltuğunu çelik bir braket ile çiçekli tabana, çelik bir braketle çiçekli bir braketle tutturdu;
Karuselli 1965 yılında Köln'deki Uluslararası Mobilya Fuarı'nda sunuldu. 1966'da İtalyan tasarım dergisi Domus'un kapağında ortaya çıktı.
2013 yılında üretim sandalyesini yeniden canlandıran Fin mobilya şirketi Artek'in genel müdürü Marianne Goebl, tüketicilerin bugün uzay çağlarını sevdiğini veya nefret ettiğini, ancak sandalyenin konforunu inkar etmediğini söyledi.
“Bir yumurta sarısı gibi hissediyorum,” dedi içinde oturma deneyimi.
Aslında, Victoria ve Albert Müzesi'nin sürekli koleksiyonunda bulunan Karuselli, rutin olarak en basit basit sandalyeler olarak adlandırılır. 2011 yılında, İngiliz tasarım girişimcisi Terence Conran Telegraph'a şunları söyledi: “Kötü bir sırtla bile, bir bardak viski ve puro ile yaslanıyorum ve hemen hayatın yaşamaya değer olduğu hissine sahibim.”
Yrjo Kukkapuro, 6 Nisan 1933'te, şu anda Rusya'nın bir parçası olan Helsinki'nin yaklaşık 275 mil doğusunda bir şehir olan Vyborg'da doğdu. Bir inşaatçı ve ev ressamı Erik Bumbach ve bir terzi olan Eeva (Vatanen) Blumbach tarafından beş çocuğun en büyüğü idi.
1938'de aile, Vyborg yakınlarındaki köyünden Imatra şehrine taşındı ve Erik Blumbach'ın bir ressam ve otobüs tamircisi olarak iş bulduğu. Kukkapuro-enbom, Finlandiya ve Rusya arasındaki savaş 1939'da patlak verdiğinde ve Finler Vyborg bölgesinden ayrılmak zorunda kaldığında, bu onlara tahliye travmasını kurtardı.
Yrjo 7 yaşındayken babası, çocuğun öğretmenlerinin Estonya atalarından aktarılan olağandışı soyadını telaffuz edemediğinden rahatsız oldu. “Blumbach” ın “Flower Creek” için Alman'dan türetildiğini ve aileyi Fin çevirisi Kukkapuro ile adlandırdı.
Kızına ek olarak, Bay Kukkapuro, Terttu Lempiäinen ve Marjatta Ossi adlı iki kız kardeş tarafından hayatta kaldı; üç torun; ve iki harika büyük çocuk.
1955'te tanıştığı ve bir hafta sonra evlendiği grafik sanatçısı ve ressamı karısı Irmel Kukkapuro, 2022'de öldü. Çift uzun evlilikleri boyunca yan yana çalıştı ve Bay Kukkapuro renk hissinin etkisini anlattı.
En eski hırsı Bayan Kukkapuro-Enbom, heykeltıraş olduğunu söyledi, ancak içinde yaşayamayacağından korkuyordu. 1953'te Helsinki'deki Endüstriyel Sanatlar Enstitüsü'nde (şimdi Aalto Üniversitesi'nin bir parçası) yazdı, burada gelecekteki kadınıyla tanıştı ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve Sosyal ve taşınan görsel değişim haline gelir.
“Modern çağ, Yrjo Kukkapuro'nun erken tanıştığı bir şeydi,” dedi Bayan Kukkapuro-Enbom.
Birçok modernist gibi, Bay Kukkapuro, tasarımın mekanik yönlerinde güzelliği gördü ve vidaların ve diğer bağlantı elemanlarının bir ürünün nasıl bir araya getirildiğine dikkat çekti. Bu alışkanlık ona ruuvimi takma adını getirdi ya da tercüme etti ve tercüme etti ve tercüme etti: “Vidalı Adam”.
1958'de İç Tasarım derecesi aldı ve gelecek yıl Helsinki'de bir tasarım ofisi açtı. Hibelerin yardımıyla, onu Fin üreticisi Haimi alanına getiren mobilya prototipleri geliştirmeye başladı. İşbirliği 1963'te başladı ve 17 yıl sürdü.
Haimi'deki bir nesil değişimi, Bay Kukkapuro'nun da ilişkilendirildiği yeni bir şirket olan Avarte'nin dönüşüne yol açtı, bu da 2013 yılına kadar sürdü.
“Her on yılda bir tarzını değiştirdi veya yeni malzemeler denedi,” diye hatırladı Bayan Kukkapuro-Enbom. Bay Kukkapuro'nun Postmodern'e girişi, sürekli kollar ve ön bacaklarla oluşan renkli beyaz badinin oluştuğu 1982 Deney -Lounge Sandalyesi idi. “Çok aşırı olmadan küçük bir frivolity” Amerikan mobilyaları Impressario George Beylerian'ın bunu nasıl tanımladığıdır.
İsveç şirketi Hem şirketi geçen yıl üretime geri getirildi.
Canlı mobilyaları başka bir şey önerebilse de, kızı Bay Kukkapuro'nun özellikle oynak olmadığını söyledi. Estetik kullanıcının hizmetindeydi.
“Bir banka veya ofis için bir sandalye tasarlarsanız, kulağa çok sıkıcı geliyor” dedi. “Saatlerce sandalyeye oturmak zorunda olan kişiye ilham vermek istedi.”
1968'de Helsinki'nin yaklaşık dokuz mil kuzeybatısında, Kauniainen'de belirli bir konut ve bir stüdyo inşa etmek için siyasete giren bir mühendis olan Eero Paloheimo ile çalıştı. Düşen çatısı, kavisli duvarları ve prototipler, tasarımlar ve grafiklerle doldurulmuş neredeyse farklılaşmamış iç mekan ile bina bir sauna arayışına inen bir UFO'ya benziyordu. Gelecek yıl bir müze ve araştırma merkezi olmalı.
Bay Kukkapuro da sevilen bir öğretmendi. 1990'ların başında Endüstriyel Sanatlar Enstitüsü'nde onunla çalışan İsveçli tasarımcı Eero Koivisto, yakın zamanda “açık, işlevsel ve kişisel bir şey” olan ürünlerin savunucusu olarak bir Instagram görevini hatırladı. Onun durumuna “komik” eklemek istiyorum. “
Bay Kukkapuro, “son dakikaya kadar” çalışmaya devam etti, dedi Bayan Kukkapuro-Enbom. Proje, yaşlı kullanıcılara sunulan kıdemli bir başkandı. Ayrıca “şimdiye kadar yaptığı en az sandalye” istedi ve son isteği, dijital renderlere dönüşebilecek uzun zamandır asistanı ile fikir alışverişi yapmaktı.
Bu süper asgari sandalyeyi hiç görecek miyiz?
“Hayır,” dedi. “Onu onunla yıldızlara getirdi.”