Stefan Benchoam’a galerisinin misyonunu sor. Proyectos UltraviyoletaGuatemala siyasetinin verilerle, ayrıntılarla ve biraz da umutsuzlukla dolu uzun bir tarihiyle başlıyor.
Bir an bile ara vermeden, İspanyol sömürge döneminin sonu ve bağımsızlığın başlangıcıyla, bir zamanlar ülke topraklarının büyük bir bölümünü kontrol eden bir ABD şirketi olan United Fruit Company’nin toprakları ve insanları sömürmesiyle başlıyor ve bu sürecin nasıl gerçekleştiğini anlatıyor. kendisine yönelik tehditler, 1954’te CIA destekli bir darbenin bahanesi olarak kullanıldı.
Kendisinden önce gelen şiddetli diktatörlükler ve iç savaş boyunca süzülüyor 1996’da BM aracılı barış süreci. Hikaye 2023’te Guatemala’da siyasi manevraların damgasını vurduğu son başkanlık seçimiyle sona eriyor. ve ölüm tehditlerikazanan adayı baltalamayı amaçlıyordu.
Bay Benchoam, sanatçıların günümüzdeki rolüne ilişkin tutumunu anlamak için tüm bunları bilmenin önemli olduğunu söyledi: Farklı toplumsal gruplar arasında iletişim imkansız göründüğünde kamusal diyaloğun moderatörleri olmak, adalet ve istikrarın savunucuları olmak ve… Bir ülkenin vicdanı olun.
“Şöyle bir şey: Bu kadar acılar çekmiş bir ülkenin dokusunu, kamusal alanlarda olmuyorsa, sanat ve sanatsal pratiklerle olmuyorsa nasıl yeniden inşa edersiniz?” dedi.
Guatemala Şehrindeki Proyectos Ultravioleta kendisini bu değişim için bir forum olarak konumlandırdı. Bay Benchoam, amacının, güzel sanatlar için adil fiyatlar ödemeye hazır “sağ elimin koleksiyonculardan daha fazla parmağı olduğu” bir ülkede sanatçıların seslerinin ve kariyerlerinin korunmasına yardımcı olmak olduğunu söyledi.
Bu amaçla sokakta sanat satmayı içeren bir iş modeli geliştirdi. Geri dönen galeri Londra Frizi bu yıl Guatemala’da ve bir bütün olarak Orta Amerika’da, ülke dışındaki uluslararası ticaret fuarlarında düzenli olarak temsil edilen birkaç ticari bayiden biri.
Bay Benchoam, “Neden sanat fuarlarına gideriz?” dedi. “İstediğimiz için değil, sektörümüzde çoğu insanın birleştiği yer burası olduğu için.”
Strateji neredeyse başından beri başarılıydı. 2016 yılında Proyectos Ultravioleta ilk yıl Frieze London’da yer kiralama şansını yakaladı, kazandı fuarın jürili stand ödülü, gelecek vadeden bir galeri tarafından en iyi standa veriliyor. BT tekrar kazandı 2019’da.
Bu tanınma, Londra’daki Tate Modern gibi müzeler de dahil olmak üzere, olağan ticaret fuarı ziyaretçilerinin ötesinde müşterilerden önemli bir ilgi ve satış elde edilmesini sağladı. Galeri erişim alanını genişletti ve şu anda aşağıdaki gibi önemli etkinliklerin müdavimi oluyor: Art Basel Miami Plajı; Artissima İtalya’nın Torino kentinde; Ve Arco Madrid’de. Benchoam, dış satışların işin yaklaşık yüzde 90’ını oluşturduğunu söyledi.
Fuarlardaki tek Guatemala galerisi olmak bir avantajdı. İnsanlar merak ediyor ve Proyectos Ultravioleta’nın hikayesini duymak istiyor. “Bazı açılardan biz her zaman zayıf durumdayız” dedi.
Diğer ülkelerdeki varlığının artmasıyla birlikte galerinin odak noktası da daha küresel hale geldi. Odak noktası Guatemalalı sanatçıları ihraç etmeye devam ediyor, ancak liste diğer ülkelerden sanatçıları da içerecek şekilde genişletildi.
Örneğin bu yılın Londra sergisinde Japonya’da doğan ve New York’ta yaşayan ve çalışan Akira Ikezoe’nin “O Kadar Natürmort Değil” serisi yer alacak. Tuval üzerine yağlıboya tablolar, çeşitli görev veya ritüel aşamalarını gerçekleştiren tekrarlayan insan figürlerini tasvir ediyor ve kısa anlatılar gibi ortaya çıkıyor.
Bu sunumlara Şili’den gelen ama şu anda Berlin’de yaşayan Johanna Unzueta’nın güncel eserleri eşlik ediyor. Bayan Unzueta muhtemelen en çok multimedya enstalasyonlarıyla tanınıyor, ancak bu sergide kumaş ve diğer yumuşak malzemelerden yapılmış büyük boyutlu endüstriyel ekipman heykelleri yer alacak.
Proyectos Ultravioleta, Bay Benchoam’ın “ruhsal geometriler” olarak adlandırdığı simetrik desenlerle düzenlenmiş basit çizgiler ve yumuşak renkler içeren kara kalem, pastel ve sulu boya çizimleri etrafında eş zamanlı olarak harici bir sergi yaratacak. Bu sergi yapılıyor Aziz Kıbrıs KilisesiLondra’nın Marylebone bölgesinde Gotik tarzda bir simge yapı.
Galerinin yakın zamanda kadrosunu genişletmesi, onu asıl amacı olan Guatemalalı sanatçıları sergileme hedefinden uzaklaştırmış olabilir, ancak Bay Benchoam, bunların hepsinin galerinin asıl amacına hizmet ettiğini söyledi. Kazanılan para, işleri daha az ticari olan sanatçıların yerel amaçlarla evde desteklenmesini mümkün kılıyor.
Galeri, farklı kariyer seviyelerindeki sanatçılarla çalışıyor, ancak birçoğu Guatemala’da bulunuyor ve zorlu çalışmalarıyla tanınıyor.
Bunlar arasında askeri şiddet döngüsünü ele alan “La Sombra (Gölge)” gibi performans eserleriyle tanınan Regina José Galindo da var. Bayan Galindo, II. Dünya Savaşı’ndan kalma bir Alman Leopar tankının, bilincini kaybedene kadar onu toprak alanda kovalamasına izin verdi. Çalışma video ve fotoğraf aracılığıyla belgelendi.
Diğer bir örnek ise resim ve çizim yapan ancak “Swoosh” gibi sıra dışı performans parçalarıyla adından söz ettiren Jorge de León’dur; bu parça için ayağına Nike logosunu dövme yaptırmıştır; kendisi olsaydı tam olarak nerede olurdu? şirketin spor ayakkabısını giyiyordu.
Bu tür işler aşırıdır, ancak diğer sanatçıların galeri için hayati önem taşıyan ve ülkenin siyasi tartışmalarına demir atan nesneleri ve enstalasyonları gibi, yolsuzluk ve yabancı etkiler hakkında bir diyalog başlatırlar. Bunlar arasında Edgar Calel, Hellen Ascoli, Naufus Ramírez-Figueroa ve kendisi de yüksek yüklü nesneler üreten Bay Benchoam yer alıyor.
Çalışmaları genellikle otobiyografik olan bir ressam ve performans sanatçısı olan Bay Ramírez-Figuero, Proyectos Ultravioleta’nın ilk günlerinden beri birlikte olduğunu ve bunun daha çok partiler düzenleyen ve ürünlerini akla gelebilecek her birinde sergileyen bir grup sanatçıya benzediğini söyledi. resmi ticari galeri haline geldi.
Ailesi, 1990’larda, kendisi çocukken, iç savaş sırasında Guatemala’yı terk etti. 2008 yılında profesyonel bir sanatçı olarak kariyer yapma hayaliyle geri döndü. O zamanlar, özellikle de mültecilerin içinde bulunduğu kötü duruma yönelik çalışmalar için çok az pazar vardı ve o, ayrılmak zorunda kalacağını düşünüyordu.
Ancak Proyectos Ultravioleta ile olan ilişkisi onu geniş bir koleksiyoncu yelpazesine bağladı. Galeri geliştikçe mesleki itibarı da gelişti. Artık bir işi var Guggenheim Müzesi koleksiyonunda ve yakın zamanda Kolombiya’nın Medellín kentindeki Modern Sanat Müzesi’nde kişisel sergisi açıldı.
Başarısının çoğunu Proyectos Ultravioleta ile olan ilişkisine ve elde ettiği erken satışlara borçludur. “Daha önce sanat dünyasında daha merkezi bir yere taşınmayı hiç düşünmemiştim çünkü ekonomik açıdan mümkün görünmüyordu” dedi.
“Guatemala’da yaşamamı, tam zamanlı bir sanatçı olmamı ve kendimi gerçekten yaptığım işe adamama olanak sağladı” dedi.
Bir an bile ara vermeden, İspanyol sömürge döneminin sonu ve bağımsızlığın başlangıcıyla, bir zamanlar ülke topraklarının büyük bir bölümünü kontrol eden bir ABD şirketi olan United Fruit Company’nin toprakları ve insanları sömürmesiyle başlıyor ve bu sürecin nasıl gerçekleştiğini anlatıyor. kendisine yönelik tehditler, 1954’te CIA destekli bir darbenin bahanesi olarak kullanıldı.
Kendisinden önce gelen şiddetli diktatörlükler ve iç savaş boyunca süzülüyor 1996’da BM aracılı barış süreci. Hikaye 2023’te Guatemala’da siyasi manevraların damgasını vurduğu son başkanlık seçimiyle sona eriyor. ve ölüm tehditlerikazanan adayı baltalamayı amaçlıyordu.
Bay Benchoam, sanatçıların günümüzdeki rolüne ilişkin tutumunu anlamak için tüm bunları bilmenin önemli olduğunu söyledi: Farklı toplumsal gruplar arasında iletişim imkansız göründüğünde kamusal diyaloğun moderatörleri olmak, adalet ve istikrarın savunucuları olmak ve… Bir ülkenin vicdanı olun.
“Şöyle bir şey: Bu kadar acılar çekmiş bir ülkenin dokusunu, kamusal alanlarda olmuyorsa, sanat ve sanatsal pratiklerle olmuyorsa nasıl yeniden inşa edersiniz?” dedi.
Guatemala Şehrindeki Proyectos Ultravioleta kendisini bu değişim için bir forum olarak konumlandırdı. Bay Benchoam, amacının, güzel sanatlar için adil fiyatlar ödemeye hazır “sağ elimin koleksiyonculardan daha fazla parmağı olduğu” bir ülkede sanatçıların seslerinin ve kariyerlerinin korunmasına yardımcı olmak olduğunu söyledi.
Bu amaçla sokakta sanat satmayı içeren bir iş modeli geliştirdi. Geri dönen galeri Londra Frizi bu yıl Guatemala’da ve bir bütün olarak Orta Amerika’da, ülke dışındaki uluslararası ticaret fuarlarında düzenli olarak temsil edilen birkaç ticari bayiden biri.
Bay Benchoam, “Neden sanat fuarlarına gideriz?” dedi. “İstediğimiz için değil, sektörümüzde çoğu insanın birleştiği yer burası olduğu için.”
Strateji neredeyse başından beri başarılıydı. 2016 yılında Proyectos Ultravioleta ilk yıl Frieze London’da yer kiralama şansını yakaladı, kazandı fuarın jürili stand ödülü, gelecek vadeden bir galeri tarafından en iyi standa veriliyor. BT tekrar kazandı 2019’da.
Bu tanınma, Londra’daki Tate Modern gibi müzeler de dahil olmak üzere, olağan ticaret fuarı ziyaretçilerinin ötesinde müşterilerden önemli bir ilgi ve satış elde edilmesini sağladı. Galeri erişim alanını genişletti ve şu anda aşağıdaki gibi önemli etkinliklerin müdavimi oluyor: Art Basel Miami Plajı; Artissima İtalya’nın Torino kentinde; Ve Arco Madrid’de. Benchoam, dış satışların işin yaklaşık yüzde 90’ını oluşturduğunu söyledi.
Fuarlardaki tek Guatemala galerisi olmak bir avantajdı. İnsanlar merak ediyor ve Proyectos Ultravioleta’nın hikayesini duymak istiyor. “Bazı açılardan biz her zaman zayıf durumdayız” dedi.
Diğer ülkelerdeki varlığının artmasıyla birlikte galerinin odak noktası da daha küresel hale geldi. Odak noktası Guatemalalı sanatçıları ihraç etmeye devam ediyor, ancak liste diğer ülkelerden sanatçıları da içerecek şekilde genişletildi.
Örneğin bu yılın Londra sergisinde Japonya’da doğan ve New York’ta yaşayan ve çalışan Akira Ikezoe’nin “O Kadar Natürmort Değil” serisi yer alacak. Tuval üzerine yağlıboya tablolar, çeşitli görev veya ritüel aşamalarını gerçekleştiren tekrarlayan insan figürlerini tasvir ediyor ve kısa anlatılar gibi ortaya çıkıyor.
Bu sunumlara Şili’den gelen ama şu anda Berlin’de yaşayan Johanna Unzueta’nın güncel eserleri eşlik ediyor. Bayan Unzueta muhtemelen en çok multimedya enstalasyonlarıyla tanınıyor, ancak bu sergide kumaş ve diğer yumuşak malzemelerden yapılmış büyük boyutlu endüstriyel ekipman heykelleri yer alacak.
Proyectos Ultravioleta, Bay Benchoam’ın “ruhsal geometriler” olarak adlandırdığı simetrik desenlerle düzenlenmiş basit çizgiler ve yumuşak renkler içeren kara kalem, pastel ve sulu boya çizimleri etrafında eş zamanlı olarak harici bir sergi yaratacak. Bu sergi yapılıyor Aziz Kıbrıs KilisesiLondra’nın Marylebone bölgesinde Gotik tarzda bir simge yapı.
Galerinin yakın zamanda kadrosunu genişletmesi, onu asıl amacı olan Guatemalalı sanatçıları sergileme hedefinden uzaklaştırmış olabilir, ancak Bay Benchoam, bunların hepsinin galerinin asıl amacına hizmet ettiğini söyledi. Kazanılan para, işleri daha az ticari olan sanatçıların yerel amaçlarla evde desteklenmesini mümkün kılıyor.
Galeri, farklı kariyer seviyelerindeki sanatçılarla çalışıyor, ancak birçoğu Guatemala’da bulunuyor ve zorlu çalışmalarıyla tanınıyor.
Bunlar arasında askeri şiddet döngüsünü ele alan “La Sombra (Gölge)” gibi performans eserleriyle tanınan Regina José Galindo da var. Bayan Galindo, II. Dünya Savaşı’ndan kalma bir Alman Leopar tankının, bilincini kaybedene kadar onu toprak alanda kovalamasına izin verdi. Çalışma video ve fotoğraf aracılığıyla belgelendi.
Diğer bir örnek ise resim ve çizim yapan ancak “Swoosh” gibi sıra dışı performans parçalarıyla adından söz ettiren Jorge de León’dur; bu parça için ayağına Nike logosunu dövme yaptırmıştır; kendisi olsaydı tam olarak nerede olurdu? şirketin spor ayakkabısını giyiyordu.
Bu tür işler aşırıdır, ancak diğer sanatçıların galeri için hayati önem taşıyan ve ülkenin siyasi tartışmalarına demir atan nesneleri ve enstalasyonları gibi, yolsuzluk ve yabancı etkiler hakkında bir diyalog başlatırlar. Bunlar arasında Edgar Calel, Hellen Ascoli, Naufus Ramírez-Figueroa ve kendisi de yüksek yüklü nesneler üreten Bay Benchoam yer alıyor.
Çalışmaları genellikle otobiyografik olan bir ressam ve performans sanatçısı olan Bay Ramírez-Figuero, Proyectos Ultravioleta’nın ilk günlerinden beri birlikte olduğunu ve bunun daha çok partiler düzenleyen ve ürünlerini akla gelebilecek her birinde sergileyen bir grup sanatçıya benzediğini söyledi. resmi ticari galeri haline geldi.
Ailesi, 1990’larda, kendisi çocukken, iç savaş sırasında Guatemala’yı terk etti. 2008 yılında profesyonel bir sanatçı olarak kariyer yapma hayaliyle geri döndü. O zamanlar, özellikle de mültecilerin içinde bulunduğu kötü duruma yönelik çalışmalar için çok az pazar vardı ve o, ayrılmak zorunda kalacağını düşünüyordu.
Ancak Proyectos Ultravioleta ile olan ilişkisi onu geniş bir koleksiyoncu yelpazesine bağladı. Galeri geliştikçe mesleki itibarı da gelişti. Artık bir işi var Guggenheim Müzesi koleksiyonunda ve yakın zamanda Kolombiya’nın Medellín kentindeki Modern Sanat Müzesi’nde kişisel sergisi açıldı.
Başarısının çoğunu Proyectos Ultravioleta ile olan ilişkisine ve elde ettiği erken satışlara borçludur. “Daha önce sanat dünyasında daha merkezi bir yere taşınmayı hiç düşünmemiştim çünkü ekonomik açıdan mümkün görünmüyordu” dedi.
“Guatemala’da yaşamamı, tam zamanlı bir sanatçı olmamı ve kendimi gerçekten yaptığım işe adamama olanak sağladı” dedi.