Yerel varlık, bir sanat müzesinin çekiciliğinin önemli bir parçası olabilir ve çoğu zaman da öyledir. Guggenheim Ana Gemisi'nin içi o kadar heyecan verici ki, sizi sergilenen her şeyi sevmeye hazırlayacak. Frick ve Morgan'ın iç mekanları o kadar samimi ki kendinizi evinizde gibi hissediyorsunuz.
Rubin Sanat Müzesi'nde ayrıca tasarım ve sanat da sunulmaktadır. Barneys New York'un eski kadın moda kanadında yer alan mağaza, mağazanın altı katlı çelik ve mermer döner merdivenlerini koruyor ve sıradan alışveriş için tasarlanan alanları ideal büyüklükteki galerilere dönüştürüyor.
Ve bu galerilerde toplanan sanat türü, yoğunluğu açısından şehirdeki hiçbir şeye benzemiyor. Çoğunlukla antik, çoğunlukla dinseldirler ve hepsi Hindistan'dan Çin'e kadar uzanan ve Ruby Haritasının merkezinde Tibet'in yer aldığı Himalaya Asya'sından gelmektedir.
Zarif görünümü, hayırsever Donald ve Shelley Rubin tarafından onlarca yıldır toplanan dinamik sanat eserleri ve müşterilere yönelik olanaklar (zanaatkar ürünleriyle dolu bir hediyelik eşya dükkanı, Doğu-Batı füzyon kafesi) ile müze, açıldığı 2004 yılından bu yana 2004 yılına kadar popülerdi. geri dönüş yeteneğiyle vurdu. Sakin ama yüklü bir atmosferde, o göz korkutucu telaşta, cesaret veren sessizlikte orada olmak iyi hissettirdiği için oyalanacak yerdi.
Birkaç ay içinde bunların hepsi ortadan kalkacak. Müze geçtiğimiz günlerde fiziksel alanını 6 Ekim'de kalıcı olarak boşaltacağını ve binayı satmayı planladığını duyurdu. House'un koleksiyonunda ileri geri seyahat edecek ve Himalaya kültürünü uluslararası alanda tanıtmak amacıyla dijital varlığını sürdürecek. Kendi muğlak deyimiyle “duvarları olmayan bir müze” haline gelecek. Ancak Chelsea House'a bir zamanlar sık sık gelen bir ziyaretçinin bakış açısına göre bunun büyük ölçüde bir anı olarak kalacağından şüpheleniyorum.
Hafıza mutlu ama aynı zamanda rahatsız edici olacak. Rubin açıldığında, ülkede veya başka herhangi bir yerde geniş bir tarihi Tibet sanatı koleksiyonu bulabileceğiniz çok az yerden biriydi. Bu bakımdan tek Amerikalı rakibi yakınlardaydı: Dalai Lama tarafından kutsanmış bir sunağın üzerinde yer alan -ilk kez 1911'de görülen- asırlık Tibet eserlerinin bulunduğu Newark Müzesi.
(Tibet dini kültürüyle ilgilenen herkes için Newark'ı ziyaret etmek vazgeçilmez bir ziyaret olmaya devam ediyor. Ve New Jersey'e giden PATH trenine binmeden önce Asya'ya uçacak olan New Yorklular için Ruby'deki muhteşem Tibet Budist tapınağı odası var. bir nimet ve popüler bir cazibe. Müze, kapandıktan sonra ona yeni bir yuva bulmayı planlıyor, ancak henüz yer açıklanmadı.)
Yakutun özel bir güzelliği, başlangıçta ve uzun bir süre boyunca, estetik odağının görünüşte davet ettiği Yeni Çağcılığın cazibesine direnmesiydi. Her ciddi tarihi müze gibi bu da araştırma odaklıydı ve güzel objeleri hakkında yeni bilgiler aktarmaya istekliydi. Asya sanatının hâlâ çok az keşfedilen alanlarında sergiler ve kataloglar aracılığıyla yaptığı katkılar paha biçilemezdi.
Ve küratöryel erişimi kısa sürede Tibet Budizmi'nin ötesine geçti. 2008 yılında, Budizm'in Tibet platosuna ulaşmasından önce var olan Bön adlı din kültürüne yönelik, muhtemelen ilk büyük araştırma olan bir araştırma gerçekleştirildi. Ve Hindistan'da ortaya çıkan ancak küresel bir varlığı olan din sanatını araştıran, unutulmaz derecede etkileyici iki gösteri vardı: Jainizm ve Sihizm.
Bu iki programın ilgisini çeken izleyiciler arasında bu dinlerin takipçileri de vardı. Onların varlığı, bir arşiv olarak müze ile canlı bir maneviyat dünyası arasında, on yıl önceki “Tanrıların Yüzü: Afrika ve Afrika Amerika Sanat ve Sunakları” gibi sergilere benzer bir bağlantı yarattı. Santeria ve Candomblé'nin takipçileri şehrin kendine özgü kurumlarından biri olan SoHo'daki Afrika Sanatı Müzesi'ne gidiyor.
Buna Rubin'in 20. ve 21. yüzyıl materyallerine olan erken ilgisi de eklendi. Modern ve Çağdaş Sanatın Kurucu Küratörü Beth Citron, Güney Asya modernizmi üzerine üç aydınlatıcı sergi düzenledi. Ayrıca Brooklyn'de yaşayan harika sanatçı Chitra Ganesh'in de aralarında bulunduğu genç Asyalı ve Asyalı Amerikalı sanatçılar için yerinde misafir programlar başlattı.
Ancak zamanla kurumun güçlü yönleri zayıfladı. 2019 yılında personel kesintileri ve ayrılmalar yaşandı. (Citron artık Asya Toplum Müzesi'nde Asya'dan ve Asya diasporasından modern ve çağdaş sanatın küratörüdür.) Bir zamanlar kapsamlı olan bilimsel sergi programı azaldı. New Ageism, 2017'de “OM Lab” ve üçüncü katın tamamını kaplayan “sosyal, duygusal ve etik öğrenme için etkileşimli bir alan” olan mevcut, neredeyse sanattan arınmış “Mandala Lab” gibi izleyici katılımı projeleri biçiminde ortaya çıktı. müzenin.
Kuşkusuz pek çok faktör işin içindeydi: finansal stres, ülkelerine geri dönme endişeleri, Kovid nedeniyle izleyici sayısının azalması ve nesneler üzerinden müze “deneyimlerine” yönelik eğilim. Ancak gerçek şu ki, bugünkü haliyle yakut, bir zamanlar olduğunun küçültülmüş bir versiyonu gibi görünüyor.
Chelsea'den veda teklifi “Yeniden Düşünün: Şimdi Himalaya Sanatı” Altı kata yayılan bina, kurumun geçmişten ziyade bugünün müzesi kimliğini vurgulayacak şekilde tasarlanmış gibi görünüyor. Üç küratörle birlikte: Rubin'den Michelle Bennett Simorella; New York'taki Tibet diasporası sanatçılarından oluşan Yakpo kolektifinin kurucusu Tsewang Lhamo; ve Nepal Katmandu'daki özel bir müze olan Taragaon Next'in müdürü Roshan Mishra – sergide, çoğu Himalaya bölgesinden olan ve çalışmaları müzenin tarihi koleksiyon standındaki öğelerle ilgili veya onlara doğrudan yanıt veren Asya kökenli 32 sanatçı yer alıyor.
Şu anda her yerde olduğu gibi, çok sayıda açıklayıcı figüratif tablo var – Bharat Rai (Nepal), Prithvi Shrestha (Nepal) ve Tenzin Gyurmey Dorjee'nin (Hindistan) örnekleri göze çarpıyor – yanı sıra, yabancı sanatçıların animasyonlu görüntüleri de dahil olmak üzere son derece parlak dijital çalışmalar var. -Çin doğumlu LuYang'ın ikili Budist-Hindu avatarları.
Bazı sanatçılar manevi ve ritüel devamlılığa atıfta bulunurlar. Sonam Dolma Brewing'de, Tibet'ten gelen büyük bir antik bakır stupanın tabanı etrafında konumlanmış bir grup yontulmuş kil mezar höyüğü veya stupa bulunur. Rubin koleksiyonundaki tören kaplarını, ailesinin ev sunağından aktif kullanım belirtileri gösteren neredeyse aynı örneklerle (mum ve tütsü külü) bir düzenlemede birleştiren Imagine (Sneha Shrestha) adlı bir sanatçı da aynısını yapıyor.
Eski ile yeni arasındaki bu tür dengeler incelikli ve aydınlatıcıdır. Ancak çoğu zaman inişli çıkışlı ama ilginç bir sergide – muhtemelen başka türlü göremeyeceğimiz bir dizi çağdaş sanatçının sergilendiği bir sergide – yeni sanat, eskiyi gölgede bırakıyor, kelimenin tam anlamıyla zar zor görülebilen, asırlık tablolar söz konusu olduğunda, yalnızca koruyucu önlemlerle mevcut. aydınlatma sergilenecek. Artık erişilebilir olan büyük, o zamanki çekinik ve savunmasız olana hakim oluyor.
Müzeler hala var olsalar da yok oluyorlar. Bir dizi organizasyonel sorunun ardından, zamanının kavramsal açıdan en cesur sergilerinden bazılarına ev sahipliği yapan Afrika Sanatı Müzesi ortadan kayboldu. Teknik olarak, Beşinci Cadde'nin yukarısındaki yüksek bir binada yer alan ve sanatla yalnızca yüzeysel bir bağlantısı varmış gibi görünen Afrika Merkezi olarak adlandırılan bu yapı, kağıt üzerinde hâlâ varlığını sürdürüyor. Orijinal müzeyi deneyimleyen, yani onun tarafından eğitilen herkes, onun çoktan geride kaldığını bilir.
Rubin Müzesi, erişilebilir bir nesne olarak, atmosferik bir uyarım ve tefekkür yeri olarak var olmaya devam etmek istiyormuş gibi bile değil. Dağıtımını açıkça teşvik ediyor ve pratikte kendisini sanat ve fikirler için postayla sipariş şirketi ilan ediyor. Koleksiyonunun bir kısmı şimdiden üniversite galerilerine gidiyor ve bu iyi bir şey. Mandala Laboratuvarı'nın şu anda en çok ihraç edilen ürün olarak görünmesi (versiyonlarının Londra, Bilbao ve Milano'da ortaya çıkması) müzenin bir süredir eskisi gibi olmadığını hatırlatıyor.
Ve bu şehrin yürünebilir, oturulabilir, rüya gibi hazinelerinden biriydi, atmosferi keyifli, kültürel odağı benzersiz, bağlılık fikrinin tüm biçimlerine aşinaydı. Buna veda etmek zorunda olmamız çok yazık.
Yeniden Düşünmek: Şimdi Himalaya Sanatı
6 Ekim'e kadar, Rubin Museum, 150 West 17th Street, Manhattan, (212) 620-5000, rubinmuseum.org.
Rubin Sanat Müzesi'nde ayrıca tasarım ve sanat da sunulmaktadır. Barneys New York'un eski kadın moda kanadında yer alan mağaza, mağazanın altı katlı çelik ve mermer döner merdivenlerini koruyor ve sıradan alışveriş için tasarlanan alanları ideal büyüklükteki galerilere dönüştürüyor.
Ve bu galerilerde toplanan sanat türü, yoğunluğu açısından şehirdeki hiçbir şeye benzemiyor. Çoğunlukla antik, çoğunlukla dinseldirler ve hepsi Hindistan'dan Çin'e kadar uzanan ve Ruby Haritasının merkezinde Tibet'in yer aldığı Himalaya Asya'sından gelmektedir.
Zarif görünümü, hayırsever Donald ve Shelley Rubin tarafından onlarca yıldır toplanan dinamik sanat eserleri ve müşterilere yönelik olanaklar (zanaatkar ürünleriyle dolu bir hediyelik eşya dükkanı, Doğu-Batı füzyon kafesi) ile müze, açıldığı 2004 yılından bu yana 2004 yılına kadar popülerdi. geri dönüş yeteneğiyle vurdu. Sakin ama yüklü bir atmosferde, o göz korkutucu telaşta, cesaret veren sessizlikte orada olmak iyi hissettirdiği için oyalanacak yerdi.
Birkaç ay içinde bunların hepsi ortadan kalkacak. Müze geçtiğimiz günlerde fiziksel alanını 6 Ekim'de kalıcı olarak boşaltacağını ve binayı satmayı planladığını duyurdu. House'un koleksiyonunda ileri geri seyahat edecek ve Himalaya kültürünü uluslararası alanda tanıtmak amacıyla dijital varlığını sürdürecek. Kendi muğlak deyimiyle “duvarları olmayan bir müze” haline gelecek. Ancak Chelsea House'a bir zamanlar sık sık gelen bir ziyaretçinin bakış açısına göre bunun büyük ölçüde bir anı olarak kalacağından şüpheleniyorum.
Hafıza mutlu ama aynı zamanda rahatsız edici olacak. Rubin açıldığında, ülkede veya başka herhangi bir yerde geniş bir tarihi Tibet sanatı koleksiyonu bulabileceğiniz çok az yerden biriydi. Bu bakımdan tek Amerikalı rakibi yakınlardaydı: Dalai Lama tarafından kutsanmış bir sunağın üzerinde yer alan -ilk kez 1911'de görülen- asırlık Tibet eserlerinin bulunduğu Newark Müzesi.
(Tibet dini kültürüyle ilgilenen herkes için Newark'ı ziyaret etmek vazgeçilmez bir ziyaret olmaya devam ediyor. Ve New Jersey'e giden PATH trenine binmeden önce Asya'ya uçacak olan New Yorklular için Ruby'deki muhteşem Tibet Budist tapınağı odası var. bir nimet ve popüler bir cazibe. Müze, kapandıktan sonra ona yeni bir yuva bulmayı planlıyor, ancak henüz yer açıklanmadı.)
Yakutun özel bir güzelliği, başlangıçta ve uzun bir süre boyunca, estetik odağının görünüşte davet ettiği Yeni Çağcılığın cazibesine direnmesiydi. Her ciddi tarihi müze gibi bu da araştırma odaklıydı ve güzel objeleri hakkında yeni bilgiler aktarmaya istekliydi. Asya sanatının hâlâ çok az keşfedilen alanlarında sergiler ve kataloglar aracılığıyla yaptığı katkılar paha biçilemezdi.
Ve küratöryel erişimi kısa sürede Tibet Budizmi'nin ötesine geçti. 2008 yılında, Budizm'in Tibet platosuna ulaşmasından önce var olan Bön adlı din kültürüne yönelik, muhtemelen ilk büyük araştırma olan bir araştırma gerçekleştirildi. Ve Hindistan'da ortaya çıkan ancak küresel bir varlığı olan din sanatını araştıran, unutulmaz derecede etkileyici iki gösteri vardı: Jainizm ve Sihizm.
Bu iki programın ilgisini çeken izleyiciler arasında bu dinlerin takipçileri de vardı. Onların varlığı, bir arşiv olarak müze ile canlı bir maneviyat dünyası arasında, on yıl önceki “Tanrıların Yüzü: Afrika ve Afrika Amerika Sanat ve Sunakları” gibi sergilere benzer bir bağlantı yarattı. Santeria ve Candomblé'nin takipçileri şehrin kendine özgü kurumlarından biri olan SoHo'daki Afrika Sanatı Müzesi'ne gidiyor.
Buna Rubin'in 20. ve 21. yüzyıl materyallerine olan erken ilgisi de eklendi. Modern ve Çağdaş Sanatın Kurucu Küratörü Beth Citron, Güney Asya modernizmi üzerine üç aydınlatıcı sergi düzenledi. Ayrıca Brooklyn'de yaşayan harika sanatçı Chitra Ganesh'in de aralarında bulunduğu genç Asyalı ve Asyalı Amerikalı sanatçılar için yerinde misafir programlar başlattı.
Ancak zamanla kurumun güçlü yönleri zayıfladı. 2019 yılında personel kesintileri ve ayrılmalar yaşandı. (Citron artık Asya Toplum Müzesi'nde Asya'dan ve Asya diasporasından modern ve çağdaş sanatın küratörüdür.) Bir zamanlar kapsamlı olan bilimsel sergi programı azaldı. New Ageism, 2017'de “OM Lab” ve üçüncü katın tamamını kaplayan “sosyal, duygusal ve etik öğrenme için etkileşimli bir alan” olan mevcut, neredeyse sanattan arınmış “Mandala Lab” gibi izleyici katılımı projeleri biçiminde ortaya çıktı. müzenin.
Kuşkusuz pek çok faktör işin içindeydi: finansal stres, ülkelerine geri dönme endişeleri, Kovid nedeniyle izleyici sayısının azalması ve nesneler üzerinden müze “deneyimlerine” yönelik eğilim. Ancak gerçek şu ki, bugünkü haliyle yakut, bir zamanlar olduğunun küçültülmüş bir versiyonu gibi görünüyor.
Chelsea'den veda teklifi “Yeniden Düşünün: Şimdi Himalaya Sanatı” Altı kata yayılan bina, kurumun geçmişten ziyade bugünün müzesi kimliğini vurgulayacak şekilde tasarlanmış gibi görünüyor. Üç küratörle birlikte: Rubin'den Michelle Bennett Simorella; New York'taki Tibet diasporası sanatçılarından oluşan Yakpo kolektifinin kurucusu Tsewang Lhamo; ve Nepal Katmandu'daki özel bir müze olan Taragaon Next'in müdürü Roshan Mishra – sergide, çoğu Himalaya bölgesinden olan ve çalışmaları müzenin tarihi koleksiyon standındaki öğelerle ilgili veya onlara doğrudan yanıt veren Asya kökenli 32 sanatçı yer alıyor.
Şu anda her yerde olduğu gibi, çok sayıda açıklayıcı figüratif tablo var – Bharat Rai (Nepal), Prithvi Shrestha (Nepal) ve Tenzin Gyurmey Dorjee'nin (Hindistan) örnekleri göze çarpıyor – yanı sıra, yabancı sanatçıların animasyonlu görüntüleri de dahil olmak üzere son derece parlak dijital çalışmalar var. -Çin doğumlu LuYang'ın ikili Budist-Hindu avatarları.
Bazı sanatçılar manevi ve ritüel devamlılığa atıfta bulunurlar. Sonam Dolma Brewing'de, Tibet'ten gelen büyük bir antik bakır stupanın tabanı etrafında konumlanmış bir grup yontulmuş kil mezar höyüğü veya stupa bulunur. Rubin koleksiyonundaki tören kaplarını, ailesinin ev sunağından aktif kullanım belirtileri gösteren neredeyse aynı örneklerle (mum ve tütsü külü) bir düzenlemede birleştiren Imagine (Sneha Shrestha) adlı bir sanatçı da aynısını yapıyor.
Eski ile yeni arasındaki bu tür dengeler incelikli ve aydınlatıcıdır. Ancak çoğu zaman inişli çıkışlı ama ilginç bir sergide – muhtemelen başka türlü göremeyeceğimiz bir dizi çağdaş sanatçının sergilendiği bir sergide – yeni sanat, eskiyi gölgede bırakıyor, kelimenin tam anlamıyla zar zor görülebilen, asırlık tablolar söz konusu olduğunda, yalnızca koruyucu önlemlerle mevcut. aydınlatma sergilenecek. Artık erişilebilir olan büyük, o zamanki çekinik ve savunmasız olana hakim oluyor.
Müzeler hala var olsalar da yok oluyorlar. Bir dizi organizasyonel sorunun ardından, zamanının kavramsal açıdan en cesur sergilerinden bazılarına ev sahipliği yapan Afrika Sanatı Müzesi ortadan kayboldu. Teknik olarak, Beşinci Cadde'nin yukarısındaki yüksek bir binada yer alan ve sanatla yalnızca yüzeysel bir bağlantısı varmış gibi görünen Afrika Merkezi olarak adlandırılan bu yapı, kağıt üzerinde hâlâ varlığını sürdürüyor. Orijinal müzeyi deneyimleyen, yani onun tarafından eğitilen herkes, onun çoktan geride kaldığını bilir.
Rubin Müzesi, erişilebilir bir nesne olarak, atmosferik bir uyarım ve tefekkür yeri olarak var olmaya devam etmek istiyormuş gibi bile değil. Dağıtımını açıkça teşvik ediyor ve pratikte kendisini sanat ve fikirler için postayla sipariş şirketi ilan ediyor. Koleksiyonunun bir kısmı şimdiden üniversite galerilerine gidiyor ve bu iyi bir şey. Mandala Laboratuvarı'nın şu anda en çok ihraç edilen ürün olarak görünmesi (versiyonlarının Londra, Bilbao ve Milano'da ortaya çıkması) müzenin bir süredir eskisi gibi olmadığını hatırlatıyor.
Ve bu şehrin yürünebilir, oturulabilir, rüya gibi hazinelerinden biriydi, atmosferi keyifli, kültürel odağı benzersiz, bağlılık fikrinin tüm biçimlerine aşinaydı. Buna veda etmek zorunda olmamız çok yazık.
Yeniden Düşünmek: Şimdi Himalaya Sanatı
6 Ekim'e kadar, Rubin Museum, 150 West 17th Street, Manhattan, (212) 620-5000, rubinmuseum.org.