Sanatçı Mary Miss, perşembe günü Des Moines Sanat Merkezi'ne, müzenin kendisine 40 yıldan daha kısa bir süre önce yapması için görevlendirdiği bir arazi sanatı eserinin planlı yıkımını durdurmak için dava açtı.
Müze, “Greenwood Pond: Double Site” (1989-1996) adlı çevresel enstalasyondan oluşan sanat eserinin bir güvenlik tehlikesi haline geldiğini ve onarımının müzenin kaynaklarının ötesinde olduğunu söyledi. Yıkımın pazartesi günü başlaması planlanıyordu.
Sanat Merkezi Perşembe günü yaptığı açıklamada davayla ilgili herhangi bir yorumda bulunmadığını söyledi.
Miss'in açtığı dava, “Greenwood Pond”un kaderi hakkında süregelen anlaşmazlığın son halkası olup, özellikle değişen hava koşullarına sahip ortamlarda faaliyet gösteren küçük kurumlar için, sofistike kamusal sanat eserlerini korumanın zorluğunu ortaya çıkardı. Merkezin planının açıklanmasından bu yana geçen haftalarda sanat dünyasından önemli isimler bir araya geldi; bunlar arasında koleksiyoncu Agnes Gund; sanat eleştirmeni Lucy Lippard; ve sanatçılar Laurie Anderson, Martin Puryear ve Alice Aycock, müze müdürü Kelly Baum'a bir mektup yazarak onu yeniden düşünmeye teşvik etti.
Miss'in davası, Greenwood Göleti'nin yıkılması önerisinin, sanatçılara eserlerini “tanınmış statüde” olmaları halinde yıkımdan korumalarına olanak tanıyan 1990 tarihli Görsel Sanatçı Hakları Yasası'nı ihlal ettiğini iddia ediyor. Davada ayrıca müzenin, eseri ilk etapta elementlerden korumayarak sanatçıyla olan sözleşmesini ihlal ettiği iddia ediliyor.
Miss, Iowa'daki bir federal mahkemeden müzenin göleti boşaltmasını ve tesisi sökmesini durdurmak için tedbir kararı çıkarmasını istedi; Önergesine ilişkin duruşmanın Pazartesi sabahı yapılması planlanıyor. Dava dilekçesinde “Proje orijinal bir sanat eseridir ve Dünya gezegeninin başka hiçbir yerinde bulunamaz” ifadesi yer alıyor. “Onun yok oluşu onun yok oluşudur.”
Miss, 1960'larda ve 1970'lerde ortaya çıkan ve şu anda erkek egemen bir harekete yaptıkları katkılardan dolayı yeniden akademik ilgi gören kadın toprak sanatçıları kuşağından biridir. 1980'lerin sonlarında Des Moines Sanat Merkezi, Miss'i sanatçılar Richard Serra ve Bruce Nauman'la birlikte kar amacı gütmeyen müzenin bitişiğindeki şehre ait park için sahaya özel çalışmalar geliştirmeye davet etti. Miss, yedi yıl boyunca, ziyaretçilerin manzarayı çeşitli perspektiflerden görmesini teşvik eden eğimli yürüyüş yolları, oturma alanları, kabinler ve kulelerden oluşan bir koleksiyon olan “Greenwood Pond: Double Site”ı geliştirdi. Müzenin daha dayanıklı malzemeden yapıldığını söylediği Serra ve Nauman'ın eserleri korundu.
Müze Çarşamba günü yaptığı açıklamada, yıkımın 12 ila 15 hafta sürmesinin beklendiğini söyledi. Mahkeme, Miss'in artık “yararlı ömrünün sonuna gelmiş” eserinin onarımı için yıllar içinde yaklaşık 1 milyon dolar harcandığını kaydetti. Bir şehir temsilcisi Perşembe günü dava hakkında yorum yapmaktan kaçındı. Bu haftanın başlarında Des Moines Belediye Başkanı Connie Boesen yaptığı açıklamada, “Park ziyaretçilerinin kamu güvenliğine değer veriyoruz ve Des Moines Sanat Merkezi'nin kararına saygı duyuyoruz.”
Miss, müzenin yıkım planlarını internet sitesinde okuduktan sonra yasal yollara başvurmaya karar verdiğini söyledi. Bir telefon görüşmesinde “Kimsenin böyle bir durumda olmak isteyeceğini sanmıyorum” dedi. “Avukatlarla çalışmak mümkün olan en son çözüm ama bu noktada başka seçeneğimiz olduğunu düşünmüyorum.”
Müze, “Greenwood Pond: Double Site” (1989-1996) adlı çevresel enstalasyondan oluşan sanat eserinin bir güvenlik tehlikesi haline geldiğini ve onarımının müzenin kaynaklarının ötesinde olduğunu söyledi. Yıkımın pazartesi günü başlaması planlanıyordu.
Sanat Merkezi Perşembe günü yaptığı açıklamada davayla ilgili herhangi bir yorumda bulunmadığını söyledi.
Miss'in açtığı dava, “Greenwood Pond”un kaderi hakkında süregelen anlaşmazlığın son halkası olup, özellikle değişen hava koşullarına sahip ortamlarda faaliyet gösteren küçük kurumlar için, sofistike kamusal sanat eserlerini korumanın zorluğunu ortaya çıkardı. Merkezin planının açıklanmasından bu yana geçen haftalarda sanat dünyasından önemli isimler bir araya geldi; bunlar arasında koleksiyoncu Agnes Gund; sanat eleştirmeni Lucy Lippard; ve sanatçılar Laurie Anderson, Martin Puryear ve Alice Aycock, müze müdürü Kelly Baum'a bir mektup yazarak onu yeniden düşünmeye teşvik etti.
Miss'in davası, Greenwood Göleti'nin yıkılması önerisinin, sanatçılara eserlerini “tanınmış statüde” olmaları halinde yıkımdan korumalarına olanak tanıyan 1990 tarihli Görsel Sanatçı Hakları Yasası'nı ihlal ettiğini iddia ediyor. Davada ayrıca müzenin, eseri ilk etapta elementlerden korumayarak sanatçıyla olan sözleşmesini ihlal ettiği iddia ediliyor.
Miss, Iowa'daki bir federal mahkemeden müzenin göleti boşaltmasını ve tesisi sökmesini durdurmak için tedbir kararı çıkarmasını istedi; Önergesine ilişkin duruşmanın Pazartesi sabahı yapılması planlanıyor. Dava dilekçesinde “Proje orijinal bir sanat eseridir ve Dünya gezegeninin başka hiçbir yerinde bulunamaz” ifadesi yer alıyor. “Onun yok oluşu onun yok oluşudur.”
Miss, 1960'larda ve 1970'lerde ortaya çıkan ve şu anda erkek egemen bir harekete yaptıkları katkılardan dolayı yeniden akademik ilgi gören kadın toprak sanatçıları kuşağından biridir. 1980'lerin sonlarında Des Moines Sanat Merkezi, Miss'i sanatçılar Richard Serra ve Bruce Nauman'la birlikte kar amacı gütmeyen müzenin bitişiğindeki şehre ait park için sahaya özel çalışmalar geliştirmeye davet etti. Miss, yedi yıl boyunca, ziyaretçilerin manzarayı çeşitli perspektiflerden görmesini teşvik eden eğimli yürüyüş yolları, oturma alanları, kabinler ve kulelerden oluşan bir koleksiyon olan “Greenwood Pond: Double Site”ı geliştirdi. Müzenin daha dayanıklı malzemeden yapıldığını söylediği Serra ve Nauman'ın eserleri korundu.
Müze Çarşamba günü yaptığı açıklamada, yıkımın 12 ila 15 hafta sürmesinin beklendiğini söyledi. Mahkeme, Miss'in artık “yararlı ömrünün sonuna gelmiş” eserinin onarımı için yıllar içinde yaklaşık 1 milyon dolar harcandığını kaydetti. Bir şehir temsilcisi Perşembe günü dava hakkında yorum yapmaktan kaçındı. Bu haftanın başlarında Des Moines Belediye Başkanı Connie Boesen yaptığı açıklamada, “Park ziyaretçilerinin kamu güvenliğine değer veriyoruz ve Des Moines Sanat Merkezi'nin kararına saygı duyuyoruz.”
Miss, müzenin yıkım planlarını internet sitesinde okuduktan sonra yasal yollara başvurmaya karar verdiğini söyledi. Bir telefon görüşmesinde “Kimsenin böyle bir durumda olmak isteyeceğini sanmıyorum” dedi. “Avukatlarla çalışmak mümkün olan en son çözüm ama bu noktada başka seçeneğimiz olduğunu düşünmüyorum.”