Bu makale, Milan Design Week 2023 tasarım özel önizlememizin bir parçasıdır.
Ambra Medda ve Veronica Sommaruga, AMO’yu kurmak için bir araya geldiklerinde, yeni tasarım projelerinin yıldızları hedeflemesi konusunda anlaştılar.
Ne de olsa, sahada yeni başlayanlar değillerdi. Bayan Medda, sektörden bir kişi, Design Miami’nin kurucusu ve tasarımcılar ile markalar arasında iyi bilinen bir ortaktır. Saygın bir tekstil uzmanı olan Bayan Sommaruga, Vera Wang, Calvin Klein ve Hermès gibi şirketlerde önemli yaratıcı pozisyonlarda bulunmuştur.
Bağlantılı ve deneyimli, ilk ürünlerini pazara sunmalarına yardımcı olacak yüksek vasıflı bir ortak aramaya başladılar.
Bayan Medda, “Mümkün olduğu kadar yükseğe çıkmak istedik” dedi. “İsteyebileceğimiz en çılgın, en harika kişinin kim olduğunu düşündük.”
Olasılıklar listesi o kadar sınırsızdı ki, artık hayatta olmayan insanların isimlerini bile içeriyordu ve bu alanda gerçek süperstarlar seçildi: saygıdeğer ressam ve renk teorisyeni Josef ve Anni Albers; Tekstil zanaatını sanata dönüştürmekle tanınan deneysel dokumacı ve desen üreticisidir.
Bayan Sommaruga, “Kariyerimin başından beri idollerim oldular” dedi.
Alberslerden ilham alan yeni ürünler yaratma fikirlerini Connecticut merkezli şirkete getirdiler. Josef & Anni Albers Vakfı, projenin coşkulu bir şekilde onaylandığı yer. Uzun süredir vakıf direktörü Nicholas Fox Weber, bunu Albers’lerin mirasını canlı tutmanın ve yaratıcı misyonlarını 21. yüzyıl tasarımcılarının gözünden sürdürmenin bir yolu olarak gördü.
Weber, “Anni ve Josef, görme ve sanat yapma yaklaşımlarını diğer insanlara aktarmakla çok ilgilendiler” diyor. “Nesilden nesile vahiylerinin etkisini hissetmeleri onlar için önemliydi.”
Milano Tasarım Haftası’nda Teatro Albers adlı bir sergide görücüye çıkacak olan ürünlere gelince, AMO ekibi, Albers’lerin fikirlerini yakalayan yeni bir şey yaratabilecek, ancak kendi elleriyle ve istekli olacak iki tasarımcıya başvurdu. açılış sırasında gerçekleşen konuşmalara ve web gösterilerine katılın.
“İnsanlar süreçten yabancılaşıyor. Siz yalnızca bitmiş ürünü bilirsiniz,” dedi Bayan Sommaruga. “İnsanlara kumaşların nasıl dokunduğunu göstermek gerçekten harika bir fırsat.”
Mobilya tasarımcısını seçtiniz Marco Campardo Bay Alber’in, her şeyi büyük ölçüde basitleştirmek için renk algımızın onu gördüğümüz bağlama bağlı olarak değiştiğini varsayan, ufuk açıcı Renk Etkileşimi kitabında özetlenen önerileri incelemek. Bay Campardo, kendi yaptığı bir dizi bank olan Tutti Frutti Megalith’i geliştirdi. Her parça, üretim sürecinde yok edilen bir karton kalıba dökülen reçineden yapılmıştır.
“Bu şekilde, her parça benzersizdir – benzer, ancak her seferinde formu parçalamamız ve ardından formu yeniden yaratmamız gerektiği anlamında benzersizdir” dedi. Grymsdyke çiftliği Buckinghamshire, İngiltere’deki stüdyolar.
Bay Albers’in iki boyutlu resimlerde ifade ettiği kavramların üç boyutlu tezahürü olarak gördüğü bankları, göz alıcı renk üçlüsünde yapılmıştır – biri pembe, açık gri ve yeşil; bir diğeri pembe, beyaz ve turuncu – ve hepsi renkleri farklı şekillerde birleştirmenin özlerini nasıl değiştirdiğini göstermekle ilgili.
“Fikir, renklerin hareket halinde olması ve onları karıştırma şeklinizin tamamen farklı bir sonuç vermesidir” dedi.
Koltuklar atölyeler için kullanılacak ve satışa sunulacaktır. Bu, ziyaretçilerin web yöneticisinin oturumlarına katılırken dinlenmelerini sağlar Laura de SezarBayan Albers’in tekstil konseptlerini yeniden yorumlamak için AMO tarafından seçildi.
Bayan de Cesare, kullanılan farklı malzeme ve teknikleri anlamak için Bayan Albers’in orijinal kumaşlarını ve işin büyütülmüş fotoğraflarını incelediğini söyledi. “Çok duygusal bir süreçti” diyor. “Anni’yi jestlerinden tanıdım.”
Ancak, pencere kaplamaları veya duvar askıları gibi şeyler için kullanılabilecek kendi dokuma ürünlerinin, Alberslerin içgüdüye olan bağlılığını vurgulamak için İtalya’nın Pisa kentindeki stüdyosunda değil, bir seyirci önünde geliştirilmesi gerektiğine karar verdi. kendiliğindenlik yaratma süreci.
Bu çalışmayı Milano sergisi sırasında, halkın da denemeye davet edildiği dokuma tezgahlarını kullanarak gerçekleştirecek. Etkileşimli gösteriler, Alberslerin fikirlerini canlandırma konseptleri için çok önemlidir. Her ikisi de ömür boyu öğretmenlerdi, en iyi Kuzey Carolina’daki Black Mountain College’daki çalışmaları ile tanınırlardı ve miraslarının en iyi bu bağlamda anlaşıldığını söyledi.
Sergiyi bir öğrenme merkezi olarak kullanma fikri, İstanbul’daki konumuyla çok iyi örtüşüyor. Instituto Marcelline Tommaseo, Tasarım Haftası boyunca hiçbir sergiye ev sahipliği yapmamış, Milano’da asırlık bir manastır ve okul. AMO’nun kurucu ortakları, farklı zamanlarda da olsa ikisi de orada okula gittikleri için bölgeyi biliyorlardı. Tasarımcılar, binayı kullanma karşılığında Marcelline Sisters’a öğrencilere ders vereceklerine söz verdiler.
Alberslere ilhamlarının karşılığını vermek için AMO, gelirinin bir kısmını Senegal’de sağlık, sanat ve eğitimi destekleyen Albers Vakfı tarafından kurulan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Le Korsa’ya bağışlama taahhüdünde bulundu.
Tasarımcılar tarafından yaratılan yeni parçalara ek olarak AMO, etkinliği Bayan Albers’in tasarladığı parçalara göre sipariş edilen büyük ölçekli dokuma oda bölücülerini sergilemek için kullanacak. 1949’dan bir kişisel sergi New York’taki Modern Sanat Müzesi’nde. Bölmeler İtalyan şirketi Clerici Tessuto tarafından yapılmıştır.
Albers’leri tanıyan ve kırk yılı aşkın bir süredir kuruluşlarını yöneten Weber, sergideki yeni ve eski tasarımların birleşiminin yanı sıra eğitici bir bileşenin çiftin sanatçı ve eğitimci olarak kişisel misyonuna uyduğuna inandığını söyledi.
“Anni ve Josef, çocuklarla dokumanın temelleri veya renk etkileşimlerinin temelleri hakkında konuşmayı çok seviyordu” dedi. “Bu yeniden yorumlamalar onlar için çok heyecan verici ve çok taze olurdu.”
Ambra Medda ve Veronica Sommaruga, AMO’yu kurmak için bir araya geldiklerinde, yeni tasarım projelerinin yıldızları hedeflemesi konusunda anlaştılar.
Ne de olsa, sahada yeni başlayanlar değillerdi. Bayan Medda, sektörden bir kişi, Design Miami’nin kurucusu ve tasarımcılar ile markalar arasında iyi bilinen bir ortaktır. Saygın bir tekstil uzmanı olan Bayan Sommaruga, Vera Wang, Calvin Klein ve Hermès gibi şirketlerde önemli yaratıcı pozisyonlarda bulunmuştur.
Bağlantılı ve deneyimli, ilk ürünlerini pazara sunmalarına yardımcı olacak yüksek vasıflı bir ortak aramaya başladılar.
Bayan Medda, “Mümkün olduğu kadar yükseğe çıkmak istedik” dedi. “İsteyebileceğimiz en çılgın, en harika kişinin kim olduğunu düşündük.”
Olasılıklar listesi o kadar sınırsızdı ki, artık hayatta olmayan insanların isimlerini bile içeriyordu ve bu alanda gerçek süperstarlar seçildi: saygıdeğer ressam ve renk teorisyeni Josef ve Anni Albers; Tekstil zanaatını sanata dönüştürmekle tanınan deneysel dokumacı ve desen üreticisidir.
Bayan Sommaruga, “Kariyerimin başından beri idollerim oldular” dedi.
Alberslerden ilham alan yeni ürünler yaratma fikirlerini Connecticut merkezli şirkete getirdiler. Josef & Anni Albers Vakfı, projenin coşkulu bir şekilde onaylandığı yer. Uzun süredir vakıf direktörü Nicholas Fox Weber, bunu Albers’lerin mirasını canlı tutmanın ve yaratıcı misyonlarını 21. yüzyıl tasarımcılarının gözünden sürdürmenin bir yolu olarak gördü.
Weber, “Anni ve Josef, görme ve sanat yapma yaklaşımlarını diğer insanlara aktarmakla çok ilgilendiler” diyor. “Nesilden nesile vahiylerinin etkisini hissetmeleri onlar için önemliydi.”
Milano Tasarım Haftası’nda Teatro Albers adlı bir sergide görücüye çıkacak olan ürünlere gelince, AMO ekibi, Albers’lerin fikirlerini yakalayan yeni bir şey yaratabilecek, ancak kendi elleriyle ve istekli olacak iki tasarımcıya başvurdu. açılış sırasında gerçekleşen konuşmalara ve web gösterilerine katılın.
“İnsanlar süreçten yabancılaşıyor. Siz yalnızca bitmiş ürünü bilirsiniz,” dedi Bayan Sommaruga. “İnsanlara kumaşların nasıl dokunduğunu göstermek gerçekten harika bir fırsat.”
Mobilya tasarımcısını seçtiniz Marco Campardo Bay Alber’in, her şeyi büyük ölçüde basitleştirmek için renk algımızın onu gördüğümüz bağlama bağlı olarak değiştiğini varsayan, ufuk açıcı Renk Etkileşimi kitabında özetlenen önerileri incelemek. Bay Campardo, kendi yaptığı bir dizi bank olan Tutti Frutti Megalith’i geliştirdi. Her parça, üretim sürecinde yok edilen bir karton kalıba dökülen reçineden yapılmıştır.
“Bu şekilde, her parça benzersizdir – benzer, ancak her seferinde formu parçalamamız ve ardından formu yeniden yaratmamız gerektiği anlamında benzersizdir” dedi. Grymsdyke çiftliği Buckinghamshire, İngiltere’deki stüdyolar.
Bay Albers’in iki boyutlu resimlerde ifade ettiği kavramların üç boyutlu tezahürü olarak gördüğü bankları, göz alıcı renk üçlüsünde yapılmıştır – biri pembe, açık gri ve yeşil; bir diğeri pembe, beyaz ve turuncu – ve hepsi renkleri farklı şekillerde birleştirmenin özlerini nasıl değiştirdiğini göstermekle ilgili.
“Fikir, renklerin hareket halinde olması ve onları karıştırma şeklinizin tamamen farklı bir sonuç vermesidir” dedi.
Koltuklar atölyeler için kullanılacak ve satışa sunulacaktır. Bu, ziyaretçilerin web yöneticisinin oturumlarına katılırken dinlenmelerini sağlar Laura de SezarBayan Albers’in tekstil konseptlerini yeniden yorumlamak için AMO tarafından seçildi.
Bayan de Cesare, kullanılan farklı malzeme ve teknikleri anlamak için Bayan Albers’in orijinal kumaşlarını ve işin büyütülmüş fotoğraflarını incelediğini söyledi. “Çok duygusal bir süreçti” diyor. “Anni’yi jestlerinden tanıdım.”
Ancak, pencere kaplamaları veya duvar askıları gibi şeyler için kullanılabilecek kendi dokuma ürünlerinin, Alberslerin içgüdüye olan bağlılığını vurgulamak için İtalya’nın Pisa kentindeki stüdyosunda değil, bir seyirci önünde geliştirilmesi gerektiğine karar verdi. kendiliğindenlik yaratma süreci.
Bu çalışmayı Milano sergisi sırasında, halkın da denemeye davet edildiği dokuma tezgahlarını kullanarak gerçekleştirecek. Etkileşimli gösteriler, Alberslerin fikirlerini canlandırma konseptleri için çok önemlidir. Her ikisi de ömür boyu öğretmenlerdi, en iyi Kuzey Carolina’daki Black Mountain College’daki çalışmaları ile tanınırlardı ve miraslarının en iyi bu bağlamda anlaşıldığını söyledi.
Sergiyi bir öğrenme merkezi olarak kullanma fikri, İstanbul’daki konumuyla çok iyi örtüşüyor. Instituto Marcelline Tommaseo, Tasarım Haftası boyunca hiçbir sergiye ev sahipliği yapmamış, Milano’da asırlık bir manastır ve okul. AMO’nun kurucu ortakları, farklı zamanlarda da olsa ikisi de orada okula gittikleri için bölgeyi biliyorlardı. Tasarımcılar, binayı kullanma karşılığında Marcelline Sisters’a öğrencilere ders vereceklerine söz verdiler.
Alberslere ilhamlarının karşılığını vermek için AMO, gelirinin bir kısmını Senegal’de sağlık, sanat ve eğitimi destekleyen Albers Vakfı tarafından kurulan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Le Korsa’ya bağışlama taahhüdünde bulundu.
Tasarımcılar tarafından yaratılan yeni parçalara ek olarak AMO, etkinliği Bayan Albers’in tasarladığı parçalara göre sipariş edilen büyük ölçekli dokuma oda bölücülerini sergilemek için kullanacak. 1949’dan bir kişisel sergi New York’taki Modern Sanat Müzesi’nde. Bölmeler İtalyan şirketi Clerici Tessuto tarafından yapılmıştır.
Albers’leri tanıyan ve kırk yılı aşkın bir süredir kuruluşlarını yöneten Weber, sergideki yeni ve eski tasarımların birleşiminin yanı sıra eğitici bir bileşenin çiftin sanatçı ve eğitimci olarak kişisel misyonuna uyduğuna inandığını söyledi.
“Anni ve Josef, çocuklarla dokumanın temelleri veya renk etkileşimlerinin temelleri hakkında konuşmayı çok seviyordu” dedi. “Bu yeniden yorumlamalar onlar için çok heyecan verici ve çok taze olurdu.”