Uluslararası sanat tüccarı Guy Wildenstein’ın, bir zamanlar küresel dünyaya hakim olan bir aile hanedanının itibarını ve gizliliğini yavaş yavaş zayıflatan uzun süreli bir hukuk mücadelesinde, büyük vergi sahtekarlığı ve kara para aklama suçlamalarına yanıt vermek üzere bu hafta Paris’te mahkemeye dönmesi bekleniyor. sanat pazarı.
Fransız savcılar, babası Daniel kardeşi Alec’in 2001 yılındaki ölümünün ardından ailesinin ünlü sanat koleksiyonunun ve diğer varlıklarının önemli bir kısmını tröstler ve paravan şirketlerden oluşan baş döndürücü bir labirentte saklayan 77 yaşındaki Wildenstein’ı mahkum etmek için üçüncü girişimde bulunuyor. Savcıların amacı yüz milyonlarca avroluk miras vergisi ödemekten kaçınmaktı.
Fransız-Amerikalı aile reisi ve New York’taki Wildenstein & Co.’nun başkanı Bay Wildenstein, 2017 yılında vergi kaçakçılığı ve kara para aklama suçlamalarından beraat etti. Ancak bu karar daha sonra bir üst mahkeme tarafından da onaylandı. Fransa’nın en yüksek temyiz mahkemesi tarafından 2021’de bozuldu18 Eylül’den itibaren yeni bir duruşma yapılmasına karar verdi.
1870’lerden bu yana beş kuşaktan oluşan Fransız sanat tüccarlarından oluşan bir aile olan Wildenstein’lar, Caravaggio, Fragonard, Manet ve diğer birçok eserin yer aldığı koleksiyonlarını herkesin bildiği gibi gizli tuttu.
Bu nedenle, çeşitli zamanlarda dünyanın dört bir yanına dağılmış bir koleksiyonda yer aldığına inanılan pek çok başyapıtın tam bir listesi mevcut değildir. Bir İsviçre serbest limanı, New York’un Catskill Dağları’ndaki bir nükleer sığınak, bu eyalette eski bir itfaiye istasyonu ve Paris’te bir kasa, koleksiyonun parçalarının depolandığı pek çok yer arasında yer alıyor. Ailenin ayrıca New York ve Tokyo’da galerileri ve Fransız başkentinin kalbinde ünlü bir araştırma enstitüsü var.
Ancak 2000’li yıllardan bu yana, yasal karışıklıklar Wildenstein işinin üzerindeki perdeyi yavaş yavaş kaldırdı; bunların çoğu, karmaşık boşanmalar ve miras anlaşmazlıkları nedeniyle büyük servetlerinden mahrum bırakılan ailedeki kadınların açtığı davaların sonucuydu.
Daniel’in dul eşi Sylvia Wildenstein’ı üvey oğullarının onu mirastan mahrum bıraktığı iddiaları üzerine temsil eden avukat Claude Dumont Beghi, artan hukuki sorunların “biraz misket bombası gibi” olduğunu söyledi.
2010 yılındaki ölümüne kadar Sylvia’nın sırdaşı olan ve Wildenstein’lara karşı açılan davayla yakından ilgilenen Bayan Dumont Beghi, “Son derece gizli bir hanedandı” dedi. Aile hakkında birkaç kitap yayınladı ve 2016 yılında Bay Wildenstein tarafından iftira davası açıldı, ancak daha sonra davayı geri çekti.
Bayan Dumont Beghi şimdi şunları söyledi: “Bu dava onu ilgi odağı haline getirdi.”
Savcılar, Wildenstein’ların, sanat eserlerini ve diğer varlıkları Bahamalar ve Kanal Adaları gibi çok uzak yerlerde kayıtlı, milyonlarca dolar değerindeki karmaşık tröstler altında saklayarak, modern Fransız tarihindeki “en uzun ve en karmaşık vergi dolandırıcılığından” sorumlu olduğunu iddia ediyor. vergi cennetlerindeki sanat eserlerinde.
Savcılara göre aile, o zamanlar Paris ve New York’taki mülkleri, Kenya’da geniş bir çiftliği ve çok sayıda safkan atı da içeren muazzam servet ve varlıklarını önemli ölçüde hafife almıştı.
Fransa’da Bay Wildenstein’ı temsil eden bir avukat yorum yapmaktan kaçındı. Geçmişte, hukuk danışmanları tarafından, sanat eserlerinin teknik olarak aileye ait değil de vakıf fonlarına ait olması durumunda vergi makamlarına ifşa etmek zorunda olmadığının kendisine söylendiğini söyleyerek kendini savunmuştu.
Vergi kaçakcılığı Azami ceza, geçmiş vergilere ek olarak yedi yıl hapis ve potansiyel olarak ağır para cezalarıdır. Yeni davada Bay Wildenstein’ın suçlu bulunması halinde savcıların ona ne ceza vereceği henüz belli değil, ancak daha önceki davalarda 250 milyon euro veya yaklaşık 268 milyon dolar para cezası talep etmişlerdi.
Daha önce beraat eden diğer yedi sanık da Paris’te yargılanıyor.
Bunlar arasında Bay Wildenstein’ın yeğeni Alec Jr. ve kardeşi Alec ile evli olan, görüşmediği baldızı Liouba Stoupakova da yer alıyor. Bayan Stoupakova, merhum kocasının kurduğu vakıfların gelirlerinden kendisine düşen pay konusunda Wildenstein’lara karşı verdiği hukuki mücadelenin ortasında bulunuyor. Bir grup İsviçreli ve Fransız hukuk ve mali danışmanın yanı sıra yabancı tröst şirketleri de suçlanıyor.
Daha önceki davalarda yargıçlar, ailenin varlıklarını gizleme yönünde “açık bir niyet” göstermiş olmasına rağmen, Fransa’nın 2011’de yabancı vakıfların yetkililere rapor vermesini gerektiren bir yasayı geçirmesinden önce eylemlerinin ya zaman aşımına uğradığına ya da yasal olarak gri bir alanda olduğuna karar vermişti. .
Lea Saint RaymondParis’teki École Normale Supérieure’de ekonomist ve sanat tarihçisi olan Wildenstein’lar, sanatçıların veya satıcıların yazışmalarını satın alarak ve hangi koleksiyonerlerin neye sahip olduğunu yakından takip ederek on yıllar boyunca geniş bir bilgi toplama ağı kurduklarını söyledi. Ünlü bir Fransız sanat dergisinin editörü olarak ve hatta noter arşivlerinde kayıp tabloları arayarak.
Bayan Saint-Raymond, “19. yüzyıldan bu yana topladıkları bilgiler sayesinde pazarın vazgeçilmez bir parçası haline geldiler” dedi. “Ve bilgi sanat piyasasının can damarıdır.”
Aşırı zenginlerin zevkleri daha çağdaş sanata yöneldikçe ve tarihi sanata olan talep azaldıkça ailenin etkisi bir miktar azaldı. Ancak onların bilgi zenginliği hala değerlidir. Eski Ustalar ve Empresyonistler konusunda önde gelen bir otorite olmaya devam ediyorlar ve onlar gibi ressamlar hakkında yetkili kataloglar yayınlıyorlar. Monet Ve Gauguin Bu da neredeyse kimlik doğrulama konularında son sözü onlara veriyor.
Bayan Saint-Raymond, bu mesleki ve akademik otoritenin, Bay Wildenstein’ın kişisel itibarı vergi davası nedeniyle zarar görse bile, en azından şimdilik devam edeceğini söyledi.
Bayan Saint-Raymond, “Asıl zarar veren şey, sahte sanat eseri ticareti yaptığınızdan şüphelenilmesidir” dedi. Sürece rağmen, “Wildenstein’ın kökeninin hala oldukça kesin olduğunu” ekledi.
Fransız savcılar, babası Daniel kardeşi Alec’in 2001 yılındaki ölümünün ardından ailesinin ünlü sanat koleksiyonunun ve diğer varlıklarının önemli bir kısmını tröstler ve paravan şirketlerden oluşan baş döndürücü bir labirentte saklayan 77 yaşındaki Wildenstein’ı mahkum etmek için üçüncü girişimde bulunuyor. Savcıların amacı yüz milyonlarca avroluk miras vergisi ödemekten kaçınmaktı.
Fransız-Amerikalı aile reisi ve New York’taki Wildenstein & Co.’nun başkanı Bay Wildenstein, 2017 yılında vergi kaçakçılığı ve kara para aklama suçlamalarından beraat etti. Ancak bu karar daha sonra bir üst mahkeme tarafından da onaylandı. Fransa’nın en yüksek temyiz mahkemesi tarafından 2021’de bozuldu18 Eylül’den itibaren yeni bir duruşma yapılmasına karar verdi.
1870’lerden bu yana beş kuşaktan oluşan Fransız sanat tüccarlarından oluşan bir aile olan Wildenstein’lar, Caravaggio, Fragonard, Manet ve diğer birçok eserin yer aldığı koleksiyonlarını herkesin bildiği gibi gizli tuttu.
Bu nedenle, çeşitli zamanlarda dünyanın dört bir yanına dağılmış bir koleksiyonda yer aldığına inanılan pek çok başyapıtın tam bir listesi mevcut değildir. Bir İsviçre serbest limanı, New York’un Catskill Dağları’ndaki bir nükleer sığınak, bu eyalette eski bir itfaiye istasyonu ve Paris’te bir kasa, koleksiyonun parçalarının depolandığı pek çok yer arasında yer alıyor. Ailenin ayrıca New York ve Tokyo’da galerileri ve Fransız başkentinin kalbinde ünlü bir araştırma enstitüsü var.
Ancak 2000’li yıllardan bu yana, yasal karışıklıklar Wildenstein işinin üzerindeki perdeyi yavaş yavaş kaldırdı; bunların çoğu, karmaşık boşanmalar ve miras anlaşmazlıkları nedeniyle büyük servetlerinden mahrum bırakılan ailedeki kadınların açtığı davaların sonucuydu.
Daniel’in dul eşi Sylvia Wildenstein’ı üvey oğullarının onu mirastan mahrum bıraktığı iddiaları üzerine temsil eden avukat Claude Dumont Beghi, artan hukuki sorunların “biraz misket bombası gibi” olduğunu söyledi.
2010 yılındaki ölümüne kadar Sylvia’nın sırdaşı olan ve Wildenstein’lara karşı açılan davayla yakından ilgilenen Bayan Dumont Beghi, “Son derece gizli bir hanedandı” dedi. Aile hakkında birkaç kitap yayınladı ve 2016 yılında Bay Wildenstein tarafından iftira davası açıldı, ancak daha sonra davayı geri çekti.
Bayan Dumont Beghi şimdi şunları söyledi: “Bu dava onu ilgi odağı haline getirdi.”
Savcılar, Wildenstein’ların, sanat eserlerini ve diğer varlıkları Bahamalar ve Kanal Adaları gibi çok uzak yerlerde kayıtlı, milyonlarca dolar değerindeki karmaşık tröstler altında saklayarak, modern Fransız tarihindeki “en uzun ve en karmaşık vergi dolandırıcılığından” sorumlu olduğunu iddia ediyor. vergi cennetlerindeki sanat eserlerinde.
Savcılara göre aile, o zamanlar Paris ve New York’taki mülkleri, Kenya’da geniş bir çiftliği ve çok sayıda safkan atı da içeren muazzam servet ve varlıklarını önemli ölçüde hafife almıştı.
Fransa’da Bay Wildenstein’ı temsil eden bir avukat yorum yapmaktan kaçındı. Geçmişte, hukuk danışmanları tarafından, sanat eserlerinin teknik olarak aileye ait değil de vakıf fonlarına ait olması durumunda vergi makamlarına ifşa etmek zorunda olmadığının kendisine söylendiğini söyleyerek kendini savunmuştu.
Vergi kaçakcılığı Azami ceza, geçmiş vergilere ek olarak yedi yıl hapis ve potansiyel olarak ağır para cezalarıdır. Yeni davada Bay Wildenstein’ın suçlu bulunması halinde savcıların ona ne ceza vereceği henüz belli değil, ancak daha önceki davalarda 250 milyon euro veya yaklaşık 268 milyon dolar para cezası talep etmişlerdi.
Daha önce beraat eden diğer yedi sanık da Paris’te yargılanıyor.
Bunlar arasında Bay Wildenstein’ın yeğeni Alec Jr. ve kardeşi Alec ile evli olan, görüşmediği baldızı Liouba Stoupakova da yer alıyor. Bayan Stoupakova, merhum kocasının kurduğu vakıfların gelirlerinden kendisine düşen pay konusunda Wildenstein’lara karşı verdiği hukuki mücadelenin ortasında bulunuyor. Bir grup İsviçreli ve Fransız hukuk ve mali danışmanın yanı sıra yabancı tröst şirketleri de suçlanıyor.
Daha önceki davalarda yargıçlar, ailenin varlıklarını gizleme yönünde “açık bir niyet” göstermiş olmasına rağmen, Fransa’nın 2011’de yabancı vakıfların yetkililere rapor vermesini gerektiren bir yasayı geçirmesinden önce eylemlerinin ya zaman aşımına uğradığına ya da yasal olarak gri bir alanda olduğuna karar vermişti. .
Lea Saint RaymondParis’teki École Normale Supérieure’de ekonomist ve sanat tarihçisi olan Wildenstein’lar, sanatçıların veya satıcıların yazışmalarını satın alarak ve hangi koleksiyonerlerin neye sahip olduğunu yakından takip ederek on yıllar boyunca geniş bir bilgi toplama ağı kurduklarını söyledi. Ünlü bir Fransız sanat dergisinin editörü olarak ve hatta noter arşivlerinde kayıp tabloları arayarak.
Bayan Saint-Raymond, “19. yüzyıldan bu yana topladıkları bilgiler sayesinde pazarın vazgeçilmez bir parçası haline geldiler” dedi. “Ve bilgi sanat piyasasının can damarıdır.”
Aşırı zenginlerin zevkleri daha çağdaş sanata yöneldikçe ve tarihi sanata olan talep azaldıkça ailenin etkisi bir miktar azaldı. Ancak onların bilgi zenginliği hala değerlidir. Eski Ustalar ve Empresyonistler konusunda önde gelen bir otorite olmaya devam ediyorlar ve onlar gibi ressamlar hakkında yetkili kataloglar yayınlıyorlar. Monet Ve Gauguin Bu da neredeyse kimlik doğrulama konularında son sözü onlara veriyor.
Bayan Saint-Raymond, bu mesleki ve akademik otoritenin, Bay Wildenstein’ın kişisel itibarı vergi davası nedeniyle zarar görse bile, en azından şimdilik devam edeceğini söyledi.
Bayan Saint-Raymond, “Asıl zarar veren şey, sahte sanat eseri ticareti yaptığınızdan şüphelenilmesidir” dedi. Sürece rağmen, “Wildenstein’ın kökeninin hala oldukça kesin olduğunu” ekledi.